﷽ صد سال تنهایی ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ #قسمت_هشتم (بخش اوّل) بعد از حاج عبدالله والی، #بشاگرد بی‌صاحب نمانده. از جمله کسانی که حاجی تربیت کرده تا راهش را ادامه بدهند، حاج‌آقا مومنی‌ست. حجت‌الاسلام سید محسن مومنی حبیب آبادی. اولین مواجه‌مان با حاج‌آقا زمانی بود که به #خمینی_شهر رسیدیم. دمِ غذاخوری ایستاده بود به استقبالمان. آغوش باز کرده بود و بچّه‌ها را دانه به دانه بغل می‌کرد و می‌بوسید. بعد هم به لهجه غلیظ اصفهانی سر به سرشان می‌گذاشت. آقای آقازاده به من گفت: «بغل نمی‌خوای؟» گفتم: «نه؛ من اهل اینکارا نیستم.» بعد از شامی که زدیم -شامش غیر منتظره بود، بیشتر توضیح ندهم!- گفتند بچّه‌ها جمع شوند زیر آلاچیق. سازه‌ای بود گنبدی شکل از جنس کپر؛ امّا شیک و با کلاس. دورش هایلات کار گذاشته بودند. نشستیم روی تخت‌های قهوه‌خانه‌ای تا حاج‌آقا مومنی برای‌مان صحبت کند. عجیب بود؛ حاج‌آقا به سبک آخوندهای فاضلِ انقلابی صحبت می‌کرد، از همان‌ها که فقط در قم پیدا می‌شوند و برای دوره‌ها و همایش‌های فلان و بهمان دعوتشان می‌کنند. از حرف‌هایش به نظرم آمد که آدم خاصّی باشد. آخوند جماعت که دهان باز می‌کند، راحت می‌فهمی که طرف چند مرد حلّاج است. دستش پُر است یا خالی. حاج‌آقا وقتی طلبه‌ی جوانی بوده، با حاج عبدالله آشنا می‌شود. نَفَس حاجی تاثیر خود را می‌گذارد و حاج‌آقا همه‌چیز را رها کرده، تمام زندگی خود را به بشاگرد منتقل می‌کند. حاج‌آقا می‌شود یکی از کادرهای درجه اوّل حاج عبدالله؛ می‌شود دست راست او. بعد از فوت حاجی هم می‌شود وصی او؛ و چه وصّیِ خَلَفی. مَنِش حاج‌آقا من را یاد #عین_صاد می‌اندازد. حاج‌آقا لابه‌لای صحبت‌ها به بیماری پدرش اشاره کرد؛ گفت که حال پدر خیلی خراب شده بود، و از همه بچّه‌ها بیشتر به من وابسته بود. در این شرایط حیران شدم که بمانم منطقه، یا برگردم پیش پدر و خدمتش را بکنم. برای کسب تکلیف رفتم قم. رسیدم خدمت مرحوم آیت‌الله ناصری و ماجرا را تعریف کردم، بلکه گِره ذهنم باز شود. آیت‌الله ناصری حدود سه-چهار دقیقه تاملی کرد و سپس به حالت شوخی فرمود: «اگر قرار بود پیش پدر بمانی، همان اوّل کار به بشاگرد نمی‌رفتی! بمان بشاگرد که تکلیف تو همین است. حتی اگر شده پدر را هم با خود ببر، ولی حتما در بشاگرد بمان.» حاج‌آقا در همان سفر، نزد علّامه مصباح هم می‌رود. ایشان هم جوابی مشابه به حاج‌آقا می‌دهد. به او می‌گوید: «اگر کسی را داشتی که جایت را پُر کند، مشکلی نبود؛ امّا حالا که کسی نیست، بمان بشاگرد.» از این ماجرا به بعد، حاج‌آقا قرص و محکم در بشاگرد می‌ماند. صحبت‌های حاج‌آقا که تمام شد طی یک مراسم سرِ پایی، پلاک‌هایی که اسممان رویش حک شده بود، و واحد فرهنگی تدارکات دیده بود را به گردن تک‌تک بچّه‌ها انداخت. بعدش هم همراه او راه‌افتادیم به سمت ساختمان قدیمی کمیته تا از خاطراتش برای‌مان بگوید... #ادامه_دارد... ┄┄┅••┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄••┅┄┄ #بشاگرد #خمینی_شهر #حاج‌آقا_مومنی #صدسال_تنهایی #حاج_عبدالله_والی

