🌸🍃🌸🍃 🍃 📚شرح و تفسیر #حکمت_123(کلمات قصار) ⏮استاد حجت الاسلام والمسلمین #محمدی_شاهرودی کارشناس برنامه های اعتقادی و معارف اسلامی 🎤بیان شیوا و روان و ساده ⏱دقایقی کوتاه در محضر نهج البلاغه 🔶 @Nahj_Et

🔉 صوت 🌐 #خطبه_197 🔶 @Nahj_Et

🍃قَالَ علیه السلام لِکُلّ امر ِئٍ عَاقِبَةٌ حُلوَةٌ أَو مُرّةٌ 🍃(هر کس سرانجامی شیرین و یا تلخ دارد.) امام (علیه السلام) به دو نوع کار و نتیجه ی عمل خوب و بد انسان اشاره کرده است، پایان خوب، بهشت و لذات بهشتی است که سرانجامی شیرین است، و پایان شر و بد، آتش و عذاب آتش است که سرانجامی تلخ است. دو کلمه ی شیرین و تلخ را استعاره از لذت بخش، و ناپسند آورده است. 📙شرح#حکمت_151 حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص155 🔶 @Nahj_Et

🔹قَالَ علیه السلام لِکُلّ مُقبِلٍ إِدبَارٌ وَ مَا أَدبَرَ کَأَن لَم یَکُن 🔹(برای هر پیشامدی بازگشتی است، و چون بازگشت چنان است که نبوده است). مقصود امام (علیه السلام) آن است که پیشامدهای خوشایند دنیا را می باید زاهدانه بنگریم و پیشامدهای سخت آن را بی ارزش و آسان انگاریم، کان از حروف مشبهه به فعل نظیر ان، و بدون تشدید است. و اسمش نیز محذوف می باشد (ضمیر مستتری است که مرجع آن ما ادبر است). 📙شرح#حکمت_152 حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص156 🔶 @Nahj_Et

🌹ثـواب اطـعـام در عیـد غـدیـر👌 🎙سخنران جحت الاسلام استاد #رفیعی #غدیر 🔶 @Nahj_Et

🌿🌺امام (علیه السلام) به مردی که از او درخواست موعظه داشت فرمود: 🍃 (مانند کسی مباش که بدون عمل، به آخرت امیدوار است و با طول املی که دارد، توبه را به تاخیر می اندازد، در دنیا مانند پارسایان سخن می گوید ولی رفتاری چون رفتار علاقمندان به دنیا دارد. اگر دنیا را به او بدهند، سیر نمی شود، و اگر به او نرسد، قناعت نمی کند، از سپاس گفتن نعمتهای داده شده عاجز است با این حال، نسبت به آنچه به او نرسیده است زیاده طلبی می کند. از آنچه دیگران را نهی می کند، خود دست برنمی دارد، و آنچه را که فرمان می دهد، خود به جا نمی آورد، نیکوکاران را دوست دارد اما رفتار آنها را ندارد، گنهکاران را دشمن می دارد، در صورتی که خود یکی از آنهاست. به خاطر گناهان بسیارش از مرگ روی گردان است. با این وصف روی اعمالی که باعث اکراه او از مرگ شده پایدار است، اگر بیمار شود، پشیمان می گردد، و هنگام تندرستی، آسوده و در غفلت است، وقت تندرستی دچار خودخواهی و به هنگام گرفتاری ناامید می گردد، اگر به بلایی گرفتار شود، با نگرانی، دعا و زاری نماید، اما وقت خوشی از روی غرور از آن روی گرداند، در اثر گمان و پندار (برخورداری از عفو و بخشش) هوای نفس بر او چیره می شود اما یقین (به مرگ و عذاب اخروی) سبب تسلط او بر نفس خویش نمی گردد، بر دیگران به گناهی سبکتر از گناه خود بیمناک است... ادامه دارد..... 📙شرح#حکمت_150 حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص154 🔶 @Nahj_Et

سرود دختران ایران برای عید غدیر 🔹نماهنگ «هلهله فرشته‌ها» کاری از گروه سرود دختران «شمیم یاس» در آستانه عید سعید غدیر خم منتشر شد. 🔶 @Nahj_Et

