#حکمت_20 نهج البلاغه 🌿امام علی(ع) میفرمایند: 🌷از لغزش های افراد با شخصیت چشم پوشی کنید، چرا که هیچ کس از آنهاگرفتار لغزش نمیشود مگر اینکه دست خدا به دست اوست و او را بلند میکند. 🌿امام مي فرمايد: "هرگاه يكي از اين افراد نيكوكار و با شخصيت به زمين بخورند خداوند فوراً وي را از زمين بلند مي كند و اجازه نميدهد آبروي او برود". 🔶 @Nahj_Et

⁉️☹️فلسفه عبادت چیست؟ ☝️👤فلسفه عبادت این است که انسان خدا را بیابد تا خودش را بیابد. ♻️📖فلسفه عبادت، بازیابی خود و خودآگاهی واقعی به آن معنایی است که قرآن می‌گوید 🙅‍♂☝️و بشر هنوز نتوانسته است خودش را برساند، مگر کسانی که از مکتب اسلام الهام گرفته‌اند. 👈✏️شما اگر می‌بینید محیی الدین عربی پیدا می‌شود و خودآگاهی انسان را تفسیر می‌کند ⚠️🔆و بعد از او شاگردهای او از قبیل مولوی رومی و امثال او به وجود می‌آیند، اینها ششصدسال بعد از قرآن آمده‌اند ❗️و توانسته‌اند از قرآن الهام بگیرند. البته اگر ششصدسال بعد از قرآن هستند، 👏این افتخار را هم دارند که هفتصدسال قبل از فلاسفه معاصر هستند. 📚 #استاد_مطهری، انسان کامل، ص303 ✨ 🔶 @Nahj_Et

☀️امیر المومنین علیه السلام در پی جنازه‌ای می‌رفتند و شنیدند که مردی می‌خندد، فرمودند: 🔸 گویی مرگ بر غیر ما نوشته شده و حق جز بر ما واجب گردیده، و گویا این مردگان مسافران هستند که به زودی باز می‌گردند، در حالیکه بدن‌هایشان را به گور می‌سپاریم، و میراث‌شان را می‌خوریم. گویا پس از مرگ آنان جاودانه‌ایم! آیا چنین است، که اندرز هر پند دهنده‌ای از زن و مرد را فراموش می‌کنیم و خود را نشانه‌ی تیرهای بلا و آفات قرار دادیم؟ (نشر دهید) 📚 نهج البلاغه #حکمت_122 🔶 @Nahj_Et

🎬مجالس روضه واجب است نه مستحب! 🎤 آیت‌الله #مجتهدی_تهرانی 🔶 @Nahj_Et

💧ثواب گریه بر امام حسین(ع): 🌺 🌺 ✨گريه بر حضرت اباعبدالله الحسين (عليه السّلام) باعث راحتي در قبر، فرحناك و شادان شدن مرده، شادان و پوشيده بودن او در هنگام خروج از قبر است در حالي كه او مسرور است فرشتگان الهي به او بشارت بهشت و ثواب الهي را مي دهند.  ✨اجر و مزد هر قطره آن اين است كه شخص هميشه در بهشت منزل كند. 📚 بحارالانوار، ج44، ص289 كامل الزيارات، باب32، ص101  🔶 @Nahj_Et

امیرالمؤمنین علیه السلام می فرمایند: هر دیده ای روز قیامت، گریان و هر چشمی [از روی نگرانی] بیدار است، مگر چشم کسی که خداوند او را بر کرامت خود اختصاص داده باشد و بر هتک حرمتی که بر حسین علیه السلام و خاندان پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم می شود، گریسته باشد. 📙(خصال، حدیث 400/625) 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانۀ خود اشاره‌اى به رابطۀ مواهب الهى با نيازها و مصرف‌ها كرده مى‌فرمايد: «كمك (الهى) به اندازۀ حاجت و نياز نازل مى‌شود»؛ (تَنْزِلُ‌ الْمَعُونَةُ‌ عَلَى قَدْرِ الْمَؤُونَةِ‌) . اين سخن در واقع دو پيام دارد: پيام نخست اين است كه هرچه هزينۀ انسان بيشتر شود به طور طبيعى تلاش و كوشش وى بيشتر مى‌گردد و مواهب فزون‌ترى نصيبش مى‌شود و اين‌كه در احاديث آمده است: «روزى همراه همسران به خانۀ شوهران مى‌آيد» نيز ممكن است اشاره به همين معنا باشد كه انسان مجرد تلاش زيادى براى زندگى نمى‌كند؛ اما هنگامى كه احساس كرد بار مسئوليت نفقۀ همسر بر عهدۀ اوست و آبرويش در خطر است بر تلاش و فعاليت خود مى‌افزايد و روزى به خانۀ او سرازير مى‌شود. همچنين هر زمان فرزند يا فرزندان بيشترى پيدا مى‌كند اين احساس و آن تلاش بيشتر حاصل مى‌گردد. #حکمت_139 🔶 @Nahj_Et