🔰 اوس سِد مهدی‌ست؛ برای کف‌سازی حمّام، یک تکّه لوله نیاز داشت امّا هرچه گشت گیرش نیامد. از همان دور وَر یک قوطی اسپری خالی پیدا کرد، با سنگ‌فرز برش داد و لبه‌هایش را صاف کرد، و همان را استفاده کرد. بعد هم شوخی-شوخی یک جمله مهم گفت؛ به نقل از حاج حسن تهرانی مقدم: «فقط انسان‌های ضعیف، به اندازه امکانات‌شان کار می‌کنند...» #جهادی #خانه_طلاب

امانک یا اباالفضل!

🎬 چرا ثواب برخی از کارها ده برابر است؟ ◻️ یک کار حسنه امتداد اجتماعی دارد و به میزان امتداد اجتماعی همان کار و فاعل آن، خداوند متعال برای آن کار ضریب می دهد. #نکات_قرآنی پرونده رمضانی حوزه نیوز برای ماه مبارک رمضان است که حجت‌الاسلام امین اسدپور در سی شماره به بیان سی آیه از قرآن کریم پرداخته که به صورت روزانه تقدیم شما خوبان خواهد شد. 📎 متن کامل @HawzahNews / خبرگزاری‌حوزه

جهادگران مشغول کارند ⚒ #جهادی #خانه_طلاب

یکم از فرآیند کاشی کاری باهم ببینیم 😁 کاری از اوس سِد مهدی و دیگر دست اندرکاران 😂 #جهادی #خانه_طلاب

واحد زحمتکش تدارکات 🥗🍔🍟 عمو رضا آقا کتولی حاج‌آقا افشین و محمدمهدی #جهادی #خانه_طلاب

(۳) روایتی از امام صادق(ع) راجع به آثار روزه‌داری #بخش_سوم #حدیث #روزه #ماه_رمضان #استاد_طاهرزاده کتاب «روزه دریچه‌ای به عالم معنا» از اینجا دریافت کنید.

سورة الشمس: وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا ﴿۱﴾ وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا ﴿۲﴾ وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا ﴿۳﴾ وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا ﴿۴﴾ وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا ﴿۵﴾ #قرآن #محمود_شحات_انور

💐

جانا✨ 😊 #جهادی #خانه_طلاب

﷽ سیّد با معرفت و رفیق دیرین اَلا علمدار جهادی محبین دوباره دست سوخته خود را بلند کن که دم بگیریم همگی این ذکر شیرین کفتر بام مشهدم بیت المقدس مقصدم به کربلا می‌رویم، به کربلا می‌رویم سوی دیار عاشقان، سوی دیار عاشقان رو یه خدا می‌رویم، به کربلا می‌رویم... #جهادی #خانه_طلاب #عباسعلی 😁

