💢پاکسازى روح و جان از رذايل اخلاقى
#نهج_البلاغه
⚪️ثُمَّ إِيَّاكُمْ وَ تَهْزِيعَ الْأَخْلَاقِ وَ تَصْرِيفَهَا وَ اجْعَلُوا اللِّسَانَ وَاحِداً وَ لْيَخْزُنِ الرَّجُلُ لِسَانَهُ فَإِنَّ هَذَا اللِّسَانَ جَمُوحٌ بِصَاحِبِهِ
💠سپس مواظب باشید كه اخلاق نیكو را در هم نشكنید و به رفتار ناپسند مبدل نسازید، زبان و دل را هماهنگ كنید، مرد باید زبانش را حفظ كند، زیرا همانا این زبان سركش، صاحب خود را به هلاكت می اندازد.
📘#خطبه_176
🔶 @Nahj_Et
🟣نامه امیرالمومنین امام علی علیهالسلام به یکی از کارمندان حکومتی که اختلاس کرده بود:
✍چون فرصت به دست آوردى به مردم خيانت كردى و هر چه از اموالى كه براى بيوهزنان و يتيمان نهاده بودند ربودى، مثل گرگی تيزچنگ که بره مجروح را مىربايد.
اموال مسلمانان را با دلى آسوده ربودی، بدون آنكه خود را در اين اختلاس گناهكار پندارى.
واى بر تو! چنان مىپنداشتی كه ميراث پدر و مادرت را مىبرى.
سبحان الله؛ آيا به قيامت ايمان نداری؟ آيا از روز حساب بيمناک نیستی؟
چگونه آشاميدن و خوردن بر تو گواراست در حالی که آنچه مىخورى و مىنوشی از حرام است.
از خداوند بترس و اموال اين قوم را بازگردان كه اگر چنين نكنى و خداوند مرا بر تو پيروزى دهد، با اين شمشير، كه هر كس را ضربتى زدهام به دوزخش فرستادهام، تو را نيز خواهم زد.
به خدا سوگند، اگر از حسن و حسين نیز چنين عملى سر مىزد، نه با ايشان مدارا و مصالحه مىنمودم و نه هيچيك از خواستههایشان را برآورده میکردم، تا آنگاه كه حق را از ايشان بستانم.
به خدا سوگند كه آنچه تو به حرام از اموال مسلمانان بردهاى، اگر به حلال به دست من مىرسيد، دلم نمىخواست براى بازماندگانم به ميراث نهم!!
📚 #نامه_41 نهج البلاغه
🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانهاش به شش نكته اشاره مىكند كه هركدام اندرز گرانبهايى است و در ابتدا چنين به نظر مىرسد كه اين نكات، مستقل از يكديگرند؛ ولى با دقت مىتوان رابطهاى در ميان آنها يافت. نخست مىفرمايد: «طمع (انسان را) به سرچشمۀ آب وارد مىكند و او را تشنه بازمىگرداند»؛ (و قال عليه السلام: إِنَّ الطَّمَعَ مُورِدٌ غَيْرُ مُصْدِرٍ) . زيرا شخص طمعكار غالباً دنبال چيزى مىرود كه در دسترس او قرار نخواهد گرفت؛ ولى طمع، او را به هوس مىاندازد كه به آن برسد و به اشتباه، آن را دستيافتنى مىپندارد؛ اما همچون كسى كه به سراغ آب مىرود ولى با سراب روبرو مىشود، ناكام بازمىگردد. در دومين نكته مىفرمايد: «طمع، ضامنى است كه وفا نمىكند»؛ (وَ ضَامِنٌ غَيْرُ وَفِيٍّ) . زيرا طمع، شخص طمعكار را به دنبال خواستههايش مىفرستد، همان خواستههايى كه دستنيافتنى است و آن را براى طمعكار تضمين مىكند؛ ولى همانند ضامنى كه به قول خود وفا نمىكند، طمعكار را محروم و ناكام رها مىسازد
#حکمت_275
🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين دعاى نورانىاش در پيشگاه خدا از رياكارى به او پناه مىبرد و با چند تعبير دقيق آن را بيان مىكند. نخست عرضه مىدارد: «بارپروردگارا! به تو پناه مىبرم از اينكه ظاهرم را در چشمها نيكو جلوه دهى و باطنم را در پيشگاهت زشت سازى»؛ (اللّٰهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ تُحَسِّنَ فِي لَامِعَةِ الْعُيُونِ عَلاَنِيَتي، وَ تُقَبِّحَ فِيَما أُبْطِنُ لَكَ سَرِيرَتِي) . «لامِعَةُ الْعُيُونِ» به اصطلاح ازقبيل اضافۀ صفت به موصوف و به معنى «عيون لامعه» يعنى چشمهاى پرنور است؛ يعنى كار من به جايى نرسد كه حتى افراد تيزبين مرا خوب پندارند در حالى كه در باطن خوب نباشم
#حکمت_276
🔶 @Nahj_Et
#تحمل_مصیبت
☘وَ قَالَ علی ( عليه السلام ) : مَنْ صَبَرَ صَبْرَ الْأَحْرَارِ وَ إِلَّا سَلَا سُلُوَّ الْأَغْمَارِ .
