eitaa logo
نهج البلاغه
37.3هزار دنبال‌کننده
6.8هزار عکس
2.6هزار ویدیو
59 فایل
🔹تبادل و تبلیغ ⬅️ کانون تبلیغاتی قاصدک @ghaasedak 🔴تبادل نظر
مشاهده در ایتا
دانلود
👤 علی علیه السلام : 💜 وَ قَالَ (عليه السلام): لَقَدْ عُلِّقَ بِنِيَاطِ هَذَا الْإِنْسَانِ بَضْعَةٌ هِيَ أَعْجَبُ مَا فِيهِ وَ ذَلِكَ الْقَلْبُ وَ ذَلِكَ أَنَّ لَهُ مَوَادَّ مِنَ الْحِكْمَةِ وَ أَضْدَاداً مِنْ خِلَافِهَا 💚 درباره قلب : و درود خدا بر او فرمود: به رگهای درونی انسان پاره گوشتی آویخته كه شگرف ترین اعضا درونی اوست، و آن قلب است، چیزهایی از حكمت، و چیزهایی متفاوت با آن، در او وجود دارد. 📚 ، 🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه در حقيقت مى‌خواهد حريصان در دنيا را از حرص بازدارد و به كفاف و عفاف قانع سازد و از مسابقۀ گناه‌آلودى كه براى به چنگ آوردن اموال بيشتر در ميان گروهى از دنياپرستان رايج است جلوگيرى كند، مى‌فرمايد: «به يقين بدانيد خدا براى بنده‌اش - اگرچه بسيار چاره‌جو و سخت‌كوش و در طرح نقشه‌ها قوى باشد - بيش از آنچه در كتاب الهى براى او (از روزى) مقدر شده قرار نداده است»؛ (اعْلَموا عِلْماً يَقِيناً اِنَّ‌ اللّٰهَ‌ لَمْ‌ يَجْعَلْ‌ لِلْعَبْدِ - وَ إِنْ‌ عَظُمَتْ‌ حِيلَتُهُ‌، وَ اشْتَدَّتْ‌ طِلْبَتُهُ‌، وَ قَوِيَتْ‌ مَكِيدَتُهُ‌ - أَكْثَرَ مِمَّا سُمِّىَ‌ لَهُ‌ فِي الذِّكْرِ الْحَكِيمِ‌) 🔶 @Nahj_Et
💥ایاکم و التلون فی دین الله؛ فان جماعه فیما تکرهون من الحق، خیر من فرقه فیما تحبون من الباطل. و ان الله سبحانه لم یعط احدا بفرقه خیرا ممن مضی، و لا ممن بقی. 🌗مبادا در دین دورویی ورزید که همبستگی و وحدت در راه حق گرچه کراهت داشته باشید از پراکندگی در راه باطل گرچه مورد علاقه شما باشد بهتر است؛ زیرا خداوند سبحان نه به گذشتگان و نه به آیندگان چیزی را با تفرقه عطا نفرموده است. 📘 🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه‌اش، به عالمان بى‌عمل اشاره كرده نخست مى‌فرمايد: «علم خويشتن را جهل قرار ندهيد»؛ (لَا تَجْعَلُوا عِلْمَكُمْ‌ جَهْلاً) . اشاره به اين‌كه هرچيزى آثارى دارد كه از آثار آن مى‌توان آن را شناخت، هنگامى كه اثر و خاصيت خود را از دست بدهد به منزلۀ معدوم است؛ هرچند ظاهراً وجود داشته باشد. قرآن مجيد دربارۀ انسان‌هايى كه چشم و گوش دارند؛ اما آثارى كه از چشم و گوش انتظار مى‌رود يعنى شنيدن و عمل كردن و ديدن و عبرت گرفتن، در كار آن‌ها نيست، تعبير به ناشنوا و نابينا كرده و حتى آن‌ها را مردگان بى‌جانى شمرده است، مى‌فرمايد: «إِنَّكَ‌ لاٰ تُسْمِعُ‌ اَلْمَوْتىٰ‌ وَ لاٰ تُسْمِعُ‌ اَلصُّمَّ‌ اَلدُّعٰاءَ‌ إِذٰا وَلَّوْا مُدْبِرِينَ‌ وَ مٰا أَنْتَ‌ بِهٰادِي اَلْعُمْيِ‌ عَنْ‌ ضَلاٰلَتِهِمْ‌ إِنْ‌ تُسْمِعُ‌ إِلاّٰ مَنْ‌ يُؤْمِنُ‌ بِآيٰاتِنٰا فَهُمْ‌ مُسْلِمُونَ‌» ؛ 🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه‌اش، به عالمان بى‌عمل اشاره كرده نخست مى‌فرمايد: «علم خويشت