﷽ صد سال تنهایی ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ #قسمت_هشتم (بخش دوّم) با حاج‌آقا راه‌افتادیم به سمت ساختمان قدیمی کمیته تا از خاطراتش برای‌مان بگوید؛ بنایی را نشان‌مان داد که قدمتش به ۳۰ سال می‌رسید. برای‌مان توضیح داد که حاجی تمام کارها را از همینجا مدیریّت می‌کرده است. سر صبح کلّ کادر جمع می‌شدند در اتاق حاج عبدالله و صبحانه می‌خوردند. از همانجا پخش می‌شدند توی منطقه و کارها را پیگیری می‌کرده‌اند. می‌گفت حاجی یک بلندگو داشت که هر موقع می‌خواست کسی را احضار کند، از طریق همان بلندگو داد می‌زد و طرف را صدا می‌کرد 😅. جلوتر رفتیم. اتاقی را بهمان نشان داد که نهایتا ۳ در ۴ متر بود. #حوزه‌ معروف و پُر برکت #بشاگرد از همان اتاق شروع به کار کرده بود. حوزه‌ای که تا الآن حدود ۸۰۰ الی ۱۰۰۰ طلبه تحویل داده که خیلی‌شان الآن روحانیون فعالی هستند. از دردسرهای عجیب تاسیس حوزه گفت. ظاهرا تا پنج-شش سال اول، مدریت حوزه آن‌ها را به رسمیت نمی‌شناخته است؛ یکی-دو باری هم که اقدام کرده بودند برای ثبت رسمی حوزه‌شان، مدیران وقت می‌خواستند از حاج‌آقا تعهد بگیرند که دیگر در کمیته امداد فعالیت نکند تا بتواند به امورات حوزه‌اش رسیدگی بکند! 😂 اینها چقدر نوعِ انسان را دست کم می‌گیرند. می‌گفت بعد از اینکه بی‌خیال ماجرا شدیم، یک روز در سفری که به قم داشتیم، یکی از مسوولین حوزه بچّه‌های مدرسه را دیده بود و چند سوال علمی مطرح کرده بود؛ وقتی قوّت علمی بچّه‌ها را دیده بود فورا فرآیند ثبت حوزه را آغاز کرده بود. حاج‌آقا به طور جدّی با ساختارهای بروکراتیکی که هم‌اکنون بر کمیته حاکم است، مخالف بود. اگر حاج‌آقا مومنی جای پایش در کمیته محکم نبود، عمراً چنین ساختاری نمی‌پذیرفتش. خاصیت آدم‌های بزرگ است؛ در هیچ قالب و چارچوبی نمی‌گنجند. رو به روی ساختمان کمیته، یک پارکینگ بزرگ وجود داشت که در آنجا، اوّلین ماشین آلات خریداری شده توسط حاج عبدالله نگهداری می‌شد؛ عین یک موزه. حس و حال عجیبی داشت آن پارکینگ. آدم را پرتاب می‌کرد به مناطق عملیاتی جنوب. در موزه، یک بولدوزر، یک تراکتور، یک پاترول، یک جیپ و یک تانکر نفت قرار داشت. آقای آقازاده تیغه‌های بولدوزر را نشانم داد. گفت چون خاک بشاگرد سفت است، حاج عبدالله و تیمش هر بار که با بولدوزر زمین را می‌کندَند، این تیغه‌های کذایی می‌شکستند. تهیه آن‌ها هم در شرایط جنگ و تحریم خیلی سخت بوده. امّا حاج عبدالله تسلیم نمی‌شود و یک تولیدیِ قطعات ماشین سنگین را شیر می‌کند که برایشان تیغه بسازد. از آن به بعد، مشکل تیغه‌ها حل می‌شود. حاج عبدالله به پرسنل تولیدی هم می‌رسیده؛ یک دفعه یک کامیون بارِ پرتقال و خرما و خشکبار فرستاده بوده دمِ کارگاه تولیدی برای کارکنان! از همان پرتقال‌های خانوادگی... 😁 #ادامه_دارد... ┄┄┅••┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄••┅┄┄ #موزه #بشاگرد #خمینی_شهر #حاج‌آقا_مومنی #صدسال_تنهایی #حاج_عبدالله_والی

🎬 ملاک و مدار هدایت و اضلال الهی چیست؟ ◻️هدایت و اضلال به انتخاب‌ها، عزم‌ها و اراده‌های انسانها برمیگردد و این ظرف قابلیت وجود انسان‌هاست که پذیرش هدایت یا اضلال الهی را فراهم می کنند. «نکات قرآنی» پرونده رمضانی حوزه نیوز برای ماه مبارک رمضان است که در سی شماره به بیان سی آیه از قرآن کریم می‌پردازد. @HawzahNews