🎞|نماهنگ بسیار زیبا ویژه محرم ⚜نِعمَ الاَمیر⚜ 🏴هدیه به ساحت مقدس حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام و شهدای کربلا 🌀کاری از: 💠گروه تواشیح بین المللی تسنیم💠 🔶 @Nahj_Et

شرحی بر نامه بیست و هشتم نهج‌البلاغه از نامه هاى امام(علیه السلام) است که در پاسخ معاویه نگاشته است. این نامه همان گونه که در طلیعه آن در نهج البلاغه آمده، پاسخى است به یکى از نامه هاى معاویه به امام(علیه السلام); که معاویه در آن بسیار جسورانه با امامرسخن گفته و از هیچ گونه هتاکى فروگذار نکرده است. در بخش اوّل از نامه اش به عظمت پیغمبر اکرم و اسلام پرداخته و آن را مقدمه اى براى بیان فضایل اصحاب و یاران آن حضرت قرار داده سپس به طرفدارى از خلیفه اوّل، دوم و سوم پرداخته و از منزلت اوّلى و دومى و مظلومیّت سومى سخن به میان آورده و امام(علیه السلام) را متّهم ساخته که در قتل عثمان شرکت داشته و نیز متهم به حسادت ابوبکر و کراهت خلافت عمر نموده و در همه جا از تعبیرات زننده و نیش هاى زشت و آزار دهنده کمک گرفته و در پایان امام را با نهایت بى ادبى متّهم به لجاجت نموده و مى گوید: قتله عثمان را به ما بسپار و شورایى براى انتخاب خلیفه پیغمبر اکرم آماده ساز; ما بیعت تو را نپذیرفته ایم و سر بر فرمانت نمى نهیم و بهره تو از ناحیه ما تنها شمشیر است و تا پایان ایستاده ایم. از تعبیرات این نامه کاملاً پیداست که معاویه دو هدف را دنبال مى کرده است: نخست اینکه امام(علیه السلام) را عصبانى و خشمگین کند تا سخنان تندى بگوید و آن را بهانه قرار دهد و پیراهن عثمان دیگرى بسازد و نیز درباره خلفاى سه گانه زیاد اغراق مى کند و امام(علیه السلام) را به حسادت نسبت به آنها متّهم مى سازد تا امام سخنى بر ضد آنها بگوید و آن نیز ضمیمه پیراهن عثمان شود. این سخن یک استنباط نیست، بلکه مطلبى است که صریحاً در تاریخ آمده که بر زبان عمرو عاص جارى شد، ابن ابى الحدید مى نویسد: عمرو بن عاص به معاویه سفارش کرد که نامه اى براى على(علیه السلام) بنویسد تا او را شدیداً تحریک کند و به خشم آورد تا سخنى از او در جواب صادر شود که اسباب نکوهش او گردد و روش او را ناهنجار سازد. مخصوصاً تأکید کرد تا مى توانى از ابوبکر و عمر در نامه ات تعریف کن. معاویه نیز پیشنهاد عمرو بن عاص را پذیرفت و نامه اى را که در بالا به خلاصه آن اشاره کردیم براى او نوشت. اما عصاره نامه امام(علیه السلام) در یک نگاه این نامه مشتمل بر چند بخش است; امام(علیه السلام) در بخش اوّل به افشاى ادّعاهاى دروغین معاویه مى پردازد و در پاسخ او که نوشته بود: خداوند محمد را براى دینش برگزید و با یارانش او را تأیید کرد امام(علیه السلام) از این بیان بسیار اظهار شگفتى مى کند و مى گوید: تو را با این امور چکار، داستان تو مانند داستان کسى است که خرما را به سرزمین هَجَر ببرد (منطقه اى است بسیار پر خرما که در بحرین قرار دارد و این ضرب المثل شبیه ضرب المثلى است که ما در فارسى داریم و مى گوییم: کار فلان کس همچون زیره به کرمان بردن است) و یا استاد بزرگ خود را به مسابقه دعوت نماید; بر سر جایت بنشین و فضایل خاندان ما را براى ما که از آن آگاه تریم بازگو نکن. در بخش دوم، امام به منظور یادآورى نعمت هاى خدا ـ نه براى آگاه کردن معاویه که او از این امور باخبر بود ـ به بیان فضایل بنى هاشم پرداخته و از حمزه سیّدالشّهدا و جعفر طیّار سخن به میان مى آورد و در پایان مى افزاید: اگر خداوند نهى از خودستایى نکرده بود، فضایل فراوانى را بر مى شمردم که دل هاى مؤمنان از آن باخبر و گوش هاى شنوندگان با آن آشناست. در سومین بخش از نامه، اشاره به نکته اصلى ادّعاهاى معاویه مى کند و به مقایسه اى میان بنى هاشم و بنى امیّه مى پردازد و مى فرماید: ما علاوه بر اینکه از خویشاوندان نزدیک پیامبریم، آیین او را پیش از همه پذیرفته ایم و بیش از همه با آن آشناییم و به همین دلیل به خلافت سزاوارتریم. مگر مهاجران در روز سقیفه با استناد به خویشاوندى پیامبر(صلى الله علیه وآله) بر انصار که مدّعى خلافت بودند، پیروز نشدند؟ اگر این امر دلیل برترى است پس حق با ماست. در بخش چهارم این نامه به نقد یکى دیگر از سخنان جسورانه و بى پایه معاویه پرداخته، مى فرماید: تو نوشته اى مرا همچون شتر مهار شده به سوى بیعت مى کشاندند با این سخن خود را رسوا کردى، زیرا مسلمان را چه باک که مظلوم واقع شود مادامى که در دین خود ثابت قدم بماند. تو در مورد عثمان و چگونگى رفتار من با او سخن گفتى. چه کسى بیشتر با عثمان دشمنى کرد؟ آن کس که به یارى او برخاست و از او خواست که به کار مردم رسیدگى کند تا شورش فرو نشیند؟ (اشاره به توصیه هاى امام به عثمان است) یا آن کس که عثمان از او یارى طلبید و او دریغ کرد و به انتظار نشست تا مرگش فرا رسد (اشاره به وضع معاویه در برابر قتل عثمان است). در پنجمین و آخرین بخش از نامه، امام در پاسخ تهدید معاویه به لشکرکشى و حمله نظامى مى فرماید: تو با این سخن مرا به خنده واداشتى، فرزندان عبدالمطلب را در کجا دیدى که پشت به دشمن کنند و یا از شمشیر او بهراسند؟ #نامه_28 🔶 @Nahj_Et

