💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به نكتۀ مهمى دربارۀ آداب معاشرت اشاره كرده، مى‌فرمايد: «يكى از باارزش‌ترين كارهاى كريمان تغافل از چيزهايى است كه از آن آگاهند (و سرپوش گذاشتن بر آن لازم است)»؛ (مِنْ‌ أَشْرَفِ‌ أَعْمَالِ‌ الْكَرِيمِ‌ غَفْلَتُهُ‌ عَمَّا يَعْلَمُ‌) . كمتر كسى است كه عيب پنهانى يا آشكارى نداشته باشد و كمتر دوستى پيدا مى‌شود كه دربارۀ دوستش كار نامناسبى، هرچند به عنوان لغزش انجام ندهد. افراد بزرگوار و باشخصيت كسانى هستند كه عيوب پنهانى افراد را ناديده مى‌گيرند و از لغزش دوستان چشم‌پوشى مى‌كنند و هرگز به رخ آنها نمى‌كشند. اين كار، اولاً سبب مى‌شود كه آبروى مسلمان محفوظ بماند؛ آبرويى كه ارزش آن به اندازۀ ارزش خون اوست. ثانياً سبب مى‌شود فرد خطاكار يا صاحب عيب جسور نگردد و از همۀ اينها گذشته سبب مى‌شود رابطۀ مسلمان‌ها با يكديگر محفوظ بماند. در اسلام، غيبت از بزرگ‌ترين گناهان شمرده شده و اين همه تأكيد براى حفظ آبروى مسلمانان است. #حکمت_222 🔶 @Nahj_Et

💢 نهی از تشریفات بیجا 💠 امام علی علیه السلام فرمودند: 🔸 هنگامى كه به شام مى رفت، دهقانان شهر انبار به ديدارش آمدند. از اسبها پياده شدند و پيشاپيش او دويدند. پرسيد: اين چه كار است كه مى كنيد؟ گفتند كه اين عادت ماست در بزرگداشت فرمانروايانمان. 🍃 امام علیه السلام فرمود: اين كارى است كه اميرانتان از آن سود نبردند و شما خود را در زندگى خود به مشقت مى افكنيد و در آخرت به بدبختى گرفتار مى آييد. چه زيانبار است مشقتى كه در پى آن عذاب باشد و چه سودمند است آسودگى همراه با ايمنى از عذاب خدا. 📚 نهج البلاغه #حکمت_37 🔶 @Nahj_Et

هر کاری میکنند خدا را فراموش نمیکنند 📿 🕋 رِجالٌ لا تُلْهیهِمْ تِجارَةٌ وَ لا بَیعٌ عَنْ ذِکرِ اللهِ عجیب است، نمی‌گوید تجارت نمی‌کنند و بیع نمی‌کنند، می‌گوید تجارت و بیع، آنها را در خود غرق نمی‌کند، با خدا هستند و تجارت و بیع می‌کنند، که تجارت و بیع مسلّم به عنوان یک مثال است، خصوصیت ندارد. این افرادکسب می‌کنند، تحصیل و تدریس می‌کنند اما هرکاری می‌کنند با خدا هستند، خدا را فراموش نمی‌کنند و خود را فراموش نمی‌کنند، در چیز دیگر محو نمی‌شوند. #استاد_مطهری، انسان شناسی قرآن، ص172 🦋 🔶 @Nahj_Et

💠🔹اين كلام حكمت‌آميز كه نصايح بسيار گرانقدر و مواعظ گرانبهايى در آن هست دستور العملى است براى تمام زندگى بشر كه در سايۀ آن مى‌تواند سعادت دنيا و آخرت را براى خود به دست آورد. مرحوم سيد رضى بعد از ذكر اين كلام شريف - چنان‌كه خواهد آمد - تصريح مى‌كند كه اگر در مجموعۀ كتاب نهج‌البلاغه جز اين كلام شريف نبود براى وعظ و اندرز و موعظۀ نجات‌بخش كافى بود و چه بسيار از افرادى كه از جاى جاى اين كلام شريف براى اثبات مقاصد خود بهره گرفتند و سخنان خود را به وسيلۀ آن آراسته‌اند. جالب توجه اين‌كه محدث مشهور اهل سنت متقى هندى در كنز العمّال مقدّمه‌اى براى اين حديث شريف ذكر كرده است، وى از «زياد بن اعرابى» نقل مى‌كند كه بعد از خاموش شدن آتش فتنۀ خوارج نهروان امام عليه السلام بر منبر كوفه قرار گرفت و حمد الهى به جاى آورد و در اين هنگام گريه به او مهلت نداد به اندازه‌اى كه اشك‌ها بر صورت و محاسن شريفش جارى شد و هنگامى كه محاسن شريف خود را تكان داد قطره‌هايى از آن بر بعضى از حاضران افتاد و ما مى‌گفتيم: هر كسى كه قطره‌اى بر او افتاده است خداوند آتش دوزخ را بر او حرام خواهد كرد. سپس شروع به خطبه كرد و فرمود: «أيُّهَاالنّاسُ‌ لاتَكُونُوا مِمَّنْ‌ يَرْجُواالْآخِرَةَ‌» #حکمت_150 🔶 @Nahj_Et

