فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🌹#مقام_معظم_رهبری
آن دستی که به جمهوری اسلامی و به ایران عزیز تجاوز بکند....
🌟لاَ تَدْعُوَنَّ إِلَى مُبَارَزَة، وَإِنْ دُعِيتَ إِلَيْهَا فَأَجِبْ، فَإِنَّ الدَّاعِيَ إِلَيْهَا بَاغ، وَالْبَاغِيَ مَصْرُوعٌ
💠هرگز كسى را به مبارزه دعوت مكن ولى اگر كسى تو را به مبارزه فراخواند اجابت كن زيرا دعوت كننده به مبارزه ستمكار و ستمكار در هر حال مغلوب است»;
📘#حکمت_233
🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه اندرز مهمى به فرزندش مىدهد و مىفرمايد: «هرگز كسى را به مبارزه دعوت مكن (و آغازگر جنگ مباش) ولى اگر كسى تو را به مبارزه فراخواند اجابت كن (و سستى در جهاد با دشمن مكن) زيرا دعوت كننده به مبارزه ستمكار و ستمكار در هر حال مغلوب است»؛ (لَا تَدْعُوَنَّ إِلَى مُبَارَزَةٍ، وَ إِنْ دُعِيتَ إِلَيْهَا فَأَجِبْ، فَإِنَّ الدَّاعِيَ إِلَيْهَا بَاغٍ، وَ الْبَاغِيَ مَصْرُوعٌ) . «مبارزة» به معناى جنگ تن به تن است و «باغى» به معناى ستمگر و «مصروع» به معناى شكستخوردۀ بر زمين افتاده است. شايد بعضى از شارحان چنين پنداشتهاند كه اين سخن اشاره به جنگهاى تن به تن در بيرون از دايرۀ جهاد است در حالى كه هرگز چنين نيست.
#حکمت_233
🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه اندرز مهمى به فرزندش مىدهد و مىفرمايد: «هرگز كسى را به مب
💠🔹هرگاه كسى ما را در غير ميدان جهاد به مبارزه طلبد نه تنها پذيرش دعوت او مطلوب نيست بلكه حرام است، زيرا القاى نفس در تهلكه است تنها جايى كه مىتوان دعوت به مبارزه را پذيرفت ميدان جهاد است، زيرا در بسيارى از ميدانهاى جهاد در آغاز، جنگهاى تن به تن انجام مىشد؛ كسى از لشكر دشمن بيرون مىآمد و مبارز مىطلبيد، ديگرى در برابر او قرار مىگرفت و سرانجام يكى از آن دو بر خاك مىافتاد. مسلمانان دستور داشتند آغازگر مبارزه در ميدانهاى جنگ نباشند؛ ولى در صورتى كه كسى از لشكر دشمن در وسط ميدان قرار گرفت و مبارز طلبيد، سكوت در برابر او جايز نيست، زيرا چنين سكوتى مساوى با شكست به شمار مىآيد
#حکمت_233
🔶 @Nahj_Et
💠🔹و مىدانيم اميرمؤمنان عليه السلام كرارا در ميدانهاى جنگ با دشمنان اسلام به مبارزه طلبيده شد و امام عليه السلام در برابر حريف خود قرار گرفت و او را از پاى در آورد كه بارزترين نمونۀ آن ميدان جنگ خندق و قرار گرفتن در مقابل «عمرو بن عبدود» است، زيرا او بارها در وسط ميدان مبارز طلبيد و هيچ كس جرأت نكرد در مقابل او ظاهر شود و اميرمؤمنان عليه السلام بارها از پيغمبر صلى الله عليه و آله تقاضا كرد كه اجازه دهد در برابر او قرار گيرد و پيامبر صلى الله عليه و آله براى اينكه ديگران را آزمايش كند رخصت نمىداد؛ ولى آخرين بار اجازه داد و آن حضرت در برابر عمرو قرار گرفت و با مبارزهاى قهرمانانه او را بر خاك افكند و حديث معروف «لَضَرْبَةُ عَلِىٍّ يَوْمَ الْخَنْدَقِ أفْضَلُ مِنْ عِبادَةِ الثَّقَلَيْنِ ؛ ضربهاى كه على عليه السلام در روز خندق (بر پيكر عمرو بن عبد ود) وارد كرد از عبادت جن و انس بالاتر است» را بيان فرمود
#حکمت_233
🔶 @Nahj_Et
🍃🌹علیه السلام لِابنِهِ الحَسَنِ علیه السلام لَا تَدعُوَنّ إِلَی مُبَارَزَةٍ وَ إِن دُعِیتَ إِلَیهَا فَأَجِب فَإِنّ الداّعیِ َ إِلَیهَا بَاغٍ وَ الباَغیِ َ مَصرُوعٌ
🍃🌹امام (علیه السلام) به فززندش امام حسن فرمود: (نباید ستیزه جو باشی، اما اگر تو را به ستیز خواندند (کوتاه نیا) بپذیر، زیرا ستیزه جو، ستمکار، و ستمکار مغلوب است). امام (علیه السلام) از ستیزه جویی به وسیله ی یک قیاس کامل از شکل اول، برحذر داشته است، که عبارت از جملات: فان الداعی … مصروع است. توضیح مطلب آن که دعوت به مبارزه و ستیز پا از دایره ی فضیلت شجاعت به طرف افراط یعنی بی باکی نهادن است که خود ستم و تجاوز می باشد، چون خروج از حد وسط در قوه ی غضب است، و اما این که ستمگر مغلوب و زمین خورده است، چون در اکثر اوقات، به خاطر ستمکاری اش چنین زمینه ای را دارد، زیرا در طبیعت، مکافات و مجازات امری اجتناب ناپذیر است.
