دنـیا پس از سـرکشی، به مـا روی می کند، چونان شتر مادّه‌ی بدخو که به بچه‌ی خود مهربان گَردَد . . [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۲۰۹ ]

نه، سوگند به خدایی که با قدرت او شبِ تاریـک را به سر بردیم کـه روزِ سپیدی در پِی داشت، چنین و چـنان نبود . . ‌. - چنین نماند، چنین نیز نخواهد هم ماند [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۲۷۷ ]

اندیـشیدن همانند دیـدن نیست، زیــرا گــاهــی چـشــم هـا دروغ می نمـایـاند، امـا آن کـس کـه از عـقــل نصـیحـت خـواهـد، به او خیانت نمی کند. [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۲۸۱ ]

اگر خدا بر گناهان وعده‌ی عذاب هم نـمی داد، لازم بـود به خاطـرِ سـپـاسگـزاری از نـعـمـت هایَــش نافرمانی نشود. [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۲۹۰ ]

آنچـه کـه بین مـن و خـدا نارواسـت اگـر انـجام دهـم و مـهلـت دو رکعـت نماز داشـته باشم که از خدا عـافـیت طلبم، مرا انـدوهگین نخواهد ساخت. [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۲۹۹ ]

اجل، نگهبان خوبی است ! - در یکی از روز های جنگ صفّین، امام سوار بر اسب در میدان رجز می خوانـد و شمشیر را بر گـردن آویخته بود، یـکی از یاران گفت: یا امیرالمومنین ! خـود را حفظ کن. نکند شـما را غافلـگیر کنند. در پاسخ او جمله‌ی بالا را فرمود. - تـوحـیـد صـدوق صـفـحـه‌ی ۲۶۴ - [ # نهج البلاغه | #حکمت۳۰۶ ]