✅🛑✅ نهج البلاغه، #نامه_45 به یکی کارگزاران: 🔶🔷 فَاسْتَعِنْ بِاللّهِ عَلى ما اَهَمَّكَ، وَ اخْلِطِ الشِّدَّةَ بِضِغْث مِنَ اللّينِ، وَ ارْفُقْ ما كانَ الرِّفْقُ اَرْفَقَ، وَ اعْتَزِمْ بِالشِّدَّةِ حينَ لايُغْنى عَنْكَ اِلاَّ الشِّدَّةُ. وَ اخْفِضْ لِلرَّعِيَّةِ جَناحَكَ، وَابْسُطْ لَهُمْ وَجْهَكَ، وَ اَلِنْ لَهُمْ جانِبَكَ، وَ آسِ بَيْنَهُمْ فِى اللَّحْظَةِ وَ النَّظْرَةِ، وَ الاِْشارَةِ وَ التَّحِيَّةِ، حَتّى لايَطْمَعَ الْعُظَماءُ فى حَيْفِكَ، وَ لايَيْاَسَ الضُّعَفاءُ مِنْ عَدْلِكَ. وَالسَّلامُ. 🔹🔸 در هرچه بر تو مهم آید از خداوند کمک بخواه، و سختگیری‌ را با آمیزه ای‌ از نرمی‌ درهم آمیز، آنجا که نرمی‌ و مدارا بهتر است نرمش داشته باش، و جایی‌ که جز خشونت به کار نیاید خشونت کن، نسبت به رعیت فروتن باش، و با خوشرویی‌ برخورد کن، و با ملایمت رفتار نما، و در نظر انداختن به آنان با گوشه چشم و خیره نگاه کردن و اشاره و تحیت یکسان معامله کن، تا زورمندان به تو طمع ستمکاری‌ نبندند، و ناتوانان از عدالتت ناامید نشوند. والسّلام. 🔶 @Nahj_Et

☘#حکمت_27 نهج البلاغه 😷مدارا کردن با بيمارى: 🔰امام(علیه السلام) در این گفتار حکمت آمیز خود به یک اصل مهم بهداشتى و درمانى اشاره مى کند مى فرماید: ⬅️ «با بیمارى ات بساز مادامى که با تو همراهى مى کند» 🔹اشاره به این که تا زمانى که بیمارى فشار شدید نیاورده بگذار بدنت بدون نیاز طبیبان و دارو آن را دفع کند. این مسئله شاید در آن روز که امام این را مى فرمود روشن نبود; اما امروز روشن است که بدن خود داراى نیروى دفاعى است و هرگاه بیمارى با استفاده از قدرت دفاعى بدن از بین برود هم زیان هاى دارو و درمان را ندارد و هم بدن را تقویت کرده و براى آینده بیمه مى کند. البته هرگاه نیروى دفاعى بدن عاجز بماند باید با استفاده از طبیب و دارو به کمک او شتافت تا بیمارى را دفع کند. 🔹اضافه بر این بسیارى از بیمارى ها دورانى دارد که با پایان دورانش خود به خود دفع مى شود. از این گذشته انسان وقتى در مقابل بیمارى تسلیم مى شود و با مختصر ناراحتى در بستر مى خوابد به خودش تلقین بیمارى مى کند، تلقین خود اثر تخریبى دارد. به عکس اگر برخیزد و کار روزانه خود را ادامه دهد عملا تلقین سلامت کرده و در روح او بسیار مؤثر است. 🔶 @Nahj_Et

