✨ 🍃ادامه تفسیر سوره آل عمران آیه ۵۲ ... در عیون اخبار الرضا از امام على بن موسى الرضا(علیه السلام) نقل شده: از آن حضرت سؤال کردند: چرا حواریون به این نام نامیده شدند ؟ امام(علیه السلام) فرمود: جمعى از مردم چنین تصور مى کنند که آنها شغل لباسشویى داشته اند ولى در نزد ما علت آن این بوده که آنها، هم خود را از آلودگى به گناه پاک کرده بودند، و هم براى پاک کردن دیگران کوشش داشتند .(۲) ۲ ـ حواریّون از نظر قرآن و انجیل قرآن در سوره صف آیه ۱۴ درباره حواریون سخن گفته و ایمان آنان را متذکر شده است، ولى از جمله هائى که انجیل درباره حواریون دارد استفاده مى شود که آنان درباره مسیح همگى لغزش هائى داشته اند. در انجیل متّى و لوقا باب ۶، اسامى حواریون چنین آمده است: ۱ ـ پطرس، ۲ ـ اندریاس، ۳ ـ یعقوب، ۴ ـ یوحنا، ۵ ـ فیلوپس، ۶ ـ برتولولما، ۷ ـ توما، ۸ ـ متى، ۹ ـ یعقوب ابن حلفا، ۱٠ ـ شمعون، ملقب به غیور، ۱۱ ـ یهودابرادر یعقوب، ۱۲ ـ یهوداى اسخریوطى که به مسیح خیانت کرد. مفسر معروف مرحوم طبرسى در مجمع البیان نقل مى کند: حواریون به همراه عیسى در سفرها به راه مى افتادند و هر گاه تشنه یا گرسنه مى شدند به فرمان خداوند غذا و آب براى آنها آماده مى شد، آنها این جریان را افتخار بزرگى براى خود دانستند و از مسیح پرسیدند: آیا کسى بالاتر از ما پیدا مى شود؟ او گفت: آرى، أَفْضَلُ مِنْکُمْ مَنْ یَعْمَلُ بِیَدِهِ وَ یَأْکُلُ مِنْ کَسْبِهِ: از شما بالاتر کسى است که زحمت بکشد و از دست رنج خودش بخورد ... و به دنبال این جریان آنها به شستشوى لباس و گرفتن اجرت در برابر آن مشغول شدند (و عملاً به همه مردم درسى دادند که کار و کوشش ننگ و عار نیست).(۳) ۳ ـ منظور از مکر الهى چیست؟ مَکْر در لغت عرب با آنچه در فارسى امروز از آن مى فهمیم تفاوت بسیار دارد در فارسى امروز مکر به نقشه هاى شیطانى و زیان بخش گفته مى شود، در حالى که در لغت عرب هر نوع چاره اندیشى را مکر مى گویند که گاهى خوب و گاهى زیان آور است. در کتاب مفردات راغب مى خوانیم: اَلْمَکْرُ صَرْفُ الْغَیْرِ عَمّا یَقْصِدُهُ: مکر این است که کسى را از منظورش باز دارند (اعم از این که منظورش خوب باشد یا بد) . در قرآن مجید نیز گاهى ماکر با کلمه خیر ذکر شده مانند: وَ اللّهُ خَیْرُ الْماکِرِیْنَ: خداوند بهترین چاره جویان است . و گاهى مکر با کلمه سَیِّىء آمده است مانند: وَ لا یَحیقُ الْمَکْرُ السَّیِّئُ إِلاّ بِأَهْلِهِ: نقشه و اندیشه بد جز به صاحبش احاطه نخواهد کرد .(۴) بنابراین، منظور از آیه مورد بحث، و آیات متعدد دیگرى که مکر را به خدا نسبت مى دهد این است که: دشمنان مسیح با طرح هاى شیطانى خود مى خواستند جلو این دعوت الهى را بگیرند اما خداوند براى حفظ جان پیامبر خود و پیشرفت آیینش تدبیر کرد، و نقشه هاى آنها نقش بر آب شد و همچنین در موارد دیگر. 📚۱ ـ تعبیر به احساس ، با این که کفر یک امر باطنى است، ممکن است به خاطر این باشد که آنها آن قدر در ابراز کفر خود پافشارى کردند که گوئى به صورت یک امر حسّى در آمد (المیزان، ذیل آیه مورد بحث). ۲ ـ تفسیر برهان ، جلد ۱، صفحه ۲۸۵ (جلد ۱، صفحه ۶۲۷، بنیاد بعثت، طبع اول، ۱۴۱۵ هـ ق) ذیل آیه ـ وسائل الشیعه ، جلد ۱۶، صفحه ۱۳۲، چاپ آل البیت ـ بحار الانوار ، جلد ۱۴، صفحه ۲۷۲ و جلد ۷٠، صفحه ۱۱ ـ علل الشرایع ، جلد ۱، صفحه ۸٠، انتشارات مکتبة الداورى قم ـ عیون اخبار الرضا ، جلد ۲، صفحه ۷۹، انتشارات جهان، ۱۳۷۸ هـ ق. ۳ ـ مجمع البیان ، جلد ۱، صفحه ۴۴۸، ذیل آیه ـ بحار الانوار ، جلد ۱۴، صفحه ۲۷۶ و جلد ۷٠، صفحه ۱۱ ـ مستدرک الوسائل ، جلد ۱۳، صفحه ۲۳، چاپ آل البیت ـ مستدرک سفینة البحار ، جلد ۹، صفحه ۱۱۱، انتشارات جامعه مدرسین، طبع ۱۴۱۹ هـ ق. ۴ ـ فاطر، آیه ۴۳. @Nahjolbalaghe2

