✨﴾﷽﴿✨ ✅ برنامه‌ روزانه کانال : 🌷شنبه‌‌‌‌ها‌و سه‌شنبه‌ها شرح 🦋خطبه ها 🌹یکشنبه‌ها و چهار‌شنبه‌هاشرح 🌴حکمتها 🌷دوشنبه‌ها و پنج‌شنبه‌ها شرح 🕊نامه ها 🌸جمعه ها مطالب در زمینه 💚مهدویت 🍃✨✨✨✨ ✅مطالب به صورت متن و صوت از اساتید بزرگوار گذاشته میشود 🔹وهمچنین فضائل مولا و مواردی در رابطه با موضوع کانال و برای تنوع گاهی کلیپهای سخنرانی بزرگان گذاشته میشود. 🌹 #روزانه‌تفسیر‌قرآن و #آموزش‌تجوید 🔷مجموعه دروس‌ و مباحث از اساتید در زمینه های خانواده ،دشمن شناسی و.... کانال#‌‌قرآن‌و‌نهج‌البلاغه‌✨ ⚘ eitaa.com/joinchat/3325624337C718d94f441

#حدیث از امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) ✴️موفق ترین کار! 💠موفق ترین کارها، کاری است که با رازداری کامل انجام شود. 🍃🌹🍃🌹🍃🌹🍃 @Nahjolbalaghe2

🍃 ✅ادامه شرح و تفسیر حکمت 17 👇👇👇

🍃 ✅ادامه شرح و تفسیر حکمت ۱۷ 🔸واضح است که حدیث «حَلالُ مُحَمَّد» اشاره به بخش اول است. ▫️شبیه این موضوع چیزى است که در بعضى از روایات آمده است که از امام باقر(علیه السلام) سؤال شد که ❓ما شنیده ایم پیغمبر (و یارانش) در طواف با سرعت و شبیه دویدن حرکت مى کردند آیا ما هم این گونه عمل کنیم و یا به طور معمولى راه برویم؟ ✅ آن بزرگوار پاسخ دقیقى به این سؤال دادند، فرمودند: پیغمبر اکرم این دستور را در ماجراى حدیبیه داد تا قریش چابکى آن حضرت و یارانش را ببینند (و بترسند) ولى جمعى از عامه به سبب غفلت از این موضوع که این یک حکم موقت و در شرایط خاصى بوده است هنوز این کار را ادامه مى دهند ولى من و پدرم در طواف راه مى رویم».(3) ❓سؤال دوم این که مى دانیم خضاب یکى از مستحبات است چگونه امام مى فرماید: امروز هر کس مخیر است بین خضاب و ترک آن؟ ✅پاسخ این سؤال این است که در آن زمان پیغمبر اکرم به یاران مسن خود الزام کرده بود که خضاب کنند و امام(علیه السلام) مى فرماید: آن الزام اکنون بر طرف شده و هرکس آزاد است و این امر منافاتى با استحباب خضاب ندارد، زیرا آثار دیگرى در روحیه خود انسان و همسر و فرزندان و اطرافیان او ممکن است داشته باشد(4). (5) 📚پی نوشت: (1). کافى، ج 1، ص 58، ح 19. (2). منظور از تغییر موضوع این نیست که خون یا اعضا عوض مى شود و یا این که خضاب تبدیل به چیز دیگرى مى شود، بلکه مقصود آن است که شرایط و ملاک و فلسفه حکم تغییر مى یابد; فلسفه اى که به منزله قید موضوع است. مثلاً خون بى فایده و مفید دو موضوع است و خضاب زمان ضعف مسلمانان و خضاب زمان قوت دو موضوع محسوب مى شود. (3). وسائل الشیعه، ج 9 باب 29 از ابواب طواف ح 2. (با کمى تلخیص و اقتباس); فى ظلال نهج البلاغه، ج 4، ص 226. (4). بهج الصباغه، ج 2 ص 483. (5). سند گفتار حکیمانه: در مصادر نهج البلاغه آمده است که این جمله حکمت آمیز را ابوبکر باقلانى (متوفاى 372) که قبل از مرحوم سیّد رضى مى زیسته است در کتاب اعجاز القرآن آورده است و همچنین عبدالله بن معتزّ نیز در کتاب بدیع آن را ذکر کرده و بعد از سیّد رضى، زمخشرى در ربیع الابرار و بسیارى از نویسندگان کتاب مسانید صدر آن را در احادیث پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) آورده اند. (مصادر نهج البلاغه، ج 4، ص 19). ⚘ eitaa.com/Nahjolbalaghe2 #شرح‌و‌تفسیر‌حکمت‌های‌نهج‌البلاغه

