🏴🏴 جامعه پس از حسین(ع)چه شد؟ ◾️▪️سه شهر در حادثه عاشورا از امام حسین(ع) تمکین نکردند که عاقبتشان به اختصار این است: ◾️١- مردم مدینه در زمانی که باید از حسین(ع) تبعیت می کردند نافرمانی کردند.وقتی که سیدالشهدا(ع) شهید شد پشت سر عبدالله ابن حنظله قیام کردند ولی از یزید شکست خوردند. قبلا نوشتیم که سه روز جان،مال و ناموس مردم مدینه بر سپاه شام حلال شد. بسیار زنان و دخترانی که مورد تجاوز قرار گرفتند و صدها یا هزاران فرزند نامشروع این حادثه، امروز در تاریخ به اولاد الحرّه ‏مشهورند. ◾️◾️آن قدر مردم کشته شدند که خون، قبر پیامبر را نیز گرفته بود. تمام کسانی که زنده ماندند بر پیشانیشان داغ زدند و نوشتند: هذا عبد من عبید یزید؛این بنده ای از بندگان یزید است.....در تاریخ به فرمانده سپاه یزید لقب «مسرف» به معنی «خونریز بی حد و حصر» دادند ◾️٢- بعد از مدینه نوبت به مکه رسید.لشكر خونخوار یزید به رهبری حصین ابن نمیر در بالاى كوه‏هاى مكه كه مشرف بر خانه ‏ها و مسجدالحرام بود، اجتماع كردند و با منجنيق، پيوسته سنگ و نفت بر مكه و مسجدالحرام مى ‏افكندند. تاریخ می نویسد این قوم که به هیچ مبنایی اعتقاد نداشتند پارچه هایی  از پنبه و كتان به نفت آلوده مى‏ ساختند و بر خانه خدا مى‏ انداختند  و آنها را آتش می زدند تا آنكه كعبه معظّمه سوخت و بناى آن منهدم گشت و ديوارهاى آن فرو ريخت؛ خداوند بر مکیان رحم نمود و یزید به درک واصل شد و الا باید امروز در تاریخ از کشتار مردمان مکه داستانها می نوشتند. ◾️٣-کوفیانی که حاضر نشدند از سیدالشهدا(ع) تبعیت کنند بعد از حسین(ع)سه قیام کردند که هر سه قیامشان به غیر از شکست چیزی نداشت: ▪️توابین یعنی همان مومنین وقت نشناس که حدودا ۴۰۰۰ نفر بودند؛ جز شکست و شهادت حدود ۱۰۰۰ نفرشان سودی نبرد. ▪️مردم کوفه مختار را هم تنها گذاشتند.بنا بر اقوال مورخین، ٦٠٠٠ نفر از یاران مختار از مصعب ابن زبیر امان خواستند و مختار را تنها گذاشتند. مصعب دستور داد که همگی را گردن زده و آنها را به قتل رساندند. گفته شده که دو هزار نفر از این تعداد، عرب و چهارهزار نفر ایرانی بودند. ▪️قیام سوم کوفیان هم که به رهبری زید فرزند امام سجاد بود جز شکست سود دیگری نبرد. ▪️علامه شهیدی از کوفیان به "زبردست نوازان زیردست آزار" یاد می کند. مردمی که به امام حسین(ع)تمکین نکردند، اسیر دست حجاج ابن یوسفی شدند؛ که طبق گفته تاریخ، بیش از ۱۰۰هزار نفر از مسلمانان را گردن زد. ▪️این است عاقبت مردمانی که ولی به حق خود را به وقت نشناخته و تبعیت نکنند. ربیعی

السلام علیک یا ابا عبدالله ضمن عرض سلام وقبولی عزاداری هابه اطلاع همه عزیزان وخواهران گرامی میرساند اطعام حسینی روز تاسوعا وعاشورا در مدرسه نرجس(س)واقع درابوریحان 14ازساعت10تا12توزیع می گردد.دریافت اطعام منوط به آوردن ظرف می باشد. جهت اطلاع بزرگواران جهت شرکت درثواب اطعام حسینی مبالغ نذورات خودرا به کارت 6037997210819786واریز ودر طی پیامکی به شماره تلفن 09157146987سرکار خانم توکلی اطلاع رسانی نمایید.