✨ 🎥 تلاوت آیات قرآن کریم به همراه تصاویر 📖سوره الرحمن آیات 1 تا 7 #عروس‌قرآن @Nahjolbalaghe2

✨ 🍃شرح نامه ۲۷ بخش ۳ ( مکارم شیرازی ) 🔻هشدارهاى پى در پى: امام(عليه السلام) در اين بخش از نامه بار ديگر به سراغ يک مطلب کلى و عام مى رود که هم شامل مخاطبش محمد بن ابى بکر مى شود و هم ناظر به همه مردم است در آغاز نامه که مرحوم سيّد رضى آن را نقل نکرده نيز آمده است که امام(عليه السلام) به محمد بن ابى بکر دستور داد که اين نامه را براى همگان بخواند: «اى بندگان خدا از مرگ و نزديک بودنش برحذر باشيد و آمادگى هاى لازم را براى آن فراهم سازيد، زيرا امرى عظيم و حادثه اى پر اهمّيّت را به همراه مى آورد (و آن اينکه) يا خيرى به همراه دارد که هرگز شرى در آن نيست و يا شرى که هيچ گاه نيکى با آن نخواهد بود»; (فَاحْذَرُوا عِبَادَ اللهِ الْمَوْتَ وَقُرْبَهُ، وَأَعِدُّوا لَهُ عُدَّتَهُ، فَإِنَّهُ يَأْتِي بِأَمْر عَظِيم، وَخَطْب(1) جَلِيل، بِخَيْر لاَ يَکُونُ مَعَهُ شَرٌّ أَبَداً، أَوْ شَرّ لاَ يَکُونُ مَعَهُ خَيْرٌ أَبَداً). بارها گفته اند و گفته ايم که اگر در هر چيز ترديد باشد، در مرگ و پايان زندگى براى همه انسان ها بدون استثنا شک و ترديدى نيست و با توجّه به اينکه مرگ را آغاز حرکت به سوى آخرت مى دانيم بايد براى اين سفر دور و دراز آماده شد و آنچه براى پيمودن سالم اين راه لازم است فراهم کرد. امام(عليه السلام) مرگ را از اين نظر پر اهمّيّت و عظيم مى شمرد که سرنوشت ساز است و انسان را به سوى يکى از دو سرنوشت مى برد يا کانونى است پر از خير و سعادت و آرامش و سلامت که همان بهشت جاويدان خداست و يا کانونى پر از شر و بدبختى و عذاب است که هرگز نجات از آن امکان ندارد و چون انسان نمى داند جزء کدام يک از اين دو گروه است بايد شديدا برحذر باشد. درباره تفاوت ميان «امر عظيم» و «خَطْب جَليل» در حالى که هر دو قريب المعنا هستند; شارحان نهج البلاغه تا آنجا که مى دانيم سخنى در اين باره نگفته اند; ولى ممکن است «امر عظيم» اشاره به انتقال از اين دنيا باشد; انتقالى که بازگشتى در آن نيست و «خطب جليل» اشاره به محاسبه اعمال و جزاى بر آنها باشد. اين احتمال نيز وجود دارد که «امر عظيم» اشاره به جمله «خَيْرٌ لايَکُونُ مَعَهُ شَرّ أبداً» و خطب جليلى که مفهوم آن مصيبت سخت است اشاره به جمله «شَرّ لا يَکُونُ مَعَهُ خَيْرُ أبداً» باشد. اينجا اين سؤال پيش مى آيد که امام(عليه السلام) در اين عبارت مردم را فقط به دو گروه تقسيم کرده است: گروهى که کاملاً سعادتمندند و در کانونى از خير و برکت اند و هيچ گونه شر و بدى در آن راه ندارد و گروهى به عکس که غرق شرور و بدبختى ها هستند و هيچ خيرى عايد آنها نمى شود; در حالى که مى دانيم گروه سومى نيز وجود دارند که مطابق تعبير قرآن مجيد: «(خَلَطُوا عَمَلاً صالِحاً وَآخَرَ سَيِّئاً عَسَى اللهُ أَنْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ إِنَّ اللهَ غَفُورٌ رَّحيمٌ); کسانى که کار خوب و بد را به هم آميخته اند; اميد مى رود که خداوند توبه آنها را بپذيرد; به يقين خداوند آمرزنده و مهربان است».(2) شارحان نهج البلاغه در برابر اين سؤال پاسخ هاى مختلفى گفته اند که گاه بسيار آميخته با تکلف است. روشن ترين پاسخ اين است که سخن امام(عليه السلام) در اينجا ناظر به افراد شاخصى است که در مسير اطاعت يا عصيان گام بر مى دارند و ناظر به همه افراد نيست; به تعبير ديگر، اين حصر اضافى است نسبت به مؤمنان کامل الايمان و سردمداران کفر و ظلم، نه حصر حقيقى نسبت به همه. در قرآن مجيد نيز تعبيراتى همچون تعبيرات امام(عليه السلام) ديده مى شود; مثلا در سوره هود مى خوانيم: «(فَمِنْهُمْ شَقِىٌّ وَ سَعِيدٌ * فَأَمَّا الَّذِينَ شَقُوا فَفِى النَّارِ لَهُمْ فِيهَا زَفِيرٌ وَشَهِيقٌ * خَالِدِينَ فِيهَا... * وَأَمَّا الَّذِينَ سُعِدُوا فَفِى الْجَنَّةِ خَالِدِينَ فِيهَا); گروهى از آنها بدبخت و گروهى سعادتمندند اما کسانى که بدبخت شدند، در آتش اند و براى آنان در آنجا ناله هاى دردناک و نعره هاى طولانى است * ... ، جاودانه در آن خواهند ماند... * اما کسانى که سعادتمند شدند تا آسمانها و زمين برپاست، جاودانه در بهشت خواهند ماند».(3) ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

