•• . من بودم و تنهایی شب، دنیا را سنگین کرده بود مهره‌های بند کرده چراغ‌ها از ته تاریکی نزدیک می‌شدند و از بالای سرم می‌گذشتند و پشت سر من نمی‌دانم کجا می‌رفتند. باد، آهسته، روی دنیای مترو‌ک من سینه‌کشان می‌گذشت...🍂 ‏ #ابراهیم_گلستان . •••

•• . در ما نه چشم‌داشتی بود نه ترسی نه امیدی فقط آرزوی دوردستی بود... #ابراهیم_گلستان . •••

•• . 📜 از نامه‌هایِ #فروغ_فرخزاد به #ابراهیم_گلستان خوشحالم که موهایم سفید شده و پیشانی‌ام خط افتاده و میان ابروهایم دوتا چینِ بزرگ در پوستم نشسته‌است خوشحالم که دیگر خیالباف و رؤیایی نیستم، دیگر نزدیک است که سی و دو سالم بشود! هرچند که سی و دو ساله شدن یعنی سی و دو سال از سهمِ زندگی را پشت سرگذاشتن و به پایان رساندن، اما در عوض خودم را پیدا کرده‌ام . •••

•• . من همیشه در هجرت بوده‌ام؛ هجرت نه یعنی از این مکانِ جغرافیایی به مکانِ دیگر جغرافیایی رفتن! هجرت یعنی از حالی به حال دیگر #ابراهیم_گلستان . •••