💠🔹امام عليه السلام براى رفع ابهام از پيشگويى‌هايى كه درباره آينده دارد اين جملۀ پرمعنا را بيان كرده مى‌فرمايد: «هرگز دروغ نگفته‌ام و هيچ‌گاه دروغ به من گفته نشده است (اشاره به اين‌كه آنچه پيامبر به من فرموده است راست و درست بوده است) و هرگز گمراه نبوده‌ام و كسى نيز به وسيلۀ من گمراه نشده است»؛ (مَا كَذَبْتُ‌ وَ لَا كُذِّبْتُ‌ ، وَ لَا ضَلَلْتُ‌ وَ لَا ضُلَّ‌ بِي) . همان گونه كه در سند اين گفتار حكيمانه اشاره شد، امام عليه السلام اين جمله را در حوادث مختلف بيان كرده است از جمله در داستان «ذوالثدية مخدج» است او كسى بود كه چون پيامبر صلى الله عليه و آله مشغول تقسيم غنايم جنگى بود آمد و با عصبانيت گفت: عدالت را رعايت نكردى. #حکمت_185 🔶 @Nahj_Et

💠🔹پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: واى بر تو اگر من به عدالت رفتار نكنم چه كسى به عدالت رفتار خواهد كرد؟ به دنبال اين رخداد آيۀ 58 سورۀ توبه نازل شد: «وَ مِنْهُمْ‌ مَنْ‌ يَلْمِزُكَ‌ فِي اَلصَّدَقٰاتِ‌ فَإِنْ‌ أُعْطُوا مِنْهٰا رَضُوا وَ إِنْ‌ لَمْ‌ يُعْطَوْا مِنْهٰا إِذٰا هُمْ‌ يَسْخَطُونَ‌» ؛ و در ميان آنها كسانى هستند كه در (تقسيم) غنايم به تو خرده مى‌گيرند اگر سهمى از آن (غنايم) به آنها داده شود راضى مى‌شوند و اگر چيزى به آنها داده نشود خشمگين مى‌شوند (هر چند حقى نداشته باشند)» در اين ماجرا يكى از حاضران (عمر بن خطاب) از پيامبر صلى الله عليه و آله اجازه خواست گردن او را بزند، ولى پيامبر صلى الله عليه و آله او را از اين كار باز داشت و فرمود: او را رها كن او در آينده پيروانى پيدا خواهد كرد كه از دين خدا خارج مى‌شوند، همان‌گونه كه تير از كمان رها مى‌شود. آنها گروهى خواهند بود كه (به ظاهر) نماز و روزۀ خود را در برابر نماز و روزۀ آنان ناچيز خواهيد شمرد. قرآن (بسيار) مى‌خوانند ولى از شانه و گلوگاهشان فراتر نمى‌رود #حکمت_185 🔶 @Nahj_Et