🌺🌿 ✅ بـهـتـریــن بـنـدگـان امام رضا علیه السلام در پاسخ سائلی که گفت: بهترین بندگان چه کسانی هستند؟ فرمود: 💫بهترین بندگان خدا دارای پنج صفت می باشند. ۱ ) وقتی کار خیری را انجام داد، خوشحال شود؛ ۲ ) زمانی که کار بدی انجام داد، استغفار کند؛ ۳ ) موقعی که نعمتی به دست آورد، شاکر باشد؛ ۴ ) هنگامی که مبتلا ( به مصیبت ) شد، صبر کند؛ ۵ ) اگر از کسی بدی ببیند، ببخشد 📕بحار ج ۷۵ ص۲۰۶ 🌺🌿

⬆️یکی از دعاهای هنگام بیرون رفتن از منزل 🌹🌹🌹

🌷خاطره‌ای از شهید حاج قاسم سلیمانی #شعری‌که‌سفارش‌شد @Nahjolbalaghe2

🍃🌹🍃 ✅چه کسی در قیامت حسرت نمی خورد❓ 👈از امام صادق علیه السلام پرسیدند👇 روز حسرت، کدام روز است که خدا می فرماید👈 ((بترسان ایشان را از روز حسرت.))سوره مریم آیه39 حضرت جواب دادند👇 آن روز قیامت است که حتی نیکوکاران هم حسرت می خوردند که چرا بیشتر نیکی نکردند. پرسیدند👈 آیا کسی هست که در آن روز حسرت نداشته باشد❓❓ حضرت فرمودند👈 آری، کسی که در این دنیا مدام بر رسول خدا صلوات فرستاده باشد.💚 📘وسائل الشیعه/ج7/ص 198 🌷اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم🌥 🍃‌🌹🍃

