💠🔹اين سخن را امام زمانى بيان فرمود كه در مسير حركتش به شام كشاورزان و دهبانان شهر انبار با او ملاقات كردند (و به عنوان احترام به امام) از مركب پياده شده و با سرعت پيش روى او حركت كردند (و اين مراسم را كه نشانۀ خضوع فوق العاده در برابر امراى ستمگر بود انجام دادند) امام عليه السلام فرمود: اين چه كارى بود كه كرديد؟»؛ (وَ قَالَ عليه السلام: وَ قَدْ لَقِيَهُ عِنْدَ مَسِيرِهِ إِلَى الشَّامِ دَهَاقِينُ الْأَنْبَارِ، فَتَرَجَّلُوا لَهُ وَ اشْتَدُّوا بَيْنَ يَدَيْهِ، فَقَالَ: مَا هَذَا الَّذِي صَنَعْتُمُوهُ) . «عرض كردند اين رسوم و آدابى است كه ما اميران خود را با آن بزرگ مى‌داريم»؛ (فَقَالُوا: خُلُقٌ مِنَّا نُعَظِّمُ بِهِ أُمَرَاءَنَا)
#حکمت_37
🔶 @Nahj_Et
💠🔹الفت گرفتن احتياج به مقدمات دارد همان‌گونه كه عداوت و دشمنى نيز مقدماتى مى‌خواهد و نظر امام عليه السلام به اين حقيقت است كه در روايات نيز وارد شده و در گفتار معروف: «الْإنْسٰانُ عَبيٖدُ الْإحْسٰانِ؛ انسان بندۀ احسان است» منعكس است. شاعر عرب نيز مى‌گويد: وَ إنّى لَوَحْشِىٌّ إذٰا مٰا زَجَرْتَني وَ إنّىٖ إذٰا ألَّفْتَني لَاَلُوفٌ هنگامى كه از من دورى كنى من از تو رميده مى‌شوم ولى هنگامى كه از در الفت در آيى با تو الفت مى‌گيرم. اينكه در بعضى از شروح به واسطۀ حل نشدن مشكل «مدنىٌّ بالطبع» بودن انسان يا وحشى بودن قلوب اين تفسير را پذيرفته‌اند كه منظور از «رجال» همۀ انسان‌ها نيستند بلكه افراد بزرگ و قدرتمندِ اجتماع‌اند، تفسير نادرستى به نظر مى‌رسد، زيرا ظاهر عبارت اشاره به همه يا اغلب انسان‌هاست نه گروه اندكى
شرح#حکمت_50
🔶 @Nahj_Et
💠🔹 اين سخن حكيمانۀ امام مربوط به بعضى افراد سرشناس از مسلمانان مانند «سعد بن ابى‌وقاص» و «عبداللّٰه بن عمر» است كه در جنگ جمل وصفين با امام همراهى نكردند وبه دشمنان او نيز نپيوستند، بلكه بى‌طرف ماندند وبه عذرهاى واهى متوسل شدند. امام دربارۀ آنها مى‌فرمايد: «حق را تنها گذشتند و باطل را يارى نكردند»؛ (خَذَلُوا الْحَقَّ، وَ لَمْ يَنْصُرُوا الْبَاطِلَ) . اشاره به اينكه گرچه آنها به يارى باطل نشتافتند و در صف مقابل ما قرار نگرفتند؛ ولى چون به يارى حق برنخاستند و به پيام قرآن كه مى‌گويد: ««فَقٰاتِلُوا اَلَّتِي تَبْغِي حَتّٰى تَفِيءَ إِلىٰ أَمْرِ اَللّٰهِ»؛ به آن گروه ظالمى كه بر ضد پيروان حق (و امام مسلمين) برخاسته بجنگيد تا به فرمان گردن نهند» عمل نكردند درخور هر گونه سرزنش و ملامتند. در اينكه آيا اين گروه با على عليه السلام بيعت كرده بودند ولى در مسئلۀ مبارزه با اصحاب جمل و جنايتكاران شام كوتاه آمده بودند يا از ابتدا زير بار بيعت نرفته بودند، در ميان مورخان اختلاف نظر است. در بعضى از نقل‌ها آمده كه اينها بيعت را پذيرفتند ولى به فرمان امام در مبارزۀ با اهل باطل عمل نكردند و مطابق برخى ديگر از نقل‌ها از ابتدا زير بار بيعت با آن حضرت نرفتند و جزء اقليت ناچيزى بودند كه بر خلاف جمهور مسلمين از بيعت با امام سر باز زدند.