💠🔹تو نمى‌توانى سخن خود را به گوش مردگان برسانى و نمى‌توانى صداى خود را به گوش كران برسانى در آن هنگام كه پشت مى‌كنند و از سخنان تو مى‌گريزند * و نيز نمى‌توانى كوران را از گمراهى‌شان برهانى؛ تو فقط مى‌توانى سخن خود را به گوش كسانى برسانى كه آمادۀ پذيرش ايمان به آيات ما هستند و در برابر حق تسليمند!». امير مؤمنان على عليه السلام نيز ثروت‌اندوزان بخيل و خودخواه را مردگان برخوردار از حيات ظاهرى مى‌شمرد و مى‌فرمايد: «هَلَكَ‌ خُزَّانُ‌ الْأَمْوَالِ‌ وَ هُمْ‌ أَحْيَاءٌ‌» 🔶 @Nahj_Et
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔴فَإِذَا تَفَکرْتُمْ فِی تَفَاوُتِ حـَالَیهِمْ فـَالْزَمُوا کلَّ أَمـْرٍ لَزِمَتِ الْعِزَّةُ بـِهِ شـَأْنَهُمْ...وَ وَصَلَتِ الْکرَامَةُ عَلَیهِ حـَبْلَهُمْ مـِنَ الِاجْتِنَابِ لِلْفُرْقَةِ وَ اللُّزُومِ لِلْأُلْفَةِ وَ التَّحَاضِّ عَلَیهَا وَ التَّوَاصِی بِهَا»؛ 💠پس آن گاه که در زندگی گذشتگان مطالعه و انـدیشه مـی کنید، عهده دار چیزی باشید که عامل عزّت آنـان بـود...که از تفرقه و جـدایی اجـتناب کردنـد، و بر وحدت و همدلی هـمت گماشتند، و یکدیگر را به وحدت واداشته به آن سفارش کردند». 📘 🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠🔹تو نمى‌توانى سخن خود را به گوش مردگان برسانى و نمى‌توانى صداى خود را به گوش كران برسانى در آن هنگا
💠🔹به عكس، دانشمندانى را كه از دنيا رفته‌اند و آثارشان در افكار و دل‌ها باقى است زندگان جاويد مى‌داند و مى‌فرمايد: «الْعُلَمَاءُ‌ بَاقُونَ‌ مَا بَقِيَ‌ الدَّهْرُ أَعْيَانُهُمْ‌ مَفْقُودَةٌ‌ وَ أَمْثَالُهُمْ‌ فِي الْقُلُوبِ‌ مَوْجُودَةٌ‌» . همان‌گونه كه قرآن مجيد نيز شهيدان را زندگان جاويد دانسته است. بنابراين اين يك فرهنگ قرآنى و اسلامى است كه هر موضوع بى‌خاصيتى در حكم معدوم است و به همين دليل عالمانى كه به علم خود عمل نمى‌كنند در كلام امام عليه السلام به منزلۀ جاهلان شمرده شده‌اند 🔶 @Nahj_Et
☝️جزر و مد دریا را دیده‌اید و یا حداقل شنیده‌اید. دریا دائماً در حال جزر و مد است‌(1) 🌊گاهی از این طرف و گاهی از آن طرف کشیده می‌شود و دائماً خروشان است. 👈روح انسان و به تبع آن، جامعه انسانی این حالت جزر و مدی را که در دریا هست داراست. روح انسان دائماً در حال جزر و مد است، از این طرف و آن طرف کشیده می‌شود. 