✨ 🍃ادامه تفسیر سوره آل عمران 🌷آیه ۵۵ 🔹بازگشت مسیح به سوى خداوند این آیه، همچنان ادامه آیات مربوط به زندگى حضرت مسیح(علیه السلام) است، معروف در میان مفسران اسلام، به استناد آیه ۱۵۷ سوره نساء این است که مسیح(علیه السلام) هرگز کشته نشد، (و از توطئه اى که یهود با همکارى بعضى از مسیحیان خیانتکار براى او چیده بودند، رهایى یافت) و خداوند او را به آسمان برد. هر چند مسیحیان طبق انجیل هاى موجود مى گویند: مسیح کشته شد و دفن گردید و سپس از میان مردگان برخاست، مدت کوتاهى در زمین بود و بعد به آسمان صعود کرد.(۱) آیه فوق، ناظر به همین معنى است، مى فرماید: به یاد آرید: هنگامى را که خدا به عیسى گفت: من تو را بر مى گیرم و به سوى خود بالا مى برم (إِذْ قالَ اللّهُ یا عیسى إِنِّی مُتَوَفِّیکَ وَ رافِعُکَ إِلَیَّ). بعضى تصور کرده اند واژه مُتَوَفِّیکَ از ماده وفات به معنى مرگ است، به همین دلیل، چنین مى پندارند: با عقیده معروف میان مسلمانان درباره عدم مرگ حضرت عیسى و زنده بودن او، منافات دارد. در حالى که چنین نیست، زیرا ماده فَوْت به معنى از دست رفتن است ولى تَوَفّى (بر وزن ترقى) از ماده وَفى به معنى تکمیل کردن چیزى است و این که عمل به عهد و پیمان را وفا مى گویند، به خاطر تکمیل کردن و به انجام رسانیدن آن است. و نیز به همین دلیل، اگر کسى طلب خود را به طور کامل از دیگرى بگیرد، عرب مى گوید: تَوَفّى دَیْنَهُ: یعنى طلب خود را به طور کامل گرفت . در آیات قرآن نیز تَوَفّى به معنى گرفتن به طور مکرر به کار رفته است مانند: وَ هُوَ الَّذی یَتَوَفّاکُمْ بِاللَّیْلِ وَ یَعْلَمُ ما جَرَحْتُمْ بِالنَّهارِ: او کسى است که روح شما را در شب مى گیرد و از آنچه در روز انجام مى دهید آگاه است .(۲) در این آیه، مسأله خواب به عنوان تَوَفّى روح ذکر شده، همین معنى در آیه ۴۲ سوره زمر و آیات دیگرى از قرآن نیز آمده است، درست است که واژه تَوَفّى گاهى به معنى مرگ آمده و مُتَوَفّى به معنى مرده است، ولى حتى در این گونه موارد نیز حقیقتاً به معنى مرگ نیست، بلکه به معنى تحویل گرفتن روح مى باشد، و اصولاً مرگ در معنى تَوَفّى نیفتاده، و ماده فَوْت از ماده وَفى به کلى جدا است. با توجه به آنچه گفته شد، معنى آیه مورد بحث روشن مى شود که خداوند مى فرماید: اى عیسى! تو را بر