شرحی بر نامه ششم نهج‌البلاغه امام علیه السلام طىّ این نامه در واقع در چند چیز با معاویه اتمام حجت مى کند: نخست اینکه مسأله بیعت او همانند بیعت مردم با خلفاى پیشین بود (بلکه از جهاتى برتر) بنابراین هیچ کس نمى تواند به مخالفت با آن برخیزد و باید همه با آن هماهنگ باشند. دیگر اینکه کسانى که از حوزه بیعت دور بوده اند چون به آنها خبر مى رسد که مهاجرین و انصار با کسى بیعت کرده اند، در نتیجه آنها نیز باید بپذیرند، همان گونه که سابقا هم چنین بوده است. دیگر اینکه اگر کسى بخواهد از این بیعت خارج شود باید او را باز گردانند و اگر سرکشى و مقاومت کند مسلمانان مى توانند با او به جنگ برخیزند. دیگر اینکه قتل عثمان را بهانه اى براى سرپیچى از بیعت قرار دادن بسیار نادرست و بى معناست، زیرا امام(علیه السلام) کمترین دخالت در قتل عثمان نداشته است. در پایان ـ مطابق آنچه در کتاب تمام نهج البلاغه است ـ از معاویه دعوت مى کند که با جریر بن عبدالله که نماینده آن حضرت بود بیعت کند و آتش ها را خاموش سازد. #نامه_6 🔶 @Nahj_Et

🔴خطبه اى از امیر المومنین علیه السلام پس از كشته شدن عثمان كه خواستند با او بيعت كنند #نهج_البلاغه 💥دَعُونِي وَ الْتَمِسُوا غَيْرِي، فَإِنَّا مُسْتَقْبِلُونَ أَمْراً لَهُ وُجُوهٌ وَ أَلْوَانٌ لَا تَقُومُ لَهُ الْقُلُوبُ وَ لَا تَثْبُتُ عَلَيْهِ الْعُقُولُ، وَ إِنَّ الْآفَاقَ قَدْ أَغَامَتْ وَ الْمَحَجَّةَ قَدْ تَنَكَّرَتْ. وَ اعْلَمُوا أَنِّي إِنْ أَجَبْتُكُمْ رَكِبْتُ بِكُمْ مَا أَعْلَمُ وَ لَمْ أُصْغِ إِلَى قَوْلِ الْقَائِلِ وَ عَتْبِ الْعَاتِبِ، وَ إِنْ تَرَكْتُمُونِي فَأَنَا كَأَحَدِكُمْ وَ لَعَلِّي أَسْمَعُكُمْ وَ أَطْوَعُكُمْ لِمَنْ وَلَّيْتُمُوهُ أَمْرَكُمْ، وَ أَنَا لَكُمْ وَزِيراً خَيْرٌ لَكُمْ مِنِّي أَمِيراً. 🌓مرا واگذارید و دیگری را به دست آرید، زیرا ما به استقبال حوادث و اموری می رویم که رنگارنگ و فتنه آمیز است، و چهره های گوناگون دارد و دل ها بر این بیعت ثابت و عقل ها بر این پیمان استوار نمی ماند، چهره افق حقیقت را (در دوران خلافت سه خلیفه) ابرهای تیره فساد گرفته، و راه مستقیم حق ناشناخته ماند.آگاه باشید، اگر دعوت شما را بپذیرم، بر أساس آنچه که می دانم با شما رفتار می کنم و به گفتار این و آن، و سر زنش سرزنش کنندگان گوش فرا نمی دهم. اگر مرا رها کنید چون یکی از شما هستم که شاید شنواتر، و مطیع تر از شما نسبت به رییس حکومت باشم، در حالی که من وزیر و مشاورتان باشم بهتر است که امیر و رهبر شما گردم. #خطبه_92 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به سه نكتۀ مهم در پاسخ سؤالى كه كسى از آن حضرت پرسيد حال شما اى اميرمؤمنان چگونه است‌؟ اشاره كرده، مى‌فرمايد: «چگونه خواهد بود حال كسى كه با بقاى خود فانى مى‌شود و با سلامت خود بيمار مى‌گردد و در حالى (و در جايى) كه خود را در امان مى‌بيند مرگش فرا مى‌رسد»؛ (وَ قِيلَ‌ لَهُ‌ عليه السلام كَيْفَ‌ نَجِدُكَ‌ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ‌ فَقال عليه السلام: كَيْفَ‌ يَكُونُ‌ حَالُ‌ مَنْ‌ يَفْنَى بِبَقَائِهِ‌، وَ يَسْقَمُ‌ بِصِحَّتِهِ‌ وَ يُؤْتَى مِنْ‌ مَأْمَنِهِ‌) . دليل اينكه چگونه انسان با بقائش فانى مى‌شود روشن است، زيرا عمر انسان هر قدر طولانى باشد بالاخره محدود است و هر ساعتى كه از عمر او مى‌گذرد يك گام به پايان عمر و فنا نزديك‌تر مى‌شود درست مانند سرمايه‌دارى كه هر روز مبلغى از سرمايۀ خود را هزينه مى‌كند بى آنكه درآمدى به جاى آن داشته باشد كه دربارۀ او مى‌توان گفت با استفاده از سرمايه‌اش، مفلس و تنگدست خواهد شد. اما اين‌كه انسان چگونه به سبب سلامتش بيمار مى‌شود از اين نظر است كه سلامتى انسان به سبب كار كردن منظم تمام دستگاه‌هاى بدن است؛ ولى همين كار كردن منظم آن را تدريجاً فرسوده مى‌كند و انواع اختلالات روى مى‌دهد و سرانجام از كار باز مى‌ايستد #حکمت_115 🔶 @Nahj_Et