#فضائل_امیر‌المومنین 💠شجاعت امام (علیه السلام)💠 امام(علیه السلام) در تمام عمر شریف خود از شجاعت فوق العاده ای برخوردار بودند. ایشان درباره نوجوانی خود میفرماید: «انا وضعت فی الصغر بکلاکل العرب و کسرت نواجم قرون ربیعة و مضر.» من در دوران نوجوانی، بزرگان و شجاعان عرب را به خاک افکندم و شاخه های بلند درخت قبیله ربیعه و مضر را درهم شکستم. 📚نهج البلاغه، #خطبه_192 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام عليه السلام در اين سخن حكيمانه‌اش رابطۀ نزديكى را ميان شناخت عظمت خداوند و كوچكى دنيا در نظر انسان بيان كرده، مى‌فرمايد: «عظمت آفريدگار نزد تو مخلوق را در چشمت كوچك مى‌كند»؛ (عِظَمُ‌ الْخَالِقِ‌ عِنْدَكَ‌ يُصَغِّرُ الْمَخْلُوقَ‌ فِي عَيْنِكَ‌) . همان گونه كه در بيان سند اين كلام حكيمانه گفته شد، امام عليه السلام در خطبۀ 193 نيز آن را به عبارت ديگرى بيان فرموده و آن را يكى از صفات برجستۀ پرهيزكاران مى‌شمارد كه خدا را به عظمت شناخته‌اند و ما سوى الله در نظرشان كوچك است. هرگاه انسان در دوران كودكى در خانه‌اى زندگى مى‌كرده كه حوض كوچكى در آن وجود داشته چنانچه وقتى بزرگ مى‌شود او را به كنار استخرى ببرند، بسيار در نظرش جلوه مى‌كند؛ ولى اگر در كنار دريا بزرگ شده باشد، هرگاه او را در كنار آن استخر ببرند در نظرش كوچك مى‌آيد #حکمت_129 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه همگان را دعوت به كار نيك به افراد نيازمند مى‌كند خواه سپاسگزار باشند يا ناسپاسى كنند، مى‌فرمايد: «به علت ناسپاسى افراد، از كار نيك مضايقه نكنيد، چرا كه (در مقابل) گاه كسى از تو سپاسگزارى مى‌كند كه از عمل نيكت هيچ بهره‌اى نبرده و چه بسا همين شكرگزارى اثرش بيش از ناسپاسى افراد ناسپاس باشد و (برتر از همۀ اينها اين‌كه) خدا نيكوكاران را دوست دارد»؛ (لَا يُزَهِّدَنَّكَ‌ فِي الْمَعْرُوفِ‌ مَنْ‌ لَا يَشْكُرُهُ‌ لَكَ‌، فَقَدْ يَشْكُرُكَ‌ عَلَيْهِ‌ مَنْ‌ لَا يَسْتَمْتِعُ‌ بِشَيْ‌ءٍ‌ مِنْهُ‌، وَ قَدْ تُدْرِكُ‌ مِنْ‌ شُكْرِ الشَّاكِرِ أَكْثَرَ مِمَّا أَضَاعَ‌ الْكَافِرُ: «وَ اللّٰهُ‌ يُحِبُّ‌ الْمُحْسِنِينَ‌») . مى‌دانيم مردم دو گروهند: افراد پر توقع و ناسپاس كه همواره انتظار نيكى دارند؛ ولى به هنگامى كه از آن بهره‌مند شدند ناسپاسى مى‌كنند. گاه مى‌گويند: اگر بيشتر از اين بود بهتر بود، گاه مى‌گويند: اى كاش به اين صورت انجام نمى‌شد و به شكل ديگرى انجام مى‌شد و گاه مى‌گويند: اگر كسى نيكى كرده است وظيفه‌اش نيكى كردن بوده است و امثال آنها. #حکمت_204 🔶 @Nahj_Et

🔹امیرالمومنین علیه‌السلام: 💠أَلَا وَ إِنَّ لَكُمْ عِنْدِي أَلَّا أَحْتَجِزَ دُونَكُمْ سِرّاً إِلَّا فِي حَرْبٍ وَ لَا أَطْوِيَ دُونَكُمْ أَمْراً إِلَّا فِي حُكْمٍ وَ لَا أُؤَخِّرَ لَكُمْ حَقّاً عَنْ مَحَلِّهِ وَ لَا أَقِفَ بِهِ دُونَ مَقْطَعِهِ 💠آگاه باشيد حق شما بر من آن است كه جز اسرار جنگى هيچ رازى را از شما پنهان ندارم، و كارى را جز حكم شرع، بدون مشورت با شما انجام ندهم، و در پرداخت حق شما كوتاهى نكرده و در وقت تعيين شده آن بپردازم، و با همه شما به گونه اى مساوى رفتار كنم. #‌نامه_50 🔶 @Nahj_Et

🔷 استاد مطهری 🔷 نجات انسانها یعنی چه؟ 💯✨⤵️ نجات انسانها یعنی چه؟ نجات انسانها از چه چیز؟ از اسارت طبیعت؟ از اسارت انسانهای دیگر که معنایش آزادی انسان از انسان است؟ اینها درست است (اما آنچه مقدم بر اینهاست‌) نجات انسان از خودی خود و از نفس امّاره خود و از خودِ محدودش است، و تا انسان از خود محدود خویش نجات پیدا نکند هرگز از اسارت طبیعت و اسارت انسانهای دیگر نجات پیدا نمی‌کند #استاد_مطهری، انسان کامل، ص 84🦋 🔶 @Nahj_Et