🌸🍃🌸🍃 🍃 📚شرح و تفسیر #حکمت_124(کلمات قصار) ⏮استاد حجت الاسلام والمسلمین #محمدی_شاهرودی کارشناس برنامه های اعتقادی و معارف اسلامی 🎤بیان شیوا و روان و ساده ⏱دقایقی کوتاه در محضر نهج البلاغه 🔶 @Nahj_Et

± برای امیرالمومنین علی '؏' کاری می‌کنید نگران نباشید، علی مَرده! غدیر نزدیکه 🎙حجت الاسلام والمسلمین استاد #دشتی #تبلیغ_غدیر_واجب_است 🔶 @Nahj_Et

💠وَ قَالَ علیه السلام لَا یَعدَمُ الصّبُورُ الظّفَرَ وَ إِن طَالَ بِهِ الزّمَانُ 💠(شخص استوار و بردبار، پیروزی را- هر چند که زمانی دراز بگذرد- از دست نمی دهد). امام (علیه السلام) در این گفتار به وسیله ی نتیجه ی صبر یعنی پیروزی- هر چند که مدتی طول بکشد- انسان را به صبر و بردباری تشویق کرده است. پیروزی نهایی فرد صبور به خاطر آن است که آمادگی و نیرومندی وی در اثر صبر کامل می شود. 📙شرح#حکمت_152 حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص157 🔶 @Nahj_Et

🥀ادامه شرح حکمت 150 🌱🌼و برای خود بیش از کاری که کرده است انتظار پاداش دارد، وقتی که بی نیاز شود، شادمان گشته و به گمراهی افتد، و هنگام تندرستی ناامید و سست می شود، به هنگام عمل کوتاهی می کند و در وقت درخواست حاجت پافشاری می ورزد، و اگر در معرض هوای نفس قرار گیرد، معصیت را پیش و توبه را پس می اندازد، و اگر غمی به او برسد، از حدود شرایط دیانت بیرون می رود، درباره پند و عبرت از دیگران سخن می گوید اما خود عبرت نمی گیرد، در پند دادن به دیگران زیاده روی می کند ولی خود پندپذیر نیست، بنابراین او تنها به سخن می نازد و از جهت عمل ناچیز است، درباره آنچه فنا می شود کوشاست اما در آنچه باقی است، سهل انگار است، به عقیده ی او غنیمت، غرامت است و غرامت، غنیمت، از مرگ بیمناک است ولی تا فرصت باقی است اقدام به کاری نمی کند. معصیت دیگران را بزرگ می شمارد، اما بیشتر از آن را برای خود ناچیز می داند، اطاعت و بندگی خود را بزرگ می شمارد، اما عبادت دیگران را کوچک به حساب می آورد، پس او نسبت به مردم سختگیر اما نسبت به خود سهل انگار است، هرزگی با توانگران را بر یاد خدا با تنگدستان ترجیح می دهد، به ضرر دیگران و به سود خود قضاوت می کند، و به ضرر خود و به سود دیگری حکم نمی کند. به راهنمایی دیگران می پردازد ولی خود گمراه است. از او پیروی می کنند، و او خود معصیت کار است حق خود را کامل می گیرد اما خود حق دیگران را نمی پردازد، از مردم می ترسد اما نه به خاطر خدا، و از خدا در حق مردم نمی ترسد ادامه دارد... 📙شرح#حکمت_150 حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص154 🔶 @Nahj_Et

❣بیعت با علی 🎈ابوذر روحی پس از موفقیت سرودِ «سلام فرمانده» اثر تازه خود را به مناسبت عید سعید غدیر خم و با عنوان «بیعت با علی» منتشر کرد🎀🎊 #غدیر 🔶 @Nahj_Et