شرح#حکمت_18
🔶 @Nahj_Et
💠🔹يقين غفلت از عاقبت كارها و عاقبت زندگى انسان مشكلات عظيمى براى او در دنيا و آخرت به بار مى‌آورد. افراد موفق و پيروز عاقبت‌انديش‌اند و سعى مى‌كنند از عاقبت «مُرّة» (تلخ) بپرهيزند و به عاقبت «حُلوة» (شيرين) روى آورند. در حديثى از پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله مى‌خوانيم: كسى نزد ايشان آمد و عرض كرد يا رسول الله! اندرزى به من ده. پيغمبر صلى الله عليه و آله فرمود: اگر سفارش و اندرزى به تو گويم مى‌پذيرى يا با آن مخالفت مى‌كنى؟ عرض كرد: آرى. پيغمبر صلى الله عليه و آله سه بار اين سخن را تكرار كرد و او در هر مرتبه جواب آرى دارد. پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: «فَإِنِّي أُوصِيكَ إِذَا أَنْتَ هَمَمْتَ بِأَمْرٍ فَتَدَبَّرْ عَاقِبَتَهُ فَإِنْ يَكُ رُشْداً فَامْضِهِ وَإِنْ يَكُ غَيّاً فَانْتَهِ عَنْهُ ؛ هنگامى كه تصميم بر كارى گرفتى در عاقبت آن بينديش اگر عاقبت آن را نيك ديدى انجام ده و اگر عاقبت آن زشت و تاريك است از آن بپرهيز».
شرح#حکمت_151
🔶 @Nahj_Et
💠🔹اين خطبه را امام عليه السّلام زمانى بيان فرمود كه مشغول خواندن خطبه‌اى بود، مردى از ميان جمعيّت عرض كرد: «اى اميرمؤمنان! دنيا را براى ما توصيف كن.» امام عليه السّلام فرمود: «بدون مقدّمه بگويم، دربارۀ سرايى كه ابتداى آن سختى و مشقّت است و پايان آن فناست» و به همين صورت اين خطبه كوتاه را تا پايان بيان فرمود كه ترسيم بسيار دقيق و روشنى از زندگى دنيا و مشكلات و گرفتارى‌ها و نابسامانى‌هاى آن است و به راستى دقّت در همين چند جملۀ كوتاهى كه در اين خطبه آمده است، مى‌تواند انسان را به حقايق مهمّى دربارۀ دنيا و زندگى آن آشنا سازد، به گونه‌اى كه مى‌توان گفت: «چيزى دربارۀ وصف دنيا باقى نمانده، مگر اينكه امام عليه السّلام در اين ده جملۀ كوتاه بيان فرموده استچگونه توصيف كنم سرايى را كه آغاز آن سختى و مشقّت است و پايانش نيستى و فناست. در حلالش حساب و در حرامش عقاب است، آن كس كه در آن ثروتمند شود با انواع آزمايشها روبرو مى‌شود و آن كس كه فقير گردد، محزون مى‌شود. كسى كه به سرعت به دنبال آن برود به آن نمى‌رسد و كسى كه آن را رها سازد، به او روى مى‌آورد. آن كس كه با دنيا بنگرد به او بصيرت و بينايى مى‌بخشد و آن كس كه به دنيا بنگرد نابينايش مى‌كند. شرح و تفسير دنيا وسيله است، نه هدف!