💠اولي الابصار و الاسماع، و العافية، و المتاع، هل من مناص او خلاص، ان معاذ او ملاذ، او فرار او محار، ام لا؟! (فاني تؤ فكون) ام اين تصرفون؟! ام بماذا تغترون!؟. 🔹هان! اي صاحبان ديدگان بينا گوش هاي شنوا و اي برخورداران از تندرستي و مال و متاع! آيا جاي گريزي يا راه نجاتي يا پناهگاهي يا تكيه گاهي يا راه فراري و يا طريق بازگشتي هست يا نيست؟ پس، به كجا باز مي گرديد؟ يا كجا مي رويد؟ يا فريب چه چيز را مي خوريد؟ #خطبه_83 🔶 @Nahj_Et

💠🔹پيام دوم پيام معنوى و الهى است كه خداوند روزى‌رسان به افرادى كه براى زندگى هزينۀ بيشترى مى‌كنند و سخت‌گيرى به همسر و فرزند ندارند و دست و دل آنها براى بخشش به نيازمندان و كارهاى خير و پذيرايى مهمان باز است، رزق و روزى وسيع‌ترى عنايت مى‌كند. اين گفتار حكيمانه در واقع مى‌خواهد مردم را از بخل و تنگ گرفتن بر عيال و كسانى كه نان خور او هستند بر حذر دارد و به شركت در كارهاى خير تشويق كند و اميدوار سازد كه هر اندازه بيشتر به سراغ اين امور رود خداوند هم روزى او را وسيع‌تر مى‌كند. قرآن مجيد به كسانى كه در عصر جاهليت عرب فرزندان خود را از ترس فقر مى‌كشتند خطاب كرده و مى‌فرمايد: «وَ لاٰ تَقْتُلُوا أَوْلاٰدَكُمْ‌ خَشْيَةَ‌ إِمْلاٰقٍ‌ نَحْنُ‌ نَرْزُقُهُمْ‌ وَ إِيّٰاكُمْ‌» ؛ و فرزندانتان را از ترس فقر به قتل نرسانيد، ما آنها و شما را روزى مى‌دهيم» و در آيۀ 22 و 23 سورۀ «ذاريات» مى‌فرمايد: «وَ فِي اَلسَّمٰاءِ‌ رِزْقُكُمْ‌ وَ مٰا تُوعَدُونَ‌ * فَوَ رَبِّ‌ اَلسَّمٰاءِ‌ وَ اَلْأَرْضِ‌ إِنَّهُ‌ لَحَقٌّ‌ مِثْلَ‌ مٰا أَنَّكُمْ‌ تَنْطِقُونَ‌» ؛ و روزى شما در آسمان است و نيز آنچه شما وعده داده مى‌شويد * سوگند به پروردگار آسمان و زمين كه اين مطلب حق است همان‌گونه كه شما سخن مى‌گوييد» ابن ابى‌الحديد در شرح نهج‌البلاغۀ خود حديثى را (از رسول خدا صلى الله عليه و آله) آورده كه مى‌فرمايد: «مَنْ‌ وَسّعَ‌ وُسِعَ‌ عَلَيْهِ‌ وَ كُلَّما كَثُرَ الْعِيالُ‌ كَثُرَ الرِّزْقُ‌ ؛ هر كس دامنۀ انفاق را گسترش دهد خداوند روزى او را وسيع‌تر مى‌كند و هر زمان افراد خانوادۀ انسان بيشتر شوند روزى نيز فزون‌تر خواهد شد» #حکمت_139 🔶 @Nahj_Et