⚘ 📚نهج البلاغه/حکمت ۱۸ 🔴ره آورد شوم فرار از جنگ(سیاسی ،اخلاقی،نظامی) ✨ وَ قَالَ ع فِي الَّذِينَ اعْتَزَلُوا الْقِتَالَ مَعَهُ - خَذَلُوا الْحَقَّ وَ لَمْ يَنْصُرُوا الْبَاطِلَ ✅و درود خدا بر او، فرمود: (در باره آنان كه از جنگ كناره گرفتند) حق را خوار كرده، باطل را نيز ياري نكردند. ⚘ @Nahjolbalaghe2 #حکمتها

✅شرح‌حکمت ۱۸ 👤استاد نظافت کانال: ✨‌قرآن‌‌و‌نهج‌البلاغه✨ ⚘ @Nahjolbalaghe2 #شرح‌و‌تفسیر‌حکمت‌های‌نهج‌البلاغه

✨ ✅شرح حکمت ۱۸ (مکارم‌شیرازی) ▪️بى طرف هاى منفى: همان گونه که در سند این حکمت آمد، این سخن حکیمانه امام مربوط به بعضى افراد سرشناس از مسلمانان مانند «سعد بن ابىوقاص» و «عبدالله بن عمر» است که در جنگ جمل وصفین با امام همراهى نکردند وبه دشمنان او نیز نپیوستند، بلکه بى طرف ماندند وبه عذرهاى واهى متوسل شدند. امام درباره آنها مى فرماید: 🍃«حق را تنها گذشتند و باطل را یارى نکردند»; (خَذَلُوا الْحَقَّ، وَلَمْ یَنْصُرُوا الْبَاطِلَ). اشاره به این که گرچه آنها به یارى باطل نشتافتند و در صف مقابل ما قرار نگرفتند; ولى چون به یارى حق برنخاستند و به پیام قرآن که مى گوید: ✨ «(فَقاتِلُوا الَّتى تَبْغى حَتّى تَفىءَ إِلى أَمْرِ اللّه); به آن گروه ظالمى که بر ضد پیروان حق (و امام مسلمین) برخاسته بجنگید تا به فرمان گردن نهند»(1) عمل نکردند درخور هر گونه سرزنش و ملامتند. 🔸در این که آیا این گروه با على(علیه السلام) بیعت کرده بودند ولى در مسئله مبارزه با اصحاب جمل و جنایتکاران شام کوتاه آمده بودند یا از ابتدا زیر بار بیعت نرفته بودند، در میان مورخان اختلاف نظر است. در بعضى از نقل ها آمده که اینها بیعت را پذیرفتند ولى به فرمان امام در مبارزه با اهل باطل عمل نکردند و مطابق برخى دیگر از نقل ها از ابتدا زیر بار بیعت با آن حضرت نرفتند و جزء اقلیت ناچیزى بودند که بر خلاف جمهور مسلمین از بیعت با امام سر باز زدند. 🔹مرحوم علامه شوشترى معتقد است که اکثر روایات حاکى از آن است که این گروه بیعت نکردند.(2) ❓در اینجا این سؤال پیش مى آید که اگر آنها بیعت نکردند چگونه امام انتظار داشت که به لشکر او بپوندند و با باطل مبارزه کنند. پاسخ این سؤال روشن است، زیرا ✅ اوّلاً جمهور مسلمانان و اکثریت قاطع مهاجران و انصار بیعت کرده بودند و این حجت براى همه مردم بود و ترک بیعت گناه بزرگى بود که از آنها سر زد. ✅ثانیاً به فرض که آنها بیعت نکرده باشند ولى وظایف یک مسلمان را باید انجام دهند و به آیات قرآن باید عمل کنند یعنى همان گونه که نماز و روزه و حج را باید انجام دهند، به آیه شریفه ✨(فَقاتِلُوا الَّتِى تَبْغی حَتّى تَفِىءَ إِلى أَمْرِ اللّه)نیز باید گردن نهند. این یک وظیفه اسلامى است که به بیعت ربطى ندارد. به خصوص این که در حدیثى نیز از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) نقل شده است که فرمود: 🍃«السّاکِتُ عَنِ الْحَقِّ شَیْطانٌ أَخْرَسٌ; کسى که نسبت به حق بى طرف و بى تفاوت بماند و سکوت اختیار کند شیطان گنگى است» .