💠🔹اگر تنبلى بر وجود او مستولى شود، به وقت سر كار نيايد، تا آخر وقت كار نكند و در اثناى وقت سستى به خرج دهد، حق كسانى را كه او را استخدام كرده‌اند ضايع خواهد كرد. حتى افراد سست و تنبل، حق حيواناتى را كه در اختيار او هستند و از آنها بهره‌بردارى مى‌كند ضايع مى‌سازد؛ به موقع به آنها استراحت نمى‌دهد، غذا و آب نمى‌رساند، مراقبت‌هاى لازم را انجام نمى‌دهد و در نتيجه حق آنها ضايع مى‌شود. منظور از «واشى» افراد سخن‌چين است كه براى بر هم زدن رابطۀ دوستان، خواه به منظور حسادت باشد يا به دليل ديگر، نقطه‌ضعف‌هايى را از اين دوست به آن دوست منتقل مى‌كنند و بالعكس و در نتيجه آن دو را به يكدگر بدبين و از هم جدا مى‌سازند #حکمت_239 🔶 @Nahj_Et

🌸حدیث روز 🔰امام رضا علیه السلام: ✍تبلیغ غدیر واجب است کسی که عید غدیر را گرامی بدارد، خداوند خطا های کوچک و بزرگ او را می بخشد و اگر از دنیا برود، در زمره ی شهداء خواهد بود. 📚اقبال الاعمال/۱/۴۶۴ 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام عليه السلام در اين سخن نورانى‌اش اشاره به بعضى از كفارات گناهان بزرگ مى‌كند؛ كفاره‌اى كه مى‌تواند آن گناه را جبران نمايد. مى‌فرمايد: «از جمله كفاره‌هاى گناهان بزرگ، به فرياد بيچاره و مظلوم رسيدن و تسلّى دادن به افراد غمگين است»؛ (مِنْ‌ كَفَّارَاتِ‌ الذُّنُوبِ‌ الْعِظَامِ‌ إِغَاثَةُ‌ الْمَلْهُوفِ‌، وَ التَّنْفِيسُ‌ عَنِ‌ الْمَكْرُوبِ‌) . «ملهوف» معناى وسيعى دارد كه هر فرد مظلوم و بيچاره‌اى را شامل مى‌شود؛ خواه بيمار باشد يا گرفتار طلبكار و يا فقير نادار و يا زندانى بى‌گناه. كسى كه به كمك اين‌گونه افراد بشتابد مى‌تواند عفو الهى را در برابر گناهانى كه انجام داده به خود متوجه سازد. «مكروب» به هر شخص غمگين گفته مى‌شود؛ خواه غم او در مصيبت عزيزش باشد يا غم بيمارى يا فقر يا شكست در امر تجارت و يا هر غم ديگر. «تنفيس» همان زدودن غم است. #حکمت_24 🔶 @Nahj_Et

نماز بدون حضو قلب نماز دور انداختنی است... مهم ⤵️ این یک نکتۀ عالی‌ است که در روایات ما آمده که نماز فقط به آن اندازه قبول است که حضور قلب در آن باشد. هر اندازه حضور قلب باشد قبول است و هر اندازه نباشد گرچه تکلیف اسقاط شده ولی دیگر اثر ندارد. مثل تکلیفی است که شما به یک شاگرد بدهید ولی او تکلیفی انجام دهد که دور انداختنی است. او را تنبیه نمی‌کنید ولی تکلیفش را دور می‌اندازید. نمازِ بدون حضور قلب نمازِ دور انداختنی است؛ عقوبت ندارد ولی هیچ و پوچ است. مولوی این را هم به شعر درآورده است: بشنو از اخبار آن صدر الصدور لا صَلاةَ تمَّ الاّ بِالحضور حدیث داریم که نوافل از آن جهت مستحب شده است که غفلت‌های نمازهای فریضه را جبران کند؛ یعنی با حضور قلبی که انسان در نوافل مجموعاً پیدا می‌کند، غفلت‌هایی که در فریضه انجام می‌دهد جبران می‌شود. #استاد_مطهری، انسان شناسی قرآن، ص203، 204 🍂🦋 🔶 @Nahj_Et

💦حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام میفرماید: هیچ دانشی مانند #اندیشیدن نیست! 📗#حکمت_113 نهج البلاغه 🔶 @Nahj_Et

💠🔹در جايى كه ممكن است عامل غم برطرف شود زدودنش از اين طريق خواهد بود؛ مانند زدودن فقر از طريق كمك مالى و آنجا كه نمى‌توان عامل آن را برطرف كرد مى‌توان از طريق تسلى دادن، غم و اندوه را سبك نمود مانند كسى كه عزيزش را از دست داده با تسليت گفتن و دلدارى دادن به وسيلۀ دوستان، غم و اندوهش كاهش مى‌يابد يا برطرف مى‌شود. اينها همه مصداق تنفيس است. در يك جمله كمك‌هاى مردمى در اسلام به هر شكل و به هر صورت اهميت فوق العاده‌اى دارد؛ هم موجب بركت در زندگى و هم سبب برطرف شدن بلاها و هم كفارۀ گناهان است. در كتاب تمام نهج‌البلاغه اين سخن حكمت‌آميز با اضافاتى آمده است. مى‌فرمايد: «مِنْ‌ كَفّٰارَاتِ‌ الذُّنُوبِ‌ الْعِظَامِ‌ إِغَاثَهُ‌ الْمَلْهُوفِ‌، وَ مِنْ‌ أَفْضَلِ‌ الْمَكَارِمِ‌ التَّنْفيسُ‌ عَنِ‌ الْمَكْرُوبِ‌، إِقْرَاءُ‌ الضُّيُوفِ‌، وَ مِنْ‌ أَفْضَلِ‌ الْفَضَائِلِ‌ اصْطِنَاعُ‌ الصَّنَائِعِ‌، وَ بَثُّ‌ الْمَعْرُوفِ‌؛ از جمله كفارات گناهان بزرگ كمك به مظلوم و از برترين فضايل اخلاقى برطرف ساختن غم اندوهگين و پذيرايى از مهمانان و از افضل فضايل، نيكى كردن و نشر كارهاى پسنديده است» #حکمت_24 🔶 @Nahj_Et