مى گیرم و به سوى خود مى برم (البته اگر تَوَفّى تنها به معنى گرفتن روح باشد، لازمه آن مرگ جسم است). پس از آن مى افزاید: و تو را از کسانى که کافر شدند پاک مى سازم (وَ مُطَهِّرُکَ مِنَ الَّذینَ کَفَرُوا). منظور از این پاکیزگى، یا نجات او از چنگال افراد پلید و بى ایمان است، و یا از تهمت هاى ناروا و توطئه هاى ناجوانمردانه، که در سایه پیروزى آئین او، حاصل شد، همان گونه که در مورد پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) در سوره فتح ، آیات ۱ و ۲ مى خوانیم: إِنّا فَتَحْنا لَکَ فَتْحاً مُبیناً * لِیَغْفِرَ لَکَ اللّهُ ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِکَ وَ ما تَأَخَّرَ: ما براى تو پیروزى آشکارى فراهم ساختیم * تا خداوند گناهان گذشته و آینده تو را ببخشد . یعنى از گناهانى که به تو در گذشته نسبت مى دادند و زمینه آن را براى آینده نیز فراهم ساخته بودند پاک سازد. و نیز ممکن است، منظور از پاک ساختن او، بیرون بردن مسیح(علیه السلام) از آن محیط آلوده باشد. سپس مى افزاید: ما پیروان تو را تا روز رستاخیز بر کافران برترى مى دهیم (وَ جاعِلُ الَّذینَ اتَّبَعُوکَ فَوْقَ الَّذینَ کَفَرُوا إِلى یَوْمِ الْقِیامَةِ). این بشارتى است که خدا به مسیح و پیروان او داد، تا مایه دلگرمى آنان در مسیرى که انتخاب کرده بودند گردد. این آیه یکى از آیات اعجاز آمیز و از پیشگویى ها و اخبار غیبى قرآن است که مى گوید: پیروان مسیح(علیه السلام) همواره بر یهود که مخالف مسیح(علیه السلام) بودند، برترى خواهند داشت. در دنیاى کنونى، این حقیقت را با چشم خود مى بینیم که: یهود و صهیونیست ها بدون وابستگى و اتکاء به مسیحیان، حتى یک روز نمى توانند به حیات سیاسى و اجتماعى خود ادامه دهند، روشن است که منظور از الَّذِیْنَ کَفَرُوا ، جماعتى از یهود مى باشند که به مسیح(علیه السلام) کافر شدند. و در پایان آیه مى فرماید: سپس بازگشت همه شما به سوى من است، و من در میان شما در آنچه اختلاف داشتید داورى مى کنم (ثُمَّ إِلَیَّ مَرْجِعُکُمْ فَأَحْکُمُ بَیْنَکُمْ فیما کُنْتُمْ فیهِ تَخْتَلِفُونَ). یعنى آنچه از پیروزى ها گفته شد، مربوط به این جهان است محاکمه نهایى و گرفتن نتیجه اعمال، چیزى است که در آخرت خواهد آمد. ادامه در پست بعد⬇️ @Nahjolbalaghe2