(3) به ویژه این که کناره گیرى این گونه افراد که به عنوان شخصیت هاى معروف جامعه اسلامى شناخته مى شدند ضربات شدیدترى بر پیکر حق وارد مى کرد. قابل توجه این که ابن عبدالبر در کتاب استیعاب در شرح حالات «عبدالله بن عمر» مى نویسد که به هنگام وفات مى گفت: هیچ چیزى ناراحت کننده اى در دلم از امر دنیا نیست جز این که من با آن گروه ستمگر همراه على بن ابى طالب پیکار نکردم»(4). (5) 📚پی نوشت: (1). حجرات، آیه 9. (2). شرح نهج البلاغه مرحوم تسترى، ج 9، ص 577. (3). شرح نهج البلاغه مغنیه، ج 4، ص 227. (4). مصادر نهج البلاغه، ج 4، ص 17. (5). سند گفتار حکیمانه: مرحوم شیخ طوسى (متوفاى 460) در کتاب امالى خود این جمله حکمت آمیز را با تفاوتى و در ضمن حدیث مشروح ترى آورده است که ابوبکر هذلى مى گوید: حارث بن حوط لیثى به امیرمؤمنان على(علیه السلام) عرض کرد: اى امیرمؤمنان من فکر مى کنم طلحه و زبیر و عایشه بر حق بودند (به ملاحظه سوابق آنها) امام(علیه السلام) فرمود: اى حارث! تو پایین پاى خود را نگاه کردى و بالاى سرت را ندیدى (اشاره به اینکه تنها به بعضى از حوادث گذشته قناعت کردى و حوادثى که بعد از آن و امروز رخ داده است را نمى بینى) سپس امام افزود: حق و باطل را به وسیله اشخاص نمى توان شناخت، باید نخست حق را بشناسى و سپس پیروان آن را و باطل را بشناسى، آن گاه کسانى را که از آن پرهیز کردند. حارث گفت: چه مانعى دارد که من مانند «عبدالله بن عمر» و «سعد بن مالک» باشم (که نه با تو در جنگ جمل همراه شدند و نه مخالفت کردند)؟ امیر مؤمنان فرمود: «إنَّ عَبْدَاللهِ بْنِ عُمَرَ وَ سَعْداً خَذلا الْحَقَّ وَ لَمْ یَنْصُرا الْباطِلَ مَتى کانا إمامَیْنِ فَیُتَّبعانِ; عبدالله بن عمر و سعد بن مالک (سعد بن ابى وقاص) دست از یارى حق برداشتند و باطل را نیز یارى کردند. آنها کى پیشوا بوده اند که از آنها پیروى شود». نویسنده مصادر نهج البلاغه بعد از ذکر این داستان مى گوید: جماعتى از دانشمندان مانند جاحظ، یعقوبى و ابن جوزى بخش هایى از این ماجرا را در کتاب هاى خود آوردند. (مصادر نهج البلاغه، ج 4، ص 19). در کتاب تمام نهج البلاغه نیز داستانى قریب به همین مضمون با ذکر کلام مشروحى از امام آمده اس ت. (تمام نهج البلاغه، ص 426).   ⚘ @Nahjolbalaghe2 #شرح‌و‌تفسیر‌حکمت‌های‌نهج‌البلاغه