✅ آن كه جان را با طمع ورزى بپوشاند خود را پست کرده،و آن که راز سختی های خود را آشکار سازد خود را خوار کرد،وآن که زبان را بر خود حاکم کند خود را بی ارزش کرده است. ✍شرح: 💠شش اثر برای طمع ورزی در نهج البلاغه بیان شده است: ↙️ 4.هلاکت : 4.1 در حکمت 275 می فرمایند: (طمع به هلاكت مى كشاند و نجات نمى دهد، و به آنچه ضمانت كند، وفادار نيست، و بسا نوشنده آبى كه پيش از سيراب شدن گلو گيرش شد، و ارزش آنچه كه بر سر آن رقابت مى كنند، هر چه بيشتر باشد، مصيبت از دست دادنش اندوهبارتر خواهد بود.) 4.2 در بند 14 نامه 31خطاب به فرزند عزیزشان فرمودند: (بپرهيز از آن كه مركب طمع ورزى، تو را به سوى هلاكت به پيش راند، اگر توانستى كه بين تو و خدا هیچ صاحب نعمتى قرار نگيرد، (یعنی امید و طمع به غیر خدا نداشته باشی) چنين باش، زيرا تو، روزى خود را دريافت مى كنى، و سهم خودت را بر مى دارى، و مقدار اندكى كه از طرف خداى سبحان به دست مى آورى، بزرگتر و با ارزش تر ازمال فراوانى است كه از دست بندگان دريافت مى کنی.) ↙️ 5. مقدم کردن دنیا بر آخرت یا به تعبیر قران کریم (فروختن آخرت باقی به دنیای فانی است): در بند 7 خطبه 91 در صفات والای فرشتگان می فرمایند: (طمع ها به آنان شبيخون نزده تا تلاش دنيا را بر كار آخرت مقدّم دارند.) ↙️ 6. ایجاد ناامیدی و یاس : در حکمت 108 در حالات قلب می فرمایند:( پس اگر در دل اميدى پديد آيد، طمع آن را از بین خواهد برد.) 📝استاد حجة الاسلام مهدوی ارفع

💎مردی نزد امام سجاد(ع)آمد و گفت: «الان از مجلس "فلان" شخص می آیم. او درباره شما می گفت که (علی بن الحسین) شخصی گمراه و بدعت گذار است!» ✍️امام سجاد(ع) در پاسخ فرمودند: «حرف هایی که در مجلس خصوصی زده می شوند، امانت هستند و تو رعایت (حقّ مجلس) آن مرد را نکردی.و حقّ مرا نیز مراعات نکردی زیرا از (برادرم) مطلبی را به من رساندی که از آن خبر نداشتم!» 📚الاحتجاج طبرسی، ج ۲، ص۱۳۸ #سخن_چینی❌ 🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱 💎 #امام_باقر_علیه_السلام : 🔸 إنَّ أشَدَّ النّاسِ حَسرَةً يَومَ القِيامَةِ عَبدٌ وَصَفَ عَدلاً ثُمَّ خالَفَهُ إلى غَيرِهِ. 🔹 حسرت‌مندترين مردم در روز قيامت، بنده اى است كه سخن از عدالت گويد و با ديگران خلاف آن عمل كند. 📚 بحارالأنوار: ص78، ص179 #عدالت 🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱 💎امام صادق(علیه السلام) شايسته نيست كه زن مسلمان،آن‏گاه كه ازخانه خويش بيرون مى‏ رود،لباس خودراوسيله جلب توجّه ديگران نمايد

✍️#تفسیر سوره فصلت (۱۵) پیام ها: 1- بازگویی صحنه های قیامت،عامل انذار و تربیت است.(قرآن،پیامبر را مأمور می کند تا چنین روزی را به یاد مردم بیاندازد) وَ یَوْمَ ... 2- کسانی به سوی دوزخ روانه می شوند که دشمنی آنان با خدا و دین ثابت شده باشد. «یُحْشَرُ أَعْداءُ اللّهِ إِلَی النّارِ» 3- انسان با کفر و لجاجت،دشمن خدا می شود. «أَعْداءُ اللّهِ» 4- کفّار علاوه بر چشیدن عذاب دنیوی،به عذاب دوزخ نیز گرفتار می شوند. یُحْشَرُ ... إِلَی النّارِ 5-دوزخیان از پراکنده شدن و فرار در مسیر حرکت به طرف دوزخ بازداشته می شوند. «یُوزَعُونَ» 6- اعضای بدن از عملکرد انسان آگاهند.زیرا تا آگاه نباشند نمی توانند در قیامت گواهی دهند. شَهِدَ عَلَیْهِمْ سَمْعُهُمْ ... 