💠امام علی علیه السلام می فرمایند : 🔹کسی که امر به معروف کند،مسلمانان را تقویت و پشتیبانی کرده است.✨ نهج البلاغه #حکمت#31 🔶 @Nahj_Et

💠🔹🌴حضرت علی علیه‌السلام ✉️نامه یازدهم به گروهی از سپاهیان آموزش نظامی به لشکریان هرگاه به دشمن رسیدید، یا او به شما رسید، لشکرگاه خویش را بر فراز بلندیها، یا دامنه کوهها، یا بین رودخانه ها قرار دهید، تا پناهگاه شما، و مانع هجوم دشمن باشد، جنگ را از یک سو یا دو سو آغاز کنید، و در بالای قله ها، و فراز تپه ها، دیده بانهایی بگمارید، مبادا دشمن از جایی که می ترسید یا از سویی که بیم ندارید، ناگهان بر شما یورش آورد، و بدانید که پیشاهنگان سپاه دیدبان لشگریانند، و دیدبانان طلایه داران سپاهند، از پراکندگی بپرهیزید، هر جا فرود می آیید، با هم فرود بیایید، و هرگاه کوچ می کنید همه با هم کوچ کنید، و چون تاریکی شب شما را پوشاند، نیزه داران را پیرامون لشکر بگمارید، و نخوابید مگر اندک، چونان آب در دهان چرخاندن و بیرون ریختن. #نامه_11 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به نكتۀ مهمى براى پيشرفت انسان اشاره مى‌كند و مى‌فرمايد: «هيچ شهرى براى تو سزاوارتر از شهر ديگر نيست؛ بهترين شهرها شهرى است كه تو را پذيرا شود (و وسيلۀ آرامش و پيشرفت تو را فراهم كند)»؛ (لَيْسَ‌ بَلَدٌ بِأَحَقَّ‌ بِكَ‌ مِنْ‌ بَلَدٍ. خَيْرُ الْبِلاَدِ مَا حَمَلَكَ‌). اشاره به اين‌كه گرچه حب وطن يك ميل باطنى عميق است و در احاديث اسلامى بر آن تأكيد شده ولى بسيار مى‌شود كه ماندن در وطن باعث عقب‌ماندگى و ذلت است در اين‌گونه موارد انسان بايد شجاعت به خرج دهد و از وطن خويش به‌جاى ديگر مهاجرت كند؛ جايى كه در آن اسباب پيشرفت و ترقى و آرامش خاطر او فراهم است و تعصب كور و كر به وطن در اينگونه موارد نه منطقى است و نه كمكى به زندگى انسان مى‌كند. بعضى از شارحان نهج البلاغه چنين پنداشته‌اند كه در اين‌جا دو مكتب در مقابل هم قرار دارند؛ مكتبى كه مى‌گويد در وطن خويش زندگى كن. همان گونه كه مادر و قابلۀ تو كه تو را متولد مى‌كنند بر تو حق دارند، شهرى كه در آن‌جا متولد شدى نيز به‌منزلۀ مادر توست بايد همواره در كنار آن بمانى #حکمت_442 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام عليه السلام در حقيقت در اين كلام پربار خود مسئلۀ تعادل خوف و رجا را به صورت جديدى مطرح مى‌كند و مى‌فرمايد: «فقيه و بصير در دين در حدّ كمال كسى است كه مردم را از رحمت الهى نوميد نكند و از لطف او مأيوس نسازد و از مجازات‌هاى او ايمن ننمايد»؛ (الْفَقِيهُ‌ كُلُّ‌ الْفَقِيهِ‌ مَنْ‌ لَمْ‌ يُقَنِّطِ النَّاسَ‌ مِنْ‌ رَحْمَةِ‌ اللَّهِ‌، وَ لَمْ‌ يُؤْيِسْهُمْ‌ مِنْ‌ رَوْحِ‌ اللَّهِ‌، وَ لَمْ‌ يُؤْمِنْهُمْ‌ مِنْ‌ مَكْرِ اللَّهِ‌) . منظور از «فقيه» در اين كلام حكمت‌آميز فقيهِ‌ اصطلاحى يعنى عالم به احكام فرعيۀ دين نيست، بلكه فقيهِ‌ به معناى لغوى و به معناى وسيع كلمه است يعنى عالم دينى و «كُلُّ‌ الْفَقيه» به معناى عالم كامل از هر جهت است. تعبيرات سه گانه‌اى كه امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانۀ خود به كار برده در واقع از آيات قرآن گرفته شده است: جملۀ «مَنْ‌ لَمْ‌ يُقَنِّطِ النّٰاسَ‌ مِنْ‌ رَحْمَةِ‌ اللّٰهِ‌؛ كسى كه مردم را از رحمت الهى مأيوس نكند» #حکمت_90 🔶 @Nahj_Et