#کلیپ_تصویری 🔴 اگر حق و حقیقت را نمی‌پذیری بدان که سخت بیماری 💥إِنَّ الْحَقَّ ثَقِيلٌ مَرِيءٌ، وَ إِنَّ الْبَاطِلَ خَفِيفٌ وَبِيءٌ. 🌗حق، سنگين اما گواراست، و باطل، سبك است اما بلاخيز و مرگ آور. 📘#حکمت_376 🎤شهید #مطهری 🔶 @Nahj_Et

🔵 ضرورت اطاعت از اهل بیت پیامبر 💠 مردم! به اهل بيت پيامبرتان بنگريد، از آن سو که گام بر می دارند برويد، قدم جای قدمشان بگذاريد، آنها شما را هرگز از راه هدايت بيرون نمی برند و به پستی و هلاکت باز نمی گردانند. اگر سکوت کردند سکوت کنيد و اگر قيام کردند قيام کنيد، از آنها پيشی نگيريد که گمراه می شويد و از آنان عقب نمانيد که نابود می گرديد. #خطبه_97 🔶 @Nahj_Et

💠🔹راز اينكه چگونه انسان از محل امنش آسيب مى‌پذيرد آن است كه عوامل آسيب‌پذيرى در درون وجود خود انسان پنهان است. ناگهان با اختلالى كه در يكى از رگ‌هاى قلب يا مغز رخ مى‌دهد سكتۀ قلبى يا مغزى به او عارض مى‌شود و او را نيمه‌جان مى‌سازد و يا به جهان ديگر مى‌فرستد. قرآن مجيد در آيات مختلف به اين نكات اشاره كرده، در يك جا مى‌فرمايد: «أَيْنَمٰا تَكُونُوا يُدْرِكْكُمُ‌ اَلْمَوْتُ‌ وَ لَوْ كُنْتُمْ‌ فِي بُرُوجٍ‌ مُشَيَّدَةٍ‌»؛ هر جا باشيد مرگ به سراغ شما مى‌آيد هرچند در دژهاى محكم باشيد». در جاى ديگر مى‌فرمايد: «وَ اَلْعَصْرِ * إِنَّ‌ اَلْإِنْسٰانَ‌ لَفِي خُسْرٍ»؛ قسم به عصر كه انسان (پيوسته) در حال خسران و زيان كردن است» #حکمت_115 🔶 @Nahj_Et

🌹 #امام_علی علیه السلام: 《 فَیُریکُمْ کَیْفَ عَدْلُ السّیرَةِ وَ یُحْیى مَیِّتَ الْکِتابِ وَ السُّنَةِ؛ ✨[مهدی عجل الله فرجه] شیوه عدالت را به شما نشان مى ‏دهد و احکام از بین رفته کتاب و سنّت را زنده سازد. 》 📗نهج البلاغه، #خطبه_138 🔶 @Nahj_Et