عجیب بود؛ حاج‌آقا به سبک آخوندهای فاضلِ انقلابی صحبت می‌کرد، از همان‌ها که فقط در قم پیدا می‌شوند و برای دوره‌ها و همایش‌های فلان و بهمان دعوتشان می‌کنند. از حرف‌هایش به نظرم آمد که آدم خاصّی باشد. آخوند جماعت که دهان باز می‌کند، راحت می‌فهمی که طرف چند مرد حلّاج است. دستش پُر است یا خالی. مَنِش حاج‌آقا من را یاد #عین_صاد می‌اندازد. #جهادی #خانه_طلاب *قسمتی از یادداشت صد سال تنهایی، قسمت هشتم

خدیجه(س) بذل کند مال و حق دهد کفنش حسین(ع) جان دهد و می‌برند پیرهنش بلی که پنج کفن را به شش نفر ندهند حسین میگذرد بهر مادر از کفنش

🌹 "نوروز رستاخيز خاك است و عيد صيام، رستاخيز جان و انسان روح كبريايی است كه در خاك فقر دميده‌اند. با نوروز جسم جهان تازه می‌شود و با صوم، جهان جان، كه انسان است... خاك محتاج زمستان است تا پذيرای بهار شود،‌ و جان محتاج صوم است تا روح به اعتدال ربيع واصل شود. تا خورشيد عشق از افق جان طلوع كند و نسيم لطف بورزد و درخت دل به شكوفه بنشيند، و اين بهار درون است." ✒️ #شهید_آوینی ➕️ @yaminpour

در نجف باش زائرِ زهرا! عارفان در مزارِ یکدگرند... #محمد_سهرابی

بریز در قدحم باده ای حکومتِ کامل! بِکِش به صفحه من خطی از سلاسلِ باطل مرا خلاص کن از این سلاسل‌ام ز مراحل وجود و نیستی و دوزخ و بهشت و منازل اگر تو حکم کنی می شود غبارِ تو هر پنج

🔰 این حرکت جهادی هم داره به ایستگاه پایانی خودش نزدیک میشه؛ چه تجربه‌ی جالب و شیرینی بود. خیلی چیزا یاد گرفتم، از همه: 👇🏻👇🏻👇🏻

⚜ - آقا رضای آقازاده و فکت‌هایی که راجع به بشاگرد و حاج عبدالله بهم گفت. ⚜ - جملات قصار اوس سِد مهدی که از شهدا نقل می‌کرد. ⚜ - اوس عبدالعلی که نشون داد جوانی، به سن و سال نیست، به روحیه ست. ⚜ - عباسعلی و هادی که اونام یادم دادن جهادی بودن، سن و سال نمی‌شناسه. ⚜ - عمو رضای تدارکات و حاج‌آقا افشین و آقا کتولی که نشون دادن میشه پشت پرده کلّی زحمت بکشی و تو یه شب برای ۶۰۰ نفر غذا بپزی ولی تو بوق کرنا نکنی. ⚜ - حاج‌آقا روح‌الله میرزایی پور که مثل بولدوزر کار می‌کرد تا بهمون بفهمونه که برای یه جهادگر، خستگی معنایی نداره. ⚜ - رضای جهانی‌خواه که با مهربونی بچّه‌های منطقه رو دور خودش جمع می‌کرد. ⚜ - و خیلی‌های دیگه که مجال اسم بردن از اون‌ها نیست. از همگی تشکر می‌کنم... 🙏🏻

نازنین زهرا ✨ #جهادی #خانه_طلاب

بس که کِشتِ مهرِ جانم تشنه‌ است ز ابرِ دیده اشکبارم روز و شب

کاردستی عمو کتول از واحد تدارکات 😂

أُحبّ ليالي الهجرِ لافرحاً بها عسى الدهرُ يأتي بعدها بوصالِ و أكرهُ ايّام الوصالِ لأنّني أرى كلُّ شىءٍ مولعاً بزوالِ