‍ 🔆 #سرآغــاز_قیـام:  🔻بخش نهم🔻 ⬅️با شهادت نفس زکیه و پیامی که او ابلاغ کرده بود، موضوع ظهور اهمیت و جایگاه بالاتری نسبت به قبل نزد مردم منطقه و جهان پیدا می کند. در پی آن، فراخوان گردهم آیی سیصد و سیزده یار اصلی و ممتاز امام عصر(ع) داده می شود. ⬅️یونس بن ظبیان نقل می کند که امام صادق(ع) فرمودند: «شب جمعه، خداوند متعال مَلَکی را به آسمان دنیا می فرستد. وقتی که فجر طلوع کرد، آن ملک بر عرش خدا که بالای بیت المعمور قرار گرفته، می نشیند و برای هر کدام از پیامبر، حضرت علی، امام حسن و امام حسین(ع) یک منبر نورانی می گذارد و ایشان هم از آنها بالا می روند و ملائکه و پیامبران و مؤمنان هم در مقابل ایشان جمع می گردند و به دنبال آن درهای آسمان گشوده می شود و پس از زوال خورشید (هنگام ظهر) پیامبر(ص) می فرمایند: بار پروردگارا! این وعده ای است که در کتاب خویش دادی وگفتی: «خداوند به آن دسته از شما که ایمان آورده و عمل صالح انجام داده اند وعده داده است که آنها را همانند پیشینیان حاکمان زمین و دین مرضی خویش کند».[24] ⬅️پس از ایشان، ملائکه و پیامبران هم، چنان می گویند. آن #چهار_نور مقدس به سجده می افتند و رسول خدا(ص) می فرمایند: پروردگارا غضب نما که حریمت دریده شد و برگزیدگانت شهید و بندگان صالحت خوار گشتند. پس خداوند آنچه را که بخواهد می کند که آن روز معلوم است.[25] 🔹 #اجتماع_لایه_اصلی_یاران ⬅️امام(ع): امام علی(ع)در این زمینه تعبیر جالبی دارند که به ما در درک چگونگی اجتماع یاران قائم(ع) یاری می کند. ایشان می فرمایند: «چون وقت آن برسد، آقای بزرگوار و پیشوای دین مستقر و پا برجا گردد. پس [یاران] نزد آن بزرگوار گرد آیند، چنان که پاره های ابر در فصل پاییز گرد آمده و به هم می پیوندند». [26] ⬅️تشبیه جمع شدن یاران آن حضرت به جمع شدن ابرهای پاییزی، نشان از سرعت اجتماع و به هم پیوستن آنها دارد؛ چنان که در روایتی که در همین زمینه از امام باقر(ع) نقل شده، آمده است: «یاران قائم(ع) سیصد و سیزده مرد از فرزندان عجم (غیر عرب) هستند. گروهی از آنان به هنگام روز به وسیله ابر حرکت می کنند و با نام خود و نام پدر و خصوصیات نسبشان شناخته می شوند. گروهی دیگر از آنها در حالی که در بستر خود آرمیده اند، بدون قرار قبلی در مکه بر آن حضرت وارد می شوند».[27] #گونه_شناسی_یاران_امام(ع) از حیث عرب و عجم:  ⬅️به تصریح روایات، اکثر یاران امام عصر(ع) عجم و غیر عرب هستند و یکی از مشکلات جدی امام(ع) در نبردها با اعراب خواهد بود تا جایی که از ایشان با تعبیر شمشیر برّان عرب یاد شده است.[28] 📚پی‌نوشت ها: 24. اشاره به آیه نازل شده در روز غدیر: «الیوم أکملت لکم دینکم و أتمیت علیکم نعمتی و رضیت لکم الإسلام دیناً» یعنی اسلام را مسلط و خوف آنها به آرامش تبدیل کند. 25. الغیبـه نعمانی، ص184؛ بحارالانوار، ج52، ص297. 26. فیض الاسلام، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ص1202، ح1. 27. همان، ص369، ح157. 28. ر. ک: الغیبـه نعمانی، ص235.