💠امیر المومنین علیه السلام فرمودند :
🔹 ای مردم!
آن کس که از برادرش اطمینان و استقامت و درستی راه و رسم را سراغ دارد،
نباید به کلام مردم درباره او گوش دهد.
آگاه باشید!
گاهی تیرانداز، تیر افکَنَد و تیرها به خطا میرود؛
سخنچین نیز چنین است.
درباره کسی چیزی میگوید که واقعیت ندارد و گفتار باطل تباه شدنی است، و خدا شنوا و گواه است.
بدانید که میان حق و باطل جز چهار انگشت فاصله نیست.
(پرسیدند معنای این کلام چیست؟)
امام چهار انگشت خود را میان چشم و گوش گذاشتند، و فرمودند:
باطل آن است که بگویی شنیدم و حق آن است که بگویی دیدم.
نهج البلاغه #خطبه_141
🔶 @Nahj_Et
✅حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
🔸 حضرت ابوالفضل علیهالسلام نیز با آن فداکاریهایش[١] میخواست به آنان بفهماند که محبت خدا و محبت دوستان خدا چیز دیگری است که تحمل هرگونه دشواری و ناگواری و سختی در راه رسیدن به آن، سهل و آسان و شیرین است.
📚 رحمت واسعه، ویراست سوم، ص٧۶
🔻 پینوشت:
[1]. امام سجاد علیهالسلام در بیان فداکاریها و مقامات عمویش، حضرت عباس علیهالسلام، به عبیداللهبنعباس فرمود: «خدا عباس علیهالسلام را رحمت کند، ایثار کرد و بلا دید و جانش را فدای برادرش کرد تا دستانش قطع شد و خدای عزوجل در عوض دستانش، دو بال، مانند جعفربنابیطالب علیهمالسلام، به او داد که با فرشتگان در بهشت پرواز میکند و عباس نزد خدای تبارکوتعالی مقامی دارد که روز قیامت همۀ شهدا به آن غبطه میخورند»؛
امالی صدوق، ص462.
🔶 @Nahj_Et
#توازن_صبر_و_مصيبت
◽️يَنْزِلُ الصَّبْرُ عَلَى قَدْرِ الْمُصِيبَةِ، وَمَنْ ضَرَبَ يَدَهُ عَلَى فَخِذِهِ عِنْدَ مُصِيبَتِهِ حَبِطَ عَمَلُهُ
🔴صبر به اندازه مصیبت فرود آید، و آن که در مصیبت بی تاب بر رانش زند، اجرش نابود می گردد.
#حکمت_144
🔶 @Nahj_Et
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
✍آیت الله بهجت(ره):
فردای قیامت که هیچ چیز از انسان نمیخرند اشک بر سید الشهدا(ع) را مثل دانه دُرّی برایش نقد میکنند
📚رحمت واسعه،ص۲۵۷
🔶 @Nahj_Et
#نهج_البلاغه
💥وَاعْلَمُوا أَنَّهُ لَيْسَ عَلَى أَحَد بَعْدَ الْقُرْآنِ مِنْ فَاقَة، وَ لاَ لاَِحَد قَبْلَ الْقُرْآنِ مِنْ غِنىً
🌖«و بدانيد هيچ کس با داشتن قرآن، فقر و بيچارگى ندارد و هيچ کس بدون آن غنا و بى نيازى نخواهد داشت»
#خطبه_176
🔶 @Nahj_Et
✨﷽✨
🏴گریه بر امام حسین علیه السلام
✍امام زمان در زیارت ناحیه مقدسه درباره عاشورا و امام حسین میفرمایند: اگر روزگار مرا به تاخير انداخت و از ياري تو (در روز عاشورا) باز داشت، هر آينه من صبح و شام بر تو ندبه (گریه) ميکنم و به جاي قطرات اشک، بر تو خون گريه ميکنم
امام صادق میفرمایند: هیچ گریه کننده ای بر او (امام حسین) نَگِریَد مگر آنکه فاطمه(س) را صِله کرده و حقّ ما (اهل بیت) را ادا نموده.