🌇 جامعه‌ها نیز گاهی به این طرف و آن طرف کشیده می‌شوند. البته منشأ کشیده شدن جامعه‌ها ممکن است افراد یا جریانهای دیگری باشند ولی این قضیه هست. ☝️حتی ارزشهای انسانی انسان هم همین‌طور است‌(2) ؛ یعنی شما افرادی را می‌بینید که واقعاً گرایششان گرایش انسانی است، 📈اما گاهی در جهت یک گرایش از گرایشهای انسانی «مَد» پیدا می‌کنند و کشیده می‌شوند به طوری که همه ارزشهای دیگر فراموش می‌شود. 👈اینها مثل همان آدمی می‌شوند که فقط گوش یا بینی یا دستش رشد کرده است. ⚠️این یک نکته‌ای است که غالباً جامعه‌ها از راه گرایش صددرصد به باطل، به گمراهی کشیده نمی‌شوند، بلکه از افراط در یک حق به فساد کشیده می‌شوند. 😈بسیاری از انسانها نیز از این راه به فساد کشیده می‌شوند 📚 ، انسان کامل، ص35، 36 ✨ 🔶 @Nahj_Et
💢 خشم و خشونت، نوعی دیوانگی 💠 امام علی علیه السلام فرمودند: 🍃 الْحِدَّةُ ضَرْبٌ مِنَ الْجُنُونِ، لِأَنَّ صَاحِبَهَا يَنْدَمُ؛ فَإِنْ لَمْ يَنْدَمْ، فَجُنُونُهُ مُسْتَحْكِمٌ. 🔹 تندخويى نوعى از ديوانگى است، چراكه صاحبش بعدا پشيمان مى‌شود و اگر پشيمان نشود دليل بر آن است كه جنونش مستحكم است. 📚 نهج البلاغه 🔶 @Nahj_Et
💢پاکسازى روح و جان از رذايل اخلاقى ⚪️ثُمَّ إِيَّاكُمْ وَ تَهْزِيعَ الْأَخْلَاقِ وَ تَصْرِيفَهَا وَ اجْعَلُوا اللِّسَانَ وَاحِداً وَ لْيَخْزُنِ الرَّجُلُ لِسَانَهُ فَإِنَّ هَذَا اللِّسَانَ جَمُوحٌ بِصَاحِبِهِ 💠سپس مواظب باشید كه اخلاق نیكو را در هم نشكنید و به رفتار ناپسند مبدل نسازید، زبان و دل را هماهنگ كنید، مرد باید زبانش را حفظ كند، زیرا همانا این زبان سركش، صاحب خود را به هلاكت می اندازد. 📘 🔶 @Nahj_Et
🟣نامه امیرالمومنین امام علی علیه‌السلام به یکی از کارمندان حکومتی که اختلاس کرده بود: ✍چون فرصت به دست آوردى به مردم خيانت كردى و هر چه از اموالى كه براى بيوه‌زنان و يتيمان نهاده بودند ربودى، مثل گرگی تيزچنگ که بره مجروح را مى‌ربايد. اموال مسلمانان را با دلى آسوده ربودی، بدون آنكه خود را در اين اختلاس گناهكار پندارى. واى بر تو! چنان مى‌پنداشتی كه ميراث پدر و مادرت را مى‌برى. سبحان الله؛ آيا به قيامت ايمان نداری؟ آيا از روز حساب بيمناک نیستی؟ چگونه آشاميدن و خوردن بر تو گواراست در حالی که آنچه مى‌خورى و مى‌نوشی از حرام است. از خداوند بترس و اموال اين قوم را بازگردان كه اگر چنين نكنى و خداوند مرا بر تو پيروزى دهد، با اين شمشير، كه هر كس را ضربتى زده‌ام به دوزخش فرستاده‌ام، تو را نيز خواهم زد. به خدا سوگند، اگر از حسن و حسين نیز چنين عملى سر مى‌زد، نه با ايشان مدارا و مصالحه مى‌نمودم و نه هيچ‌يك از خواسته‌هایشان را برآورده می‌کردم، تا آنگاه كه حق را از ايشان بستانم. به خدا سوگند كه آنچه تو به حرام از اموال مسلمانان برده‌اى، اگر به حلال به دست من مى‌رسيد، دلم نمى‌خواست براى بازماندگانم به ميراث نهم!! 