🤔قرآن می‌گوید: انسان گاهی خودش را فراموش می‌کند و خودش را می‌بازد ⚠️💸و به تعبیر خود قرآن، بازنده بزرگ آن نیست که همه پولش را باخته است ☝️🙅‍♂و حتی آن کسی نیست که آزادی خود را باخته و نوکر دیگری شده و حتی آن کسی نیست که ناموسش را باخته است، 🔍😐بلکه بازنده بزرگ کسی است که خودش را باخته است. 💡👤وقتی انسان خودش را ببازد، همه چیز را باخته و اگر انسان خودش را بیابد، همه چیز را یافته است. 📚 #استاد_مطهری، انسان کامل، ص302، 303 ✨ 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام عليه السلام در اين كلام حكيمانه به حقيقت دنيا اشاره كرده و كسانى را كه در دنيا هستند به اعتبار استفادۀ درست و نادرست به دو گروه تقسيم مى‌كند: نخست مى‌فرمايد: «دنيا سراى عبور است نه سراى اقامت»؛ (الدُّنْيَا دَارُ مَمَرٍّ لَا دَارُ مَقَرٍّ) . اين تشبيه شبيه چيزى است كه امام سجاد عليه السلام از حضرت مسيح نقل كرده است كه مى‌گويد: «الدُّنْيا قَنْطَرَةٌ‌ فَاعْبُرُوها وَ لا تَعْمُرُوها ؛ دنيا به منزلۀ پلى است، از آن عبور كنيد و به فكر آباد كردن آن (و خانه ساختن بر آن) نباشيد». شبيه اين تعبير در خطبۀ 203 با بيان ديگرى آمده است، مى‌فرمايد: «أيُّهَا النّاسُ‌، إنَّمَا الدُّنْيا دارُ مَجازٍ، وَالْآخِرَةُ‌ دارُ قَرارٍ، فَخُذُوا مِنْ‌ مَمَرِّكُمْ‌ لِمَقَرِّكُمْ‌» . تعبيرى كه در آيۀ شريفۀ 39 سورۀ «غافر» آمده «وَ إِنَّ‌ اَلْآخِرَةَ‌ هِيَ‌ دٰارُ اَلْقَرٰارِ» نيز از نظر مفهوم كلام اين پيام را به ما مى‌دهد كه دنيا دار قرار نيست بلكه فقط گذرگاهى است. البته آنها كه دنيا را هدف مى‌بينند براى آنان قرارگاه است و آنان كه به عنوان وسيله‌اى به آن مى‌نگرند گذرگاه است #حکمت_133 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام عليه السلام در اين كلام نورانى‌اش به يكى از دلايل توحيد اشاره كرده مى‌فرمايد: «خداوند را به‌وسيلۀ بَر هم خوردن تصميم‌ها، فسخ پيمان‌ها و نقض اراده‌ها شناختم»؛ (عَرَفْتُ‌ اللّٰهَ‌ سُبْحَانَهُ‌ بِفَسْخِ‌ العَزَائِمِ‌، وَ حَلِّ‌ الْعُقُودِ، وَ نَقْضِ‌ الْهِمَمِ‌) . اشاره به اين‌كه، بسيار مى‌شود انسان تصميم محكمى به انجام كارى مى‌گيرد، اما ناگهان ارادۀ او تغيير پيدا مى‌كند بى‌آن‌كه عاملى براى آن تغيير بشناسد! اين نشان مى‌دهد كه اراده‌اى از بيرون به آن تعلّق گرفته بود كه ارادۀ اين شخص فسخ شود وگرنه دليلى ندارد كه انسان با داشتن تصميم قوى بر كارى ناگهان منصرف شود. اين تفسير مطابق همان روايت صدوق است كه در شرح سند اين حكمت آمده است. تفسير ديگرى نيز براى اين كلام نورانى شده است كه بسيار مى‌شود انسان تصميم محكمى بر كارى مى‌گيرد؛ ولى تقديرات الهى مانع از آن مى‌گردد و انسان ناچار عقب‌نشينى مى‌كند و از آن چنين مى‌فهمد كه مافوق ارادۀ او ارادۀ ديگرى است كه اگر تعلق به چيزى گيرد هرچه برخلاف آن است دَرهم مى‌ريزد و از بين مى‌رود. #حکمت_250 🔶 @Nahj_Et