📚 کتاب کامل الزیارات، 81، باب 26
💥پس هرگاه مومن در مصیبت امام حسین بگرید، حقّ امامی که بعد از آنحضرت باقی مانده را در آن فاجعه ادا کرده چون این کار موافقت نمودن با امام و تَسلّی دل اوست.
🔶 @Nahj_Et
#نهج_البلاغه
💠ليس على الامام الا ما حُمّل من أمر ربه، الابلاغ فى الموعظة و الاجتهاد فى النصيحة، و الاحياء للسنة، و اقامة الحدود على مستحقّيها.
🔹بر امام نيست مگر آن كه دستور خدا را اجرا كند با پند و اندرز، فرمان خدا را ابلاغ نمايد، براى خير خواهى مردم كوشش نموده، سنت الهى را زنده و حدود خدا را درباره منحرفان به اجرا در آورد.
#خطبه_105
🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به افراد بخيل و خسيس هشدار مىدهد و مىفرمايد: «هر انسانى
💠🔹آيا بهتر آن نيست كه شريك ديگرى براى خود دست و پا كنند؟ شريكى كه در مشكلات برزخ و قيامت به داد آنها مىرسد و به مضمون «مٰا عِنْدَكُمْ يَنْفَدُ وَ مٰا عِنْدَ اَللّٰهِ بٰاقٍ» ؛ آنچه نزد شماست فانى مىگردد و آنچه نزد خداست باقى مىماند» ، هرگز خللى در آن وارد نمىشود. آرى اين شريك، همان نيازمندان و محرومانى هستند كه انفاق بر آنها در قرآن مجيد با تعبير وام دادن به خدا بيان شده است: «مَنْ ذَا اَلَّذِي يُقْرِضُ اَللّٰهَ قَرْضاً حَسَناً فَيُضٰاعِفَهُ لَهُ أَضْعٰافاً كَثِيرَةً» همان وامى كه حداقل ده برابر و حداكثر هفتصد برابر و بيشتر به آن سود داده خواهد شد. همانگونه كه در بحث اسناد اين گفتار حكيمانه اشاره شد اين سخن به دو صورت ديگر نيز نقل شده: نخست: «بَشِّر مالَ الْبَخِيلِ بِحادِثٍ أو وارِثٍ؛ به مال افراد بخيل بشارت ده كه يا حوادث نابودكننده در انتظار آن است و يا وارث» و ديگر اينكه: «إنَّ لَكَ فِي مالِكَ شَريكَيْنِ: الْحَدَثانِ وَ الْوارِثِ فَإنِ اسْتَطَعْتَ أنْ لا تَكُونَ أبْخَسُ الشُّرَكاءِ حَظّاً فَافْعَلْ؛ در مال تو (جز تو) دو شريك هست: حوادث نابودكننده و وارث، هرگاه بتوانى سهم تو كمتر از آن دو نباشد انجام ده بخشى از اموالت را انفاق كن
#حکمت_335
🔶 @Nahj_Et
✍عـلامه امـینى (ره) فـرمودند:
شــب و روز تاسوعا و عاشورا براى
سلامتى امام زمان صــدقه دهید
چون قلبِ حــضرت اندوهناڪ جَدِّ
غریب شان، حضـــرت سیدالشهداء
اســـت.
🔶 @Nahj_Et
شرحی بر نامه سی و یک نهجالبلاغه
از وصایا و سفارشهاى امام(علیه السلام) است که به امام حسن مجتبى(علیه السلام) در حالى که در سرزمین حاضرین (نزدیک شام) هنگام بازگشت از صفین بود، نگاشت.
این وصیّت نامه که بعد از نامه مالک اشتر طولانى ترین نامه هاى امام(علیه السلام) در نهج البلاغه است، یک دوره کامل درس اخلاق، تهذیب نفس، خودسازى، تربیت نفوس و سیر و سلوک الى الله است و در حقیقت از سى بخش تشکیل مى شود.