✨﷽✨ ✅اندرز امام برای سعادتمندی ✍️مردی از امام علی علیه السلام درخواست اندرز کرد، امام فرمودند: از کسانی مباش که بدون عمل صالح به آخرت امیدوار است، و توبه را با آرزوهای دراز به تأخیر مى‌اندازد. در دنیا چونان زاهدان سخن مى‌گوید، اما در رفتار همانند دنیاپرستان است. اگر نعمت‌ها به او برسد سیر نمى‌شود، و در محرومیت قناعت ندارد. از آنچه به او رسید شکرگزار نیست و از آنچه مانده، زیاده‌طلب است. دیگران را پرهیز مى‌دهد اما خود پروا ندارد، به فرمانبرداری امر مى‌کند اما خود فرمان نمى‌برد. نیکوکاران را دوست دارد، اما رفتارشان را دوست ندارد. گناهکاران را دشمن دارد اما خود یکی از گناهکاران است و با گناهان فراوان مرگ را دوست نمى‌دارد، اما در آنچه که مرگ را ناخوشایند ساخت پافشاری دارد. اگر بیمار شود پشیمان مى‌شود ، و اگر مصیبتی به او رسد به زاری خدا را مى‌خواند. اگر به گشایش دست یافت مغرورانه از خدا روی بر مى‌گرداند. از کسانی مباش که خوشگذرانی با سرمایه‌داران را بیشتر از یاد خدا با مستمندان دوست دارد. 📚نهج‌البلاغه، #حکمت_150 ‌‌‌‌ 🔶 @Nahj_Et

#نهج_البلاغه 💠اولي الابصار و الاسماع، و العافية، و المتاع، هل من مناص او خلاص، ان معاذ او ملاذ، او فرار او محار، ام لا؟! (فاني تؤ فكون) ام اين تصرفون؟! ام بماذا تغترون!؟. 🔹هان! اي صاحبان ديدگان بينا گوش هاي شنوا و اي برخورداران از تندرستي و مال و متاع! آيا جاي گريزي يا راه نجاتي يا پناهگاهي يا تكيه گاهي يا راه فراري و يا طريق بازگشتي هست يا نيست؟ پس، به كجا باز مي گرديد؟ يا كجا مي رويد؟ يا فريب چه چيز را مي خوريد؟ #خطبه_83 🔶 @Nahj_Et

💠🔹شرحی بر نامه پانزدهم نهج‌البلاغه از دعاهاى امام(علیه السلام) است که همواره به هنگام روبه رو شدن با دشمن در میدان جنگ مى خواند. امام(علیه السلام) در این دعا ناراحتى خود را از بروز و ظهور جنگ، آشکار مى سازد و از کثرت اعدا و پراکندگى مسلمانان در نبودن پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) به خدا شکایت مى برد و سرانجام از خداوند صلح و عدالت و پایان گرفتن جنگ را طلب مى کند. اینها همه نشان مى دهد که اسلام هرگز طرفدار جنگ نیست و جنگ همواره امرى تحمیلى محسوب مى شود، زیرا آثار زیانبار جنگ ها گاهى در نسل هاى متوالى ادامه دارد; مخصوصاً در جنگ هاى امروز که آثار تخریبى آن بسیار بیش از گذشته است. مثلا سالیان درازى است که آتش جنگ هاى جهانى خاموش شده; ولى هنوز معلولان فراوان آن در گوشه و کنار جهان به چشم مى خورند. #نامه_15 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به يك نكتۀ اساسى روانشناسى اشاره كرده مى‌فرمايد: «براى دل‌هاى (آدميان) علاقه و اقبال و (گاه) تنفر و ادبار است هنگامى كه مى‌خواهيد كارى انجام دهيد از سوى علاقه و اشتياق وارد شويد، زيرا اگر قلب را مجبور به كارى كنند نابينا مى‌شود»؛ (إِنَّ‌ لِلْقُلُوبِ‌ شَهْوَةً‌ وَ إِقْبَالاً وَ إِدْبَاراً، فَأْتُوهَا مِنْ‌ قِبَلِ‌ شَهْوَتِهَا وَ إِقْبَالِهَا، فَإِنَّ‌ الْقَلْبَ‌ إِذَا أُكْرِهَ‌ عَمِيَ‌). منظور از «قلب» و «قلوب» در اين عبارت، عقل و فكر انسان است كه حالات مختلفى دارد؛ گاهى در حال نشاط و علاقه به انجام دادن كارى و زمانى در حال تنفر و بى‌ميلى و بى‌علاقگى است. هر گاه در حال نشاط؛ مثلاً نشاط بر عبادات، به سراغ عبادت مى‌رويم و مى‌توانيم با حضور قلب عبادت را به نحو كامل احسن به پايان ببريم؛ اما در حالى كه تمايلات درونى موافق نيست كار به زحمت انجام مى‌شود و ايجاد خستگى و ناراحتى مى‌كند #حکمت_193 🔶 @Nahj_Et