📚 نهج البلاغه 🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه‌اش به شش نكته اشاره مى‌كند كه هركدام اندرز گران‌بهايى است و در ابتدا چنين به نظر مى‌رسد كه اين نكات، مستقل از يكديگرند؛ ولى با دقت مى‌توان رابطه‌اى در ميان آن‌ها يافت. نخست مى‌فرمايد: «طمع (انسان را) به سرچشمۀ آب وارد مى‌كند و او را تشنه بازمى‌گرداند»؛ (و قال عليه السلام: إِنَّ‌ الطَّمَعَ‌ مُورِدٌ غَيْرُ مُصْدِرٍ) . زيرا شخص طمع‌كار غالباً دنبال چيزى مى‌رود كه در دسترس او قرار نخواهد گرفت؛ ولى طمع، او را به هوس مى‌اندازد كه به آن برسد و به اشتباه، آن را دست‌يافتنى مى‌پندارد؛ اما همچون كسى كه به سراغ آب مى‌رود ولى با سراب روبرو مى‌شود، ناكام بازمى‌گردد. در دومين نكته مى‌فرمايد: «طمع، ضامنى است كه وفا نمى‌كند»؛ (وَ ضَامِنٌ‌ غَيْرُ وَفِيٍّ‌) . زيرا طمع، شخص طمعكار را به دنبال خواسته‌هايش مى‌فرستد، همان خواسته‌هايى كه دست‌نيافتنى است و آن را براى طمعكار تضمين مى‌كند؛ ولى همانند ضامنى كه به قول خود وفا نمى‌كند، طمعكار را محروم و ناكام رها مى‌سازد 🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين دعاى نورانى‌اش در پيشگاه خدا از رياكارى به او پناه مى‌برد و با چند تعبير دقيق آن را بيان مى‌كند. نخست عرضه مى‌دارد: «بارپروردگارا! به تو پناه مى‌برم از اين‌كه ظاهرم را در چشم‌ها نيكو جلوه دهى و باطنم را در پيشگاهت زشت سازى»؛ (اللّٰهُمَّ‌ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ‌ مِنْ‌ أَنْ‌ تُحَسِّنَ‌ فِي لَامِعَةِ‌ الْعُيُونِ‌ عَلاَنِيَتي، وَ تُقَبِّحَ‌ فِيَما أُبْطِنُ‌ لَكَ‌ سَرِيرَتِي) . «لامِعَةُ‌ الْعُيُونِ‌» به اصطلاح ازقبيل اضافۀ صفت به موصوف و به معنى «عيون لامعه» يعنى چشم‌هاى پرنور است؛ يعنى كار من به جايى نرسد كه حتى افراد تيزبين مرا خوب پندارند در حالى كه در باطن خوب نباشم 🔶 @Nahj_Et
☘وَ قَالَ علی ( عليه السلام ) : مَنْ صَبَرَ صَبْرَ الْأَحْرَارِ وَ إِلَّا سَلَا سُلُوَّ الْأَغْمَارِ . و درود خدا بر او فرمود: در مصيبتها يا چون آزادگان بايد شكيبا بود، و يا چون ابلهان خود را به فراموشي زد. 🔶 @Nahj_Et
🌺🍃 🍃 ☘ وَ قَالَ علی ( عليه السلام ) : إِذَا احْتَشَمَ الْمُؤْمِنُ أَخَاهُ فَقَدْ فَارَقَهُ . ☘و درود خدا بر او فرمود: وقتي مومن برادرش را به خشم آورد، به يقين از او جداشده است. 🔶 @Nahj_Et