امام(علیه السلام) در بخش اوّل، خود و فرزندش را به عنوان نویسنده نامه و مخاطب آن با عباراتى بسیار پرمعنا که با روح مجموع نامه هماهنگ است معرفى مى کند.
در بخش دوم، نامه را به عنوان وصیّت پدرى دلسوز و پر محبّت براى فرزندى که شدیدا مورد علاقه پدر است مى نگارد.
ادامه دارد.......
#نامه_31
🔶 @Nahj_Et
* #امام_حسین
🔺حجتالاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری:
🔻از معجزاتي كه ما بايد به آن توجه كنيم دعای حضرت اباعبدالله (عليه السلام) در گودال قتلگاه است. ایشان يك دعايي دارند که حدود چهار خط است.
🔸لحظه هاي آخري كه حضرت اباعبدالله (عليه السلام) در گودي قتلگاه افتاده بودند، اين مناجات را كردند و اين معجزه است. اين رقم الفاظ و اين رقم معاني بلند در آن حال واقعا معجزه است. در آن حال، اين طور ارتباط با خداي متعال برقراركردن و اين كلمات زيبا را گفتن واقعا عجیب است:
🔹« اللهُمَّ أنتَ مُتَعالي المكانِ، عظيمُ الجبروتِ، شديدُ المِحال غنيٌّ عَنِ الخلائقِ، عريضُ الكِبْرياءِ، قادرٌ علَى مَا تشاءُ، قريبُ الرَّحمةِ، صادِقُ الوَعْدِ، سَابِغُ النِّعمةِ، حَسَنُ البلاءِ، قريبٌ إذا دُعِيتَ، مُحيطٌ بما خَلَقْتَ، قابِلُ التوبةِ لمن تابَ إليكَ، قادرٌ على ما أَرَدْتَ، مُدرِكٌ ما طَلَبتَ، شَكورٌ إذا شُكِرتَ، ذَكورٌ إذا ذُكِرتَ، أدعوكَ مُحتَاجاً وأرغبُ إليك فَقيراً، وأفزَعُ إليك خائِفاً، وأَبكِي مَكروباً، وأستعينُ بكَ ضَعِيفاً، وأتَوَكَّلُ عَليكَ كَافِياً. اللهُمَّ احكُمْ بَينَنَا وبينَ قومِنَا، فإنَّهم غرُّونَا وخَذَلُونَا، وغدَرُوا بِنَا وقتلونا، ونحنُ عِترةُ نبيِّكَ، وَوِلدُ حبيبِكَ محمَّدٍ الذي اصطفيتَه بالرسالةِ، وائتمنتَهُ على الوحيِ، فاجعَل لنَا من أمرِنا فرَجاً ومخرَجاً يا أَرحم الراحمينَ".
دعاي خيلي زيباييست.
🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به نكتهاى اشاره مىفرمايد كه هركس در آن بينديشد و با تمام
💠🔹و اگر پايان آن را دور مىديد در غفلت و غرور فرو مىرفت، خداوند آن را مكتوم داشته تا انسان دائماً در ميان خوف و رجا باشد نه زندگى در كامش تلخ شود و نه غرور و غفلت و آرزوهاى دور و دراز او را احاطه كند. امام صادق عليه السلام در حديث معروف مُفضّل اين مطلب را با عبارات زيبايى بيان كرده، مىفرمايد: «اى مفضل! در اين امر انديشه كن كه خداوند مدت حيات انسان را بر انسان پوشيده داشت؛ چراكه اگر مقدار عمر خود را مىديد و كوتاه بود هرگز زندگى براى او گوارا نبود، زيرا هر زمان در انتظار مرگ بود و انتظار وقتى را مىكشيد كه مىدانست پايان عمر است و همچون كسى بود كه اموالش بر باد رفته و يا نزديك است بر باد برود، چنين كسى احساس فقر