💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه و هشدار دهنده به چهار نكتۀ مهم اشاره مىكند كه بر محور چهار واژۀ معنادار: «مستدرج»، «مغرور»، «مفتون» و «املاء» دور مىزند. مىفرمايد: «چه بسيارند كسانى كه به وسيلۀ نعمتى كه به آنها داده شده غافل مىشوند و به سبب پردهپوشى خدا بر آنها مغرور مىگردند و بر اثر تعريف و تمجيد از آنان فريب مىخورند و خداوند هيچ كس را به چيزى مانند مهلت دادن (و ادامۀ نعمتها و ترك عقوبت) آزمايش نكرده است»؛ (كَمْ مِنْ مُسْتَدْرَجٍ بِالْإِحْسَانِ إِلَيْهِ، وَ مَغْرُورٍ بِالسَّتْرِ عَلَيْهِ، وَ مَفْتُونٍ بِحُسْنِ الْقَوْلِ فِيهِ! وَ مَا ابْتَلَى اللَّهُ أَحَداً بِمِثْلِ الْإِمْلَاءِ لَهُ) . «مستدرج» از ريشۀ «استدراج» به معناى چيزى را تدريجاً به سمت و سويى بردن آمده است. در قرآن مجيد اين تعبير در دو آيه (182 سورۀ «اعراف»، و 44 سورۀ «قلم») ذكر شده و مفهوم آن در هر دو مورد يكى است و آن اينكه كسى را مرحله به مرحله بدون اينكه خود متوجه شود در دام مجازات گرفتار كنند درست مثل اينكه كسى از بيراهه به سوى پرتگاه مىرود اما نه تنها او را از اين كار نهى نكنيم بلكه به دليل آنكه مستحق مجازات و كيفر است او را نيز تشويق كنيم
#حکمت_116
🔶 @Nahj_Et
💠 امام علی عليه السلام
در سخنى كه بين او و مردى به نام غالب بن صعصعه، پدر فرزدق، رد و بدل شد چنين فرمود:
🔹شتران فراوانت چه شدند؟ غالب عرض كرد: اى اميرمؤمنان! حقوق واجب (اداى زكات)، آنها را پراكنده ساخت (و چيز چندانى براى من باقى نمانده است).
🍃 امام عليه السلام فرمود: اين بهترين راه مصرف آنها بود.
📚 نهج البلاغه #حکمت_446
🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار بسيار كوتاه و پرمعنايش به اهميت دوستان صميمى اشاره كرده مىفرمايد: «از دست دادن دوستان غربت است»؛ (فَقْدُ الْأَحِبَّةِ غُرْبَةٌ) . روشن است كه انسان در وطن علاقههاى فراوانى دارد؛ كه در مسائل مادى و معنوى از آنها بهره مىگيرد و احساس تنهايى نمىكند چون در وطن خويش است و در مشكلات بدون پناه نيست، آرامش خاطر دارد و احساس امنيت مىكند؛ ولى در غربت و دورى از وطن همۀ اينها را از دست مىدهد، خود را تنهاى تنها مىبيند؛ بدون يار و ياور و بى پناه و بدون آرامش. امام مىفرمايد: انسان اگر در وطن خويش هم باشد ولى دوستان را از دست دهد گويى در غربت و دور از وطن است. همين مضمون در نامۀ 31 كه اندرزنامۀ امام به فرزند دلبندش امام حسن مجتبى عليه السلام است به صورت ديگرى نقل شده فرمود: «الْغَريٖبُ مَنْ لَيْسَ لَهُ حَبيٖبٌ؛ غريب كسى است كه دوستى ندارد»
#حکمت_65
🔶 @Nahj_Et
🔴از دَرهم شدن جوابها بپرهيزيد
#نهج_البلاغه
◽️إِذَا ازْدَحَمَ آلْجَوَابُ خَفِيَ الصَّوَابُ
💠«هنگامى كه جوابها زياد (و دَرهم) شوند حق مخفى مىگردد»
📘#حکمت_243
🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه يكى از نشانههاى ضعف دوستى و صداقت را بيان كرده مىفرمايد: «حسادت (به دوست) دليل بيمارى دوستى است»؛ (حَسَدُ الصَّدِيقِ مِنْ سُقْمِ الْمَوَدَّةِ) . «سقم» (به ضم و فتح سين) به معناى بيمارى است. روشن است دوستى وقتى سالم و خالى از غل و غش است كه انسان آنچه را براى خود مىخواهد براى دوستش نيز بخواهد و آنچه را براى خويش ناخوش دارد براى دوستش نيز ناخوش دارد و در بعضى از روايات آمده كه حد اقل مودت و دوستى همين است. با اين حال چگونه ممكن است دوستى با حسد جمع شود. حسد به معناى انتظار زوال نعمت از ديگرى است و تفاوت آن با رقابت و تنافس اين است كه حسود، خواهان زوال نعمت از ديگرى است؛ ولى در رقابت، تنافس و غبطه، شخص سعى مىكند خود را به پاى ديگرى برساند بىآنكه بخواهد چيزى از او كاسته شود. دوست واقعى كسى است كه خواهان پيشرفت و ترقى دوست خود باشد، هرچند تلاش كند خودش نيز به پيشرفت و ترقى برسد، بنابراين آن كس كه چنين نيست دوست واقعى نيست و يا به بيان امام عليه السلام دوستى او گرفتار بيمارى است
#حکمت_218
🔶 @Nahj_Et
🔷تفاوت عاقل و احمق
🔹آنچه امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه بيان فرموده كنايه زيبايى است درباره كسانى كه سنجيده يا نسنجيده سخن مى گويند مى فرمايد: «زبان عاقل پشت قلب او قرار دارد در حالى كه قلب احمق پشت زبان اوست»؛ (لِسَانُ الْعَاقِلِ وَرَاءَ قَلْبِهِ، وَ قَلْبُ الْأَحْمَقِ وَرَاءَ لِسَانِهِ) . اشاره به اينكه انسان عاقل نخست انديشه مى كند سپس سخن مى گويد در حالى كه احمق نخست سخن مى گويد و بعد در انديشه فرو مى رود به همين دليل سخنان عاقل حساب شده، موزون، مفيد و سنجيده است؛ ولى سخنان احمق ناموزون و گاه خطرناك و بر زيان خود او.