💠 ومَا بَيْنَ أَحَدِکُمْ وَبَيْنَ الْجَنَّةِ أَوِ النَّارِ إِلاَّ الْمَوْتُ أَنْ يَنْزِلَ بِهِ. وَإِنَّ غَايَةً تَنْقُصُهَا اللَّحْظَةُ، وَتَهْدِمُهَا السَّاعَةُ، لَجَدِيرَةٌ بِقِصَرِالْمُدَّةِ، وَإِنَّ غَائِباً يَحْدُوهُ الْجَدِيدَانِ: اللَّيْلُ وَالنَّهَارُ، لَحَرِيٌّ بِسُرْعَةِ الْأَوْبَةِ، 🔹 میان شما تا بهشت یا دوزخ، فاصله اندکی جز رسیدن مرگ نیست. زندگی کوتاهی که گذشتن لحظه ها از آن می کاهد، و مرگ آن را نابود می کند، سزاوار است که کوتاه مدّت باشد. زندگی که شب و روز آن را به پیش می راند به زودی پایان خواهد گرفت. #خطبه_64 🔶 @Nahj_Et

#نهج_البلاغه 💎وَاسْتَتِمُّوا نِعَمَ اللهِ عَلَيْکُمْ بِالصَّبْرِ عَلَى طَاعَتِهِ، وَ الْمُجَانَبَةِ لِمَعْصِيَتِهِ 💌نعمت هاى خدا را با صبر و استقامت و دورى از معصيت بر خويش کامل کنيد» #خطبه_188 🔶 @Nahj_Et

مرگ از نظر قرآن ⁉️ 📖 از قرآن کاملاً می‌توانیم استنباط کنیم که انسان یک خودی دارد غیر از این اعضا و جوارح و غیر از آنچه که «تن» نامیده می‌شود، برای اینکه می‌بینیم وقتی قرآن ماهیت مرگ را بیان می‌کند از آن به «توفّی خود» تعبیر می‌کند. مرگ از نظر قرآن یعنی استیفاء کامل «خود» از طرف خداوند به وسیلة فرشتگان الهی: اللهُ یتَوَفَّى اْلأنْفُسَ حینَ مَوْتِها. «توفّی» از مادة «وفی» است که «وفا» و «استیفاء» از همین ریشه است. وقتی چیزی را به تمام و کمال بدهند یا بگیرند مادة «وفی» را به کار می‌برند. «ایفاء‌کرد» یعنی به تمام و کمال داد، و «توفّی کرد» یعنی به تمام و کمال تحویل گرفت. قرآن می‌گوید که در وقت مردن خداوند نفس‌ها (یا همان خودها) را به تمام و کمال تحویل می‌گیرد. یا می‌فرماید: قُلْ یتَوَفَّاکمْ مَلَک الْمَوْتِ الَّذی وُکلَ بِکمْ یا: إنَّ الَّذینَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلائِکةُ ظالِمی‏ أنْفُسِهِمْ . در اینجا «نفس» نیامده بلکه با ضمیر بیان شده است. اصلا تعبیر قرآن دقیقاً این است که در وقت مرگ، افراد گرفته می‌شوند و برده می‌شوند. به علاوه انسان که می‌میرد با اینکه تنش به نصّ قرآن و به حکم حسّ و حکم بدیهی می‌پوسد و خاک می‌شود و به تعبیر خود قرآن «رُفات» می‌شود و هر ذره‌ای از آن به جایی می‌رود، در عین حال قرآن می‌گوید انسان پس از آنکه می‌میرد و قبل از قیامت باز حیات دارد، ذی‌حیات است، یا حیات سعید و یا حیات شقی. دربارة شهدا مگر نمی‌فرماید: ولاتَحْسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلُوا فی‏ سَبیلِ اللهِ أمْواتاً بَلْ أَحْیاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یرْزَقُونَ. فَرِحینَ بِما آتاهُمُ اللهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ یسْتَبْشِرُونَ بِالَّذینَ لَمْ یلْحَقُوا بِهِمْ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلاَّ خَوْفٌ عَلَیهِمْ وَ لا هُمْ یحْزَنُونَ 📚 #استاد_مطهری، انسان شناسی قرآن، ص154،155🇮🇷✨ 🔶 @Nahj_Et