مىكرد و از فناى اموالش وحشت به او دست مىداد با اينكه وحشتى كه بر انسان از فناى عمر دست مىدهد بيش از وحشتى است كه از فناى مال دست مىدهد، زيرا كسى كه مالش كم مىشود يا از بين مىرود اميد دارد در آينده مال ديگرى به دست بياورد؛ اما كسى كه يقين به پايان عمر خود داشته باشد نوميدى مطلق بر او حاكم مىشود و هر گاه عمر طولانى داشته باشد و مطمئن به بقاى در دنيا گردد در لذات و گناهان فرو مىرود و چنين مىپندارد كه فعلاً به شهوترانى مىپردازم و در اواخر عمر كه از آن آگاهم به سراغ توبه مىروم (و به اين دليل خداوند مقدار عمر را بر انسان مخفى داشته است)
#حکمت_334
🔶 @Nahj_Et
#نهج_البلاغه
◽️حَتَّى إِذَا أَنِسَ نَافِرُهَا، وَاطْمَأَنَّ نَاکِرُهَا، قَمَصَتْ بِأَرْجُلِهَا، وَقَنَصَتْ بِأَحْبُلِهَا، وَأَقْصَدَتْ بِأَسْهُمِهَا
💠فريبندگى دنيا و درخشندگى مواهب آن، سبب مى شود که افراد گريزان به آن انس گيرند و منکرانش به آن دل ببندند، ناگهان همانند اسبى چموش که غافلگيرانه پاهاى خود را بلند مى کند و سوار را به زمين مى افکند، دنيا آنها را به زمين مى زند و با دامهاى خود آنها را گرفتار مى سازد و تيرهاى خود را به سوى آنان پرتاب مى کند!»
#خطبه_83
🔶 @Nahj_Et
💠🔹شك نيست كه خضاب كردن و زدن رنگ مناسب به موهاى سفيد در هنگام كهنسالى يا ميانسالى، هم ازنظر عرف عقلا كار مطلوبى است و هم در شريعت اسلام بر آن تأكيد شده است همانگونه كه بعداً به صورت مشروحتر بيان خواهيم كرد. به همين دليل سؤال كننده هنگامى كه امام عليه السلام را با محاسن سفيد شده و بدون خضاب ديد سؤال براى او پيش آمد و عرض كرد: «اى اميرمؤمنان! چه خوب بود محاسن خود را رنگ و خضاب مىكرديد»؛ (وَ قِيلَ لَهُ عليه السلام لَوْ غَيَّرْتَ شَيْبَكَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ). امام عليه السلام در پاسخ فرمود: «خضاب و رنگبستن زينت است ولى ما عزاداريم (منظور امام عليه السلام رحلت پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله است)»؛ (فَقَالَ عليه السلام: الْخِضَابُ زِينَةٌ وَ نَحْنُ قَوْمٌ فِى مُصِيبَةٍ يُرِيدُ وَفَاةَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه و آله). ظاهر نسخۀ صبحى صالح كه ما آن را متن كلام خود قرار دادهايم اين است كه جملۀ «يُرِيدُ وَفَاةَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه و آله» جزء كلام سيد رضى است نه كلام امام عليه السلام در حالى كه ظاهر نسخۀ ابن ابىالحديد كه بعضى آن را ترجيح دادهاند اين است كه آن جمله جزء كلام خود امام عليه السلام است (نَحْنُ قَوْمٌ فِى مُصِيبَةٍ بِرَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه و آله).