شرح#خطبه_82
🔶 @Nahj_Et
#شرح_حکمت 144
✅ امام(ع) در اين گفتار حكيمانه به دو نكته اشاره مى كند. نخست توازن در ميان صبر و مصيبت و سپس بر باد رفتن اجر انسان به خاطر بى تابى و جزع. مى فرمايد: «صبر و شكيبايى به اندازه مصيبت نازل مى شود و كسى كه دستش را (به عنوان بى تابى و ناشكرى) به هنگام مصيبت بر زانو زند اجر او ضايع مى گردد (و پاداشى در برابر مصيبت نخواهد داشت)».
📌 شك نيست كه در زندگى دنيا هميشه مشكلاتى بوده و خواهد بود. اين طبيعت حيات دنياست; ولى خداوندى كه انسان را براى زندگى در اين جهان آفريده نيروهايى در وجود او براى مقابله با مشكلات خلق كرده از جمله صبر و تحملى است كه به انسان داده تا بتواند مصائب را برتابد. گاه ديده ايم مادرى كه فرزند عزيزش را در جوانى از دست مى دهد، لحظات اول چنان بى تابى مى كند كه گويى مى خواهد جان به جان آفرين تسليم نمايد; اما ساعات يا ايامى مى گذرد، كم كم آرامش بر وجود او مسلط مى شود; گويى نيرويى از درون او مى جوشد و با آن مصيبت بزرگ به مبارزه بر مى خيزد . البته افرادى هم پيدا مى شوند كه بر خلاف اين اصل كلى رشته صبر را از دست مى دهند; يا دست به خودكشى مى زنند و يا مرگ ناگهانى به زندگى آنها پايان مى دهد. اين بيان امام(ع) در واقع مايه تسلى خاطر براى تمام مصيبت ديدگان است كه وقتى با مصيبت روبرو مى شوند بى تابى نكنند و بدانند خدا صبر لازم را به آن ها مرحمت خواهد كرد.
🔶 @Nahj_Et
💫🍃✨✨✨☆﴾﷽﴿☆
🍃🌸
🗯نهج البلاغه عالی ترین منبع شناخت اسلام حقیقی ✨
❇️ نهج‌البلاغه بعداز قرآن عالی ترین منبع شناخت اسلام حقیقی است.🔻
💢 یعنی خدا قرآن رافرستادقرار بود.تاهمه چيز را تبیین کند (تبیاناً لکل شیء)پیغمبرراهم بغلش گذاشت،که ماعمل راهم ببینیم وبگوییم اون چیزهایی که می‌خوانیم براین آقاپیاده شده(لقد کان لکم فی رسول الله اسوه حسنه)این متن، این هم الگو؛
🔸برویدپیاده کنید.
⭕️هنوزپیغمبراکرم(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)ازدنیا نرفته بود چنان خبیثان دورش جمع شدندوتحریف کردند، که بعداز پیامبر گرامی همین قرآن همان پیغمبر را چنان تحریف کردند که به زبان پیغمبر حدیث نقل کردند که مستحب است درخطبه نماز جمعه لعن علی ابن ابیطالب علیه السلام کند،
✳️همان قرآن راکه سرتاسر فضائل امیرالمؤمنین علیه السلام است،وهمان پیغمبر که همان روز اول که مبعوث شده باعلی ابن ابیطالب بودتاروزی هم که ازدنیارحلت فرمودسرمبارکش را روی سینه امیرالمؤمنین علیه السلام گذاشت و ازدنیارفت.