💠🔹به خصوص اين‌كه بسيار ديده‌ايم هنگامى كه جواب‌هاى يك مسئله متعدد مى‌شود و يكى از آن‌ها آسيب‌پذير است، مخالفان، همان يكى را مورد نقد قرار داده و بعد مى‌گويند: مشت، نمونۀ خروار است و پاسخ‌هاى متين را نيز از اين طريق زير سؤال مى‌برند. ابن ابى الحديد در شرح اين گفتار حكيمانه مى‌گويد: اين مانند آن است كه انسانى در بعضى از مسائل نظرى اشكالى ذكر كند آن هم در حضور جماعتى از اهل نظر، سپس آن‌ها در گفتن پاسخ بر يكديگر پيشى گيرند و هركدام بخواهند بر ديگرى غلبه كنند و هركس هرچه به نظرش آمد ذكر كند. شك نيست كه در اين صورت حق مخفى مى‌شود و اين سخن در واقع به بحث‌كنندگان دربارۀ مسائل مختلف توصيه مى‌كند كه انصاف را در بحث خود با دوستان رعايت كنند و قصد مراء و قهر و غلبه بر ديگرى نداشته باشند. (كه در چنين شرايطى حق مخفى مى‌گردد). علامۀ مجلسى رحمه الله در شرح اين گفتار مى‌گويد: شايد در اين دستور حكيمانه توصيه‌اى به سؤال كنندگان نيز باشد كه يك مسئله را از افراد زيادى پرسش نكنند، زيرا جواب‌هاى متعدد سبب مى‌شود آن‌ها در تشخيص حق، گرفتار شك و ترديد شوند #حکمت_243 🔶 @Nahj_Et

💠🔹در حديث ديگرى از ابن عباس آمده است كه پيغمبر اكرم فرمود: «النّجوم أمان لأهل الأرض من الغرق و أهل بيتي أمان لأمّتي من الإختلاف فإذا خالفتها قبيلة من العرب اختلفوا فصاروا حزب إبليس؛ ستارگان امان براى اهل زمين هستند از غرق شدن (در دريا در شبهاى تاريك، زيرا به كمك آنها راه خود را پيدا مى‌كنند) و اهل بيت من امان امّت من از اختلافاتند، هرگاه قبيله‌اى از عرب با آنها مخالفت كند اختلاف در ميان مردم ظاهر مى‌شود و حزب شيطان خواهند شد». سپس در ادامۀ سخن امام به سه وصف ديگر اشاره كرده مى‌فرمايد: «حلم آنها شما را از علمشان آگاه مى‌سازد و ظاهرشان از باطنشان و سكوتشان از منطق حكيمانۀ آنها شما را مطلع مى‌كند»؛ (يخبركم حلمهم عن علمهم، و ظاهرهم عن باطنهم، و صمتهم عن حكم منطقهم) . جملۀ «يخبركم حلمهم عن علمهم» نشان مى‌دهد كه ميان اين دو صفت «حلم» و «علم» رابطۀ نزديكى برقرار است، زيرا افراد جاهل بردبار نيستند و در برابر حوادث مختلف و سؤالاتى كه از آنها مى‌شود به زودى خشمگين و ناراحت مى‌شوند؛ ولى عالمان عميق در برابر اين‌گونه موضوعات خونسرد و بردبارند #خطبه_239 🔶 @Nahj_Et

💠خدایا! بنای دین او را ازآنچه دیگران برآورده اند، عالی تر قرار ده. او را بر سر خوان کرمت گرامی دار، وبر شرافت مقام او در خود بیفزا، وسیله تقرب خویش را به او عنایت فرما و بلندی مقام و فضیلت او را بی مانند گردان، و ما را از یاران او محشور فرما، چنان که نه زیانکار باشیم و نه پشیمان، نه دور از راه حق باشیم و نه گمراه کننده بندگان، نه فریب هوای نفس خوریم و نه وسوسه شیطان. #خطبه_106 🔶 @Nahj_Et

