💠🔹امام عليه السلام در اين كلام نورانى اشاره به تفاوت اعمال خيرى كه مورد رضاى خداست و لذات و هوسرانىهاى ناپايدار دنيا كرده مىفرمايد: «اين دو عمل چقدر با هم متفاوتند: عملى كه لذتش مىرود و عواقب سوء آن باقى مىماند و عملى كه زحمتش مىرود و اجر و پاداشش باقى است»؛ (شَتَّانَ مَا بَيْنَ عَمَلَيْنِ عَمَلٍ تَذْهَبُ لَذَّتُهُ وَ تَبْقَىٰ تَبِعَتُهُ وَ عَمَلٍ تَذْهَبُ مَؤُونَتُهُ وَ يَبْقَىٰ أَجْرُهُ) . در ميان كارهاى نيك و بد و اعمال حسنه و سيئه - با اينكه هر كدام جنبۀ مثبت و منفى دارند - اين تفاوت آشكار ديده مىشود؛ اعمال گناهآلود داراى لذتى موقتى و ناپايدار است كه به زودى زايل مىگردد ولى عواقب بد آن هم در دنيا و هم در آخرت دامان انسان را مىگيرد. مثلاً انسانى براى برخوردارى از لذتى آنى به شراب پناه مىبرد. ممكن است اين مادۀ مخدر ساعتى او را از غم و اندوه ته كند و در نشئهاى لذتبخش فرو برد؛ اما به زودى پايان مىيابد و آثار سوء آن در تمام اعضاى بدن او تدريجاً ظاهر مىشود و در آخرت نيز از شراب طهور بهشتى و نوشيدن آب كوثر محروم مىگردد
#حکمت_121
🔶 @Nahj_Et
خطبه امیرالمؤمنین در نهجالبلاغه 💯
سنت الهی چنین نیست. ما خودمان با پیغمبر بیعت کرده و ایمان آورده بودیم ولی خدا به آسانی به ما پیروزی نداد...♨️⬇️
آن خطبه امیرالمؤمنین در نهجالبلاغه را که اصحاب خودش را ملامت میکند، مکرر خواندهایم. کم کم این روحیه در مردم پیدا شد که ما چون اصحاب و یاران علی هستیم و علی داماد و وصی پیغمبر و خلیفه بحق است پس باید بر لشکر معاویه پیروز شویم. علی (ع) میگفت: این طور نیست، سنت الهی چنین نیست. ما خودمان با پیغمبر بیعت کرده و ایمان آورده بودیم ولی خدا به آسانی به ما پیروزی نداد: وَ لَقْدَ کنّا مَعَ رَسولِ اللهِ نَقْتُلُ آباءَنا وَ أبْناءَنا وَ أعْمامَنا...«1»؛ یعنی ما با پیغمبر بودیم و در راه خدا پدران خودمان را اگر ایستادگی میکردند میکشتیم، پسران خودمان و عموها و برادرهای خودمان را هم میکشتیم. ما چقدر سختیها متحمل شدیم! در میدانهای جنگ که با دشمن روبرو میشدیم مثل دو شتر نر به یکدیگر میپیچیدیم، گاهی ما از آنها میخوردیم و گاهی آنها از ما میخوردند. اینچنین نبود که چون ما در رکاب پیغمبر بودیم با اشاره شمشیرمان سر دشمنان بپرد. بعد که از کوره امتحان بیرون آمدیم و صداقت نیت ما، در عمل ظاهر و آشکار شد (یعنی نه صرف گفتنِ شهادتین) آنوقت خدا نصرت خودش را نازل کرد. یعنی همین آیه فَإنَّ مَعَ الْعُسْرِ یسْرآ. إنَّ مَعَ الْعُسْرِ یسْرآ. پیغمبر! تو خیلی سختیها کشیدی، اینها ثمرههای آن سختیهاست.