#حکمت_473
🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠🔹امام عليه السلام در اين كلام نورانى و فشرده و كوتاه به فلسفۀ ثواب و عقاب در برابر اطاعت و معصيت
💠🔹در كلام نورانى مورد بحث مفهومش اين است كه خداوند عقاب را بر گناه قرار داده تا بندگانش را از عذاب خود بازدارد. «حياشة» مصدر حاش يحوش - آنگونه كه ارباب لغت ازجمله ابن منظور در لسانالعرب، گفتهاند - به معناى سوق دادن صيد بهسوى دام يا بهسوى افرادى كه آمادۀ صيد كردن هستند مىباشد سپس به معناى هرگونه سوق دادن، بهكار رفته و در كلام نورانى بالا به همين معنا استفاده شده است زيرا امام عليه السلام مىفرمايد: خداوند ثواب و عقاب را بر طاعت و معصيت قرار داده تا بندگانش را بهسوى بهشتش سوق دهد. (توجه داشته باشيد كه اين واژه اجوف واوى است و اجوف يايى آن به معناى ديگرى است.) تعبير به « وضع الثواب ...» سبب شده است كه در ميان شارحان نهج البلاغه بحثهايى دربارۀ هماهنگى اين كلام با مذهب اشاعره يا عدليه صورت گيرد. مىدانيم اشاعره منكر حسن و قبح عقلى هستند بنابراين اوامر و نواهى را تابع مصالح و مفاسد نمىدانند و همچنين ثواب و عقاب را امر عقلى نمىشمرند بلكه معتقدند همۀ اينها قراردادى و طبق وضع شارع مقدس است در حالى كه پيروان مكتب عدل (شيعه و معتزله) معتقدند كه حسن و قبح، عقلى است؛ آنچه خداوند امر فرموده داراى مصلحتى بوده و آنچه نهى كرده داراى مفسدهاى و اين مصالح و مفاسد سبب اوامر و نواهى پروردگار شده است
#حکمت_368
🔶 @Nahj_Et
🌴حضرت علی علیهالسلام
✉️ادامه نامه سی و یک به حضرت مجتبی
۴- شتاب در تربیت فرزند
پسرم هنگامی که دیدم سالیانی از من گذشت، و توانایی رو به کاستی رفت، به نوشتن وصیّت برای تو شتاب کردم، و ارزشهای اخلاقی را برای تو بر شمردم. پیش از آن که أجل فرا رسد، و رازهای درونم را به تو منتقل نکرده باشم، و در نظرم کاهشی پدید آید چنانکه در جسمم پدید آمد، و پیش از آن که خواهشها و دگرگونیهای دنیا به تو هجوم آورند، و پذیرش و اطاعت مشکل گردد، زیرا قلب نوجوان چونان زمین کاشته نشده، آماده پذیرش هر بذری است که در آن پاشیده شود. پس در تربیت تو شتاب کردم، پیش از آن که دل تو سخت شود، و عقل تو به چیز دیگری مشغول گردد، تا به استقبال کارهایی بروی که صاحبان تجربه، زحمت آزمون آن را کشیدهاند، و تو را از تلاش و یافتن بینیاز ساختهاند، و آنچه از تجربیّات آنها نصیب ما شد، به تو هم رسیده، و برخی از تجربیّاتی که بر ما پنهان مانده بود برای شما روشن گردد. پسرم درست است که من به اندازه پیشینیان عمر نکردهام، امّا در کردار آنها نظر افکندم، و در اخبارشان اندیشیدم، و در آثارشان سیر کردم تا آنجا که گویا یکی از آنان شدهام، بلکه با مطالعه تاریخ آنان، گویا از اوّل تا پایان عمرشان با آنان بودهام، پس قسمتهای روشن و شیرین زندگی آنان را از دوران تیرگی شناختم، و زندگانی سودمند آنان را با دوران زیانبارش شناسایی کردم، سپس از هر چیزی مهم و ارزشمند آن را، و از هر حادثهای، زیبا و شیرین آن را برای تو برگزیدم، و ناشناختههای آنان را دور کردم، پس آنگونه که پدری مهربان نیکیها را برای فرزندش میپسندد، من نیز بر آن شدم تو را با خوبیها تربیت کنم، زیرا در آغاز زندگی قرار داری، تازه به روزگار روی آوردهای، نیّتی سالم و روحی با صفا داری.
ادامه دارد..............