و درود خدا بر او فرمود: در مصيبتها يا چون آزادگان بايد شكيبا بود، و يا چون ابلهان خود را به فراموشي زد.
#حکمت_413
🔶 @Nahj_Et
#نهج_البلاغه
🔸إِنَّ لَکُمْ نِهَايَةً فَانْتَهُوا إِلَى نِهَايَتِکُمْ»، وَ إِنَّ لَکُمْ عَلَماً فَاهْتَدُوا بِعَلَمِکُمْ، وَ إِنَّ لِلاِْسْلاَمِ غَايَةً فَانْتَهُوا إِلى غَايَتِهِ
🔴براى شما پايان و مقصدى است ; خود را به آن برسانيد و براى شما نشانه اى قرار داده شده; به وسيله آن راه را پيدا کنيد و اسلام هدفى دارد به هدف آن برسيد»
🖊در اين عبارت به نکته مهمى اشاره مى کند و آن هدفدار بودن زندگى انسان و همچنين هدفمند بودن برنامه هاى دينى است. خداوند ما را بيهوده نيافريد و برنامه هاى تشريعى الهى يقيناً مقصد مهمى را دنبال مى کند و آن، سعادت انسان در دنيا و آخرت است.
📘#خطبه_176
🔶 @Nahj_Et
☝️❤️ما اگر علی را الگو و امام خود بدانیم، یک انسان کامل و یک انسان متعادل و یک انسانی را که همه ارزشهای انسانی به طور هماهنگ در او رشد کرده است {پیشوای خود قرار دادهایم.}.
🌌وقتی شب میشود و خلوت شب فرا میرسد، هیچ عارفی به پای او نمیرسد. آن روح عبادت که جذب شدن و کشیده شدن به سوی حق و پرواز به سوی خداست، با شدت در او رخ میدهد،
🤬مثل آن حالتی که انسان در مطلبی داغ میشود؛ مثلًا وقتی در حالت جنگ و دعوا و ستیز است، چاقو قسمتی از بدنش را میبُرد و یک تکه گوشت از بدنش به طرفی انداخته میشود ولی آنچنان توجهش متمرکز مبارزه است که احساس نمیکند یک قطعه گوشت از بدنش جدا شده است.
🤲📿علی در حال عبادت چنان گرم میشود و آن عشق الهی چنان در وجودش شعله میکشد که اصلًا گویی در این عالم نیست. خودش گروهی را اینطور توصیف میکند :
☆هَجَمَ بِهِمُ الْعِلْمُ عَلی حَقیقَةِ الْبَصیرَةِ وَ باشَروا روحَ الْیقینِ وَ اسْتَلانوا مَا اسْتَوْعَرَهُ الْمُتْرَفونَ وَ انِسوا بِمَا اسْتَوْحَشَ مِنْهُ الْجاهِلونَ وَ صَحِبُوا الدُّنْیا بِابْدانٍ ارْواحُها مُعَلَّقَةٌ بِالْمَحَلِّ الْاعْلی(1).
