🌟قَالَ علیه السلام الغِنَی فِی الغُربَةِ وَطَنٌ وَ الفَقرُ فِی الوَطَنِ غُربَةٌ
🌟(مالداری در غربت وطن است و تهیدستی در وطن غربت است). کلمه ی وطن را از آن رو برای مالداری و ثروتمندی در غربت استعاره آورده است که برای شخص مایه ی آرامش خاطر و باعث دلگرمی است، و با وجود آن، غربت در انسان اثر نمی کند. و لفظ غربت را نیز از آن جهت برای تهیدستی در وطن استعاره آورده است که غربت و تهیدستی هر دو باعث کج خلقی و دشواری کارهاست.
📙شرح#حکمت_56
حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص61
🔶 @Nahj_Et
شرح_صوتی_حکمت_۵۶_و۵۷.mp3
زمان:
حجم:
4.81M
حکمت ۵۶
حقگویان تلخگو
قدر اطرافیان حقگو را بدان ، بیان واقعیتهای تلخ درمانت میکند
مَنْ حَذَّرَكَ كَمَنْ بَشَّرَكَ
حکمت ۵۷
مسلط بر زبان
مواظب سرکشی زبانت باش ، گر رهایش کنی درنده و زخمنده است
اللِّسَانُ سَبُعٌ إِنْ خُلِّيَ عَنْهُ عَقَرَ
📙مجازی و تالیفات استاد #میرزامهدی_صادقی
#حکمت_56
#حکمت_57
#شرح_صوتی
🔶 @Nahj_Et
▫️الْغِنَى فِي الْغُرْبَةِ وَطَنٌ; وَالْفَقْرُ فِي الْوَطَنِ غُرْبَةٌ
🟠بى نيازى در غربت وطن است و نيازمندى در وطن غربت.
✍وطن جايى است كه انسان در آنجا متولد شده و چشم به روى خويشاوندان و بستگان و نزديكان گشوده و مورد علاقه آنها قرار گرفته و در هر گوشه و كنار، آشنايى دارد و غربت جايى است كه انسان نه آشنايى دارد و نه دوست مهربانى و نه يار و مددكارى. امام مى فرمايد: شخص غنى هر جا برود به موجب غنايش پيوندهاى محبت را با اين و آن برقرار مى سازد و به سبب بذل و بخشش ياران و مددكارانى پيدا مى كند; ولى شخص فقير حتى در وطن خويش دوستان و بستگان را از دست مى دهد و گاه به صورت موجودى فراموش شده در مى آيد.پيام امام در اين سخن اين است كه مؤمنان بايد بكوشند و بى نياز شوند و به هنگام غنا و بى نيازى از مال و ثروت خويش براى جلب و جذب قلوب و كمك به نيازمندان استفاده كنند، از عواقب فقر بترسند، چرا كه فقر مايه ذلت و گاه مطابق بعضى از روايات سبب كفر مى شود. البته اين فقر با فقرى كه در روايات از آن تعريف شده تفاوت آشكارى دارد; فقر ممدوح به معناى «ساده زيستن» و يا «فقر الى الله» است.
📚 #حکمت_56
🌸🌸🌸
🔶 @Nahj_Et