💐هرصبح، یک حدیث💐 🕊ابوتراب(علیه‌السلام): به دنیا آرامش یافتن در حالی که ناپایداری آن مشاهده می گردد از نادانی است. 📜نهج البلاغه، #حکمت_381 🔶 @Nahj_Et

💠🔹هنگامى كه طوفان‌هاى اجتماعى مى‌وزد و تحول‌ها آشكار مى‌شود و صفحات اجتماع زير و رو مى‌گردد اينجاست كه افراد باطن خود را كه در حال عادى نشان نمى‌دادند آشكار مى‌سازند. به تعبير ديگر بهترين راه براى شناخت حقيقت و باطن هر چيز، تجربه و آزمايش و امتحان است. اين حكم دربارۀ انسان‌ها نيز صادق است و بهترين طريق تجربه، حالاتى است كه از خود در دگرگونى‌هاى اجتماعى بروز مى‌دهند؛ ديروز ثروتى نداشت، امروز به نوايى رسيده و يا مقامى نداشت و مقامى به دست آورده. گاه چنان بر مركب غرور سوار مى‌شود كه هيچ كس به گرد او نمى‌رسد. اينها در امتحان شخصيت مردود شده‌اند؛ ولى به عكس، افرادى را مى‌بينيم كه نه مال و ثروت و نه جاه و مقام و نه مشكلات زندگى هيچ يك بر آنها تأثيرى نمى‌گذارد؛ همان راه مستقيمى را مى‌پيمايند كه پيش از اين مى‌پيمودند و همان مناسبات خوبى را دارند كه با دوستانشان داشتند #حکمت_217 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام علی علیه السلام در این خطبه مردم را به توبه و بازگشت به سوى خدا تشويق مى‌كند و هشدار مى‌دهد كه از مرگ غافل نشوند و آرزوهاى دور و دراز، در دل نپرورانند چرا كه غفلت از مرگ و فريفته شدن به آرزوهاى طولانى آدمى را از كار آخرت باز مى‌دارد، ناگهان مرگ او فرا مى‌رسد در حالى كه غرق گناه است و توان دل كندن از دنيا را ندارد! #خطبه_64 🔶 @Nahj_Et

🎞نماهنگ |ویژه عید غدیر 🌀همخوانی عیدانه بسیار زیبا از نوجوانان دهه نودی ⚜عَلیّ وَلىُّ اللَّه⚜ 📌کاری از: 💠گروه تواشیح نوجوانان تسنیم 🌷در مدح حضرت امام علی علیه السلام 🔶 @Nahj_Et

💠🔹اين سخن را امام عليه السّلام دربارۀ مسألۀ حكميّت بعد از شنيدن گفتگوى بعضى در مورد آن، بيان فرمود. خطبه در يك نگاه همان گونه كه در بالا آمد اين خطبه به طور كلى دربارۀ «مسأله حكمين» بعد از جنگ «صفّين» ايراد شده است و از چند بخش تشكيل مى‌شود. نخست امام عليه السّلام فلسفۀ قبول حكميّت را با استدلال به آيات قرآن بيان مى‌كند. در بخش ديگرى به پاسخ ايرادهاى آنها مى‌پردازد. و در بخش سوّم آنها را نصيحت مى‌كند كه دست از خلاف بردارند و براى پيكار با ظالمان شام، خود را آماده كنند و آنها را بر كوتاهى‌ها و مخالفت‌ها و بى‌انضباطى‌ها ملامت و سرزنش مى‌نمايد #حکمت_125 🔶 @Nahj_Et

پسر یک ثروتمند و پسر یک فقیر #زیبا 👌⤵️💯 سعدی داستان خوبی به طنز در گلستان دارد، می‌گوید پسر یک ثروتمند و پسر یک فقیر با همدیگر مناظره می‌کردند. پسر آن ثروتمند این پسر فقیر را سرکوفت می‌داد. گفت: تو کی هستی؟ پدر تو کی به پدر من ماند؟ برو سر قبرش بایست و ببین که قبرش چقدر مجلل است و چقدر آن را از زمین بالا آورده‌اند؛ چه سنگ‌های رخام آنجا نصب کرده‌اند، چنین و چنان کرده‌اند؛ قبر پدر تو دو مشت خاک آنجا ریخته‌اند. این بچه فقیر گفت: روز قیامت می‌شود، تا پدر تو به خود جنبیده باشد پدر من به بهشت رسیده باشد. حال، در جامعه هم این جور است. آن آدمی که این همه تعین و تعلق دارد، تا بخواهد بجنبد آن فقیر خودش را رسانده. #استاد_مطهری، انقلاب اسلامی از دیدگاه فلسفه تاریخ، ص45 🇮🇷🖇 🔶 @Nahj_Et