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔸إِنَّ لَکُمْ نِهَايَةً فَانْتَهُوا إِلَى نِهَايَتِکُمْ»، وَ إِنَّ لَکُمْ عَلَماً فَاهْتَدُوا بِعَلَمِکُمْ، وَ إِنَّ لِلاِْسْلاَمِ غَايَةً فَانْتَهُوا إِلى غَايَتِهِ 🔴براى شما پايان و مقصدى است ; خود را به آن برسانيد و براى شما نشانه اى قرار داده شده; به وسيله آن راه را پيدا کنيد و اسلام هدفى دارد به هدف آن برسيد» 🖊در اين عبارت به نکته مهمى اشاره مى کند و آن هدفدار بودن زندگى انسان و همچنين هدفمند بودن برنامه هاى دينى است. خداوند ما را بيهوده نيافريد و برنامه هاى تشريعى الهى يقيناً مقصد مهمى را دنبال مى کند و آن، سعادت انسان در دنيا و آخرت است. 📘 🔶 @Nahj_Et
امیرالمؤمنین علی علیه السلام : ❣ فَإِنْ سَنَحَ لَهُ الرَّجَاءُ أَذَلَّهُ الطَّمَعُ وَ إِنْ هَاجَ بِهِ الطَّمَعُ أَهْلَكَهُ الْحِرْصُ 💛 درباره قلب : پس اگر در دل امیدی پدید آید، طمع آن را خوار گرداند، و اگر طمع بر آن هجوم آورد حرص آن را تباه سازد، و اگر نومیدی بر آن چیره شود. 🔶 @Nahj_Et
☝️❤️ما اگر علی را الگو و امام خود بدانیم، یک انسان کامل و یک انسان متعادل و یک انسانی را که همه ارزشهای انسانی به طور هماهنگ در او رشد کرده است {پیشوای خود قرار داده‌ایم.}. 🌌وقتی شب می‌شود و خلوت شب فرا می‌رسد، هیچ عارفی به پای او نمی‌رسد. آن روح عبادت که جذب شدن و کشیده شدن به سوی حق و پرواز به سوی خداست، با شدت در او رخ می‌دهد، 🤬مثل آن حالتی که انسان در مطلبی داغ می‌شود؛ مثلًا وقتی در حالت جنگ و دعوا و ستیز است، چاقو قسمتی از بدنش را می‌بُرد و یک تکه گوشت از بدنش به طرفی انداخته می‌شود ولی آنچنان توجهش متمرکز مبارزه است که احساس نمی‌کند یک قطعه گوشت از بدنش جدا شده است. 🤲📿علی در حال عبادت چنان گرم می‌شود و آن عشق الهی چنان در وجودش شعله میکشد که اصلًا گویی در این عالم نیست. خودش گروهی را این‌طور توصیف می‌کند : ☆هَجَمَ بِهِمُ الْعِلْمُ عَلی حَقیقَةِ الْبَصیرَةِ وَ باشَروا روحَ الْیقینِ وَ اسْتَلانوا مَا اسْتَوْعَرَهُ الْمُتْرَفونَ وَ انِسوا بِمَا اسْتَوْحَشَ مِنْهُ الْجاهِلونَ وَ صَحِبُوا الدُّنْیا بِابْدانٍ ارْواحُها مُعَلَّقَةٌ بِالْمَحَلِّ الْاعْلی(1). ✈️🛫با مردم‌اند و با مردم نیستند؛ در حالی که با مردم‌اند، روحشان به عالیترین {محل ‌{وابسته است. در حال عبادت تیر را از بدنش بیرون می‌آورند ولی او آنچنان مجذوب حق و عبادت است که متوجه نمی‌شود، حس نمی‌کند. 😭آنچنان در محراب عبادت می‌گرید و به خود می‌پیچد که نظیرش را کسی ندیده است. 