#نامه_31
🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكمتآميز، به دو سؤال پيچيده جوابهاى قانعكنندهاى مىدهد. نخست از آن حضرت سؤال كردند: خداوند چگونه به حساب همۀ مخلوقات با آن فزونى كه دارند مىرسد؟»؛ (وَ سُئِلَ عليه السلام: كَيْفَ يُحاسِبُ اللّٰهُ الْخَلْقَ عَلىٰ كَثْرَتِهِمْ؟) . گويى سؤالكننده گمان مىكرد محاسبۀ خدا مانند محاسبۀ يك حسابدار از افراد مختلف است كه براى هر يك بايد مدتى وقت صرف كند و اگر تعداد آنها زياد باشد ممكن است ماهها و سالها طول بكشد؛ ولى از قدرت خدا و حسابگرى او غافل بود. امام عليه السلام براى او مثالى زد تا به نكتۀ اصلى مطلب كه قدرت وسيع خدا بر همه چيز است پى ببرد. حضرت در پاسخ او فرمود: «همانگونه كه آنها را با آن فزونى كه دارند روزى مىدهد»؛ (فقال عليه السلام: كَمَا يَرْزُقُهُمْ عَلَى كَثْرَتِهِمْ) . در ميان مردم، معمول است هنگامى كه افرادى مىخواهند مثلاً جيرۀ غذايى خود را بگيرند به صف مىايستند و هرچه شماره آنها بيشتر باشد صف آنها طولانىتر و مدت گرفتن جيرۀ غذايى زيادتر مىشود. در حالى كه خداوند در آنِ واحد جيرۀ غذايى همه را به آنها مىرساند بىآنكه صفى وجود داشته باشد يا براى آن معطل شوند
#حکمت_300
🔶 @Nahj_Et
#نيازمندان_به_دعا
💠مَا الْمُبْتَلَى الَّذِي قَدِ اشْتَدَّ بِهِ الْبَلاَءُ، بِأَحْوَجَ إِلَى الدُّعَاءِ مِنَ الْمُعَافَى آلَّذِي لاَ يَأْمَنُ الْبَلاَءَ!
«آنكس كه به شدت به بلا مبتلاست از كسى كه مبتلا نيست ولى در هيچ لحظه ايمن از بلا نمى باشد، محتاجتر به دعا نيست»
🔹اشاره به اينكه مردم غالبآ به افراد گرفتار توجه دارند به خصوص گرفتارانى كه به شدت مبتلا شده اند؛ يا گرفتارى مالى يا انواع بيمارى ها يا مسائل مختلف. وكسانى كه به آنان علاقه مندند دعا مى كنند كه خدا آنها را از گرفتارى رهايى بخشد و از كسانى كه ظاهرآ سالم و بدون گرفتارى هستند غافلند؛ در حالى كه آنها نيز به همان اندازه و گاه بيشتر نياز به دعا دارند، زيرا هر لحظه ممكن است نعمت عافيت، آرامش، غنا و ثروت از آنها گرفته شود يا لغزشى دامنگير آنها گردد و در دام شيطان گرفتار شده، ازنظر معنوى سقوط كنند و آلوده گناهانى گردند كه تا آخر عمر نيز نتوانند آثار آن را برطرف سازند. با اين توجه، هر دو گروه نيازمند دعا هستند
#حکمت_302
🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكمتآميز، به دو سؤال پيچيده جوابهاى قانعكنندهاى مىدهد. نخست ا
💠🔹البته اين جيرۀ غذايى تدريجى و روز به روز است؛ اما در هر روز همه را همزمان روزى مىدهد. كسى كه چنين قدرتى دارد، در مورد حساب نيز همه را در زمان واحد محاسبه مىكند. سؤال كننده سپس سؤال ديگرى را در همين موضوع عنوان كرد و تصورش اين بود كه محاسبه كردن نياز به رويارويى دارد، در حالى كه مردم خدا را نمىبينند، ازاينرو سؤال كرد چگونه آنها را محاسبه مىكند در حالى كه او را نمىبينند؟ (فَقِيلَ: كَيْفَ يُحاسِبُهُمْ وَ لا يَرَوْنَهُ؟) . امام عليه السلام در اينجا نيز با ذكر همان مثال سابق شنونده را قانع ساخت، فرمود: «همانگونه كه به همۀ آنها روزى مىدهد و او را نمىبينند»؛ (فَقالَ عليه السلام: كَمَا يَرْزُقُهُمْ وَ لَا يَرَوْنَهُ)