#نهج البلاغه منظور از عقل در روایات و حکمت ۵۴ نهج البلاغه چه عقلی هستش؟؟؟ #حکمت_54 🔶 @Nahj_Et

🔺 غم و اندوه بر او چيره بود! 🔅 #امام_رضا_علیه_السلام : 🔸 «بر كسى چون حسين بايد كه گريندگان بگريند؛ زيرا كه گريستن بر او گناهان بزرگ را مى‌زدايد... چون ماه محرّم مى‌رسيد كسى پدرم عليه‌السلام را خندان نمى‌ديد. غم و اندوه بر او چيره بود تا آن كه ده روز مى‌گذشت». 🔹 «فَعَلى مِثلِ الحُسَينِ فَليَبكِ الباكونَ؛ فإنَّ البُكاءَ عَلَيهِ يَحُطُّ الذُّنوبَ العِظامَ... كانَ أبي عليه السلام إذا دَخَلَ شَهرُ المُحَرَّمِ لا يُرى ضاحِكا، و كانَتِ الكَآبَةُ تَغلِبُ عَلَيهِ حَتّى تَمضِيَ عَشرَةُ أيّامٍ» . 📚 وسائل الشيعة ج ۸ ص١۰ح٣۹٤ 🔶 @Nahj_Et

💠🔹شأن ورود اين گفتار حكيمانه مطابق آنچه طبرى و مسعودى در تاريخ خود نوشته‌اند چنين بوده است كه ابن عباس به امير مؤمنان على عليه السلام پيشنهاد كرد معاويه را در حكومت شام ابقا كند تا بيعت نمايد سپس مى‌تواند او را از آن مقام عزل كند. امام عليه السلام اين گفتار حكيمانه را به او فرمود كه «تو حق دارى نظر مشورتى خود را به من بگويى و من روى آن بينديشم و تصميم بگيرم؛ اما اگر با تو مخالفت كردم (و نظر تو را نپذيرفتم) بايد از من اطاعت كنى»؛ (وَ قال عليه السلام لِعَبْدِ اللَّهِ‌ بْنِ‌ الْعَبَّاسِ‌ وَ قَدْ أَشَارَ إِلَيْهِ‌ فِي شَيْ‌ءٍ‌ لَمْ‌ يُوَافِقْ‌ رَأْيَهُ‌: لَكَ‌ أَنْ‌ تُشيرَ عَلَيَّ‌ وَ أَرَى، فَإِنْ‌ عَصَيْتُكَ‌ فَأَطِعْني) . شيخ محمد عبده بر آنچه در بالا آمد مى‌افزايد كه اين سخن را امام عليه السلام زمانى بيان فرمود كه ابن عباس پيشنهاد كرد فرماندارى بصره را به طلحه و فرماندارى كوفه را به زبير دهد و معاويه را در فرماندارى شام ابقا كند تا آرامشى در دل‌ها پيدا شود و بيعت مردم كامل گردد و خلافت تثبيت شود. اميرمؤمنان عليه السلام به ابن عباس فرمود: «لا أُفْسِدُ دِيني بِدُنْيا غَيْري وَ لَكَ‌ أنْ‌ تُشِيرَ عَلَىَّ‌...؛ من حاضر نيستم دينم را به سبب دنياى ديگرى فاسد كنم #حکمت_321 🔶 @Nahj_Et

