⬆️⬇️

🎥 تلاوت آیات قرآن کریم به همراه تصاویر 📖سوره الرحمن آیات 37 تا 45 @Nahjolbalaghe2

  ما مدعیان خوابیم در عرصه بیداری   امّا همه می گوییم آن یار نمی آید   در خواب وخور و غفلت،پیوسته گرفتاریم        چون جمعه شود گوییم دلدار نمی آید   میدان عمل خالیست ،او در پی سرباز است            چون ما همه سرداریم ، سردار نمی آید

عصر جمعه التماس دعا دعای سمات ✨اللهم عجل لولیک الفرج بالحجه✨

✅ #حجاب #کرونا یی 🔴 این روز ها خانم های زیادی رو می بینیم که ماسک زدن،نه کسی از گرما گله می کنه ،نه میگه برام محدودیت میاره و نه گله می کنن که زشتمون کرده،اگه کسی هم ماسک نزنه نمیگن آزاده و باید به انتخابش احترام گذاشت بلکه میگن داره سلامت بقیه رو به خطر میندازه و دست آخر هم مجبور میشن برای اینجور افراد که به سلامت خودشون و بقیه افراد جامعه از روی نا آگاهی و یا لاابالی گری اهمیت نمیدن قانون وضع کنن،این شما رو یاد چیزی نمیندازه؟؟؟ 🌺 قانون حجاب هم مگه برای سلامت روحی فرد و جامعه از طرف خداوند وضع نشده؟ پس چرا تا این اندازه به قانون الهی حجاب حمله میشه؟ شاید اگه برای حرفهای خداوند به اندازه دکتر ها ارزش قایل بودیم وبه علم خدا ایمان داشتیم و می دونستیم واجبات خداوند اهمیت زیادی برای سلامت روح و جسممون دارن ،جور دیگه ای رفتار می کردیم

✨﴾﷽﴿✨ 🍃ادامه تفسیر سوره آل عمران آیه ۶۱ ... مسأله مباهله به شکل فوق، شاید تا آن زمان در بین عرب سابقه نداشت، و راهى بود که صد در صد حکایت از ایمان و صدق دعوت پیامبر(صلى الله علیه وآله) مى کرد. چگونه ممکن است، کسى که به تمام معنى به ارتباط خویش با پروردگار ایمان نداشته باشد، وارد چنین میدانى گردد؟ و از مخالفان خود دعوت کند: بیایید با هم به درگاه خدا برویم و از او بخواهیم تا دروغگو را رسوا سازد، و شما به سرعت نتیجه آن را خواهید دید که چگونه خداوند دروغگویان را مجازات مى کند؟ مسلماً ورود در چنین میدانى بسیار خطرناک است; زیرا اگر دعاى او به اجابت نرسد و اثرى از مجازات مخالفان آشکار نشود، نتیجه اى جز رسوائى دعوت کننده نخواهد داشت. چگونه ممکن است آدم عاقل و فهمیده اى بدون اطمینان به نتیجه، در چنین مرحله اى گام بگذارد؟ از اینجا است که گفته اند: دعوت پیامبر(صلى الله علیه وآله) به مباهله، یکى از نشانه هاى صدق دعوت و ایمان قاطع او است، قطع نظر از نتایجى که بعداً از مباهله به دست آمد. در روایات اسلامى وارد شده هنگامى که پاى مباهله به میان آمد نمایندگان مسیحیان نجران از پیامبر مهلت خواستند، تا در این باره بیندیشند، و با بزرگان خود به شور بنشینند، نتیجه مشاوره آنها که از یک نکته روان شناسى سرچشمه مى گرفت این بود: به نفرات خود دستور دادند: اگر مشاهده کردید محمّد(صلى الله علیه وآله) با سر و صدا و جمعیت و جار و جنجال به مباهله آمد با او مباهله کنید و نترسید; زیرا حقیقتى در کار او نیست که متوسل به جار و جنجال شده است. و اگر با نفرات بسیار محدودى از خاصان نزدیک و فرزندان خردسالش به میعادگاه آمد، بدانید او پیامبر خداست و از مباهله با او بپرهیزید که خطرناک است! آنها طبق قرار قبلى به میعادگاه رفتند، ناگاه دیدند پیامبر فرزندانش حسن و حسین(علیهما السلام) را در پیش رو دارد، و على(علیه السلام) و فاطمه(علیها السلام) همراه او هستند و به آنها سفارش مى کند هر گاه من دعا کردم شما آمین بگویید. مسیحیان هنگامى که این صحنه را مشاهده کردند، سخت به وحشت افتادند، و از اقدام به مباهله خوددارى کرده، حاضر به مصالحه شدند و به شرایط ذِمّه و پرداختن مالیات (جِزْیَه) تن در دادند. ۲ ـ مباهله سند زنده اى براى عظمت اهل بیت(علیهم السلام) غالب مفسران و محدثان شیعه و اهل تسنن تصریح کرده اند: آیه مباهله در حق اهل بیت پیامبر(صلى الله علیه وآله) نازل شده است و پیامبر تنها کسانى را که همراه خود به میعادگاه برد، فرزندانش حسن و حسین(علیهما السلام) و دخترش فاطمه(علیها السلام) و على(علیه السلام)بودند. بنابراین، منظور از أَبْناءَنا در آیه، منحصراً حسن و حسین(علیهما السلام) هستند، همان طور که منظور از نِساءَنا فاطمه(علیها السلام)، و منظور از أَنْفُسَنا تنها على(علیه السلام) بوده است و احادیث فراوانى در این زمینه نقل شده است.(۳) ولى بعضى از مفسران اهل تسنن که کاملاً در اقلیت هستند کوشیده اند: ورود احادیث را در این زمینه انکار کنند. مثلاً نویسنده تفسیر المنار در ذیل آیه مى گوید: این روایات همگى از طرق شیعه است، و هدف آنها مشخص است، و آنها چنان در نشر و ترویج این احادیث کوشیده اند که موضوع را، حتى بر بسیارى از دانشمندان اهل تسنن مشتبه ساخته اند !! اما مراجعه به منابع اصیل اهل تسنن نشان مى دهد: على رغم پندارهاى تعصب آلود نویسنده المنار بسیارى از طرق این احادیث به شیعه و کتب شیعه هرگز منتهى نمى شود، و اگر بنا باشد ورود این احادیث را از طرق اهل تسنن انکار کنیم، سایر احادیث آنها و کتبشان نیز از درجه اعتبار خواهد افتاد. ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