💠🔹همان گونه كه در بيان اسناد اين كلام شريف اشاره شد، اين سخن مربوط به خطبۀ 27 نهج البلاغه است. توضيح اين‌كه يكى از شيطنت‌هاى معاويه اين بود كه براى تضعيف روحيۀ مردم عراق و به خصوص سربازان اميرمؤمنان على عليه السلام گهگاهى عده‌اى را مى‌فرستاد تا حمله‌هاى غافلگيرانه و ناجوانمردانه‌اى به شهرهايى كه نزديك مرز شام بود انجام دهند؛ عده‌اى را به قتل برسانند، جمعى را مجروح كنند واموالى را به غارت ببرند. اين همان روشى است كه در طول تاريخ جباران خودكامه از آن بهره‌گيرى مى‌كردند. در يكى از اين حملات كه در شهر مرزى انبار (اين شهر اكنون نزديك مرزهاى سوريه و اردن است) به‌وسيلۀ «سفيان بن اوس» انجام گرفت، هنگامى كه خبر به امام عليه السلام رسيد بسيار ناراحت شد. در كوفه خطبه‌اى خواند (خطبۀ 27 نهج‌البلاغه معروف به خطبۀ جهاد) و سخت لشكريان، اصحاب خود و مردم كوفه را ملامت و نكوهش كرد، زيرا اين جسارت اصحاب معاويه ناشى از بى‌تفاوتى مردم كوفه بود. #حکمت_261 🔶 @Nahj_Et

💠وَ آیَةً لِمَنْ تَوَسَّمَ، وَ تَبْصِرَةً لِمَنْ عَزَمَ، وَ عِبْرَةً لِمَنِ اتَّعَظَ 🔹اسلام نشانه اى است براى آن کس که جستجوگر و تیزبین باشد، و مایه بصیرت است براى آن کس که عزم بر درک حقیقت دارد، و درس عبرتى است براى آن کس که اندرز پذیرد». #خطبه_106 🔶 @Nahj_Et

#نقش_عقل_در_دوری_از_گمراهی 🔹امیرالمومنین علیه‌السلام: 💥کَفَاکَ مِنْ عَقْلِکَ مَا أَوْضَحَ لَکَ سُبُلَ غَیِّکَ مِنْ رُشْدِکَ. 🌎 از عقلت آن اندازه تو را بس كه راه‌هاى‏ گمراهيت را از رستگاريت برتو‌ ظاهركند. #حكمت_421 🔶 @Nahj_Et

#کلیپ_تصویری 🔴خودت را برتر از آن بدان که به پستی گناه تن بدهی ___ #نهج_البلاغه ☀️اکرم نفسک عن کل دنیه ..... فانک لن تعتاض بما تبذل من نفسک عوضا 💠 نفس خود را از هرگونه پستی بازدار، ...زیرا نمی توانی به اندازه آبرویی که از دست می دهی بهایی به دست آوری 📚 #نامه_31 🎤شهید#مطهری 🔶 @Nahj_Et

💠🔹براى اين سخن كه به نظر مى‌رسد به صورت ضرب‌المثلى عمومى درآمده، دو تفسير گفته شده است: نخست اين كه انسان وقتى گرفتار مصيبتى مى‌شود، مثلاً عزيزى را از دست مى‌دهد، يقين دارد كه باز نمى‌گردد و به همين دليل به تدريج آرامش خود را باز مى‌يابد. در حالى كه وقتى مالش را به ناحق ببرند هر زمان در فكر است كه از طريقى بتواند آن را بازگرداند. به همين دليل خواب و آرامش ندارد. در تفسير ديگرى گفته شده كه اين گفتار حكيمانه كنايه‌اى است از بسيارى از توده‌هاى مردم كه دلبستگى آن‌ها به مال و ثروتشان حتى بيش از دلبستگى به فرزندان و عزيزانشان است و گاه حتى تا پاى جان براى نگهدارى اموالشان مى‌ايستند و اين ضرب المثل فارسى كه مى‌گويند: «مال است نه جان تا بتوان آسان داد»، شاهد بر آن است. گاه گفته شده است كه از دست دادن عزيزان نه‌تنها سبب ذلت انسان نمى‌شود بلكه دوستان و علاقه‌مندان، چنين شخصى را عزيز مى‌دارند و احترام مى‌كنند تا مصيبت خود را فراموش كند؛ ولى غارت اموال و ربودن آن به وسيلۀ زورمندان غاصب نوعى ذلت براى انسان است، ازاين‌رو انسان نمى‌تواند آن را تحمل كند. #حکمت_307 🔶 @Nahj_Et