7- معاد جسمانی است. «سَمْعُهُمْ وَ أَبْصارُهُمْ» وَ قالُوا لِجُلُودِهِمْ لِمَ شَهِدْتُمْ عَلَیْنا قالُوا أَنْطَقَنَا اللّهُ الَّذِی أَنْطَقَ کُلَّ شَیْءٍ وَ هُوَ خَلَقَکُمْ أَوَّلَ مَرَّهٍ وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ«21» و دوزخیان به پوستشان گویند:«چرا علیه ما گواهی دادید؟»گویند: «خدایی که همه چیز را به نطق آورده ما را نیز به سخن آورد،او که نخستین بار شما را آفرید و فقط به سوی او برگردانده می شوید». نکته ها: * در قیامت،گواهان متعدّد هستند،از جمله:خداوند،انبیا،زمین،زمان،فرشتگان،اعضای بدن و...که برای هر کدام،آیه و حدیث آمده است. روز محشر هر نهان پیدا شود هم ز خود هر مجرمی رسوا شود دست گوید من چنان دزدیده ام لب بگوید من چنان بوسیده ام چشم گوید غمزه کردستم حرام گوش هم بشنیده ام سوء الکلام * هستی نوعی نطق دارد. «أَنْطَقَ کُلَّ شَیْءٍ» خداوند درباره ی دوزخ می فرماید: «تَقُولُ هَلْ مِنْ مَزِیدٍ» [25]جهنّم می گوید:آیا باز هم مجرم داری؟ و درباره ی زمین و آسمان می فرماید: «قالَتا أَتَیْنا طائِعِینَ[26]

🌹روضه عبدالله بن الحسن علیه السلام ♦️عبدالله بن الحسن (علیه‌السّلام) در شمار آخرین شهیدانی بود که پیش از شهادت امام حسین (علیه‌السّلام) در ظهر عاشورا به شهادت رسید. عبدالله بن حسن بن علی (علیه‌السّلام)، نوجوان ۱۱ ساله، فرزند امام حسن مجتبی (علیه‌السّلام) که روز عاشورا، وقتی دید سیدالشهداء بر زمین افتاده است، برای دفاع از عمو به سوی میدان شتافت و در دفاع از عموی مظلومش جام شهادت نوشید. ♦️در مقاتل چنین نقل شده است که در واپسین لحظات حیات شریف سیدالشهداء (علیه‌السّلام)، سپاه کوفه امام (علیه‌السّلام) را محاصره کرد، در حالی که امام (علیه‌السّلام) دیگر توان ایستادن نداشت و از جنگ باز ایستاده بود. در این هنگام ندای امام حسین (علیه‌السّلام) به آسمان برخاست و سر به جانب آسمان بلند کرد و نیایشگرانه گفت: خدایا، تو خود میدانی که اینان فرزند دخت فرزانه پیامبرشان را می‌کشند.... آن تبهکاران سنگ‌دل‌ اندکی درنگ کردند و دگر باره بر امام (علیه‌السّلام) هجوم بردند. در این هنگام عبدالله بن حسن (علیه‌السّلام) که هنوز به حد بلوغ نرسیده بود خیمه‌گاه را ترک کرده، شتابان به سوی امام (علیه‌السّلام) دوید، حضرت امام حسین (علیه‌السّلام) با دیدن او خطاب به خواهرش زینب (سلام‌الله‌علیها) فرمود: «خواهرم این کودک را نگهدار.» زینب کبری (سلام‌الله‌علیها) خود را به کودک رساند و سعی کرد از رفتنش جلوگیری کند و او را به خیمه‌ها بازگرداند، امّا او پایداری کرد و بازنگشت و فریاد بر آورد که: «لا افارق عمّی!» به خدای سوگند از عمویم جدا نخواهم شد و او را تنها نخواهم گذاشت! و خود را از دستان عمه‌اش رها کرد و نزد امام حسین (علیه‌السّلام) رفت تا شاید مانع از شهادت عموی بزرگوارش گردد. در این هنگام یکی از تجاوزکاران اموی به نام «بحر بن کعب» به سوی حسین (علیه‌السّلام) روی آورد که «عبداللَّه» فریاد بر آورد: ‌هان‌ ای پلیدزاده! آیا می‌خواهی عمویم را به شهادت برسانی؟ آن عنصر پلید نیز شمشیری بر آن کودک فرود آورد و عبداللَّه دست خود را سپر ساخت که دستش از بدن جدا شد! او در حالی که دستش تنها به پوست آویزان بود، فریاد بر آورد که: عمو جان مرا دریاب! حسین (علیه‌السّلام) او را در آغوش کشید و بر سینه چسباند و فرمود: یادگار برادرم! بر آنچه در راه خدا بر تو فرود آمده است شکیبایی پیشه ساز و آن را به فال نیک بگیر و خیر بدان که خدای پر مهر به زودی تو را بر پدران و نیاکان شایسته کردارت ملحق خواهد ساخت. و آن‌گاه «حرمله» گلوی آن کودک محبوب را هدف تیر بیداد خود ساخت و سرش را از پیکرش جدا کرد! حسین (علیه‌السّلام) پس از شهادت جانسوز نور چشم برادرش، «عبداللَّه» در آغوشش، رو به آسمان کرد و گفت: بار خدایا، اگر این بندگان ستمکار و گناه‌پیشه‌ات را تاکنون از نعمت‌هایت بهره‌ور ساخته‌ای، اینک آنان را تار و مار و مایه عبرت دیگران قرار ده و هرگز از آنان خشنود مباش

✅ فلسفه و هدف از رفتن به مراسم عزاداری ائمه علیهم‌السلام به خصوص امام حسین علیه‌السلام 🌹 سنّت #عزاداری با برخورداری از عشق و محبّتی كه از #امام_حسین علیه‌السلام در دل‌ها بوده و هست تبديل به يك برنامه گسترده و مردمی و مقدّس شده و هرگز سستی و خاموشی ندارد و به بركت آن، اقشار بسياری با امام حسین علیه‌السلام و دين و فرهنگ عاشورا آشنا می‌شوند. رمز جاودانگی نهضت حسينی نيز احيا و زنده نگه داشتن و تعظيم شعائر بوده است. برپايی عزا برای سيدالشهدا نوعی اعتراض به ظالمان و حمايت از مظلوم است. اشك ريختن در سوگ #اباعبدالله علیه‌السلام عامل تقويت حسّ عدالت‌خواهی و انتقام‌جويی از ستمگران و زمينه‌سازی برای تجمع نيروهای پيرو امام در دفاع از حق است. عزاداری برای شهيد، انتقال فرهنگ به نسلهای آينده است. به تعبير #شهيد_مطهری،؛ عزاداری سبب می‌شود شور و عاطفه، از شعور و شناخت برخوردار گردد و ايمان را در ذهن جامعه هوادار زنده نگه دارد و به عنوان يك فكر سازنده و حادثه الهام‌بخش، همواره تأثير خود را حفظ كند. عزاداری، احيای خط خون و شهادت و رساندن مظلوميت آل علی به گوش تاريخ است. عزاداران حسينی پروانگانی شيفته نورند كه شمع محفل آرای خويش را يافته، از شعله شمع، پيراهن عشق پوشيده و آماده جان باختن و پر سوختن و فدا شدنند. نقش عزاداری در حفظ فرهنگ عاشورا مهم است و عميق‌ترين پيوندها را از طريق آميختگی عقل و عشق و برهان و عاطفه كه در كربلا تجسّم يافته است انتقال می‌دهد. هم بر مظلوميت امام گريه می‌شود و هم در سايه آن هدف امام حسین علیه‌السلام از نهضت و حركت، شناخته می‌شود. روضه‌های خانگی و دسته‌های عزاداری و هيئت‌های زنجيرزنی و پوشيدن لباس مشكی و پرچم به دست گرفتن و... هر يك به نوعی سربازگيری جبهه حسينی است. عظيم‌ترين سرمايه روحی #شيعه كه پيونددهنده آنان با اهل بيت پيامبر و عاملی بازدارنده از تباهی و برانگيزاننده فداكاری و جهاد و تصفيه‌كننده دل و جان است در سايه همين عشق و ياد حسين و عاشورا، زنده مانده و سوز آن حمايت قلبی #عاشق امام حسین علیه‌السلام را به نفع حق و جبهه ايثار، نيرو بخشيده است. پس اگر از ما بپرسند: شما در روز عاشورا كه دائماً حسين حسين می‌كنيد و به سر خود می‌زنيد چه می‌خواهيد بگوييد، بايد بگوييم: ما می‌خواهيم حرف آقايان را بگوييم ما هر سال می‌خواهيم تجديد حيات كنيم: بايد بگوييم #عاشورا روز تجديد حيات ما است. در اين روز می‌خواهيم در كوثر حسينی تجديد حيات كنيم و روح خود را جلا بدهيم و خود را زنده كنيم و از نو مبادی و مبانی اسلام را بياموزيم و روحيه اسلام را از نوبه خود بدميم. ما نمی‌خواهيم حسّ #امر_به_معروف_و_نهی_از_منكر و احساس شهادت و جهاد و فداكاری در راه حق، فراموش شود و روح فداكاری در راه حق بميرد.