🍃ادامه شرح حکمت 150 🌿🌺سیدرضی می گوید: اگر در نهج البلاغه جز این سخن، گفتار دیگری نبود، برای پند مفید و حکمت بلیغ و بینش برای کسی که بیناست و عبرت برای ناظر اندیشمند کافی بود. خلاصه ی این بخش از سخنان امام (علیه السلام) بازداشتن طالب پند و موعظه از سی و چهار صفت ناپسند است. 1- امیدواری به آخرت و اجر و پاداش آن بدون عمل، زیرا این آرزوی وی از خدا بیهوده است و پیش از این معلوم شد آرزوها سرمایه نادانان است. 2- تاخیر انداختن توبه یا خودداری از آن به دلیل آرزوی زیاد، زیرا این باعث باقی ماندن بر معصیت و رسیدن به عذاب آخرت است. 3- جمع کردن بین گفتار پارسایان در دنیا با کردار مشتاقان به دنیا، که آن مکر با خداست. که این کردار علاقه مندان به دنیا باعث آن می شود تا به آنان برسد آنچه باید از عذاب اخروی برسد. 4- سیر نشدن از هر آنچه که به او عطا کنند و آن صفت پست حرص آز است. 5- قناعت نکردن به هنگام نرسیدن مال، و این همان صفت ناپسند کاستی از فضیلت قناعت است. 6- جمع کردن بین ناتوانی از شکر نعمتهایی که از طرف خدا به او رسیده، و بین زیاده طلبی بیش از حد که این جمع کردن میان صفت ناپسند کوتاهی از فضیلت سپاسگزاری و میان صفت ناپسند حرص است. 7- جمع کردن بین نهی دیگران از معاصی و خودداری نکردن خود از گناهان و آن نفاق و نیرنگ با خداست. 8- امر کردن دیگران به انجام کاری که خود از انجام آن کوتاهی می ورزد، و این هم مثل مورد قبلی نفاق و نیرنگ است. 9- دوست داشتن نیکوکاران و کوتاهی کردن از انجام عمل آنان، و این کوتاهی کردن خلاف دوستی با آنهاست. 10- دشمن داشتن گناهکاران، در حالی که خود یکی از آنهاست، پس عمل او مخالف دشمن داشتن آنهاست. ادامه دارد..... 📙شرح#حکمت_150 حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص154 🔶 @Nahj_Et

🎥 غدیر در پیشه 🔰برای غدیر کم نذارید.... 🎙حجت الاسلام والمسلمین استاد #کاشانی 🔶 @Nahj_Et

🌸🍃🌸🍃 🍃 📚شرح و تفسیر #حکمت_125(کلمات قصار) ⏮استاد حجت الاسلام والمسلمین #محمدی_شاهرودی کارشناس برنامه های اعتقادی و معارف اسلامی 🎤بیان شیوا و روان و ساده ⏱دقایقی کوتاه در محضر نهج البلاغه 🔶 @Nahj_Et

📿مَا أَقْبَحَ الْخُضُوعَ عِنْدَ الْحَاجَةِ، وَالْجَفَاءَ عِنْدَ الْغِنَى 🌖چه زشت است #خضوع (در برابر ديگران) به هنگام نياز و جفا و خشونت به هنگام بى نيازى و توانگرى ✍اشاره به اينکه افراد ضيعف النفس به هنگام نياز به اين و آن چنان ذليلانه عرض حاجت مى کنند که تمام شخصيت آنها را زير سؤال مى برد; ولى به هنگام بى نيازى و توانگرى کسانى را که دست نياز به آنها دراز مى کنند با خشونت بر مى گردانند. هر دو صفت از نکوهيده ترين رذايل اخلاقى است. بايد به هنگام نياز، مناعت طبع را حفظ کرد و به هنگام بى نيازى و توانگرى، لطف و محبّت و تواضع را دريغ نداشت. 📙#نامه_31 🔶 @Nahj_Et