💵یک وقت علی علیه السلام درهم یا دیناری را که مال خودشان بود کف دست گرفت، 🤔قدری به آن نگاه کرد و فرمود: ای پول! تو تا وقتی که در دست من هستی مال من نیستی؛ ☝️درست عکس آنچه ما می‌گوییم. ما می‌گوییم تا وقتی پول مال من است که در جیب من است 💸و وقتی خرج کردم از دست من رفته است. علی علیه السلام عکس این را فرموده است: 💷🙅‍♂تو تا وقتی که در دست من هستی مال من نیستی، زیرا تا وقتی که در دست من هستی 👌باید مال تو باشم و نوکر تو باشم و تو را نگهداری کنم. تو آن وقت مال من هستی که تو را خرج کرده باشم ⚠️و الّا تا وقتی که تو را نگه داشته‌ام تو مال من و در خدمت من نیستی، من مال تو و در خدمت تو هستم. 📚 #استاد مطهری، انسان کامل، ص277 ✨ 🔶 @Nahj_Et

💠🔹تو مى‌توانى نظر مشورتى خود را به من بدهى...». آنچه را ابن عباس در اين‌جا بيان كرد تنها نظر خود او نبود و احتمالاً گروه ديگرى از سياستمداران عصر امام عليه السلام چنين مى‌پنداشتند كه مماشات با طلحه و زبير و معاويه عامل پيشرفت كار است. در حالى كه اگر اين سه نفر بر آن سه نقطۀ حساس مسلط مى‌شدند به يقين حكومتى غير اسلامى به وجود مى‌آوردند، چراكه هر سه، دنياپرست و خودخواه بودند و از چنين افرادى نمى‌توان انتظار حكومت عادلانۀ على عليه السلام را داشت و بعد از سلطۀ بر كار، ديگر نمى‌توانست مانع خودكامگى‌هاى آن‌ها شود و جنگيدن با آن‌ها براى بازگشتن به راه حق نيز بسيار مشكل‌تر و پيچيده‌تر مى‌شد #حکمت_321 🔶 @Nahj_Et