حال دستور بعدش عجیب است. حالا که فارغ شدی و بار از دوشت برداشته شد چکار کن؟ حالا برو راحت بخواب؟ اگر راحت بخوابی که باز اول بدبختی است، چون همه بدبختیها از عادت کردن به استراحت و راحتی و رفاه است؛ هیچ چیزی برای انسان دشمنتر از رفاه نیست.
فَإذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ از اینها که فارغ شدی باز هم خودت را به نَصَب«2» و تعب بینداز، برای خودت شداید بیافرین؛ یعنی خودت را به راحت عادت نده. مرد خدا اگر فرضا در مسائل اجتماعیاش شداید نداشته باشد شدایدِ عبادت را که از او نگرفتهاند. پیغمبر وقتی که شداید اجتماعی نداشت آیا میرفت و شب تا به صبح راحت میخوابید؟ نه، او آرام نداشت. فَإذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ از اینها هم که فارغ شدی باز هم خودت را
در تعب بینداز، منتها نه تعب بیهوده، بلکه لااقل عبادت. راحتطلبی پیشه نکن که دشمن انسان راحتطلبی است. وَ إلی رَبِّک فَارْغَبْ. وصلّی الله علی محمد و آله الطاهرین.
استاد مطهری، آشنایی با قرآن، ج13، ص 217،218،219 ❇️📗
🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠🔹امام عليه السلام در اين كلام نورانى اشاره به تفاوت اعمال خيرى كه مورد رضاى خداست و لذات و هوسران
💠ادامه حکمت ۱۲۱
🔹ولى به عكس، انسانى كه به سراغ بندگى خدا مىرود و در ميدان جهاد با نفس و جهاد با دشمن حاضر مىشود، هر چند با مشكلاتى روبرو مىگردد؛ اما اين مشكلات تدريحا از بين مىرود و اجر و پاداش دنيوى و اخروى آن باقى مىماند. اين همان چيزى است كه قرآن به آن اشاره كرده مىفرمايد: «مٰا عِنْدَكُمْ يَنْفَدُ وَ مٰا عِنْدَ اَللّٰهِ بٰاقٍ» ؛ آنچه نزد شماست از ميان مىرود، و آنچه نزد خداست باقى مىماند». هوسرانى و شهوترانى همچون كفهاى روى آب است كه «فَيَذْهَبُ جُفٰاءً» ؛ سرانجام كفها به بيرون پرتاب مىشوند» و اعمال نيك همچون آب زلال كه به مصداق «وَ أَمّٰا مٰا يَنْفَعُ اَلنّٰاسَ فَيَمْكُثُ فِي اَلْأَرْضِ» ؛ ولى آنچه به مردم سود مىرساند (\آب يا فلزّ خاص) در زمين مىماند» باقى و برقرار خواهد بود
شرح#حکمت_121
🔶 @Nahj_Et
33.28M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
#حکمت_ربانی
#نهج_البلاغه
🎥بیانات حضرت آیت الله العظمی #جوادی_آملی
«فرازهایی از تفسیر کلمات حکیمانه امیر المؤمنین سلام الله علیه»
🖌جامعه ی اسلامی جامعه ی الگوست دیگران باید از جامعه ی اسلامی کمک بگیرند
شماره 3
🔶 @Nahj_Et
#مسئوليت_سنگين_دانشمندان
💎امام على عليه السّلام می فرماید:
⚪️مَا أَخَذَ اللهُ عَلَى أَهْلِ الْجَهْلِ أَنْ يَتَعَلَّمُوا حَتَّى أَخَذَ عَلَى أَهْلِ الْعِلْمِ أَنْ يُعَلِّمُوا؛
💌خدا از مردم نادان عهد نگرفت كه بياموزند، تا آنكه از دانايان عهد گرفت كه آموزش دهند.
