❣امیرالمومنین علیه‌السلام مى فرماید: ✨مَنْ أَصْبَحَ عَلَى الدُّنْیَا حَزِیناً فَقَدْ أَصْبَحَ لِقَضَاءِ اللَّهِ سَاخِطاً 💠«کسى که براى دنیا غمگین باشد (درواقع) از قضاى الهى ناخشنود است» ✍با توجه به این که آنچه در عالم رخ مى دهد به اراده خداست و معناى توحید افعالى همین است که «لا مُؤَثِّرَ فِى الْوُجُودِ إلاَّ اللهُ» بنابراین اگر بر اثر حوادثى بخشى از امکانات دنیوى ما از دست برود در واقع قضاى الهى بوده و اگر کسى به سبب آن اندوهگین گردد در واقع به قضاى الهى خشمگین شده است. 🔹به تعبیر دیگر، گاه ضررها و زیان ها و حوادث نامطلوب بر اثر کوتاهى ها و ندانم کارى هاى خود ماست که باید خود را درباره آن ملامت کنیم و گاه بر اثر امورى است که خارج از اختیار ماست و این همان چیزى است که به عنوان قضاى الهى تعبیر مى شود. اندوهگین شدن براى این امور در واقع اظهار ناراحتى در برابر قضاى الهى است. از سوى دیگر توجه به این حقیقت که انسان باید در برابر قضاى الهى تسلیم باشد دو اثر مثبت در انسان دارد: نخست موجب آرامش روح انسان است و دیگر این که یأس و نومیدى را از انسان دور مى دارد و وى را از حالت انفعالى دور ساخته به سوى آینده اى بهتر حرکت مى دهد. ✔️البته طبیعى است که انسان با از دست دادن مال و ثروت یا مقام و فرزند و امثال آن غمگین مى شود; ولى براى مؤمن این غمگینى امر موقتى است; هنگامى که در قضاى الهى فکر کند و به این نکته توجه نماید که خداوند هم حکیم است هم رحمان و رحیم است و چیزى جز خیر بندگانش را نمى خواهد در این حال غم و اندوه فروکش مى کند و جاى خود را به رضا و تسلیم مى دهد. 📙شرح#حکمت_228 🔶 @Nahj_Et

شرح #حکمت_228 📌قسمت دوم ❣امیرالمومنین علیه‌السلام مى فرماید: ✨وَمَنْ أَصْبَحَ یَشْکُو مُصِیبَةً نَزَلَتْ بِهِ فَقَدْ أَصْبَحَ یَشْکُو رَبَّهُ 💠و آنکس که از مصیبتى که به او رسیده شکایت کند از پروردگارش شکایت کرده است ✍آن کس که ایمان و توحیدش کامل است مى داند در این مصائب نیز حکمت ها و رحمت هایى است و به همین دلیل زبان به شکایت نمى گشاید که اگر زبان به شکایت بگشاید در واقع از خداوندى که این مصیبت را مقدر کرده شکایت کرده است. البته همان طور که در بالا گفتیم اینها مربوط به ضررها و مصائبى است که خود ساخته نباشد، بلکه از دایره اختیار ما بیرون باشد. جالب این که بعضى براى این که زبان به شکایت بگشایند چرخ گردون را مخاطب قرار مى دهند و زمانه را نفرین مى کنند که نمونه هاى آن در اشعار شعرا و نثر نویسندگان فراوان است; اما اگر درست آن را بشکافیم گاهى این شکایت به شکایت از پروردگار باز مى گردد. ✔️البته گاه انسان براى جلب آرامش مصیبت خود را با دوستان مؤمن در میان مى گذارد تا آن ها به او تسلى دهند، این ضررى ندارد; ولى گاه نزد غیر آنها شکایت مى کند که این کار، زیان بار است. 🔶 @Nahj_Et

#نهج_البلاغه 💠کسى که در برابر ثروتمندى به علّت ثروتش تواضع کند، دو سوم دین خود را از دست داده است 📙#حکمت_228 🔶 @Nahj_Et

💠قَالَ علیه السلام مَن أَصبَحَ عَلَی الدّنیَا حَزِیناً فَقَد أَصبَحَ لِقَضَاءِ اللّهِ سَاخِطاً وَ مَن أَصبَحَ یَشکُو مُصِیبَةً نَزَلَت بِهِ فَقَد أَصبَحَ یَشکُو رَبّهُ وَ مَن أَتَی غَنِیّاً فَتَوَاضَعَ لَهُ لِغِنَاهُ ذَهَبَ ثُلُثَا دِینِهِ وَ مَن قَرَأَ القُرآنَ فَمَاتَ فَدَخَلَ النّارَ فَهُوَ مِمّن کَانَ یَتّخِذُ آیَاتِ اللّهِ هُزُواً وَ مَن لَهِجَ قَلبُهُ بِحُبّ الدّنیَا التَاطَ قَلبُهُ مِنهَا بِثَلَاثٍ هَمّ لَا یُغِبّهُ وَ حِرصٍ لَا یَترُکُهُ وَ أَمَلٍ لَا یُدرِکُهُ 💠(کسی که بر امور دنیا غمگین شود، بر قضای الهی خشم گرفته است، و کسی که از مصیبتی که بر او وارد شده نزد دیگران شکوه کند، از پروردگارش شکوه کرده است. و کسی که در نزد توانگری به خاطر ثروتش کرنش کند، دوسوم دینش را از دست داده است. و هر کس قرآن را بخواند، با این همه پس از مردن وارد جهنم شود از کسانی است که قرآن را به مسخره گرفته است. و هر که به محبت دنیا دل ببندد، دلش در بند سه چیز بماند: غمی که از او جدا نشود، حرصی که او را ترک نکند، و آرزویی که هرگز بدان نرسد). امام (علیه السلام) به پنج خصلت اشاره فرموده است و از هر کدام نیز به دلیل پیامدهای بدی که دارند برحذر داشته است: 1- غم و اندوه بر متاع دنیایی که از دستش رفته است، پیامد آن خشم بنده در برابر قضای الهی است چون از دست رفتن دنیا مربوط به قضای الهی است. و خشم بر قضای الهی کفر و ناسپاسی است. ادامه دارد... 📙شرح#حکمت_228 حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص232 🔶 @Nahj_Et

🍃ادامه حکمت 228 🍃🌹قَالَ علیه السلام مَن أَصبَحَ عَلَی الدّنیَا حَزِیناً فَقَد أَصبَحَ لِقَضَاءِ اللّهِ سَاخِطاً وَ مَن أَصبَحَ یَشکُو مُصِیبَةً نَزَلَت بِهِ فَقَد أَصبَحَ یَشکُو رَبّهُ وَ مَن أَتَی غَنِیّاً فَتَوَاضَعَ لَهُ لِغِنَاهُ ذَهَبَ ثُلُثَا دِینِهِ وَ مَن قَرَأَ القُرآنَ فَمَاتَ فَدَخَلَ النّارَ فَهُوَ مِمّن کَانَ یَتّخِذُ آیَاتِ اللّهِ هُزُواً وَ مَن لَهِجَ قَلبُهُ بِحُبّ الدّنیَا التَاطَ قَلبُهُ مِنهَا بِثَلَاثٍ هَمّ لَا یُغِبّهُ وَ حِرصٍ لَا یَترُکُهُ وَ أَمَلٍ لَا یُدرِکُهُ 🍃🌹شکوه از مصیبت، لازمه ی آن شکوه از خداست، زیرا که خدای متعال است که بنده را به مصیبتی مبتلا می سازد. 3- کرنش را به توانگر، برای توانگری اش، پیامد آن از بین رفتن دوسوم دین کرنش کننده است به چند دلیل: اول: گردش دین بر محور کمال نفس انسانی به وسیله ی حکمت است و کمال قوه ی شهوانی مربوط به داشتن عفت کمال و قوه ی غضبی به داشتن شجاعت است. و از طرفی چون فروتنی در برابر ثروتمند از نظر ثروتمندی اش باعث علاقه ی زیاد به دنیا و بیرون شدن از فضیلت عفت به جانب تبهکاری می شود به حدی که گویی او جز خدا را می پرستد، و همچنین مستلزم بیرون شدن از دایره ی حکمتی که اقتضای آن قراردادن هر چیزی به جای خود است، می باشد، در حالی که آن فضیلت نفس ناطقه به شمار می رود، بنابراین بیرون رفتن از این دو فضیلت به منزله ی بیرون رفتن از دوسوم دین است. دوم: دین عبارت از عقیده ی قلبی، اقرار به زبان و عمل به اعضا و جوارح است. ادامه دارد..... 📙شرح#حکمت_228 حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص232 🔶 @Nahj_Et