#حکمت_300
🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به نكتۀ قابل توجه روانى اشاره كرده، مىفرمايد: «دلها (ى انسانها) گاه روى مىآورد (و پرنشاط است) و گاه پشت مىكند (و بىنشاط است) آنگاه كه روى مىآورد آن را به انجام نوافل و مستحبات نيز وادار كنيد و آنگاه كه پشت مىكند و بىنشاط است تنها به انجام فرائض و واجبات قناعت نماييد»؛ (إِنَّ لِلْقُلُوبِ إِقْبَالاً وَ إِدْبَاراً؛ فَإِذَا أَقْبَلَتْ فَاحْمِلُوهَا عَلَى النَّوَافِلِ، وَ إِذَا أَدْبَرَتْ فَاقْتَصِرُوا بِهَا عَلَى الْفَرَائِضِ) . بدون شك، انسان حالات مختلف و متفاوتى دارد و در هر يك از اين حالات بايد موافق آن گام بردارد تا به نتيجۀ مطلوب برسد. گاه فكر انسان آرام و روح او پرنشاط است و عوامل اشتغال فكرى وجود ندارد و جسم و روحش آماده براى عبادت و اطاعت و بندگى خداست. در اين هنگام اين فرصت طلايى را بايد غنيمت شمرد و علاوه بر واجبات به مستحبات نيز با حضور قلب پرداخت.
#حکمت_299
🔶 @Nahj_Et
#استغفار_از_گناه
⚪️وَقَدْ جَعَلَ اللهُ سُبْحَانَهُ الإسْتِغْفَارَ سَبَبَاً لِدُرُورِالرِّزْقِ وَرَحْمَةِ الْخَلْقِ، فَقَالَ سُبْحَانَهُ: اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ إنهُ کَانَ غَفَّاراً * يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْکُمْ مِدْرَاراً * وَ يُمْدِدْکُمْ بِأَمْوَال وَ بَنِينَ وَ يَجْعَلْ لَکُمْ جَنّات وَ يَجْعَلْ لَّکُمْ أَنْهاراً
💎خداوند سبحان استغفار از گناه را سبب فزونى رزق، و مايه رحمت خلق قرار داده است وچنين فرموده است : از پروردگار خود آمرزش بطلبيد که او بسيار آمرزنده است، برکات خويش را از آسمان بر شما فرو مى فرستد، با بخشش اموال و فرزندان، شما را کمک مى کند، و باغ هاى سرسبز و نهرهاى جارى در اختيارتان قرار مى دهد!»
#خطبه_143
🔶 @Nahj_Et
💠 حدیث روز 💠
💎سخن امام حسین(ع) درباره صبر در زمان غیبت
🔻امام حسین علیهالسلام:
لَهُ غَیْبَةٌ یَرْتَدُّ فیها اَقْوامٌ وَیَثْبِتُ فیها اخَرُونَ فَیَوُذُّونَ وَ یُقالُ لَهُمْ: «مَتی هذَا الْوَعْدُ اِنْ کُنْتُمْ صادِقینَ». اَما اَنَّ الصّابِرَ فی غَیْبَتِةِ عَلَی الاَْذی وَالتَّکْذیبِ بَمِنْزِلَةِ المجاهِدِ بِالسَّیْفِ بَیْنَ یَدَیْ رَسُولِ اللّه ِ صلی الله علیه و آله
❇️ حضرت مهدی دارای غیبتی است که گروهی در آن مرحله مرتد میشوند و گروهی ثابت قدم میمانند و اظهار خشنودی میکنند.
افراد مرتد به آنها میگویند: «این وعده کی خواهد بود اگر شما راستگو هستید؟»
ولی کسی که در زمان غیبت در مقابل اذیّت و آزار و تکذیب آنها صبور باشد، مانند مجاهدی است که با شمشیر در کنار رسول خدا صلی الله علیه و آله جهاد کرده است.
📚 بحارالأنوار، ج ۵۱، ص ۱۳۳
🔶 @Nahj_Et