📘 #حکمت_478
🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به نكتۀ دقيق و آموزندهاى اشاره كرده، مىفرمايد: «سخاوت آن است كه ابتدايى (و بدون درخواست) باشد؛ اما آنچه در برابر تقاضا داده مىشود يا از روى حياست و يا براى فرار از مذمّت»؛ (السَّخَاءُ مَا كَانَ ابْتِدَاءً، فَأَمَّا مَا كَانَ عَنْ مَسْأَلَةٍ فَحَيَاءٌ وَ تَذَمُّمٌ) . سخاوت را اينگونه تفسير كردهاند: حالت و فضيلتى درونى است كه انسان را به بذل مال به مستحقان و نيازمندان بدون عوض وا مىدارد. بر اين اساس اگر كسى درخواستى كند و از آبروى خود به وسيلۀ درخواست مايه بگذارد، آنچه سخاوتمندانه مىبخشد در واقع عوض آبروى اوست و به راحتى نمىتوان نام آن را سخاوت گذاشت و نيز بخشش كه پس از درخواست صورت مىگيرد ممكن است بدين سبب باشد كه اگر بخشش نكند، درخواست كننده و يا مردمى كه از آن آگاهى مىيابند او را نكوهش و مذمت كنند، بنابراين بخشش در برابر نجات از مذمت مردم واقع شده است و بدون عوض نيست و به تعبير عموم مردم براى رودربايستى است
#حکمت_53
🔶 @Nahj_Et
امیرالمومنین علیه السلام:
" قَدْ أَحْيَا عَقْلَهُ، وَ أَمَاتَ نَفْسَهُ، حَتَّى دَقَّ جَلِيلُهُ وَ لَطُفَ غَلِيظُهُ وَ بَرَقَ لَهُ لاَمِعٌ کَثِيرُ الْبَرْقِ، فَأَبَانَ لَهُ الطَّرِيقَ، وَ سَلَکَ بِهِ السَّبِيلَ
او عقلش را زنده کرده و شهواتش را ميرانده است، تا آنجا که جسمش لاغر شده، و خشونت اخلاقش به لطافت مبدّل شده است.
در اين زمان برقى پر نور براى او مى درخشد، راه را براى او روشن مى سازد و او را به مسير حق (سلوک الى الله) مى برد»
منبع : نهج البلاغه _#خطبه_220
🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه اشاره به يكى از طرق مؤثر بازدارنده نسبت به بدكاران مى كند و مىفرمايد: «گنهكار را با پاداش دادن به نيكوكار (تنبيه كن و) از گناه بازدار»؛ (اُزْجُرِ الْمُسِيءَ بِثَوَابِ الْمُحْسِنِ) . به يقين براى بازداشتن بدكاران از كار بد راه هاى مختلفى است كه هر كدام از آنها براى بازداشتن گروهى از بدكاران مفيد است: نخست اينكه بدكار را مجازات كنند كه در كتاب حدود و تعزيرات اسلامى احكام گستردۀ آن با توجه به سلسله مراتب آمده است و در تمام دنيا اينگونه مجازاتها معمول است كه شامل زندان، جريمه مالى، مجازات بدنى و حتى مجازات روحى از طريق سرزنش و اعلام به اجتماع مىشود. قرآن مجيد نيز درباب قصاص و حد سارق و حد زانى و مجازات قذف اشارات روشنى به اين معنا دارد. نوع دوم آن است كه براى بازداشتن بدكاران از كار بد به آنها نيكى كند، همانگونه كه در آيات شريفه از جمله آيۀ شريفۀ 34 سورۀ «فصلت» مىفرمايد: «اِدْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا اَلَّذِي بَيْنَكَ وَ بَيْنَهُ عَدٰاوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ» ؛ بدى را با نيكى دفع كن ناگهان (خواهى ديد) همان كس كه ميان تو و او دشمنى است گويى دوستى گرم و صميمى است» به اين ترتيب مىتوان گروهى از بدكاران را شرمنده ساخت و از كار خود باز گرداند
#حکمت_177
🔶 @Nahj_Et