🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 #عرفان_دروادی_عمل جلسه 307 _ 1398.2.7 شنبه https://eitaa.com/nasimehekmat

🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 #عرفان_دروادی_عمل جلسه 308 _ 1397.2.8 یکشنبه https://eitaa.com/nasimehekmat

🔔🔔🔔 ان شاء الله صوت های سال تحصیلی 99-1398 به زودی بارگزاری خواهد شد.

🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 #عرفان_دروادی_عمل جلسه 309 _ (1398.6.30 شنبه) https://eitaa.com/Nasimehekmat_ErfandarvadiAmal https://eitaa.com/nasimehekmat

🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 #عرفان_دروادی_عمل جلسۀ 309 (1398.6.30) ☀️ اسماء حسنای الهی و تعامل سلوکی با آنها آن‌چه به عنوان ایمان در دین مطرح شده است، آیا در سر سفرۀ عمل و سلوک ما می‌آید یا هیچ خبری از آن نیست؟! مسایل مربوط به وادی سلوک که در شریعت مطرح شده، خیلی بیش از اینها است. اگر کسی بخواهد با معارف تعامل سلوکی کند، بحث خیلی خوشی است و ما به عنوان نمونه، بحث «اسماء حسنی» را انتخاب کردیم. ♦️ مقدمه 1: انسان در حال ساختن خود انسان بالوجدان می‌بیند که با دست خودش، خود را می‌سازد. در بحث‌های فلسفی می‌بینیم که انسان با عملش، خود را می‌سازد. بحث اتحاد عمل و عامل به نحوِ خوبی به این بحث می‌پردازد. حتی گفته نمی‌شود که عوارضی است که عارض بر جان می‌شود، بلکه می‌شود خودِ انسانِ عامل. ▫️ انسان موجود ناقصی است که باید خودش را بسازد. ♦️ مقدمه 2: پرورش اندیشه پرورش را باید جدی گرفت که به آن ادبیات تربیت داده‌اند. اندیشه پرورش برای این است که ما به علمی نیاز داریم یا فلان مهارت را نیاز داریم و باید به سمت آن برویم. ادبیات پرورش برای انسان ناقصی که در مسیر ساخته شدن است سر در می‌آورد. پرورش دادن در دو حوزۀ ایمان و عمل صالح مطرح است. «وَ الْعَصْرِ(1) إِنَّ الْانسَانَ لَفِى خُسْرٍ(2) إِلَّا الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ وَ تَوَاصَوْاْ بِالْحَقِّ‏ وَ تَوَاصَوْاْ بِالصَّبرِ(3)» انسان با دو چیز پرورش می‌یابد: 1. اعتقاد؛ چه خوب (ایمان) و چه بد (کفر)؛ 2. عمل؛ چه خوب و چه بد. « قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّئهَا(9) وَ قَدْ خَابَ مَن دَسَّئهَا(10)» (شمس 9 و10) این زکّاها و در مقابلش دسّاها، دو نوع پرورش و تربیت است. ▫️انسان خودش را می سازد و ساختن، احتیاج به پرورش دارد. 🔸 پرورش دو رکن دارد: اعتقاد و عمل. پرورش مثبت: اعتقاد مثبت و عمل مثبت (ایمان و عمل صالح). پرورش منفی: اعتقاد منفی و عمل منفی (کفر و عمل طالح). واژه «تعامل» تعبیر خوبی است که به معنای گره زدن به جان است؛ یعنی باید جزء جان شود. ما گاهی یک چیزی را می دانیم، ولی اصلاً سر سفره زندگی و عمل ما حاضر نیست؛ به این پرورش گفته نمی‌شود. 💠پرورش تعامل وجودی است. اگر مسئله‌ای را بدانم و در پستوی ذهنم بماند، ولی تعامل ایجاد نکنم، با این حالت، هیچ کاری حل نمی‌شود. https://eitaa.com/Nasimehekmat_ErfandarvadiAmal https://eitaa.com/nasimehekmat

ان شاء الله تلاش داریم به توفیق الهی جهت استفاده و بهره مندی بهتر سروران، گزارشی مختصر از هر جلسه درس ارایه نماییم.

#کلام_استاد #تاثیر_مباحث_اعتقادی_در_سلوک مباحث معرفتی از یک منظر، مباحث سلوکی حساب می‌شوند و در فضای سلوکی بسیار کارآمد است؛ به عنوان مثال، باید بررسی شود که توحید، معاد، نبوت، امامت و یا حتی بحث ملائکه تا چه حد می‌تواند در مباحث سلوکی مفید باشد. برخی می‌گویند مباحث اعتقادی مربوط به عمل نمی‌شود. ما می‌خواهیم بگوییم اتّفاقاً این بحث‌ها، چقدر آثار سلوکی دارد و به طور جدی می‌شود از آن، بهره‌های سلوکی برد. یکی دیگر از بحث‌های قابل طرح، بحث «اسماء حسنی الهی و تعامل سلوکی با آن» است. بحث اسماء حسنای الهی، بخشی از بحث‌های توحید است؛ از یک طرف، توحید مفصل‌تر از این‌ بحث‌ها است و از طرف دیگر، تمام عقاید نیز توحیدی نیست، عقایدِ دیگری به جز توحید نیز هست. تعامل سلوکی در همه‌ی این‌ مباحث مطرح است. #استاد_یزدان_پناه #عرفان_در_وادی_عمل https://eitaa.com/madresehbagherain https://eitaa.com/nasimehekmat

🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 #عرفان_دروادی_عمل جلسه 310 (1398.7.6 شنبه) https://eitaa.com/Nasimehekmat_ErfandarvadiAmal https://eitaa.com/nasimehekmat