#حدیث_اشک 🔴 حاضر شدن اهلبیت در هنگام مرگ گریه کنان #امام_حسین " سلام الله علیهم اجمعین " 🔻عَنْ مِسْمَعِ بْنِ عَبْدِ الْمَلِکِ قَالَ قَالَ لِی أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع فِی حَدِیثٍ أَمَا تَذْکُرُ مَا صُنِعَ بِهِ یَعْنِی بِالْحُسَیْنِ ع قُلْتُ‏ بَلَی قَالَ أَتَجْزَعُ قُلْتُ إِی وَ اللَّهِ وَ أَسْتَعْبِرُ بِذَلِکَ حَتَّی یَرَی أَهْلِی أَثَرَ ذَلِکَ عَلَیَّ فَأَمْتَنِعُ مِنَ الطَّعَامِ حَتَّی یَسْتَبِینَ ذَلِکَ فِی وَجْهِی فَقَالَ رَحِمَ اللَّهُ دَمْعَتَکَ أَمَا إِنَّکَ مِنَ الَّذِینَ یُعَدُّونَ مِنْ أَهْلِ الْجَزَعِ لَنَا وَ الَّذِینَ یَفْرَحُونَ لِفَرَحِنَا وَ یَحْزَنُونَ لِحُزْنِنَا أَمَا إِنَّکَ سَتَرَی عِنْدَ مَوْتِکَ حُضُورَ آبَائِی لَکَ وَ وَصِیَّتَهُمْ مَلَکَ الْمَوْتِ بِکَ وَ مَا یَلْقَوْنَکَ بِهِ مِنَ الْبِشَارَةِ أَفْضَلُ وَ لَمَلَکُ الْمَوْتِ أَرَقُّ عَلَیْکَ وَ أَشَدُّ رَحْمَةً لَکَ مِنَ الْأُمِّ الشَّفِیقَةِ عَلَی وَلَدِهَا إِلَی أَنْ قَالَ مَا بَکَی أَحَدٌ رَحْمَةً لَنَا وَ لِمَا لَقِینَا إِلَّا رَحِمَهُ اللَّهُ قَبْلَ أَنْ تَخْرُجَ الدَّمْعَةُ مِنْ عَیْنِهِ فَإِذَا سَالَ دُمُوعُهُ عَلَی خَدِّهِ فَلَوْ أَنَّ قَطْرَةً مِنْ دُمُوعِهِ سَقَطَتْ فِی جَهَنَّمَ لَأَطْفَأَتْ حَرَّهَا حَتَّی لَا یُوجَدَ لَهَا حَرٌّ وَ ذَکَرَ حَدِیثاً طَوِیلًا یَتَضَمَّنُ ثَوَاباً جَزِیلًا یَقُولُ فِیهِ وَ مَا مِنْ عَیْنٍ بَکَتْ لَنَا إِلَّا نُعِّمَتْ بِالنَّظَرِ إِلَی الْکَوْثَرِ وَ سُقِیَتْ مِنْهُ مَعَ مَنْ أَحَبَّنا ▪️مسمع بن عبدالملک گوید: امام صادق " سلام الله علیه " در حدیثی به من فرمود: آیا یاد می کنی که چه کردند با امام حسین " سلام الله علیه" گفتم بله، فرمودند آیا جزع و بی تابی می کنی؟ گفتم آری بخدا قسم و بدین خاطر گریه می کنم اشک می ریزم تا اینکه اهل خانه ام اثر اشک را در من می بینند و از طعام امتناع می کنم تا اینکه اشک در رخسارم نمایان می شود. 🔻حضرت فرمودند: خداوند اشکت را رحمت کند بدرستیکه تو از کسانی هستی که از اهل جزع برای ما و از آنانیکه بسبب شادی ما شادی می کند و بخاطر حزن ما محزون می شوند شمرده می شوند و بدرستیکه تو هنگام مرگت حاضر شدن پدران من را نزد آمده و توصیه کردن ایشان در مورد تو به ملک الموت را خواهی دید و آنچه که بدین خاطر از بشارت به تو می دهند بهتر و افضل می باشد، هیچ کسی از روی رحمت به ما و بخاطر آنچه که به ما وارد شده بر ما گریه نمی کند مگر اینکه خداوند قبل از اینکه اشک از چشمهایش در جهنم بیفتد قطعاً حرارت جهنم را خاموش خواهد نمود تا اینکه دیگر هیچ حرارتی نداشته باشد و هیچ چشمی نیست که بر ما گریه کند مگر اینکه به نگاه به کوثر بهره مند خواهد شود و از آن به همراه آنانیکه ما را دوست دارند سیراب خواهد شد. 📚وسائل الشیعه/ج14/ص508 📚 #کامل_الزیارات ص ۱۰۱ 🔶 @Nahj_Et

🌴حضرت علی علیه‌السلام ✉️نامه بیست و نهم به مردم بصره هشدار به مردم بصره شما از پیمان شکستن، و دشمنی آشکارا با من آگاهید، با این همه جرم شما را عفو کردم، و شمشیر از فراریان برداشتم ، و استقبال کنندگان را پذیرفتم، و از گناه شما چشم پوشیدم، اگر هم اکنون کارهای ناروا، و اندیشه های نابخردانه، شما را به مخالفت و دشمنی با من بکشاند، سپاه من آماده، و پا در رکابند. و اگر مرا به حرکت دوباره مجبور کنید، حمله ای بر شما روا دارم که جنگ جمل در برابر آن بسیار کوچک باشد، با اینکه به ارزشهای فرمانبردارانتان آگاهم، و حق نصیحت کنندگان شما را می شناسم، و هرگز برای شخص متهمی، به انسان نیکوکاری تجاوز روا نمی دارم، و هرگز پیمان وفاداران را نخواهم شکست. #نامه_29 🔶 @Nahj_Et

☀️امیر المومنین علیه السلام فرمودند : 🔸پس از ستایش پروردگار، جهاد در راه خدا، دری از درهای بهشت است که خدا آن را به روی دوستان مخصوص خود گشوده است. 📚 نهج البلاغه بخشی از #خطبه_27 🔶 @Nahj_Et