🌹ادامه شرح حکمت 150 🍃🌹11- اکراه از مردن- به دلیل گناهان بسیار خود، در حالی که بر اعمالی که باعث ناخشنودی او از مرگ است، یعنی زیادی گناهان، پایدار است، بنابراین، این پایداری بر گناه مانند نقضی است بر ناراضی بودن او از مرگ، بعلاوه، این ادامه ی گناه باعث عذاب اخروی است. 12- جمع کردن میان پشیمانی- در حال بیماری، نسبت به تقصیری که در برابر امر خدا داشته، و بین سرگرم بودنش به لذت، در حال آسایش، که این نیز چیزی مانند تناقض است. 13- دچار خودخواهی شدن به هنگام تندرستی که خودخواهی از صفات نابودکننده است. 14- ناامیدی در هنگامی که پروردگارش او را گرفتار سازد و یاس از رحمت خدا، و این نیز چنان است که خداوند متعال می فرماید: انه لا ییاس من روح الله الا القوم الکافرون 15- جمع کردن بین درخواست از خدا، به هنگام نزول بلا از روی ناچاری و بین روگرداندن از خدا و فریفتگی به دنیا در وقت خوشی، که اولی صفت ناپسند افراط و دومی صفت ناپسند تفریط است. 16- جمع کردن بین تسلط بر هوای نفس و رام ساختن آن، در مواردی از امور دنیایی که در آنها فایده ای را گمان می برد و تسلط نداشتن بر نفس و رام نشدن آن در مواردی که به پاداش اخروی و یا عذاب آن یقین دارد. از این رو او را وادار بر عمل برای خدا نمی کند، که خود از نظر عقل نادانی و دیوانگی است. 17- جمع کردن میان ترس برای دیگران به خاطر گناهانشان در حالی که از گناهان خود او کمتر است، و امید پاداش بیشتر برای آنچه در برابر عملش استحقاق دارد، در صورتی که حق آن است که به خاطر فزونی گناهانش بر خود بیشتر از دیگران بیمناک باشد، و بر آن بیم رفتار کند. 18- شادمانی و فریفتگی در هنگام بی نیازی، و آن فسق و فجور است. 19- ناامیدی در اثر تنگدستی و سستی در عمل، و این خود، صفتی ناپسند، تقصیر و کوتاهی است. 20- کوتاهی کردن در عمل و انجام وظیفه. 21- مبالغه و اصرار در وقت درخواست و این صفت ناپسند پافشاری در سوال است. 22- اگر در معرض هوای نفس قرار گیرد، معصیت را جلو، و توبه را به تاخیر می اندازد. 23- به هنگام گرفتاری، از شرایط دیانت بیرون می رود، یعنی: از فضیلت تحمل مصیبت که از شرایط آیین اسلام است، بیرون شده و بی صبری می کند. 24- جمع کردن بین سخن گفتن از پند و عبرت گرفتن، و عبرت نگرفتن خود. 25- در حالی که خود پندپذیر نیست، در موعظه دیگران زیاده روی میکند، که این باعث خشم خداست به دلیل آیه ی مبارکه: کبر مقتا عند الله ان تقولوا ما لا تفعلون. 26- جمع کردن بین شتافتن به سوی آنچه فانی است، یعنی دنیا و سهل انگاری در آنچه باقی است یعنی پاداش اخروی که این از نادانی و بی عقلی آشکار است ادامه دارد..... 📙شرح#حکمت_150 حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص154 🔶 @Nahj_Et

🌺 شرح خطبه ۷۹ 🔴خطبه۷۹ -بخش‌اوّل ⏲زمان 20:00 حجم 3,6 MB 🎤#استاد_محمدعلی_انصاری 🔶 @Nahj_Et