🌇روز که می‌شود، گویی اصلًا این آدم آن آدم نیست. با اصحابش که می‌نشیند، چنان چهره‌اش باز و خندان است‌(2) 👈(1) برخلاف زهّاد و عبّاد ما که وقتی زاهد و عابد می - شوند، خاصیت زهدشان این است که رویشان را ترش می - کنند، عبوس می - شوند و به همه مردم منت دارند.) ☝️که از جمله اوصافش این بود که همیشه قیافه‌اش باز و شکفته است. به قدری علی علیه السلام به اصطلاح خوش مجلس و حتی بذله‌گو بود که عمروعاص وقتی علیه علی تبلیغ می‌کرد، می‌گفت: او به درد خلافت نمی‌خورد چون خنده روست، 😊آدم خنده رو که به درد خلافت نمی‌خورد؛ خلافت، آدم عبوس می‌خواهد که مردم از او بترسند. این را هم خودش در نهج البلاغه نقل می‌کند: ☆عَجَباً لِابْنِ النّابِغَةِ یزْعُمُ لِاهْلِ الشّامِ أنَّ فِی دُعابَةً وَ انِّی امْرُوٌ تِلْعابَةٌ(3). 🗣{از پسر نابغه تعجب می‌کنم که‌{ می‌گوید علی خیلی با مردم خوش و بش می‌کند، خیلی شوخی می‌کند، مزّاح است. 💪با دشمن که در میدان جنگ به صورت یک مجاهد روبرو می‌شود، باز چهره‌اش باز و خندان است که درباره‌اش گفته‌اند: 🔻هُوَ الْبَکاءُ فِی الِمحْرابِ لَیلًا هُوَ الضَّحاک اذَا اشْتَدَّ الضَّرابُ‌ 💝🤷‍♂اوست که در محراب عبادت، بسیار گریان و در میدان نبرد، بسیار خندان است‌ (1) او چگونه موجودی است؟ او انسانِ قرآن است. قرآن چنین انسانی می‌خواهد: 🔻انَّ ناشِئَةَ اللَّیلِ هِی اشَدُّ وَطْأً وَ اقْوَمُ قیلًا. انَّ لَک فِی النَّهارِ سَبْحاً طَویلًا (2). 🌚💫شب را برای عبادت بگذار و روز را برای شناوری در زندگی و اجتماع. علی علیه السلام گویی شب یک شخصیت و روز شخصیتی دیگر است. 👈حافظ چون مفسر است و پیچ و تابهای قرآن را خوب درک می‌کند، با زبان رمزی خود همین موضوع را که شب وقت عبادت و روز موقع حرکت و رفتن به دنبال زندگی است، در اشعارش آورده است‌(3) : 🔻روز در کسب هنر کوش که می‌خوردن روز 🔻دلِ چون آینه در زنگ ظلام اندازد آن 🔻زمان وقت می‌صبح فروغ است که شب‌ 🔻گرد خرگاه افق پرده شام اندازد(1) ☝️علی علیه السلام روز و شبش این گونه است. ، انسان کامل، ص46، 47، 48، 49 ✨ 🔶 @Nahj_Et
🔴الرَّاضِي بِفِعْلِ قَوْمٍ كَالدَّاخِلِ فِيهِ مَعَهُمْ، وَ عَلَى كُلِّ دَاخِلٍ فِي بَاطِلٍ إِثْمَانِ، إِثْمُ الْعَمَلِ بِهِ وَ إِثْمُ الرِّضَى بِه. 💠كسى كه به كار گروهى راضى باشد، مانند همراه آن ها در آن كار است، و بر كسى كه در كار باطل وارد شود دو گناه است: گناه انجام كار، گناه رضايت به آن 📘 🔶 @Nahj_Et
💠🔹هدف جناب سيّد رضى رحمه الله از ذكر اين سوگند، نشان دادن فصاحت و زيبايى كلام امام عليه السلام حتى در سوگندهاست. اما اين‌كه اين سوگند براى چه جارى شده است‌؟ يا مرحوم سيّد رضى به آن دست نيافته است و يا اگر دست يافته ذكر آن را لازم نمى‌دانسته است. به هر حال امام عليه السلام مى‌فرمايد: نه، سوگند به آن كس كه ما را در بقاياى شب تاريك نگه داشت؛ شبى كه لبخند سپيده‌دمش از روز روشن پرده برداشت، كه چنين و چنان نبوده است»؛ (لَا وَ الَّذِي أَمْسَيْنَا مِنْهُ‌ فِي غُبْرِ لَيْلَةٍ‌ دَهْمَاءَ‌، تَكْشِرُ عَنْ‌ يَوْمٍ‌ أَغَرَّ، مَا كَانَ‌ كَذَا وَ كَذَا) 🔶 @Nahj_Et