⬆️⬇️

🎥 تلاوت آیات قرآن کریم به همراه تصاویر 📖سوره الرحمن آیات 46 تا 55 @Nahjolbalaghe2

🌸آغاز هفته تون 💫به برکت ذکر پرنور 🌸صلوات بر محمد (ص) 💫و خاندان مطهرش... 🌸 اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ وعَجِّلْ فَرَجَهُمْ 🌸

آیت الله حق شناس (ره): یڪ آقای فرش فروش ڪه اهل نماز اول وقت بود به بنده گفت: یڪ ڪسی برای خریدن فرش وارد مغازه ی بنده شد. گفتم: وقت نماز است. گفت: من وقت ندارم، مسافرم و می خواهم بروم. هر چه اصرار ڪردم، دیدم نمی شود و گول شیطان را خوردم و یڪ قدری ڪه از نماز اول وقت گذشت، دیدم همین آقای مشتری ڪه خیلی شیفته ی این معامله بود، گفت من باید قدری تامل بڪنم! و از خرید منصرف شد!! شیطان هم دنیا را گرفت و هم نماز اول وقت را. امیر مومنان (ع) فرمودند: اگر مومن، دنیا را مانع از آخرت خودش قرار بدهد؛ پروردگار او را از هر دو باز می دارد. ڪتاب ز ملڪ تا ملڪوت جلد 1 ص 213

🎥 ببینید | حتی اگه میخوای شهید بشی، دعاکن خدا عمرت رو طولانی قرار بده... چرا مجاز نیستیم دعای مرگ زودرس بکنیم؟ ✨شرح فرازهایی از دعای ابوحمزه ثمالی‌ 🔹حجت‌الاسلام‌وکیلی

🌷 امام علی (ع) : ✨ خدا را خالصانه ياد كنيد تا بهترين زندگى را داشته باشيد و با آن راه نجات و رستگارى را بپيماييد 📗 تحف العقول ص202

