🔴 برآورده شدن آرزوها در عصر ظهور
⭕️ در قسمت پايانى خطبه ۱۰۰ نهج البلاغه؛ امیرالمومنین علی علیه السلام به توصیف دورانی میپردازند که بعضى از شارحان نهج البلاغه آن را اشاره به زمان ظهور حضرت مهدى تعالی فرجه الشریف، دانستهاند:
فَکَأَنَکُمْ قَدْ تَکَامَلَتْ مِنَ اللهِ فِيکُمُ الصَّنَائِعُ، وَ أَرَاکُمْ مَا کُنْتُمْ تَأْمُلُونَ
🌕 گويا(مىبينم) در پرتو خاندان پيامبر صلى الله عليه وآله، نعمت هاى الهى بر شما کامل شده و آنچه را آرزو داشتهايد خداوند به شما ارزانى داشته است.
✅ خداوند خوشبختی و تمام اسباب سعادت بشر را در پرتو وجود آل محمد صلى الله عليه وآله قرار داده است؛ اگر مردم میدانستند خداوند در دنیای ظهور، چه بهشت برینی بروی زمین برایشان تدارک دیده، کار و زندگیشان را رها میکردند و فقط برای ظهور حضرت کار میکردند و لحظه ای دست از دعا برنمیداشتند و همواره از خداوند خواستار هرچه زودتر فرارسیدن آن دوران فرخنده بودند؛ اما افسوس.. اکثریت مردم به دنیای تاریک بی امام عادت کرده اند..!
#خطبه_100
🔶 @Nahj_Et
5.48M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥روایت تکاندهنده رهبر انقلاب از نهج البلاغه
🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه كه مجموعهاى است از اندرزهاى بسيار سودمند و سرنوشتساز، به يازده نكتۀ مهم اشاره مىكند؛ نخست مىفرمايد: «هركس به عيب خود نگاه كند از عيبجويى ديگران بازمىماند»؛ (مَنْ نَظَرَ فِي عَيْبِ نَفْسِهِ اشْتَغَلَ عَنْ عَيْبِ غَيْرِهِ) . بىشك انسان بىعيب غير از معصومان عليهم السلام وجود ندارد. بعضى عيوب كمترى دارند و بعضى بيشتر، بنابراين عقل و درايت ايجاب مىكند انسان به جاى اينكه به عيب ديگران بپردازد به اصلاح عيب خويش بپردازد. اصولاً كسى كه به اصلاح عيب خويش مىپردازد مجالى براى عيبجويى ديگران نمىبيند و اگر مجالى هم داشته باشد شرم مىكند و به خود مىگويد: من با داشتن اين عيوب چگونه به عيبجويى ديگران بپردازم. البته منظور حضرت ترك عيبجويى است و گرنه بيان كردن عيب ديگران به عنوان امر به معروف و نهى از منكر و براى اصلاح آن صفات و آن هم بهگونهاى كه به احترام و شخصيت آنان برنخورد نهتنها عيب نيست، بلكه كارى است بسيار پسنديده و در بسيارى از موارد، واجب.
#حکمت_349
🔶 @Nahj_Et
💠🔹فقر گاهى سبب تزلزل اعتقاد انسان به خدا مىشود، زيرا از يكسو شنيده است كه خدا رزّاق و روزىرسان است و رزق همه را تضمين كرده و از طرف ديگر خود را در فقر و تنگدستى مىبيند و اين مايۀ سوء ظنش به خدا و وعدههاى الهى مىشود، بنابراين هم نقص اعتقادى و هم نقص عملى دامن فقير را مىگيرد به خصوص اگر انسان كمظرفيت و پايۀ اعتقادات او سست باشد. اضافه بر اين، از نظر اخلاقى نيز گرفتار مشكل مىشود، زيرا كينه و حسد و بخل و صفات ديگرى از اين قبيل دامان فقير را در بسيارى از اوقات مىگيرد. اما اينكه عقل را مشوش مىسازد نيز به تجربه ثابت شده است كه افراد گرسنه و فقير هرچند عقل نيرومندى داشته باشند توان فكر كردن و انديشيدن را از دست مىدهند و حتى گاه در مسائل سادۀ زندگى .