⬆️ 🍃ادامه تفسیر سوره آل عمران آیه ۵۵ ... نکته: ❓آیا آئین مسیح(علیه السلام)تا پایان جهان باقى خواهد بود؟ در اینجا سؤالى پیش مى آید که: طبق این آیه، یهود و نصارى تا دامنه قیامت در جهان خواهند بود، و همواره این دو مذهب به زندگى خود ادامه خواهند داد، با این که در اخبار و روایات مربوط به ظهور حضرت مهدى(علیه السلام) مى خوانیم، او همه ادیان را زیر نفوذ خود در مى آورد. پاسخ این سؤال از دقت در روایات مزبور روشن مى شود; زیرا در روایات مربوط به ظهور حضرت مهدى(علیه السلام) مى خوانیم: هیچ خانه اى در شهر و بیابان نمى ماند مگر این که توحید در آن نفوذ مى کند، یعنى اسلام به صورت یک آئین رسمى، همه جهان را فرا خواهد گرفت، و حکومت به صورت یک حکومت اسلامى در مى آید، و غیر از قوانین اسلام چیزى بر جهان حکومت نخواهد داشت، ولى هیچ مانعى ندارد که اقلیتى از یهود و نصارى، در پناه حکومت حضرت مهدى(علیه السلام) با شرایط اهل ذمه وجود داشته باشند. زیرا مى دانیم حضرت مهدى(علیه السلام) مردم را از روى اجبار به اسلام نمى کشاند، بلکه با منطق پیش مى رود، و توسل او به قدرت و نیروى نظامى براى بسط عدالت، برانداختن حکومت هاى ظلم و قرار دادن جهان در زیر پرچم عدالت اسلام است، نه براى اجبار به پذیرفتن این آئین، و گر نه آزادى و اختیار مفهومى نخواهد داشت. 📚۱ ـ انجیل مرقس ، باب ۱۵ و ۱۶، انجیل متّى ، باب ۲۷ و ۲۸، انجیل لوقا ، باب ۲۴. ۲ ـ انعام، آیه ۶٠.

⬆️⬇️

. 🎥 تلاوت آیات قرآن کریم به همراه تصاویر #حتما_ببینید 📖سوره الرحمن آیات 8تا 18 #عروس‌قرآن @Nahjolbalaghe2

✍چرا آقایمان #امام_زمان ارواحنافداه هفته‌ای دوبار نامه اعمال ما را نگاه می‌کنند؟ 🔹استاد پناهیان 🌷أللَّھُـمَ ؏َـجِّـلْ لِوَلیِڪْ ألْـفَـرَج🌤 @Nahjolbalaghe2

💟﷽ 💠✨ شیرین ترین توت ها، پای درخت میریزد، 🌸⇐ در حالی ڪه ما برای چیدن توت های ڪال، چشم به بالا ترین شاخه ها دوخته ایم ... ✴️ این است حڪایت ندیدن بهترین ها 🌷برای صدقه دادن، توی جیبهایمان 🌷بدنبال ڪمترین مبلغ میگردیم..! 🌷آنوقت از خدا بالاترین درجه 🌷نعمتها را هم میخواهیم!!! ✴️ چه ناچیز میبخشیم و چه بزرگ تمنا میڪنیم 🍃 🌺

📹چرا در دهه شصت ما اختلاف طبقاتی داشتیم ولی‌اغتشاش نداشتیم؟ ✅ پاسخ از #نهج‌‌البلاغه 🔹حجت الاسلام مهدوی ارفع‌ @Nahjolbalaghe2

✨﷽✨ 🌹 #نگذارید_دلتان_خراب_بشود... 🔹تا چهل سال امید است که انسان آدم شود تو روایت داریم که اگر چهل سال بگذرد و رابطه ای با خدا بنا نکند، شیطان پیشانیش را می بوسد و می گوید قربان شکل ماهت که دیگر هدایت نمی شوی... 🔸اگه چهل سال بگذرد هرچه به او بگویند انگار که به دیوار گفته اند. 👈‼️ هیچ اثری ندارد❌ #آیت‌الله_مجتهدی_تهرانی_ره #در_محضر_استاد📚