♨️راحت مسلمانان نسل هاي بعدي که پیغمبر راندیدند باحدیث جعلي پیامبر علی علیه السلام رالعن می کردند؛پس دیگه اون قرآن و اون سيره به تنهايي جواب نمی دهد......⛱
🎤 حجت الاسلام والمسلمین #مهدوی_ارفع
🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام با هشدارى بجا در اين سخن كوتاه و گرانمايه به اهميت هشدارهاى بجا و سودمند پرداخته مى‌فرمايد: «كسى كه تو را (از امورى كه خطرناك است) بترساند همچون كسى است كه به تو بشارت دهد (به امورى كه مايۀ سرور و خوشحالى است)»؛ (مَنْ حَذَّرَكَ كَمَنْ بَشَّرَكَ) . در مصادر نهج البلاغه در ذيل اين حديث شريف افزون بر ذكر مدارك، نكته قابل ملاحظه‌اى آمده كه مى‌گويد: تحذير شناساندن انسان به چيزى است كه مصلحت او در آن است و زيان و خطر را از او دفع مى‌كند و اينكه امام مى‌فرمايد چنين كسى مانند كسى است كه به تو بشارت مى‌دهد مفهومش اين است كه بايد از اين هشدارها همان‌گونه خوشحال شوى كه از خبرهاى مسرت‌بخش خوشحال مى‌شوى و بايد از چنين كسى همان‌گونه تشكر كنى كه از بشارت‌دهنده تشكر مى‌كنى، زيرا او اگر خير تو را نمى‌خواست به تو هشدار نمى‌داد و از افتادن در شر بر حذر نمى‌داشت.
شرح#حکمت_59
🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠ارزش حفظ دوست 🔹شك نيست كه يكى از مهم‌ترين سرمايۀ انسان در زندگى دوستان صميمى است؛ اين سرمايه نه
💠🔹أَعْجَزُ النَّاسِ مَنْ عَجَزَ عَنِ اكْتِسَابِ الْإِخْوَانِ) . حديث معروفى است از امير مؤمنان على عليه السلام كه خطاب به مردم فرمود: «إِنَّكُمْ لَنْ تَسَعُوا النَّاسَ بِأَمْوَالِكُمْ فَسَعُوهُمْ بِطَلَاقَةِ الْوَجْهِ وَ حُسْنِ اللِّقَاءِ فَإِنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه و آله يَقُولُ إِنَّكُمْ لَنْ تَسَعُوا النَّاسَ بِأَمْوَالِكُمْ فَسَعُوهُمْ بِأَخْلَاقِكُمْ؛ (اى مردم) شما نمى‌توانيد مردم را با اموال خود راضى نگه داريد، از اين رو ايشان را با خوشرويى و رفتار خوب راضى نگه داريد، زيرا من از رسول خدا صلى الله عليه و آله شنيدم كه مى‌فرمود: شما نمى‌توانيد خشنودى مردم را با اموال (محدودتان) به دست آوريد بنابراين با اخلاق نيكتان خشنودى آنها را به دست آوريد». آنگاه امام مى‌افزايد: «و از او عاجزتر كسى است كه دوستانى را كه به دست آورده از دست بدهد»؛ (وَ أَعْجَزُ مِنْهُ مَنْ ضَيَّعَ مَنْ ظَفِرَ بِهِ مِنْهُمْ) . زيرا ممكن است به دست آوردن چيزى مقدارى زحمت داشته باشد؛ ولى نگه‌داشتن آن آسان‌تر است، بنابراين كسى كه دوستان خود را با بى‌مهرى يا بى‌اعتنايى از دست دهد عاجزتر از كسى است كه نتوانسته دوستى به دست آورد.