✈️🛫با مردماند و با مردم نیستند؛ در حالی که با مردماند، روحشان به عالیترین {محل {وابسته است. در حال عبادت تیر را از بدنش بیرون میآورند ولی او آنچنان مجذوب حق و عبادت است که متوجه نمیشود، حس نمیکند.
😭آنچنان در محراب عبادت میگرید و به خود میپیچد که نظیرش را کسی ندیده است.
🌇روز که میشود، گویی اصلًا این آدم آن آدم نیست. با اصحابش که مینشیند، چنان چهرهاش باز و خندان است(2)
👈(1) برخلاف زهّاد و عبّاد ما که وقتی زاهد و عابد می - شوند، خاصیت زهدشان این است که رویشان را ترش می - کنند، عبوس می - شوند و به همه مردم منت دارند.)
☝️که از جمله اوصافش این بود که همیشه قیافهاش باز و شکفته است. به قدری علی علیه السلام به اصطلاح خوش مجلس و حتی بذلهگو بود که عمروعاص وقتی علیه علی تبلیغ میکرد، میگفت: او به درد خلافت نمیخورد چون خنده روست،
😊آدم خنده رو که به درد خلافت نمیخورد؛ خلافت، آدم عبوس میخواهد که مردم از او بترسند. این را هم خودش در نهج البلاغه نقل میکند:
☆عَجَباً لِابْنِ النّابِغَةِ یزْعُمُ لِاهْلِ الشّامِ أنَّ فِی دُعابَةً وَ انِّی امْرُوٌ تِلْعابَةٌ(3).
🗣{از پسر نابغه تعجب میکنم که{ میگوید علی خیلی با مردم خوش و بش میکند، خیلی شوخی میکند، مزّاح است.
💪با دشمن که در میدان جنگ به صورت یک مجاهد روبرو میشود، باز چهرهاش باز و خندان است که دربارهاش گفتهاند:
🔻هُوَ الْبَکاءُ فِی الِمحْرابِ لَیلًا
هُوَ الضَّحاک اذَا اشْتَدَّ الضَّرابُ
💝🤷♂اوست که در محراب عبادت، بسیار گریان و در میدان نبرد، بسیار خندان است (1) او چگونه موجودی است؟ او انسانِ قرآن است. قرآن چنین انسانی میخواهد:
🔻انَّ ناشِئَةَ اللَّیلِ هِی اشَدُّ وَطْأً وَ اقْوَمُ قیلًا. انَّ لَک فِی النَّهارِ سَبْحاً طَویلًا (2).
🌚💫شب را برای عبادت بگذار و روز را برای شناوری در زندگی و اجتماع. علی علیه السلام گویی شب یک شخصیت و روز شخصیتی دیگر است.
👈حافظ چون مفسر است و پیچ و تابهای قرآن را خوب درک میکند، با زبان رمزی خود همین موضوع را که شب وقت عبادت و روز موقع حرکت و رفتن به دنبال زندگی است، در اشعارش آورده است(3) :
🔻روز در کسب هنر کوش که میخوردن روز
🔻دلِ چون آینه در زنگ ظلام اندازد آن
🔻زمان وقت میصبح فروغ است که شب
🔻گرد خرگاه افق پرده شام اندازد(1)
☝️علی علیه السلام روز و شبش این گونه است.
#استاد_مطهری، انسان کامل، ص46، 47، 48، 49 ✨
🔶 @Nahj_Et
#گناه_رضايت
#نهج_البلاغه
🔴الرَّاضِي بِفِعْلِ قَوْمٍ كَالدَّاخِلِ فِيهِ مَعَهُمْ، وَ عَلَى كُلِّ دَاخِلٍ فِي بَاطِلٍ إِثْمَانِ، إِثْمُ الْعَمَلِ بِهِ وَ إِثْمُ الرِّضَى بِه.
💠كسى كه به كار گروهى راضى باشد، مانند همراه آن ها در آن كار است، و بر كسى كه در كار باطل وارد شود دو گناه است: گناه انجام كار، گناه رضايت به آن
📘#حکمت_154
🔶 @Nahj_Et