📙شرح#حکمت_233
حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص237
🔶 @Nahj_Et
#نهج_البلاغه
💠هرگز كسى را به مبارزه دعوت مكن (و آغازگر جنگ مباش) ولى اگر كسى تو را به مبارزه فراخواند اجابت كن (و سستى در جهاد با دشمن مكن) زيرا دعوت كننده به مبارزه ستمكار و ستمكار در هر حال مغلوب است.
📘#حکمت_233
🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
#نهج_البلاغه 💠هرگز كسى را به مبارزه دعوت مكن (و آغازگر جنگ مباش) ولى اگر كسى تو را به مبارزه فراخو
شرح #حکمت_233
❣امیرالمومنین علیهالسلام مى فرماید:
▫️لاَ تَدْعُوَنَّ إِلَى مُبَارَزَة، وَإِنْ دُعِيتَ إِلَيْهَا فَأَجِبْ، فَإِنَّ الدَّاعِيَ إِلَيْهَا بَاغ، وَالْبَاغِيَ مَصْرُوعٌ
💠هرگز كسى را به مبارزه دعوت مكن (و آغازگر جنگ مباش) ولى اگر كسى تو را به مبارزه فراخواند اجابت كن (و سستى در جهاد با دشمن مكن) زيرا دعوت كننده به مبارزه ستمكار و ستمكار در هر حال مغلوب است
✍«مبارزة» به معناى جنگ تن به تن است و «باغى» به معناى ستمگر و «مصروع» به معناى شكست خورده بر زمين افتاده است. شايد بعضى از شارحان چنين پنداشته اند كه اين سخن اشاره به جنگ هاى تن به تن در بيرون از دايره جهاد است در حالى كه هرگز چنين نيست. هرگاه كسى ما را در غير ميدان جهاد به مبارزه طلبد نه تنها پذيرش دعوت او مطلوب نيست بلكه حرام است، زيرا القاى نفس در تهلكه است تنها جايى كه مى توان دعوت به مبارزه را پذيرفت ميدان جهاد است، زيرا در بسيارى از ميدان هاى جهاد در آغاز، جنگ هاى تن به تن انجام مى شد; كسى از لشكر دشمن بيرون مى آمد و مبارز مى طلبيد، ديگرى در برابر او قرار مى گرفت و سرانجام يكى از آن دو بر خاك مى افتاد.
🔹مسلمانان دستور داشتند آغازگر مبارزه در ميدان هاى جنگ نباشند; ولى در صورتى كه كسى از لشكر دشمن در وسط ميدان قرار گرفت و مبارز طلبيد، سكوت در برابر او جايز نيست، زيرا چنين سكوتى مساوى با شكست به شمار مى آيد و مى دانيم اميرمؤمنان(عليه السلام) كرارا در ميدان هاى جنگ با دشمنان اسلام به مبارزه طلبيده شد و امام(عليه السلام) در برابر حريف خود قرار گرفت و او را از پاى در آورد كه بارزترين نمونه آن ميدان جنگ خندق و قرار گرفتن در مقابل «عمرو بن عبدود» است
🔶 @Nahj_Et