#حکمت_40
🔶 @Nahj_Et
☀️ #امیرالمؤمنین علی علیه السلام :
💥 وَ قَالَ (عليه السلام): وَ إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ يُدْخِلُ بِصِدْقِ النِّيَّةِ وَ السَّرِيرَةِ الصَّالِحَةِ مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ الْجَنَّةَ.
🌟 شرط ورود به بهشت :
و خدای سبحان به خاطر نیت راست، و درون پاك، هر كس از بندگانش را كه بخواهد وارد بهشت خواهد كرد.
📚#حکمت_42
🔶 @Nahj_Et
#نکوهش.دنیا
⬅ 👈 وَ قَالَ (عليه السلام): إِذَا أَقْبَلَتِ الدُّنْيَا عَلَي أَحَدٍ أَعَارَتْهُ مَحَاسِنَ غَيْرِهِ وَ إِذَا أَدْبَرَتْ عَنْهُ سَلَبَتْهُ مَحَاسِنَ نَفْسِهِ.
📿 و درود خدا بر او فرمود:
🏆 چون دنیا به كسی روی آورد
🍃 نیكیهای دیگران را به او عاریت دهد
🌓 و چون از او روی برگرداند
🎃 خوبیهای او را نیز برباید.
#حکمت_8
🔶 @Nahj_Et
امام خامنه ای:
کلام.علی علیه السلام دنیا را در مقابل خودش به اعجاب وا میدارد!
ما از اهلبیت (علیهم السلام) چیزهای زیادی داریم؛ چیزهایی است که اگر امروز عرضه بشود، دنیا را واقعا در مقابل خودش به اعجاب وا میدارد؛ مثل این نهج.البلاغه. روی نهجالبلاغه کار بشود، نکات مهمش برداشته بشود، تفکیک بشود، مطالبش تفسیر و حلاجی بشود، در روایات فحص بشود. این قدر ما معارف.عالیه داریم که امروز بشر محتاج آنهاست. اینها از زبان اهلبیت، به عنوان بیان اهلبیت و به عنوان اسلامی است که اهلبیت معرفی میکنند. پس، ترویج افکار اهلبیت هم یک نکته است.
بیانات در دیدار با اعضای شورای عالی مجمع جهانی اهلبیت علیهم السلام
04/07/1370
🔶 @Nahj_Et
💠🔹همين عبارت با شرح جالبى در خطبۀ 176 آمده است و در حديثى از رسول خدا صلى الله عليه و آله مىخوانيم: «إنَّ لِسٰانُ الْمُؤمِنِ وَرٰاءَ قَلْبِهِ فَإذٰا أرٰادَ أنْ يَتَكَلَّمَ بِشَىْءٍ تَدَبِّرُهُ بِقَلْبِهِ ثُمَّ أمْضٰاهُ بِلِسٰانِهِ وَ إنَّ لِسٰانُ الْمُنٰافِقِ أمٰامَ قَلْبِهِ فَإذٰا هَمَّ بِشَىْءٍ أمْضٰاهُ بِلِسٰانِهِ وَ لَمْ يَتَدَبَّرَه بِقَلْبِهِ؛ زبان انسان با ايمان پشت قلب (و فكر) او است، لذا هنگامى كه مىخواهد سخنى بگويد نخست در آن تدبّر مىكند سپس بر زبانش جارى مىسازد، ولى زبان منافق جلو قلب او است، لذا هنگامى كه تصميم به چيزى مىگيرد بدون هيچگونه تدبّر بر زبانش جارى مىسازد». از آنجا كه على عليه السلام باب علم پيامبر صلى الله عليه و آله است اين سخن را از او آموخته است. امام حسن عسكرى عليه السلام اين سخن را با عبارت لطيف ديگرى بيان فرموده: «قَلْبُ الْأحْمَقِ في فَمِهِ وَفَمِ الْحَكيٖمِ في قَلْبِهِ؛ قلب (و فكر) احمق در دهان او و دهان شخص حكيم در قلب اوست!».
#حکمت_40
🔶 @Nahj_Et