صد گره افتاده در کارم؛ چه‌کردم با خودم!؟ بد گرفتارم! گرفتارم! چه‌کردم با خودم.!؟ در گلویم بغض درگیر است با آهِ مدام شاهدِ لحظاتِ دشوارم؛ چه‌کردم با خودم.!؟ سال ها بازیچه‌ی نفْسِ طلب‌کارم شدم من به‌خود خیلی بدهکارم؛ چه‌کردم با خودم.!؟ حالِ ایمانم مساعد نیست! تقوایم چه شد؟! سنگ شد قلبِ وفادارم؛ چه‌کردم با خودم.!؟ اشکِ چشمانم چه شد؟! شوقِ مناجاتم کجاست؟! رفت لذت‌های سرشارم؛ چه‌کردم با خودم.!؟ در سرم می‌پرورانم "حبّ دنیا" را مدام در "فنا" افتاده افکارم؛ چه‌کردم با خودم.!؟ ای خدا عفو و گذشت و رأفت و صبرم چه‌شد؟! داشت رنگی از تو رفتارم؛ چه‌کردم با خودم.!؟ داشت دستم ذکرِ تسبیحِ تو را؛ یادش بخیر، بابِ میلت نیست کردارم؛ چه‌کردم با خودم.!؟ غفلتی سنگین به روی سینه‌ام افتاده‌است مانده زیرِ تلِّ آوارم؛ چه‌کردم با خودم.!؟ همدمِ شیطان شدم! من که برایم سخت بود- لحظه‌ای چشم از تو بردارم! چه‌کردم با خودم.!؟ کوله‌بارم کاش خالی می‌شد از کوهِ گناه خسته از عصیانِ بسیارم؛ چه‌کردم با خودم.!؟ باز هم با توبه و شرمنده برگشتم خدا خوب می‌دانم گنه‌کارم! چه‌کردم با خودم... دست‌هایم را گرفتی، گفتی: از پیشم نرو، من که خیلی دوستت دارم! چه‌کردی با خودت.!؟ #أستغفرالله_ربي_و_أتوب_إلیه #بالحسین_ع_الهی_العفو #یارب_ظلمت_نفسي #مرضیه_عاطفی https://eitaa.com/NafaseTazeArdakan 🆔 @NafaseTazehA ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