✨ 🍃ادامه شرح خطبه ۳ بخش ۳ ... 2ـ داستان ابولؤلؤ و آغاز حکومت عثمان «ابن اثير» در «کامل» چنين نقل مى کند: روزى «عمربن خطاب» در بازار گردش مى کرد. «ابولؤلؤ» که غلام «مغيرة بن شعبه» و نصرانى بود او را ملاقات کرد و گفت: «مغيرة بن شعبه» خراج سنگينى بر من بسته (و مرا وادار کرده همه روز کار کنم و مبلغ قابل توجّهى به او بپردازم) مرا در برابر او يارى کن. «عمر» گفت: خراج تو چه اندازه است؟ گفت: در هر روز دو درهم. گفت: کار تو چيست؟ گفت: نجّار و نقّاش و آهنگرم. عمر گفت: با اين اعمالى که انجام مى دهى خراج تو را سنگين نمى بينم. شنيده ام تو مى گويى اگر من بخواهم مى توانم آسيابى بسازم که با نيروى باد، گندم را آرد کند. «ابولؤلو» گفت: آرى مى توانم. عمر گفت: پس اين کار را انجام بده. «ابولؤلؤ» گفت: اگر سالم بمانم آسيابى براى تو درست مى کنم که مردم شرق و غرب از آن سخن بگويند. «ابولؤلؤ» اين را گفت و رفت. «عمر» گفت: اين غلام مرا تهديد کرد... چند روز گذشت. «عمر» براى نماز صبح به مسجد آمد و مردانى را گماشته بود که وقتى صفوف منظم مى شود تکبير بگويند. «ابولؤلؤ» در ميان مردم وارد مسجد شد و در دست او خنجر دو سر بود که دسته آن در وسطش قرار داشت. از موقعيت استفاده کرد و شش ضربه بر «عمر» وارد نمود که يکى از آنها را در زير نافش فرو برد و همان موجب قتل او شد و نيز با خنجرش «کليب» که در پشت سرش قرار داشت و جماعت ديگرى را کشت.(22) در «مُرُوج الذّهب» بعد از نقل اين داستان آمده است که «ابولؤلؤ» بعد از کشتن «عمر» و مجروح ساختن دوازده نفر ديگر، که شش نفرشان از دنيا رفتند ضربه اى بر گلوى خود زد و خود را کشت(23) ولى در «تاريخ يعقوبى» آمده است که بعد از کشته شدن «عمر» فرزندش «عبيدالله» به انتقام خون پدر حمله کرد و «ابولؤلؤ» و دختر خردسال و همسرش، هر سه را به قتل رساند.(24) اين که بعضى از مورخان «ابولؤلؤ» را نصرانى يا مجوسى نوشته اند با اين که تصريح کرده اند او در مسجد عمر را به قتل رساند و آمدن يک مسيحى يا مجوسى شناخته شده در مسجد پيامبر عادتاً امکان نداشت، ظاهراً به خاطر آن است که مى خواهند کشته شدن خليفه را به دست يک مسلمان انکار کنند و از اين جهت با مشکلى روبه رو نشوند وگرنه قراين نشان مى دهد و جمعى از دانشمندان تصريح کرده اند که «ابولؤلؤ» مسلمان بوده است و سابقه مجوسى گرى يا مذهب ديگر تنها براى «ابولؤلؤ» نبود، غالباً خلفا و ياران پيامبر داراى چنين سابقه اى بوده اند. 3ـ شوراى شش نفرى و سرانجام آن «عمر» هنگام مرگ به مشورت پرداخت و اين پيشنهاد که «عبيدالله» فرزندش را خليفه کند، رد کرد; سپس اضافه نمود: پيامبر تا هنگام مرگ از اين شش نفر راضى بود: على(عليه السلام)، عثمان، طلحه، زبير، سعد بن ابى وقاص، و عبدالرّحمن بن عوف لذا بايد خلافت به مشورت اين شش نفر انجام شود تا يکى را از ميان خود انتخاب کنند، آن گاه دستور داد تا هر شش نفر را حاضر کنند، سپس نگاهى به آنها کرد و گفت همه شما مايل هستيد بعد از من به خلافت برسيد، آنها سکوت کردند، دوباره اين جمله را تکرار کرد. «زبير» جواب داد: ما کمتر از تو نيستيم چرا به خلافت نرسيم! (يکى از مورّخان مى گويد: اگر زبير يقين به مرگ عمر نداشت جرأت نمى کرد اين سخن را با اين صراحت بگويد). بعد براى هريکى از شش نفر عيبى شمرد، از جمله به «طلحه» گفت: «پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) از دنيا رفت در حالى که به خاطر جمله اى که بعد از نزول «آيه حجاب» گفتى از تو ناراضى بود»(25) و به على(عليه السلام) گفت: «تو مردم را به راه روشن و طريق صحيح به خوبى هدايت مى کنى تنها عيب تو اين است که بسيار مزاح مى کنى!» و به «عثمان» گفت: «گويا مى بينم که خلافت را قريش به دست تو داده اند و بنى اميّه و بنى ابن مُعيط را برگردن مردم سوار مى کنى و بيت المال را در اختيار آنان مى گذارى و گروهى از گرگان عرب تو را در بسترت سر مى برند». سرانجام «ابوطلحه انصارى» را خواست و فرمان داد که پس از دفن او با پنجاه تن از انصار، اين شش نفر را در خانه اى جمع کنند تا براى تعيين جانشين او به مشورت پردازند، هرگاه پنج نفر به کسى رأى دهند و يک نفر در مخالفت پافشارى کند، گردن او را بزنند و همچنين در صورت توافق چهارنفر، دو نفر مخالف را به قتل برسانند و اگر سه نفر يک طرف و سه نفر طرف ديگر بودند آن گروهى را که عبدالرحمان بن عوف در ميان آنهاست مقدّم دارند و بقيّه را اگر در مخالفت پافشارى کنند گردن بزنند و اگر سه روز از شورا گذشت و توافقى حاصل نشد همه را گردن بزنند تا مسلمانان خود شخصى را انتخاب کنند. ادامه دارد...