🍃ادامه شرح حکمت ۲۲۸ 🍃🌹کسی که در برابر توانگری- به خاطر توانگری اش- کرنش می کند، یعنی به زبان، مدح و ثنای او را می گوید، و اعضا و جوارحش به جای بندگی و سپاس خدا در اطاعت اوست، به این ترتیب دوسوم دینش را باطل کرده است. بعضی گفته اند، چون فروتنی برای توانگر به خاطر توانگری اش برخاسته از علاقه ی به دنیاست و دلبستگی به دنیا اساس همه ی خطاهاست، به این دلیل، امام (علیه السلام) عبارت: ثلثین را در اینجا به صورت مجاز- از باب اطلاق ملزوم به نام لازم- برای اکثر به کار برده است. 4- تلاوت قرآن با ورود در آتش جهنم مستلزم آن باشد که قاری قرآن از جمله کسانی بوده است که قرآن را به استهزاء می گرفته است. توضیح آن که خواندن قرآن برای خدا از روی اخلاص، و مطابق با آن رفتار کردن، باعث ورود به بهشت است بنابراین وارد نشدن به بهشت و ورود به آتش جهنم لازمه ی اخلاص نداشتن در تلاوت قرآن و عمل نکردن بر طبق آن است، و در این صورت تلاوت قرآن به منزله ی استهزای آیات الهی است، زیرا کسی که قرآن را مسخره می کند، در حقیقت چیزی را می گوید که به آن عقیده ندارد و عمل نمی کند، به این ترتیب امام (علیه السلام) کلمه ی مستهزء را از چنان کسی استعاره آورده است. 5- هر که دل به دنیا ببندد، دلش در بند سه چیز گرفتار شده است. دلیل رابطه به آن سه چیز به خاطر حرص و آزمندی به دنیاست، چون حب دنیا باعث کوشش و تلاش در طلب دنیا و جمع آوری مال دنیا می گردد، و از طرفی به دست آمدن دنیا مشروط به وسایل مقدور و غیر مقدور برای بندگان خداست. و اسباب مقدور هم گاهی غیر مقدور می شوند، با این که وجود دارند اما به دلیل این که مربوط به عوامل زیاد و یا دشواری هستند، خود دشوار و غیر ممکن می گردند، ناگزیر بیشتر اوقات فراهم آوردن، غم و اندوه می گردد، روزی هست و روزی نیست به علاوه نگهداری دنیا، بیم از دست رفتنش و حرص به دست آوردن از راههای مختلف، و آرزوی زیاد در راه کسب سود و داد و ستد و عمران آبادی اش همه ی اینها باعث اندوه است. امام (علیه السلام) با عبارت: یدرکه، هم به طول این اندازه اشاره فرموده و هم از آن برحذر داشته است. 📙شرح#حکمت_228 حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص232 🔶 @Nahj_Et

