🌟قالَ علیه السلام فَوتُ الحَاجَةِ أَهوَنُ مِن طَلَبِهَا إِلَی غَیرِ أَهلِهَا 🌟(از دست رفتن حاجت، آسانتر از درخواست آن، از کسی است که نااهل است). مقصود از نااهل، فرومایگان و تازه به نعمت رسیده های بی ریشه اند، از آن رو دست نیافتن به حاجت آسانتر است که از دست رفتن حاجت یک غصه است، اما درخواست از نااهلان که غالبا بی نتیجه است، علاوه بر غم از دست رفتن حاجت، موجب تحمل سنگینی خودداری طرف از برآوردن حاجت و پشیمانی از عرض حاجت به آنان و همچنین غم ذلت حاجتمندی نسبت به فرومایگان می شود همانطور که (جای دیگر) فرموده است: (مرگ گواراتر از درخواست از فرومایگان است). و بعد از همه ی اینها غم آنست که اینان حاجاترا برنمی آورند، که اینها چهار نوع غم و اندوهند. و همینطور اگر حاجت برآورده شود، باز هم، غم سنگینی خودخواهی طرف، به علاوه ی ذلت عرض حاجت بدیشان، بنابراین- به هر حال- از نرسیدن به حاجت آسانتر است. این سخن باعث جذب دو فضیلت قناعت و بلندهمتی است. 📙شرح#حکمت_66 حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص71