💠 شرح و تفسيرحکمت ۴۶۹ نهج‌البلاغه
🔹1. غُلات و مفرطين چه كسانى هستند؟
در بعضى از روايات آمده است كه امام اميرمؤمنان على(عليه السلام) گروهى را كه در حق او غلو كردند و هرچه آن ها را نصيحت كرد گوش ندادند اعدام فرمود.
البته فضايل امامان(عليهم السلام) فوق العاده زياد است همان گونه كه در احاديث متعدد ازجمله در حديثى از اميرمؤمنان(عليه السلام)مى خوانيم:
« از غلو درباره ما بپرهيزيد و بگوييد كه ما بندگانى هستيم تحت ربوبيت پروردگار ولى در فضل ما هرچه مى خواهيد بگوييد».
تصور نشود كه غلات فقط در ميان بعضى از فرق شيعه كه از تعليمات اهل بيت(عليهم السلام) دور بودند پيدا شدند در ميان اهل سنت نيز غلات كم نبودند ازجمله اين كه به موازات رواياتى كه از پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله) درباره فضايل على(عليه السلام)نقل شده رواياتى درباره خلفاى نخستين جعل كرده و آن ها را به مقامات فوق العاده ارتقا دادند و جالب اين كه بعضى از بزرگان اهل سنت حداقل به مجعول بودن بخشى از روايات مذكور تصريح كرده اند.
از آن مهم تر غلو عجيبى است كه درباره صحابه از سوى علماى آن ها عنوان شده و آن اين كه همه آن ها بدون استثنا عادل بوده اند; در حالى كه قرآن با صراحت مى گويد: گروهى در ميان مسلمانان بودند كه ظاهراً جزء صحابه محسوب مى شدند اما در باطن منافق بودند; كه در سوره هاى مختلفى از قرآن درباره آن ها بحث شده است. با توجه به اين آيات چگونه ممكن است آن ها عادل باشند؟
اضافه بر اين، قرآن درباره بعضى از آن ها با صراحت حكم به فسق كرده، آيا فسق با عدالت سازگار است؟
از طرفى مى دانيم كه بعد از پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله) بعضى از صحابه در اثر فساد اخلاقى محكوم به حدّ شدند و حد نيز بر آن ها جارى شد و از همه مهم تر اين كه جمعى دربرابر اميرمؤمنان على(عليه السلام) در آن زمانى كه همه مردم با او بيعت كرده بودند به مبارزه برخاستند و به روى او شمشير كشيدند و گروهى از مسلمانان را در ميدان جمل به كشتن دادند. آيا همه آن ها عادل بودند؟
نمونه ديگر از غلو در ميان اهل سنت اعتقادى است كه گروه كثيرى از آن ها كه در زمره صوفيه هستند درباره مشايخ خود دارند كه مصداق اتمّ غلو است.
در اين زمينه بحث بسيار است كه اگر بيش از اين ادامه بدهيم از شيوه بحث هاى شرح نهج البلاغه خارج خواهيم شد.
#حکمت_469
🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانۀ خود به دو خصلت بد و آثار منفى آنها اشاره كرده مى‌فرمايد: «آن كس كه از سستى اطاعت كند حقوق افراد را ضايع مى‌سازد و كسى كه از سخن‌چين پيروى كند دوستان خود را از دست خواهد داد»؛ (مَنْ أَطَاعَ التَّوَانِيَ ضَيَّعَ الْحُقُوقَ، وَ مَنْ أَطَاعَ الْوَاشِيَ ضَيَّعَ الصَّدِيقَ) . توانى از مادۀ «ونى» (بر وزن رمى) به معناى سستى كردن است. منظور امام عليه السلام از اطاعت «توانى» آن است كه انسان در كارهاى خود تنبلى كند و امورى را كه لازم است به موقع انجام گيرد انجام ندهد و تدبير و مديريت صحيح در كارهاى خود نداشته باشد. روشن است كه سستى در انجام كارها در موقع مناسب سبب تراكم آنها مى‌گردد و تراكم آنها سبب ضايع شدن بخشى از آن مى‌شود. به يقين چنين كسى هم حق خالق را ضايع مى‌كند و هم حق مخلوق را كه ساده‌ترين نمونۀ آن كاهل بودن در نماز است؛ كسى كه نماز را به تأخير مى‌اندازد بسيار مى‌شود كه آن را ضايع مى‌كند. در مورد حقوق مخلوق نيز همين‌گونه است؛ مثلاً شخصى كارمند يا اجير كسى شده كه امورى را براى او انجام دهد.
#حکمت_239
🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به خطرات مهم طمع اشاره كرده مى‌فرمايد: «بيشترين قربانگاه عقل‌ها در پرتو طمع‌هاست»؛ (أَكْثَرُ مَصَارِعِ الْعُقُولِ تَحْتَ بُرُوقِ الْمَطَامِعِ) . «مَصارِع» جمع «مصرع» به معناى محلى است كه انسان به خاك مى‌افتد. اين واژه در مورد شهيدان و كشته‌شدگان و غير آنها به كار مى‌رود. «بُرُوق» جمع «برق» به معناى همان برقى است كه در آسمان بر اثر جرقه‌هاى الكتريكى در ميان ابرهاى حامل بار مثبت و منفى ظاهر مى‌گردد و با صداى مهيبى همراه است كه آن را رعد مى‌نامند. «مَطامِع» جمع «طمع» غالباً به معناى چشم داشتن به چيزهايى است كه يا در دسترس قرار نمى‌گيرد و يا اگر قرار مى‌گيرد شايسته و حق انسان نيست. اين واژه گاه در آرزو داشتن‌هاى مثبت نيز به كار مى‌رود كه در بعضى از آيات قرآن و دعاهاى معصومان عليهم السلام به چشم مى‌خورد؛ ولى غالباً بار منفى دارد و به همين دليل در منابع لغت، آن را به هر نوع آرزو داشتن تفسير كرده‌اند
#حکمت_219
🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به خطرات مهم طمع اشاره كرده مى‌فرمايد: «بيشترين قربانگاه ع
💠🔹امام عليه السلام تشبيه جالبى در اين كلام نورانى براى طمع‌هاى منفى بيان كرده است؛ طمع را به برق آسمان تشبيه نموده كه لحظه‌اى همه جا را روشن مى‌كند و در شب‌هاى تاريك تمام فضاى بيابان با آن آشكار مى‌شود و شخص راهگذر گم‌كرده راه به شوق در مى‌آيد و به دنبال آن دوان دوان حركت مى‌كند. ناگهان برق خاموش مى‌شود و او در پرتگاهى فرو مى‌افتد. عقل و دانش آدمى كه حق را از باطل و نيك را از بد مى‌شناسد هنگامى كه تحت تأثير برق طمع قرار گيرد به همين سرنوشت گرفتار مى‌شود. در واقع طمع، يكى از موانع عمدۀ شناخت است كه در طول تاريخ بسيارى از انديشمندان را به خاك هلاكت افكنده يا دنيايشان و يا دين و ايمانشان را بر باد داده است. طمع آثار زيانبار فراوانى دارد؛ بسيارى از حوادث دردناك تاريخى بر اثر همين صفت رذيله رخ داده است
#حکمت_219
🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانۀ خود به دو خصلت بد و آثار منفى آنها اشاره كرده مى‌فرمايد: «
💠🔹اگر تنبلى بر وجود او مستولى شود، به وقت سر كار نيايد، تا آخر وقت كار نكند و در اثناى وقت سستى به خرج دهد، حق كسانى را كه او را استخدام كرده‌اند ضايع خواهد كرد. حتى افراد سست و تنبل، حق حيواناتى را كه در اختيار او هستند و از آنها بهره‌بردارى مى‌كند ضايع مى‌سازد؛ به موقع به آنها استراحت نمى‌دهد، غذا و آب نمى‌رساند، مراقبت‌هاى لازم را انجام نمى‌دهد و در نتيجه حق آنها ضايع مى‌شود. منظور از «واشى» افراد سخن‌چين است كه براى بر هم زدن رابطۀ دوستان، خواه به منظور حسادت باشد يا به دليل ديگر، نقطه‌ضعف‌هايى را از اين دوست به آن دوست منتقل مى‌كنند و بالعكس و در نتيجه آن دو را به يكدگر بدبين و از هم جدا مى‌سازند
#حکمت_239
🔶 @Nahj_Et
🌸حدیث روز
🔰امام رضا علیه السلام:
✍تبلیغ غدیر واجب است کسی که عید غدیر را گرامی بدارد، خداوند خطا های کوچک و بزرگ او را می بخشد و اگر از دنیا برود، در زمره ی شهداء خواهد بود.