بـانـــــو تو با چادرت سرباز زینبی آنجا اسلحه اینجا حجاب آنجا جنگ نظامی اینجا جنگ فرهنگی آنجا شهادت اینجا شهیدپروری میبینی! زینب کبری مدافع حریم عفاف و حیا هم میخواهد

✨ 🍃ادامه تفسیر سوره آل عمران آیه ۶۱ ... براى روشن شدن این حقیقت، قسمتى از روایات آنان را در این باب با ذکر مدارک در اینجا مى آوریم: قاضى نور اللّه شوشترى در جلد سوم از کتاب نفیس احقاق الحق طبع جدید، صفحه ۴۶ چنین مى گوید: مفسران در این مسأله اتفاق نظر دارند که أَبْناءَنا در آیه فوق اشاره به حسن و حسین(علیهما السلام) و نِساءَنا اشاره به فاطمه(علیها السلام) و أَنْفُسَنا اشاره به على(علیه السلام)است . و (در پاورقى کتاب مزبور) در حدود شصت نفر از بزرگان اهل سنت ذکر شده اند که تصریح نموده اند: آیه مباهله درباره اهل بیت(علیهم السلام) نازل شده است و نام آنها و مشخصات کتب آنها را در همان صفحه ۴۶ تا ۷۶ مشروحاً آورده است. از جمله شخصیت هاى سرشناسى که این مطلب از آنها نقل شده افراد زیر هستند: ۱ ـ مسلم بن حجاج نیشابورى صاحب صحیح معروف که از کتب شش گانه مورد اعتماد اهل سنت است.(۴) ۲ ـ احمد بن حنبل در کتاب مسند .(۵) ۳ ـ تفسیر طبرى در تفسیر معروفش در ذیل همین آیه.(۶) ۴ ـ حاکم در کتاب مستدرک .(۷) ۵ ـ حافظ ابو نعیم اصفهانى در کتاب دلائل النبوة .(۸) ۶ ـ واحدى نیشابورى در کتاب اسباب النزول .(۹) ۷ ـ فخر رازى در تفسیر معروفش.(۱٠) ۸ ـ ابن اثیر در کتاب جامع الاصول .(۱۱) ۹ ـ ابن جوزى در تذکرة الخواص .(۱۲) ۱٠ ـ قاضى بیضاوى در تفسیرش.(۱۳) ۱۱ ـ آلوسى در تفسیر روح المعانى .(۱۴) ۱۲ ـ طنطاوى مفسر معروف در تفسیر الجواهر .(۱۵) ۱۳ ـ زمخشرى در تفسیر کشّاف .(۱۶) ۱۴ ـ حافظ احمد بن حجر عسقلانى در کتاب الاصابة .(۱۷) ۱۵ ـ ابن صباغ در کتاب الفصول المهمة .(۱۸) ۱۶ ـ علامه قرطبى در تفسیر الجامع لاحکام القرآن .(۱۹) در کتاب غایة المرام از صحیح مسلم در باب فَضائِلُ عَلِىِّ بْنِ أَبِیْطالِب نقل شده: روزى معاویه به سعد بن ابى وقاص گفت: چرا ابو تراب (على(علیه السلام)) را سبّ و دشنام نمى گویى؟! گفت: از آن وقت که به یاد سه چیز که پیامبر(صلى الله علیه وآله) درباره على(علیه السلام) فرمود افتادم، از این کار صرف نظر کردم... (یکى از آنها این بود:) هنگامى که آیه مباهله نازل گردید، پیغمبر(صلى الله علیه وآله) تنها از فاطمه و حسن و حسین و على(علیهم السلام) دعوت کرد و سپس فرمود: أَللّهُمَّ هؤُلاءِ أَهْلِى: خدایا! اینها خاصان نزدیک من اند .