#شرح_حکمت ۲۲۸ 📌قسمت چهارم ❣امیرالمومنین علیه‌السلام مى فرماید: ✨وَمَنْ قَرَأَ الْقُرْآنَ فَمَاتَ فَدَخَلَ النَّارَ فَهُوَ مِمَّنْ کَانَ یَتَّخِذُ آیَاتِ اللَّهِ هُزُواً 💠کسى که قرآن بخواند و پس از مرگ وارد آتش دوزخ گردد از کسانى بوده که آیات خدا را استهزا مى کرده است ✍قرائت قرآن چندگونه است: گاه انسان مؤمن قرآن را تلاوت مى کند و گوش جان به آیاتش مى سپارد تا پیام خدا را از لابه لاى آن بشنود و زندگى خود را با آن هماهنگ سازد 🔹گروه دیگرى آیات قرآن را تنها براى ثواب قرائت مى خوانند بى آنکه به پیام هایش گوش فرا دهند. 🔹گروه سومى نیز اضافه بر این به استهزاى آیات مى پردازند و اگر در سخن استهزا نکنند، عملاً استهزا دارند; آیات تحریم ربا را مى خوانند ولى رباخوارى مى کنند، آیه تحریم غیبت را تلاوت مى کنند ولى غیبت کردن کار همه روزه آنهاست و همچنین در برابر سایر پیام هاى قرآن. ✔️این گونه تلاوت نه تنها سبب نجات نیست، بلکه به فرموده امیرمؤمنان علیه السلام سبب دخول در آتش جهنم است، چون قرآن را به صورت استهزا قولاً یا عملاً خوانده است و کسى که آیات قرآن را با استهزا بخواند مستحق آتش دوزخ است. 📙#حکمت_228 🔶 @Nahj_Et

#نهج_البلاغه ▫️وَمَنْ قَرَأَ الْقُرْآنَ فَمَاتَ فَدَخَلَ النَّارَ فَهُوَ مِمَّنْ کَانَ یَتَّخِذُ آیَاتِ اللَّهِ هُزُواً 💠کسى که قرآن بخواند و پس از مرگ وارد آتش دوزخ گردد از کسانى بوده که آیات خدا را استهزا مى کرده است 📙#حکمت_228 🔶 @Nahj_Et

#نهج_البلاغه 💠 آن کس که قلبش با محبت دنیا پیوند خورده ، سه چیز او را رها نخواهد کرد ۱ . اندوه دائم ۲ . حرصى که هرگز او را ترک نمى کند ۳ . آرزویى که هیچ گاه به آن نخواهد رسید 📘 #حکمت_228 🔶 @Nahj_Et

⚜️ امام علی علیه السلام:هر كه براى دنيا اندوه خورد، از قضاى الهى ناخشنود است. 📙#حكمت_228 🔶 @Nahj_Et

بِسْمِﺍﻟﻠَّﻪِﺍﻟﺮَّﺣْﻤَﻦِﺍﻟﺮَّﺣِﻴﻢ 💎 نتیجه اندوه برای دنیا 🔻أمیرالمؤمنین على عليه‌السلام: مَن أصبَحَ علَى الدنيا حَزينا فقد أصبَحَ لِقَضاءِ اللّه‏ِ ساخِطا؛ ❇️ هر كه براى دنيا اندوه خورد، از قضاى الهى ناخشنود است. 📚نهج البلاغه، #حكمت_228 🔶 @Nahj_Et

شرح حکمت ۲۲۷ نشان عاقل بشناس عاقل از جاهل ، در اولویت بندی و مقدار فهمی و زمان سنجی وَ قِيلَ لَهُ صِفْ لَنَا الْعَاقِلَ- فَقَالَ ع هُوَ الَّذِي يَضَعُ الشَّيْ‌ءَ مَوَاضِعَهُ شرح حکمت ۲۲۸ این چه دنیایی است ؟ چرا ذلت و پستی و پلشتی ؟ چرا عزیزان ذلیل و خطیران حقیر؟ وَ اللَّهِ لَدُنْيَاكُمْ هَذِهِ- أَهْوَنُ فِي عَيْنِي مِنْ عِرَاقِ خِنْزِيرٍ فِي يَدِ مَجْذُومٍ 📙مجازی و تالیفات استاد #میرزامهدی_صادقی #حکمت_227 #حکمت_228 #شرح_صوتی 🔶 @Nahj_Et