📚اقبال الاعمال/۱/۴۶۴
🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين سخن نورانى‌اش اشاره به بعضى از كفارات گناهان بزرگ مى‌كند؛ كفاره‌اى كه مى‌تواند آن گناه را جبران نمايد. مى‌فرمايد: «از جمله كفاره‌هاى گناهان بزرگ، به فرياد بيچاره و مظلوم رسيدن و تسلّى دادن به افراد غمگين است»؛ (مِنْ كَفَّارَاتِ الذُّنُوبِ الْعِظَامِ إِغَاثَةُ الْمَلْهُوفِ، وَ التَّنْفِيسُ عَنِ الْمَكْرُوبِ) . «ملهوف» معناى وسيعى دارد كه هر فرد مظلوم و بيچاره‌اى را شامل مى‌شود؛ خواه بيمار باشد يا گرفتار طلبكار و يا فقير نادار و يا زندانى بى‌گناه. كسى كه به كمك اينگونه افراد بشتابد مى‌تواند عفو الهى را در برابر گناهانى كه انجام داده به خود متوجه سازد. «مكروب» به هر شخص غمگين گفته مى‌شود؛ خواه غم او در مصيبت عزيزش باشد يا غم بيمارى يا فقر يا شكست در امر تجارت و يا هر غم ديگر. «تنفيس» همان زدودن غم است.
#حکمت_24
🔶 @Nahj_Et
نماز بدون حضو قلب نماز دور انداختنی است... مهم ⤵️
این یک نکتۀ عالی است که در روایات ما آمده که نماز فقط به آن اندازه قبول است که حضور قلب در آن باشد. هر اندازه حضور قلب باشد قبول است و هر اندازه نباشد گرچه تکلیف اسقاط شده ولی دیگر اثر ندارد. مثل تکلیفی است که شما به یک شاگرد بدهید ولی او تکلیفی انجام دهد که دور انداختنی است. او را تنبیه نمی‌کنید ولی تکلیفش را دور می‌اندازید. نمازِ بدون حضور قلب نمازِ دور انداختنی است؛ عقوبت ندارد ولی هیچ و پوچ است.
مولوی این را هم به شعر درآورده است:
بشنو از اخبار آن صدر الصدور لا صَلاةَ تمَّ الاّ بِالحضور
حدیث داریم که نوافل از آن جهت مستحب شده است که غفلت‌های نمازهای فریضه را جبران کند؛ یعنی با حضور قلبی که انسان در نوافل مجموعاً پیدا می‌کند، غفلت‌هایی که در فریضه انجام می‌دهد جبران می‌شود.
