💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار فصيحانه مدح بليغى دربارۀ انصار (يارانى كه اهل مدينه بودند و به پيغمبر صلى الله عليه و آله پيوستند) بيان كرده، مى‌فرمايد: «به خدا سوگند آن‌ها اسلام را همچون فرزندى در دامانشان پرورش دادند با دست‌هاى گشاده و پرسخاوت و زبان‌هاى گويا و فصيح، با اين‌كه نياز مادى به آن نداشتند»؛ (هُمْ وَ اللّٰهِ رَبَّوُا الإِسْلاَمَ كَمَا يُرَبَّى الْفِلْوُ، مَعَ غَنَائِهِمْ، بِأَيْدِيهِمُ السِّبَاطِ، وَ أَلْسِنَتِهِمُ السِّلاَطِ). «فِلْوْ» (بر وزن حلم) به معناى بچۀ اسب است. در بعضى از شروح نهج‌البلاغه اين واژه را تفسير به مُهر كرده‌اند كه آن هم به معناى بچۀ اسب است. «سِبَاطِ» (بر وزن صفات) جمع «سَبَط» (بر وزن سبد) به معناى شخص سخاوتمند است. «سِلاطِ» (بر وزن صفات) جمع «سليط» به معناى شخص فصيحى است كه منطق كوبنده‌اى دارد. در اين گفتار حكيمانه، امام عليه السلام، هم اشاره به نقش انصار در پيشرفت اسلام كرده و هم دو صفت برجستۀ آن‌ها را بيان نموده است. در قسمت اول، كار آن‌ها را تشبيه به پرورش فرزند مى‌كند و مى‌دانيم كه اسلام هنگامى كه پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله از مكه به مدينه هجرت كرد در واقع همچون نهال يا كودكى بود كه هنوز پرورش نيافته بود
#حکمت_465
🔶 @Nahj_Et
🍃قَالَ علیه السلام فِی مَدحِ الأَنصَارِ هُم وَ اللّهِ رَبّوُا الإِسلَامَ کَمَا یُرَبّی الفِلوُ مَعَ غَنَائِهِم بِأَیدِیهِمُ السّبَاطِ وَ أَلسِنَتِهِمُ السّلَاطِ
🍃امام (علیه السلام) در ستایش انصار فرمود: فلو: کره اسب (یکساله)، سباط: بخشندگی و به کسی که در نیزه زدن ماهر است می گویند: (دستهایش باز و روان است و مقصود آن که در کار ماهر است.)، سلاط: آهن تیز، (به خدا قسم که ایشان با ثروتشان اسلام را- چون کره ی اسب از شیر گرفته که تربیت می کنند- با دست پرسخاوت و زبانهای تیزشان تربیت کردند). امام (علیه السلام) عمل انصار را در پروردن اسلام و حمایت از آن، به تربیت کره اسب تشبیه کرده است، وجه شبه زیادی توجه ایشان به اسلام و رعایت کامل اسلام بود، تا وقتی که به اوج خود رسید.
📙شرح#حکمت_465
حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص469 شرح ابن میثم
🔶 @Nahj_Et