💠🔹وابستگيهاى دنيا را به خود قطع كنيد (از دنياپرستان فاصله بگيريد) و بر توشۀ تقوا تكيه كنيد»؛ منظور از قطع علائق دنيا وابستگى شديد به مال و مقام و همسر و فرزند است؛ آن‌گونه وابستگى كه انسان را از خدا غافل مى‌كند و ارتكاب گناه را براى رسيدن به دنيا آسان مى‌سازد و زرق و برقها را در نظر جلوه مى‌دهد.
#خطبه_28
🔶 @Nahj_Et
💠امیر المومنین علیه السلام
(در نامه‌ای به امام حسن علیه السلام) فرمودند:
✍️ اگر مستمندی را دیدی که توشه‌ات را تا قیامت می‌برد و فردا که به آن نیاز داری به تو باز می‌گرداند،
کمک او را غنیمت بشمار.
و زاد و توشه را بر دوش او بگذار.
و اگر قدرت مالی داری،
بیشتر انفاق کن و همراه او بفرست،
زیرا ممکن است روزی در رستاخیز،
در جستجوی چنین فردی باشی و او را نیابی
📚 نهج البلاغه نامه 31
🔶 @Nahj_Et
💠آمرزش
🔹آمرزش خواهى از گناهانى كه از لغزش زبان حاصل شده است؛ ريشۀ چنين گناهى وسوسه‌هاى شيطانى مى‌باشد و آمرزش آن، توفيق يافتن بر مقاومت در برابر هواهاى نفسانى است. پس از توضيح معناى مغفرت‌خواهى، در كلام امام (ع) با توجّه به اين كه شيعه معصوم بودن امام را واجب مى‌داند. آمرزش‌طلبى آن بزرگوار از پيشگاه خداوند در موارد فوق به دو صورت توجيه مى‌شود: 1 - مغفرت خواستن آن حضرت بر فرض وقوع است. يعنى اگر چنين گناهانى از امام صادر شود خداوند آنها را ببخشد. گويا امام (ع) چنين عرض مى‌كند. خداوندا اگر چنين گناهانى را مرتكب شوم آنها را بيامرز.
#خطبه_78
🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين كلام نورانى و كوتاه و پرمعنا به يكى از عواقب سوء اختلاف اشاره مى‌كند و مى‌فرمايد: «اختلاف، تصميم‌گيرى و تدبير را نابود مى‌كند»؛ (الْخِلَافُ يَهْدِمُ الرَّأْيَ) . همه مى‌دانيم اختلاف سرچشمۀ همۀ بدبختى‌هاست. هيچ قوم و ملتى نابود نشدند مگر بر اثر اختلاف و هيچ جمعيتى پيروز و كامياب نگشتند مگر در سايۀ اتفاق.
شرح#حکمت_215
🔶 @Nahj_Et
💠🔹پارسايى دو گونه است: پارسايى آشكارا و پارسايى پنهان كه همين است پارسايى واقعى و سودمند، پيامبر (ص) فرموده است: «براستى كه خداوند نه به چهره‌هاى ظاهر شما مى‌نگرد و نه به رفتار شما، بلكه به دلهاى شما مى‌نگرد .» و از همين جهت است كه اين بالاترين نوع پارسايى است. و مقصود امام (ع) هم پارسايى پنهانى است. به اين ترتيب صفت را به موصوف اضافه كرده و آن را مقدم داشته است، چون پنهان داشتن، مهمتر از خود پارسايى است، و از طرفى پارسايى ظاهرى شايد از ريا و سمعه غير قابل انفكاك باشد بنا بر اين كم ارزش است. امام (ع) فرمود: إِذَا كُنْتَ فِي إِدْبَارٍ وَ اَلْمَوْتُ فِي إِقْبَالٍ فَمَا أَسْرَعَ اَلْمُلْتَقَى [ترجمه ] «وقتى كه تو پشت به دنيا مى‌كنى و مرگ رو به تو مى‌آورد، پس چه زود با هم روبرو مى‌شويد
#حکمت_28
🔶 @Nahj_Et