💠🔹🌴حضرت علی علیه‌السلام ✉️نامه شانزدهم به یارانش وقت جنگ آموزش تاکتیکهای نظامی از عقب نشینی هایی که مقدمه هجوم دیگر است، و از ایستادنی که حمله در پی دارد نگرانتان نسازد، حق شمشیرها را اداء کنید، و پشت دشمن را به خاک بمالید، و برای فرو کردن نیزه ها، و محکم ترین ضربه های شمشیر، خود را آماده کنید، صدای خود را در سینه ها نگهدارید. که در زدودن سستی نقش بسزایی دارد. به خدایی که دانه را شکافت، و پدیده ها را آفرید، آنها اسلام را نپذیرفتند، بلکه به ظاهر تسلیم شدند، و کفر خود را پنهان داشتند، آنگاه که یاورانی یافتند آن را آشکار ساختند. #نامه_16 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام عليه السّلام در اين گفتار پرمعنا در واقع يك دوره عرفان اسلامى را در قالب عباراتى كوتاه ريخته و شرايط سير و سلوك الى اللّه و نتايج و مقامات آن را بر مى‌شمرد؛ نخست مى‌فرمايد: «او عقلش را زنده كرده و شهواتش را ميرانده است، تا آنجا كه جسمش لاغر شده، و خشونت اخلاقش به لطافت مبدّل شده است»؛ (قد أحيا عقله، و أمات نفسه، حتّى دقّ‌ جليله، ، و لطف غليظه ) . احياى عقل اشاره به بهره گرفتن از استدلالات عقلى براى تكامل ايمان و حسن و قبح عقلى براى تكامل فضايل اخلاقى است و به اين ترتيب، واژه عقل در اينجا هم عقل نظرى را شامل مى‌شود و هم عقل عملى را. امّا نفس به معناى از بين بردن غرائز نفسانى نيست، بلكه منظور مهار كردن آنهاست به‌گونه‌اى كه قدرت نداشته باشند انسان را در دام شيطان گرفتار كنند و از راه خدا باز دارند. واژۀ «جليل» در عبارت «دقّ‌ جليله» اشاره به بدنهاى چاق و فربه است كه بر اثر پرخورى و افراط در غذاهاى چرب و شيرين به اين صورت درآمده و با ترك شهوات وزن خود را كم مى‌كند و سبكبار مى‌شود. واژۀ «غليظ» در «لطف غليظه» اشاره به خلق و خوى خشن در رذايل اخلاقى است كه در پرتو رياضت نفسانى به لطافت مى‌گرايد و تصفيه مى‌شود #خطبه_220 🔶 @Nahj_Et

💎 حاجی الماسی ، علی (ع) مَرده ✅ روایت بسیاااار شنیدنی👌🏻😢 سخنران: حجت السلام دشتی [ فرزند مرحوم دشتی مترجم نهج البلاغه ] 🔶 @Nahj_Et

💠🔹شرحی بر نامه شانزدهم نهج‌البلاغه از سخنان امام(علیه السلام) است که به هنگام جنگ به یارانش توصیه مى فرمود. این نامه از سخنان امام(علیه السلام) است که در میدان جنگ به عنوان تعلیم فنون و رموز نبرد با دشمن براى یارانش بیان مى فرمود. در وصایا و سفارش هایى که گذشت، آداب حرکت به سوى میدان جنگ و چگونگى موضع گیرى در مقابل دشمن بیان شده بود. امام(علیه السلام) در این کلام فنون جنگ را به یارانش مى آموزد و در بخش آخر این کلام در واقع به سؤالى که بعضى از یارانش صریحاً مطرح مى کردند یا در دل داشتند پاسخ مى گوید که اگر ما با معاویه و یاران و انصارش مى جنگیم، جنگ با مسلمانان محسوب نمى شود. اگر بنى امیّه و در رأس آنها ابوسفیان اظهار اسلام کردند در واقع تظاهرى به اسلام بیش نبود، لذا هنگامى که اعوان و یارانى براى اظهار کفر یافتند آن را ظاهر ساختند. #نامه_16 🔶 @Nahj_Et