(۲٠) نویسنده تفسیر کشّاف که از بزرگان اهل تسنن است در ذیل آیه مى گوید: این آیه قوى ترین دلیلى است که فضیلت اهل کساء را ثابت مى کند . مفسران، محدثان و مورخان شیعه نیز عموماً در نزول این آیه درباره اهل بیت(علیهم السلام) اتفاق نظر دارند، در تفسیر نور الثقلین روایات فراوانى در این زمینه نقل شده است.(۲۱) از جمله به نقل از کتاب عیون اخبار الرضا درباره مجلس بحثى که مأمون در دربار خود تشکیل داده بود، این چنین مى نویسد: امام على بن موسى الرضا(علیه السلام) فرمود: خداوند پاکان بندگان خود را در آیه مباهله مشخص ساخته است و به پیامبرش چنین دستور داده: فَمَنْ حَاجَّکَ فیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا... و به دنبال نزول این آیه، پیامبر، على و فاطمه و حسن و حسین (علیهم السلام) را با خود به مباهله برد... این مزیتى است که هیچ کس در آن بر اهل بیت(علیهم السلام) پیشى نگرفته، و فضیلتى است که هیچ انسانى به آن نرسیده، و شرفى است که قبل از آن هیچ کس از آن برخوردار نبوده است .(۲۲) ۳ ـ پاسخ به سؤال 🔻در اینجا سؤال معروفى است که فخر رازى و بعضى دیگر درباره نزول آیه در حق اهل بیت(علیهم السلام) ذکر کرده اند: چگونه ممکن است منظور از أَبْناءَنا (فرزندان ما) حسن و حسین(علیهما السلام)باشد؟ در حالى که أَبْناء جمع است و جمع بر دو نفر گفته نمى شود؟ و چگونه ممکن است نِسائَنا که معنى جمع دارد تنها بر بانوى اسلام فاطمه(علیها السلام) اطلاق گردد؟ و اگر منظور از أَنْفُسَنا تنها على(علیه السلام) است، چرا به صیغه جمع آمده است؟! ✅پاسخ: اولاً ـ همان طور که قبلاً به طور مشروح ذکر شد، اجماع علماى اسلام و احادیث فراوانى که در بسیارى از منابع معروف و معتبر اسلامى اعم از شیعه و سنى در زمینه ورود این آیه در مورد اهل بیت(علیهم السلام)، به ما رسیده است و در آنها تصریح شده پیغمبر(صلى الله علیه وآله) غیر از على(علیه السلام) و فاطمه(علیها السلام) و حسن و حسین(علیهما السلام) کسى را براى مباهله نبرد، قرینه آشکارى براى تفسیر آیه خواهد بود; زیرا مى دانیم از جمله قرائنى که آیات قرآن را تفسیر مى کند، سنت و شأن نزول قطعى است. بنابراین، ایراد مزبور تنها متوجه شیعه نمى شود. بلکه همه دانشمندان اسلام باید به آن پاسخ گویند. 🌱ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

اگر لباست به میخی گیر کند، به عقب بر می گردی و آن را آزاد می‌کنی... اکنون این میخ، گناهان است که به قلبت نشسته 🖤 چه می‌شود اگر دو قدم به عقب برگردی و خود را رها سازی ⁉️

⬆️⬇️