امیرالمؤمنین علی علیه السلام : 🔹 وَ قَالَ (عليه السلام): مَا كَذَبْتُ وَ لَا كُذِّبْتُ 🚩 دروغ : و درود خدا بر او فرمود: هرگز دروغ نگفتم و به من دروغ نگفتند. 🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠🔹هدف جناب سيّد رضى رحمه الله از ذكر اين سوگند، نشان دادن فصاحت و زيبايى كلام امام عليه السلام حتى د
💠🔹امام عليه السلام در اين تشبيه جالب، نخست اشاره به تاريكى شب‌هاى ظلمانى مى‌كند ( «غُبْر» به معناى باقيمانده و «دَهْماء» به معناى سياه و تاريك است) كه به دنبال آن، روز روشنى است. گويى همانند انسانى است كه به هنگام لبخند، لب‌هاى او كنار مى‌رود و دندان‌هاى زيبايش آشكار مى‌شود. ( «تَكْشِرُ» از ريشۀ «كَشْر» (بر وزن نشر) به معناى كنار رفتن لب‌ها براى خنديدن و «أغَرّ» به معناى روشن و سفيد است). اين‌كه امام عليه السلام اين قسم زيبا و فصيح را براى چه موضوعى ياد كرده، روشن نيست. شايد براى مرحوم سيّد رضى روشن بوده؛ ولى چون هدفش بيان زيبايى قسم بوده از ذكر آن صرف نظر كرده است. 🔶 @Nahj_Et
💛 علی علیه السلام : 💖 وَ إِنْ عَضَّتْهُ الْفَاقَةُ شَغَلَهُ الْبَلَاءُ وَ إِنْ جَهَدَهُ الْجُوعُ قَعَدَ بِهِ الضَّعْفُ وَ إِنْ أَفْرَطَ بِهِ الشِّبَعُ كَظَّتْهُ الْبِطْنَةُ 💝 درباره قلب : و اگر به تهیدستی مبتلا گردد، بلاها او را مشغول سازد، و اگر گرسنگی بی تابش كند، ناتوانی آن را از پای درآورد، و اگر زیادی سیر شود، سیری آن را زیاد رساند. 🔶 @Nahj_Et
💢 شریکان اموال انسان 💠 امام علی علیه السلام فرمودند: 🍃 لكُلِّ امْرِئٍ فِي مَالِهِ شَرِيكَانِ، الْوَارِثُ وَ الْحَوَادِث. 🔹 هر انسانى در اموالش دو شريك دارد: وارثان و حوادث! 📚 نهج البلاغه 🔶 @Nahj_Et
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔴الرَّاضِي بِفِعْلِ قَوْمٍ كَالدَّاخِلِ فِيهِ مَعَهُمْ، وَ عَلَى كُلِّ دَاخِلٍ فِي بَاطِلٍ إِثْمَانِ، إِثْمُ الْعَمَلِ بِهِ وَ إِثْمُ الرِّضَى بِه. 💠كسى كه به كار گروهى راضى باشد، مانند همراه آن ها در آن كار است، و بر كسى كه در كار باطل وارد شود دو گناه است: گناه انجام كار، گناه رضايت به آن 📘 🔶 @Nahj_Et
💠🔹اين احتمال نيز هست كه بر سيّد رضى رحمه الله نيز روشن نبوده و آنچه را او به آن دست يافته اصل سوگند بوده است؛ ولى مى‌توان به قرينۀ قسمى كه امام عليه السلام ياد كرده حدس زد كه قسم، اشاره به ظهور اسلام و محو آثار شرك و كفر و بت‌پرستى و انتقال مردم از دوران تاريك جاهليت به دوران نورانى اسلام بوده و جملۀ «ما كانَ‌ كَذا و كَذا» در واقع اشاره به نفى بعضى از بدعت‌هايى بود كه در اسلام گذاشته شد و در زمان پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله وجود نداشت 🔶 @Nahj_Et