🍃🌹قَالَ علیه السلام لَا یَعدَمُ الصّبُورُ الظّفَرَ وَ إِن طَالَ بِهِ الزّمَانُ 🍃🌹صبر دو نوع است: جسمی و روحی. صبر جسمی این است که انسان در برابر مریضی، شکنجه، راه رفتن و … استقامت کند و صبر روحی که صبر حقیقی است در نوع است: صبر در برابر خواسته ها و لذتها که به آن عفت گفته می شود و صبر در برابر آنچه انسان نمی پسندد یا دوست می دارد. که این نوع به حسب موارد نامش تفاوت می کند، در موقع مصیبت صبر گفته می شود. در برابر میل به ثروت (ضبط نفس) نامیده می شود در میدان جنگ شجاعت نامیده شده در موقع عصبانیت حلم گفته می شود، در برابر حوادث جانسوز (سعه صدر) نامیده می شود، در موقع حفظ مطلب (کتمان سر) نام گذاشته اند، زیاده روی نکردن در زندگی را قناعت می گویند. پیامبران الهی نمونه کامل صبر بودند و با تمام ناملایمات ساختند تا رسالت الهی را به پایان برسانند. خدای عزیز در قرآن کریم خطاب به پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) می فرماید: (همانطوری که پیامبر اولوالعزم صبر کردند شما هم در برابر ناملایمات صبر کن و در عذاب مخالفین خود عجله نکن. روز قیامت که به وعده عذاب می رسند بنظرشان می رسد که در دنیا یک ساعت بیشتر درنک نکردند. مگر غیر از گروه بد کاران به هلاکت می رسند؟ کسانی که راه پیامبران الهی را تعقیب کنند و مانند آنان در برابر مشکلات دوام بیاورند اجر و پاداشی بی حساب خواهند داشت. 📙شرح#حکمت_153 حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص157 🔶 @Nahj_Et

🔖منبر کوتاه 🔖 🎥🔅میخوای دعات مستجاب بشه برای غدیر خرج کن... 🔶 @Nahj_Et

🔴 کرامت امام علی و مسلمان شدن ۴۰۰۰ مسیحی سخنران شهید #کافی 🔶 @Nahj_Et

🔹امام هادی علیه السلام: 🌼إِنَّ اللّه َ یُحِبُّ الجَمالَ وَ التَّجَمُّلَ وَ یَـکْرَهُ البُؤْسَ وَ البائِسَ ✳️خداوند، زیبایی و آراستگی را دوست دارد و ژولیـدگی و ژولیـده را دوست نمی‌دارد. 📚حیاة الإمام علی الهادی، ص ۱۵۳ ولادت امام هادی علیه السلام مبارک باد❣ ‌ 🔶 @Nahj_Et

🍃ادامه شرح حکمت 150 🍃🌺27- غنیمت-چون انفاق در راه خدا- را غرامت، و غرامتی- چون انفاق در راه معصیت خدا- را غنیمت می داند، در صورتی که این خلاف مقتضای عقل است. 28- جمع کردن بین ترس از مرگ و اقدام نکردن به اعمال شایسته که باعث نجات او از موارد ترس و بیم حال مرگ و پس از آنند. 29- معصیت دیگران را بزرگ و معصیت بالاتر از آن را از خود کوچک می شمارد، و همچنین اطاعت و بندگی خدا را از خدا بزرگ می شمارد، اما همان عبادت را از دیگران ناچیز به حساب می آورد. و همین باعث سختگیری نسبت به دیگران در کارهایشان و سهل انگاری نسبت به کار خویش می گردد. 30- هرزه گویی با توانگران نزد او محبوب تر از ذکر خدا با مستمندان است، و این به لحاظ زیادی محبت به دنیاست. 31- در آنچه میل باطنی اش می کشد- هر چند که نادرست باشد- به سود خود و به زیان دیگران قضاوت می کند در صورتی که به زیان خود و به سود دیگران- هر چند که حق باشد- حکم نمی کند و این خود ستمکاری است. 32- جمع کردن بین راهنمایی دیگران از طریق سخنان هدایتگر و بین گمراهی خود در عمل، یعنی عمل گمراهان را مرتکب می شود. و لازمه ی چنین رفتاری آن است که دیگران از او پیروی کنند و او نافرمانی خدا را کند. 33- حق خود را از دیگران کامل می گیرد اما خود حق خدا و حق مردم را کامل نمی دهد. 34- جمع کردن میان ترس از مردم در راه غیر خدا (یعنی در کاری که برای خدا نیست) و بین نترسیدن از خدا درباره ی خلق خدا که در مورد اول لازم می آید که مردم را به قیمت خشم خدا خشنود سازد، و در مورد دوم خدا را به وسیله ی آنچه باعث خشم مردم است غضبناک کند. و بیشتر این عبارات از نظر علم فصاحت بر اساس تقابل و تضاد و رد العجز علی الصدر است. 📙شرح#حکمت_150 حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص154 🔶 @Nahj_Et