شرح#حکمت_12
🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه‌اش به همۀ معصيت‌كاران هشدار مى‌دهد كه از صبر الهى در مقابل معاصى‌شان مغرور نشوند. مى‌فرمايد: «(از مجازات الهى) برحذر باش برحذر باش، به خدا سوگند آن‌قدر پرده‌پوشى كرده كه گويى آمرزيده است»؛ (الْحَذَرَ الْحَذَرَ فَوَاللَّهِ لَقَدْ سَتَرَ، حَتّىٰ كَأَنَّهُ قَدْ غَفَرَ) . اشاره به اينكه يكى از صفات پروردگار، ستار العيوب بودن است. با رحمت واسعه‌اش گناهان پنهانى بندگان را افشا نمى‌كند تا آبروى آنها در نزد دوست و دشمن ريخته نشود شايد بيدار شوند به سوى خدا باز گردند و از گناهان خويش توبه كنند و دست بردارند. اما بسيار مى‌شود كه افراد از اين لطف و رحمت الهى سوء استفاده مى‌كنند و گمان دارند گناهى نكرده‌اند يا اگر گناهى مرتكب شده‌اند خداوند بدون توبه آنها را مشمول عفو خود قرار داده است
#حکمت_30
🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠🔹امام عليه السلام در اين سخن حكمت‌آميز به نكتۀ ديگرى دربارۀ آثار شكر نعمت و آثار كفران بيان مى‌كن
💠🔹هر گاه با آغاز روى آوردن نعمت به شكر قلبى و زبانى و عملى بپردازد ادامه خواهد يافت و تا پايان آن نصيب انسان مى‌شود و به تعبير ديگر به گفتۀ بعضى از شارحان نهج‌البلاغه، نعمت‌ها مانند گروه‌هاى پرندگان است كه وقتى تعدادى از آنها بر شاخۀ درختى نشستند بقيه تدريجا به دنبال آنها مى‌آيند و شاخه‌ها را پر مى‌كنند؛ ولى اگر گروه اول صداى ناهنجار و حركت ناموزونى بشنوند يا ببينند فرار مى‌كنند و بقيه هم به دنبال آنها مى‌روند و صحنه از وجودشان خالى مى‌شود. همچنين بسيارى از نعمت‌ها به صورت تدريجى زوال مى‌پذيرند؛ هر گاه انسان در آغاز زوالش هوشيار باشد و به شكر قلبى و زبانى و عملى بپردازد مانع بازگشت و زوال تدريجى آن مى‌شود
شرح#حکمت_13
🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠🔹هر گاه با آغاز روى آوردن نعمت به شكر قلبى و زبانى و عملى بپردازد ادامه خواهد يافت و تا پايان آن نص
💠ادامه شرح حکمت 13
🔹هر گاه انسان در آغاز زوالش هوشيار باشد و به شكر قلبى و زبانى و عملى بپردازد مانع بازگشت و زوال تدريجى آن مى‌شود. اين سخن در اصل برگرفته از قرآن مجيد است كه مى‌فرمايد: ««وَ إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ وَ لَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذٰابِي لَشَدِيدٌ»؛ به خاطر بياوريد زمانى كه پروردگارتان اعلام داشت اگر شكرگزارى كنيد (نعمت‌خويش را) بر شما خواهم افزود و اگر ناسپاسى مجازاتم شديد است». قرآن مجيد سرگذشت بسيار عبرت‌آموزى از قوم سبأ نقل مى‌كند كه خداوند نعمت بسيار وافرى به آنها داد و فرمود: ««كُلُوا مِنْ رِزْقِ رَبِّكُمْ وَ اُشْكُرُوا لَهُ بَلْدَةٌ طَيِّبَةٌ وَ رَبٌّ غَفُورٌ»؛ ازروزى پروردگارتان بخوريد و شكر او را به جا آوريد؛ شهرى پاك و پاكيزه در اختيار شماست و پروردگارى آمرزنده». ولى آنها به كفران پرداختند و سد عظيمى كه سبب آبادى كشور آنها شده بود بر اثر سيلاب و عوامل ديگر در هم شكست و تمام آبادى و باغ‌ها و مزارع ويران شد به‌گونه‌اى كه نتوانستند در آنجا بمانند و ناچار در اطراف متفرق شدند
شرح#حکمت_13
🔶 @Nahj_Et