✨ 🍃ادامه تفسیر سوره آل‌عمران 🌷آیه ۵۶ 🔻سرنوشت پیروان و مخالفان مسیح(علیه السلام) آیه اول و دوم دنباله خطاب به حضرت مسیح(علیه السلام) است که در آیه قبل درباره پیروان و مخالفان او آمده بود، و سومین آیه، خطاب به شخص رسول اللّه(صلى الله علیه وآله) است. در آیه نخست، مى فرماید: بعد از آن که مردم به سوى خدا بازگشتند و او در میان آنان داورى کرد، صفوف از هم جدا مى شود اما کسانى که کافر شدند (حق را شناختند و انکار کردند) آنها را مجازات شدیدى در دنیا و آخرت خواهم کرد و یاورانى ندارند (فَأَمَّا الَّذینَ کَفَرُوا فَأُعَذِّبُهُمْ عَذاباً شَدیداً فِی الدُّنْیا وَ الآْخِرَةِ وَ ما لَهُمْ مِنْ ناصِرینَ). در این آیه، علاوه بر عذاب آخرت که نتیجه داورى پروردگار در قیامت است، به مجازات شدید آنها در دنیا نیز اشاره شده است که دامنگیر افراد کافر، و مخالفان حق و عدالت خواهد شد، در حالى که هیچ کس توانایى حمایت از آنها را نخواهد داشت. آن گاه به گروه دوم اشاره کرده، مى فرماید: اما کسانى که ایمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند، خداوند پاداش آنها را به طور کامل خواهد داد (وَ أَمَّا الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ فَیُوَفِّیهِمْ أُجُورَهُمْ). و باز تأکید مى کند: خداوند هرگز ستمگران را دوست ندارد (وَ اللّهُ لایُحِبُّ الظّالِمینَ). مقدم داشتن سرنوشت کافران بر مؤمنان، به خاطر آن است: کسانى که نسبت به مسیح(علیه السلام) کافر شدند اکثریت را داشتند. ضمناً از این که در آیه نخست، اشاره به عذاب دنیا نیز شده به خوبى استفاده مى شود که کافران (منظور در اینجا یهود است) گرفتار مجازات هاى دردناکى در همین جهان نیز خواهند شد، و تاریخ ملت یهود شاهد این مدعاست. جالب این که: در آیه اول تنها تکیه بر کفر شده، ولى در آیه دوم ایمان و عمل صالح هر دو با هم آمده است، اشاره به این که کفر به تنهایى مى تواند منشأ عذاب الهى گردد، ولى ایمان به تنهایى براى بهره کامل از نعمت هاى الهى کافى نیست، بلکه عمل صالح نیز مى طلبد. در ضمن جمله وَ اللّهُ لایُحِبُّ الظّالِمینَ گویا ناظر به این نکته است که تمام شعب کفر و اعمال سوء، در ظلم به معنى وسیع آن، خلاصه مى شود، و مسلّم است خدایى که ظالمان را دوست ندارد، هرگز در حق بندگان ستم نخواهد کرد و اجر آنها را به طور کامل خواهد داد. در آخرین آیه، پس از شرح داستان مسیح(علیه السلام)، و گوشه اى از تاریخ پر ماجراى او، در آیات پیشین، روى سخن را به پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) کرده، مى گوید: اینها را که بر تو مى خوانیم از نشانه هاى حقانیت تو و یادآورى حکیمانه است که به صورت آیات قرآن بر تو نازل گردیده و خالى از هر گونه باطل و خرافه است (ذلِکَ نَتْلُوهُ عَلَیْکَ مِنَ الآْیاتِ وَ الذِّکْرِ الْحَکیمِ). این در حالى است که دیگران سرگذشت این پیامبر بزرگ را به هزار گونه افسانه دروغین، خرافات و بدعت ها آلوده اند. @Nahjolbalaghe2

⬆️⬇️