#کلیپ ...مبتلا شدن مؤمن به‌نفع اوست!!! 🌎مردم در سختى هایى که با آن روبرو هستید و مشکلاتى که پشت سر گذاردید، درس هاى عبرت فراوان وجود دارد. نه هر که صاحب قلبى است خردمند است، و نه هر دارنده گوشى شنواست، و نه هر دارنده چشمى بیناست 📘#خطبه_88 🎤حاج آقا #مجتبی_تهرانی 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانۀ مبسوط اشاره به فلسفه‌هاى بخش مهمى از احكام اسلامى كرده است كه در بيست بخش خلاصه مى‌شود. 1. نخست مى‌فرمايد: «خدا ايمان را براى تطهير دل از شرك واجب كرده است»؛ (فَرَضَ‌ اللّٰهُ‌ الْإِيمانَ‌ تَطْهِيراً مِنَ‌ الشِّرْكِ‌) . اشاره به اين‌كه ايمان به يگانگى خداوند، انسان را از آلودگى به شرك و بت‌پرستى نجات مى‌دهد، همان‌آلودگى بسيار بدى كه همۀ انبيا براى تطهير آن به‌پا خاسته‌اند و نخستين دعوت آن‌ها دعوت به توحيد بود. اگر قلب انسان فقط جايگاه ايمان به خدا باشد همه چيز را براى او مى‌خواهد و همواره در طريق اطاعت فرمان او گام برمى‌دارد، از هرگونه دوگانگى و چندگانگى رهايى مى‌يابد، هدفى واحد، معبودى واحد و برنامۀ واحدى خواهد داشت. در حالى كه وقتى آلودۀ شرك مى‌شود معبودهاى متعدد، برنامه‌هاى مختلف و اهداف پراكنده پيدا مى‌كند #حکمت_252 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانۀ خود به يكى از مهم‌ترين مسائل سرنوشت‌ساز در زندگى انسان‌ها اشاره كرده مى‌فرمايد: «اسباب عبرت، بسيار است؛ ولى عبرت‌گيرنده كم است»؛ (مَا أَكْثَرَ الْعِبَرَ وَ أَقَلَّ‌ الْإِعْتبَارَ!) . منظور از «عبرت»، حوادثى است كه در گذشته يا در زمان حال واقع مى‌شود، خواه در تاريخ زندگى انسان‌ها و خواه در حوادث ديگر كه مايۀ بيدارى و پند گرفتن و استفاده كردن براى اصلاح اشتباهات و پيمودن صراط مستقيم در زندگى است. يكى از دانشمندان مى‌گويد: «الْعِبْرَةُ‌ أنْ‌ تَجْعَلَ‌ كُلَّ‌ حاضِرٍ غالِباً وَالْفِكْرَةُ‌ أنْ‌ تَجْعَلَ‌ كُلَّ‌ غائِبٍ‌ حاضِراً؛ عبرت آن است كه تمام آنچه را حاضر است در گذشته مشاهده كنى و فكر آن است كه گذشته را امروز در برابر خود ببينى». اين سخن در واقع برگرفته از قرآن مجيد است كه پس از نقل ماجراى بسيار عبرت‌انگيز يوسف عليه السلام مى‌فرمايد: «لَقَدْ كٰانَ‌ فِي قَصَصِهِمْ‌ عِبْرَةٌ‌ لِأُولِي اَلْأَلْبٰابِ‌» ؛ در سرگذشت آن‌ها درس عبرتى براى صاحبان انديشه بود!» #حکمت_297 🔶 @Nahj_Et

✅ حدیث روز 🖤 #پیامبر_اکرم صلی الله علیه وآله فرمودند: 🍀 أَلَا وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى الْبَاكِينَ عَلَى الْحُسَيْنِ رَحْمَةً وَ شَفَقَةً وَ اللَّاعِنِينَ لِأَعْدَائِهِمْ وَ الْمُمْتَلِئِينَ عَلَيْهِمْ غَيْظاً وَ حَنَقا. 🍃 آگاه باشيد؛ خداوند بر گريه‏كنندگان حسين و آنان كه دشمنان او را لعنت كنند و افرادى كه قلبشان از غيظ و غضب بر آنان پر باشد صلوات و رحمت می فرستد. 📖 بحارالانوار، ج44، ص306 🔶 @Nahj_Et