💠 عدم رضایت امیرالمومنین (ع) از خلفای اهل سنت
🔹ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه به نقل از امیرالمؤمنین (علیهالسلام) می نویسد:
«به خدا سوگند اگر ترسی از بروز اختلاف و بازگشت كفر و از بين رفتن دين نبود، [در برابر خلفای اهل سنت] رفتاری غير از آنچه انجام دادهایم، در پيش میگرفتيم.»
📚 شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج1، ص307.
🔶 @Nahj_Et
💠🔹آگاه باشيد! خداوند پرده از اسرار درون بندگان خود (با آزمايشها) برداشته، نه بخاطر اين كه از آنچه انسانها در درون پنهان داشتهاند و اسرارى را كه فاش نكردهاند بىخبر است، بلكه براى اين است كه «مىخواهد آنها را امتحان كند، تا آشكار شود كدام يك عمل نيكوتر انجام مىدهند تا ثواب و كيفر، پاداش و مجازات عمل باشد»
#خطبه_144
🔶 @Nahj_Et
💠پرهیز از مواضع اتهام
🔹«كسى كه خود را در مواضع تهمت قرار دهد نبايد كسى را ملامت كند كه به او سوء ظن پيدا مىكند (بلكه بايد خود را سرزنش كند كه اسباب سوء ظن را فراهم كرده است)»؛ (مَنْ وَضَعَ نَفْسَهُ مَوَاضِعَ التُّهَمَةِ فَلَا يَلُومَنَّ مَنْ أَسَاءَ بِهِ الظَّنَّ) . مسئلۀ سوء ظن و گمان نياز به هزينۀ زيادى ندارد؛ بسيارند كسانى كه از يك يا چند قرينۀ ظنى فورا گمان بد دربارۀ اشخاص مىبرند، به همين دليل كسانى كه مىخواهند هدف تيرهاى تهمت قرار نگيرند بايد خود را از امورى كه سوء ظن برانگيز است دور دارند.
شرح#حکمت_159
🔶 @Nahj_Et
💠اخلاص
🔹خداوند سبحان اراده كرده است كه پيروى از رسولانش و تصديق كتابهايش و خضوع در برابر ذات پاكش و تواضع در برابر فرمانش و تسليم در مقابل اطاعتش، امورى باشد كه فقط به جهت او انجام گيرد و چيز ديگرى آن را مشوب و ناخالص نكند
در واقع امام عليه السّلام به پنج چيز اشاره مىكند كه همۀ آنها بايد با خلوص نيّت انجام گيرد: 1 - قبول دعوت پيامبران، 2 - تصديق به كتابهاى آسمانى، 3 - خشوع عملى در برابر ذات پاك خدا، 4 - تسليم درونى و قلبى در برابر فرمان او، 5 - تسليم عملى و انجام اوامر او. به اين ترتيب بايد ايمان و عمل و اخلاق همه خالصانه صورت گيرد
شرح#خطبه_192
🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار نورانى به هفت نكتۀ مهم از فضايل اخلاقى و اثر مثبت آنها اشاره مىكند. نخست مىفرمايد: «كثرت سكوت، سبب ابهت و بزرگى است»؛ (بِكَثْرَةِ الصَّمْتِ تَكُونُ الْهَيْبَةُ) . مرحوم ابنميثم در شرح نهج البلاغۀ خود در اينجا نكتۀ جالبى آورده مىگويد: دليل كلام مولا اين است كه سكوت، غالباً نشانۀ عقل است و ابهت صاحبان عقل آشكار است و اگر به يقين دانسته شود كه كثرت سكوت ناشى از عقل اوست، ابهت او بيشتر مىشود و اگر حال او شناخته نشود و اين احتمال وجود داشته باشد كه سكوتش ناشى از عقل است باز سبب ابهت اوست و گاه ممكن است سكوت، ناشى از ضعف و ناتوانى در كلام باشد و باز هم اين امر سبب احترام شخص مىشود، زيرا از پريشانگويى پرهيز مىكند. اضافه بر اينها، سكوت، سبب نجات از بسيارى از گناهان است، زيرا غالب گناهان كبيره به وسيلۀ زبان انجام مىشود تا آنجا كه سى گناه كبيره را براى زبان شماره كردهايم. بديهى است هنگامى كه انسان از اين گناهان پرهيز كند ابهت و هيبت و شخصيت او بيشتر خواهد بود
#حکمت_224
🔶 @Nahj_Et
💠 امیرالمومنین امام علی علیه السلام
🔸 إنَّمَا هُوَ عِيدٌ لِمَنْ قَبِلَ اَللَّهُ صِيَامَهُ وَ شَكَرَ قِيَامَهُ وَ كُلُّ يَوْمٍ لاَ يُعْصَى اَللَّهُ فِيهِ فَهُوَ عِيدٌ
🔹 اين عيد كسى است كه خداوند روزه و نمازش را پذيرفته باشد و هر روزى كه در آن نافرمانى خدا نشود، آن روز عيد است.
📗 #حکمت_428 نهج البلاغه
🔶 @Nahj_Et
💠🔹این خطبه اشارۀ به عذاب پس از مرگ و توجه دادن نفس به عمل پيش از روز گرفتارى و مرگ است كه مىتوان اين عذاب را واكنش كمبود نفس دانست كه برخاسته از كوتاهى در انجام اعمال است؛ زيرا كسى كه هنگام مرگ دستش از عمل خالى باشد اسير دست شيطانهاى نفس است، و پيش از اين دانستيم كه اسير شيطان بودن، خود، دخول در آتش و محروم ماندن، از لقاى پروردگار متعال است؛ و چون عمل انسان، شيطان را مغلوب كرده و باعث نجات انسان از دست او مىشود، امام (ع) در بيان خويش نخست توجه به عمل داده و سپس زمانى را كه انجام دادن عمل در آن امكانپذير است ذكر فرموده است. يعنى روزهايى كه اميد انجام عمل در آن بوده و با آمدن اجل، آن نيز از دست رفته است و در پايان، ارزش عمل در اين مدت را بيان مىفرمايد كه ثواب آخرت را تحصيل مىكند و فرا رسيدن مرگ هم زيانى به آن نمىرساند
#خطبه_28
🔶 @Nahj_Et