#استاد_مطهری، انسان شناسی قرآن، ص203، 204 🍂🦋
🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠🔹امام عليه السلام در اين سخن نورانى‌اش اشاره به بعضى از كفارات گناهان بزرگ مى‌كند؛ كفاره‌اى كه مى
💠🔹در جايى كه ممكن است عامل غم برطرف شود زدودنش از اين طريق خواهد بود؛ مانند زدودن فقر از طريق كمك مالى و آنجا كه نمى‌توان عامل آن را برطرف كرد مى‌توان از طريق تسلى دادن، غم و اندوه را سبك نمود مانند كسى كه عزيزش را از دست داده با تسليت گفتن و دلدارى دادن به وسيلۀ دوستان، غم و اندوهش كاهش مى‌يابد يا برطرف مى‌شود. اينها همه مصداق تنفيس است. در يك جمله كمك‌هاى مردمى در اسلام به هر شكل و به هر صورت اهميت فوق العاده‌اى دارد؛ هم موجب بركت در زندگى و هم سبب برطرف شدن بلاها و هم كفارۀ گناهان است. در كتاب تمام نهج‌البلاغه اين سخن حكمت‌آميز با اضافاتى آمده است. مى‌فرمايد: «مِنْ كَفّٰارَاتِ الذُّنُوبِ الْعِظَامِ إِغَاثَهُ الْمَلْهُوفِ، وَ مِنْ أَفْضَلِ الْمَكَارِمِ التَّنْفيسُ عَنِ الْمَكْرُوبِ، إِقْرَاءُ الضُّيُوفِ، وَ مِنْ أَفْضَلِ الْفَضَائِلِ اصْطِنَاعُ الصَّنَائِعِ، وَ بَثُّ الْمَعْرُوفِ؛ از جمله كفارات گناهان بزرگ كمك به مظلوم و از برترين فضايل اخلاقى برطرف ساختن غم اندوهگين و پذيرايى از مهمانان و از افضل فضايل، نيكى كردن و نشر كارهاى پسنديده است»
#حکمت_24
🔶 @Nahj_Et
💠🔹🌴حضرت علی علیه‌السلام
✉️نامه یازدهم به گروهی از سپاهیان
آموزش نظامی به لشکریان
هرگاه به دشمن رسیدید، یا او به شما رسید، لشکرگاه خویش را بر فراز بلندیها، یا دامنه کوهها، یا بین رودخانه ها قرار دهید، تا پناهگاه شما، و مانع هجوم دشمن باشد،
جنگ را از یک سو یا دو سو آغاز کنید،
و در بالای قله ها، و فراز تپه ها، دیده بانهایی بگمارید، مبادا دشمن از جایی که می ترسید یا از سویی که بیم ندارید، ناگهان بر شما یورش آورد،
و بدانید که پیشاهنگان سپاه دیدبان لشگریانند، و دیدبانان طلایه داران سپاهند، از پراکندگی بپرهیزید،
هر جا فرود می آیید، با هم فرود بیایید، و هرگاه کوچ می کنید همه با هم کوچ کنید،
و چون تاریکی شب شما را پوشاند، نیزه داران را پیرامون لشکر بگمارید، و نخوابید مگر اندک، چونان آب در دهان چرخاندن و بیرون ریختن.
#نامه_11
🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به نكتۀ مهمى براى پيشرفت انسان اشاره مى‌كند و مى‌فرمايد: «هيچ شهرى براى تو سزاوارتر از شهر ديگر نيست؛ بهترين شهرها شهرى است كه تو را پذيرا شود (و وسيلۀ آرامش و پيشرفت تو را فراهم كند)»؛ (لَيْسَ بَلَدٌ بِأَحَقَّ بِكَ مِنْ بَلَدٍ. خَيْرُ الْبِلاَدِ مَا حَمَلَكَ). اشاره به اين‌كه گرچه حب وطن يك ميل باطنى عميق است و در احاديث اسلامى بر آن تأكيد شده ولى بسيار مى‌شود كه ماندن در وطن باعث عقب‌ماندگى و ذلت است در اينگونه موارد انسان بايد شجاعت به خرج دهد و از وطن خويش به‌جاى ديگر مهاجرت كند؛ جايى كه در آن اسباب پيشرفت و ترقى و آرامش خاطر او فراهم است و تعصب كور و كر به وطن در اينگونه موارد نه منطقى است و نه كمكى به زندگى انسان مى‌كند. بعضى از شارحان نهج البلاغه چنين پنداشته‌اند كه در اين‌جا دو مكتب در مقابل هم قرار دارند؛ مكتبى كه مى‌گويد در وطن خويش زندگى كن. همان گونه كه مادر و قابلۀ تو كه تو را متولد مى‌كنند بر تو حق دارند، شهرى كه در آنجا متولد شدى نيز به‌منزلۀ مادر توست بايد همواره در كنار آن بمانى