#حکمت_319
🔶 @Nahj_Et
💢 نکوهش افراد شرور
💠 امام علی علیه السلام فرمودند:
🍃 أتِيَ بِجَانٍ وَ مَعَهُ غَوْغَاءُ، فَقَالَ: لَا مَرْحَباً بِوُجُوهٍ لَا تُرَى إِلَّا عِنْدَ كُلِّ سَوْأَةٍ.
🔹 هنگامى كه جنايتكارى را به همراه جمعى از اوباش خدمت امام علی(عليه السلام) آوردند. امام(عليه السلام) فرمود: خوش آمد مباد بر چهره هايى كه جز به هنگام «حوادث بد» ديده نمى شوند.
📚 #حکمت_200 نهج البلاغه
🔶 @Nahj_Et
☀️امیر المومنین علیه السلام فرمودند:
🔸 خدا را بندگانی است که برای سود رساندن به دیگران، نعمت های خاصّی به آنان بخشیده،
تا آنگاه که دست بخشنده دارند نعمتها را در دستشان باقی میگذارد،
و هر گاه از بخشش دریغ کنند، نعمتها را از دستشان گرفته و به دست دیگران خواهد داد.
📚 نهج البلاغه #حکمت_425
🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠🔹يقين غفلت از عاقبت كارها و عاقبت زندگى انسان مشكلات عظيمى براى او در دنيا و آخرت به بار مىآورد.
💠🔹- امام عليه السلام اين سخن حكمتآميز را در پاسخ كسى مىگويد كه از آن حضرت پرسيد چرا شما در گرفتن حق خود در امر امامت شتاب نكرديد. امام عليه السلام در پاسخ مىفرمايد: «براى انسان عيب نيست كه حقش به تأخير افتد. عيب آن است كه چيزى را كه حقش نيست بگيرد»؛ (لَا يُعَابُ الْمَرْءُ بِتَأْخِيرِ حَقِّهِ، إِنَّمَا يُعَابُ مَنْ أَخَذَ مَا لَيْسَ لَهُ) . البته شك نيست كه تأخير امام عليه السلام در مسئلۀ امامت - كه از يك سو نص رسول اكرم صلى الله عليه و آله بر خلافت آن حضرت در داستان غدير و غير آن بود و از سوى ديگر افضليت آن حضرت نسبت به تمام صحابه كه جاى انكار براى هيچ فرد منصفى نيست ايجاب مىكرد كه آن حضرت خليفۀ بلا فصل پيامبر صلى الله عليه و آله باشد - بدين رو بود كه آن حضرت حق خود را در مسئلۀ امامت كه در واقع حق مسلمانان است مطالبه كرد؛ اما مخالفان دست به دست هم دادند و او را از رسيدن به آن حق محروم نمودند، بنابراين ايراد كسانى كه مىگويند: «امامت حق شخصى نبود كه حضرت از آن چشم بپوشد، بلكه حق مردم بود و تأخير در مطالبۀ چنين حقى روا نيست» پاسخش روشن است و آن اينكه تأخير مزبور در واقع از ناحيۀ امام عليه السلام نبود، بلكه از ناحيۀ كسانى بود كه سالها براى رسيدن به آن نقشهها كشيده بودند و حتى زمانى كه رسول اكرم صلى الله عليه و آله مىخواست در آستانۀ وداع با دار دنيا نامهاى بنگارد و اين حق را تثبيت كند آنها مانع شده و نسبتهاى بسيار ناروايى به ساحت قدس پيامبر صلى الله عليه و آله دادند كه داستان اسفانگيزش در تمام كتابهاى اهل سنت و شيعه آمده است. مقايسۀ اين دو با يكديگر (تأخير حق و گرفتن ناحق) و ترجيح اول بر دومى كاملاً روشن است، زيرا گرفتن ناحق گناه قطعى است در حالى كه تأخير حق چه شخصى باشد و از ناحيۀ خود انسان تأخير بيفتد و چه حق مردم باشد و از ناحيۀ دشمنان به تأخير افتد، چيزى نيست كه بر انسان عيب به شمار آيد
#حکمت_166
🔶 @Nahj_Et
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
شرح حکمت ۱۱۳ ارزش های والای اخلاقی بخش ۲ (ارزش عقل).mp3
3.27M
🌹سلسله جلسات درسهای نهج البلاغه
📒 #حکمت_113 2⃣
⭕️ ارزشهاى والاى اخلاقى (ارزش عقل)
🎙حجت الاسلام #مهدوی_ارفع
🔶 @Nahj_Et