#حکمت_442
🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در حقيقت در اين كلام پربار خود مسئلۀ تعادل خوف و رجا را به صورت جديدى مطرح مى‌كند و مى‌فرمايد: «فقيه و بصير در دين در حدّ كمال كسى است كه مردم را از رحمت الهى نوميد نكند و از لطف او مأيوس نسازد و از مجازات‌هاى او ايمن ننمايد»؛ (الْفَقِيهُ كُلُّ الْفَقِيهِ مَنْ لَمْ يُقَنِّطِ النَّاسَ مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ، وَ لَمْ يُؤْيِسْهُمْ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ، وَ لَمْ يُؤْمِنْهُمْ مِنْ مَكْرِ اللَّهِ) . منظور از «فقيه» در اين كلام حكمت‌آميز فقيهِ اصطلاحى يعنى عالم به احكام فرعيۀ دين نيست، بلكه فقيهِ به معناى لغوى و به معناى وسيع كلمه است يعنى عالم دينى و «كُلُّ الْفَقيه» به معناى عالم كامل از هر جهت است. تعبيرات سه گانه‌اى كه امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانۀ خود به كار برده در واقع از آيات قرآن گرفته شده است: جملۀ «مَنْ لَمْ يُقَنِّطِ النّٰاسَ مِنْ رَحْمَةِ اللّٰهِ؛ كسى كه مردم را از رحمت الهى مأيوس نكند»
#حکمت_90
🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠🔹امام عليه السلام در حقيقت در اين كلام پربار خود مسئلۀ تعادل خوف و رجا را به صورت جديدى مطرح مى‌ك
💠🔹برگرفته از اين آيه است: ««قُلْ يٰا عِبٰادِيَ اَلَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلىٰ أَنْفُسِهِمْ لاٰ تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اَللّٰهِ إِنَّ اَللّٰهَ يَغْفِرُ اَلذُّنُوبَ جَمِيعاً إِنَّهُ هُوَ اَلْغَفُورُ اَلرَّحِيمُ»؛ اى بندگانى كه راه اسراف به خود را درپيش گرفته‌ايد و مرتكب گناهان شده‌ايد از رحمت خداوند مأيوس نشويد، چرا كه او همۀ گناهان (توبه‌كنندگان) را به يقين او آمرزندۀ مهربان است». و جملۀ «وَ لَمْ يُؤيِسْهُمْ مِنْ رَحْمَةَ اللّٰهِ» بر گرفته از كلام يعقوب است كه به فرزندان خود مى‌گويد: ««اِذْهَبُوا فَتَحَسَّسُوا مِنْ يُوسُفَ وَ أَخِيهِ وَ لاٰ تَيْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اَللّٰهِ إِنَّهُ لاٰ يَيْأَسُ مِنْ رَوْحِ اَللّٰهِ إِلاَّ اَلْقَوْمُ اَلْكٰافِرُونَ»؛ برويد و در جستجوى يوسف و برادرش باشيد و از رحمت الهى مأيوس نشويد چون از رحمت الهى جز قوم كافر مأيوس نمى‌شوند». جملۀ سوم بر گرفته از اين آيۀ شريفه است كه مى‌فرمايد: ««أَ فَأَمِنُوا مَكْرَ اَللّٰهِ فَلاٰ يَأْمَنُ مَكْرَ اَللّٰهِ إِلاَّ اَلْقَوْمُ اَلْخٰاسِرُونَ»؛ آيا آنها از مجازات الهى خود را در امان ديدند (مكر در اينگونه موارد به معناى عذاب غافلگيرانه است) و تنها جمعيت زيانكاران خود را از عذاب الهى در امان مى‌دانند»
#حکمت_90
🔶 @Nahj_Et
مسابقه فرشتگان!
امام جعفر صادق صلوات الله علیه:
«مَن صَلّى عَلَى النَّبی و آلِهِ مائَةَ مَرَّةٍ فی كُلِّ یومٍ، أسداها سَبعونَ ألفَ مَلَكٍ یبَلِّغُها إلى رَسولِ اللّهِ صلى الله علیه و آله قَبلَ صاحِبِهِ»:
هر كس در هر روز ، صد مرتبه بر پیامبر صلى الله علیه و آله و خاندان او درود(صلوات) بفرستد، هفتاد هزار فرشته دستهایشان را به سوى آن صلواتها دراز مى‌كنند تا هر یك، زودتر از دیگرى، آنها را به پیامبر خدا برسانند!
منبع:
جامع الأخبار، شعیری، محمد بن محمد، 1 جلد، مطبعة حیدریة - نجف، چاپ: اول، بى تا. ص 155 ح 353.
🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به نكتۀ مهمى براى پيشرفت انسان اشاره مى‌كند و مى‌فرمايد: «
💠🔹و مكتب ديگرى كه مى‌گويد: عشق به وطن يك عشق كاذب و بيهوده است؛ هرجا بهتر مى‌توانى زندگى كنى به آنجا برو. ولى حق اين است كه تضادى در ميان اين دو نيست. بدون شك اگر انسان بتواند در وطن خويش با دوستان و خويشاوندان و آشنايان زندگى كند و از آزادى و عزت و شرف و آبرو و آرامش برخوردار باشد آنجا از همه‌جا بهتر است و حديث «حب الوطن من الايمان» نيز كه حديث مشهورى است اين معنا را تأييد مى‌كند و در حديثى از امام سجاد عليه السلام در كتاب شريف كافى آمده است: «إِنَّ مِنْ سَعَادَةِ الْمَرْءِ أَنْ يكُونَ مَتْجَرُهُ فِى بَلَدِهِ وَ يكُونَ خُلَطَاؤُهُ صَالِحِينَ وَ يكُونَ لَهُ وُلْدٌ يسْتَعِينُ بِهِمْ؛ از سعادت انسان اين است كه محل كسب و كار او در شهر خودش باشد و دوستانى صالح و درستكار و فرزندانى كه از آنها كمك بگيرد داشته باشد»
#حکمت_442
🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠🔹🌴حضرت علی علیه‌السلام ✉️نامه یازدهم به گروهی از سپاهیان آموزش نظامی به لشکریان هرگاه به دشم
💠🔹شرحی بر نامه یازدهم نهج‌البلاغه
از وصایا و سفارشهاى امام(علیه السلام) است به سپاهى که آنها را به سوى دشمن فرستاد.
این نامه بخشى از نامه اى است که امام(علیه السلام)براى دو نفر از فرماندهان لشکر هنگام حرکت به سوى صفین مرقوم داشت و گفته شده که امام(علیه السلام)، مالک اشتر را امیر بر هر دو فرمانده قرار داد.
امام(علیه السلام) در این نامه تمام امور مهمّى را که مربوط به روش هاى لشکرکشى و موضع گیرى در برابر دشمن است و چگونگى استفاده از فرصت ها و پرهیز از کمین دشمن و چگونگى حمایت از لشکر در شب ها به هنگام استراحت و مسائل دقیق دیگرى از این قبیل را بیان فرموده است.
به راستى دقت نظر امام(علیه السلام)به قدرى عمیق است که برنامه تنظیمى حضرتش در هر عصر و زمان براى لشکریان اسلام قابل استفاده است.
#نامه_11
🔶 @Nahj_Et
دین وایمان مردم آخرالزمان روایتی بسیار تکان دهنده
✨قال امیرالمومنین علی عليه السلام: سَمِعْتُ رسولَ اللّه ِ صلى الله عليه و آله يقولُ : يَخْرُجُ في آخرِ الزّمانِ قَومٌ أحْداثُ الأسْنانِ ، سُفَهاءُ الأحْلامِ ، قَوْلُهُم مِن خَيرِ أقْوالِ أهْلِ البَرِيَّةِ ، صَلاتُهُم أكْثَرُ مِن صَلاتِكُم ، وقِراءتُهُم أكْثَرُ مِن قِراءتِكُم ، لا يُجاوِزُ إيمانُهُم تَراقِيَهُم ـ أو قالَ حَناجِرَهُم ـ يَمْرُقونَ مِن الدِّينِ كمايَمْرُقُ السَّهمُ مِن الرَّمِيَّةِ...
🌺امیرالمومنین على عليه السلام:
✍شنيدم كه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله مى فرمايد : در آخرالزمان مردمى سر برمى دارند كم سال وسبكسر .
بهترين سخنان را به زبان مى آورند ، بيش از شما نماز مى خوانند ، بيش از شما قرآن تلاوت مى كنند ،
✍اما ايمان آنها از استخوان چنبره ـ يا فرمود : از حنجره هايشان ـ فراتر نمى رود . آنان همانند فراتر رفتن تير از هدف ، از دين خارج مى شوند.⚠️
📘:شرح نهج البلاغة: 2/267
🔶 @Nahj_Et
🔍👨🏫وقتی انسان نهج البلاغه را مطالعه می‌کند،
🤔گاهی خیال می‌کند بوعلی سیناست که دارد حرف می‌زند؛
👨🏫💁♂یک جای دیگر را که مطالعه می‌کند، خیال می‌کند ملّای رومی یا محیی الدین عربی است که دارد حرف می‌زند؛
👨🏫🤷♂جای دیگرش را که مطالعه می‌کند، می‌بیند یک مرد حماسی مثل فردوسی است که دارد حرف می‌زند،
⚠️❗️یا فلان مرد آزادیخواه که جز آزادی چیزی سرش نمی‌شود دارد حرف می‌زند؛
👨🏫☝️یک جای دیگر را که مطالعه می‌کند، خیال می‌کند یک عابد گوشه نشین و یک زاهد گوشه گیر و یا یک راهب دارد حرف می‌زند.
👌👏همه ارزشهای انسانی را {در آن می‌بینیم
🗣☑️چون سخن، نماینده روح گوینده است.
📚 #استاد_مطهری، انسان کامل، ص44 ✨
🔶 @Nahj_Et
💠إِذَا كَثُرَتِ آلْمَقْدِرَةُ قَلَّتِ الشَّهْوَةُ
🔹هنگامى كه قدرت بر چيزى فزونى يابد علاقه به آن كم مى‌شود»
✍چيزى كه در دسترس انسان باشد و هر زمان بخواهد به آن برسد، نه براى ذخيره كردن آن دست و پا مى‌زند، نه به علّت ازدست دادنش اضطراب دارد و اى بسا با بى‌اعتنايى به آن نگاه كند و حتى گاه از آن سير و ملول شود؛ ولى به عكس، چيزى كه در دسترس او نيست يا به زحمت پيدا مى‌شود به آن علاقه نشان مى‌دهد و گاه اصرار دارد بيش از مقدار حاجت خود از آن ذخيره كند. به همين دليل هنگامى كه چيزى از مواد غذايى كم مى‌شود، مردم به فروشگاه‌ها هجوم مى‌برند و هركس چند برابر نيازش خريدارى مى‌كند و براثر آن، نوعى قحطى مصنوعى حاصل مى‌گردد. در اينگونه موارد اگر مديران جامعه فروشگاه‌هايى را ـ هرچند به‌طور موقت ـ پر از مواد مذكور كنند هجوم براى خريدن فرو مى‌نشيند و مردم تنها به مقدار حاجت روزانه از آن تهيه مى‌كنند وبازار، كساد مى‌شود.
#حکمت_245
🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار نورانى كه به گفتۀ «ابن عباس» شبيه آيات قرآنى است روى دو نكته تكيه مى‌كند: نخست دربارۀ آگاهى خدا بر افعال و رفتار و نيات انسان‌ها هشدار مى‌دهد و سپس دربارۀ مرگى كه هرگز انسان را فراموش نمى‌كند و مى‌فرمايد: «اى مردم! از خدايى بترسيد كه اگر سخنى بگوييد مى‌شنود و اگر چيزى را در دل پنهان داريد مى‌داند و بر مرگ پيشى گيريد كه اگر از آن فرار كنيد به شما دست مى‌يابد و اگر بايستيد شما را مى‌گيرد و اگر فراموشش كنيد شما را فراموش نخواهد كرد»؛ (أَيُّهَا النَّاسُ، اتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي إِنْ قُلْتُمْ سَمِعَ، وَ إِنْ أَضْمَرْتُمْ عَلِمَ، وَ بَادِرُوا الْمَوْتَ الَّذِي إِنْ هَرَبْتُمْ مِنْهُ أَدْرَكَكُمْ، وَ إِنْ أَقَمْتُمْ أَخَذَكُمْ، وَ إِنْ نَسِيتُمُوهُ ذَكَرَكُمْ) . همه آنچه امام در اين گفتار حكيمانه فرموده در واقع برگرفته از آيات قرآن مجيد است.
#حکمت_203
🔶 @Nahj_Et