بسم الله الرحمن الرحیم #عرفان_دروادی_عمل جلسۀ ۳۱۰ (۱۳۹۸.۷.۶) 🔴بخش اول 🔵مقدمه ✳️یکی از مباحث عرفان در وادی عمل این است که مباحث معرفتی و عقاید چگونه در عمل مؤثر است. معمولاً چنین چیزی در ذهن ما است که اخلاق و احکام مربوط به عمل هستند و عقاید مربوط به نظر. ولی عرض بنده این است که همان عقاید هم معطوف به عمل‌اند. بحث ما این است که چگونه عقاید، سرِ سفرۀ عمل و سلوک می‌آیند. ❇️انسان موجودی ناقص است و باید خودش را بسازد؛ تا صحبت از ساختن می‌شود، با پرورش و تربیت و سلوک روبه‌رو می‌شویم. پرورش و تربیت با تعامل وجودی معنا پیدا می‌کند. تعامل وجودی فقط مربوط به عمل به معنای اخلاق و احکام نیست. این تعامل وجودی شامل ایمان هم می‌شود. از یک منظر، همۀ معارفِ اعتقادات دینی، سر سفرۀ پرورش می‌آید. 🔵رابطۀ بین حکمت نظری و عملی ❇️بین حکمت نظری و حکمت عملی، یک رابطۀ جدی وجود دارد. عقاید، پایه‌های کلان است و همۀ حکمت‌های عملی ریشه در حکمت نظری دارد. «باید» در «هست» ریشه دارد. در فرهنگ قرآن بین ارزش و دانش نسبتی وجود دارد و می‌توان از یک اندیشۀ واقعی در هستی، به یک نتیجۀ عملی رسید. ✅«ذلِکُمُ اللَّهُ رَبُّکُمْ لاَ إِلهَ إِلاَّ هُوَ خَالِقُ کُلِّ شَيْ‌ءٍ فَاعْبُدُوهُ» (انعام آیۀ ۱۰۲)؛ الله، ربّ شما است و خدایی جز او نیست. او خالق همۀ اشیاء است. پس او را بپرستید؛ یعنی، از اندیشۀ خالقیت و ربوبیت به پرستش رسیده است. عبادت و پرستشی که اینجا آمده است، عبادت تشریعی است نه عبادت تکوینی. 🔵عبادت سلوکی و وجودی ❇️عرفا دو اصطلاح دارند: ۱. «وجودی» ۲. «سلوکی» که این دو را در موارد بسیاری استفاده کرده‌اند و حرف درستی هم است. عرفا می‌گویند: صراط مستقیم وجودی داریم و صراط مستقیم سلوکی؛ عبودیت وجودی داریم و عبودیت سلوکی. ❇️یک عبادت وجودی داریم که در این عبادت همه عبد هستند و یک عبادت سلوکی داریم. در عبادت سلوکی مؤمن، عبد می‌شود، ولی کافر از بندگی فرار می‌کند و تمرد می‌کند. این عبادت تشریعی یا سلوکی است. وقتی گفته می‌شود، خدای شما الله است، «لاَ إِلهَ إِلاَّ هُوَ خَالِقُ کُلِّ شَيْ‌ءٍ» این توضیح تکوینی است؛ نتیجۀ تشریعی «فَاعْبُدُوهُ» است. یعنی، از تکوین به تشریع رسید. در عالَم ذرّ هم همین‌گونه است. ✅از نظر فلسفی، لازمِ بیّنِ معارف، حکمت عملیِ مناسب است. چرا؟ چون وقتی او همه‌کاره است و تو هم مِلکِ او هستی و او مالک تو است، پس هرچه او می‌گوید باید گوش کنی. اینجا به حکمت عملی پل زده شده است؛ یعنی، شما نمی‌توانید بگویید من اندیشه‌ای را قبول دارم و آن اندیشه در عمل لازمی دارد، ولی من آن لازم را قبول ندارم. این معنا ندارد. لذا تا عبودیت و الوهیت حق را قبول کردی، به صورت طبیعی، بندگی تشریعی عبد نسبت به حق‌تعالی را باید قبول کنی. این «باید» ضرورت منطقی دارد. حق با شهید مطهری است که می‌گویند: «ایدئولوژی از دل جهان‌بینی زاییده می‌شود». ✅عقاید بهرۀ سلوکی و پرورشی و تربیتی دارد. فقط اندیشه نیست، بلکه همان اندیشه، نتیجۀ عملی دارد. ❇️گمان نکنیم که اندیشه‌های قرآنی و آموزه‌های اعتقادی و معارفی را فقط باید بدانیم؛ نه. قرار است با آنها زیست کنیم. ✅تا این زیست را می‌آوریم، زیست‌کردن تبدیل به پرورش می‌شود. چرا؟ چون لازم بیّن دارد. https://eitaa.com/Nasimehekmat_ErfandarvadiAmal https://eitaa.com/nasimehekmat

#عرفان_دروادی_عمل جلسه ۳۱۰ 🔴بخش دوم 🔵یک نمونه از فرهنگ قرآنی ✅«دنیا ماندگار نیست؛ شما برای ابد خلق شده‌اید و سر سفرۀ اعمال خود می‌نشینید». این یک اعتقاد است. نتیجۀ آن چیست؟ نتیجه این است که ما باید طوری باشیم که در ابد راحت باشیم و در زحمت نباشیم. به سرعت این اعتقاد، تبدیل به عمل و دستور و زیست می‌شود. عقاید دینی قرار است پایه‌های زیست انسان شود. ❇️تا اندیشه‌ای می‌آید، تعاملی با آن اندیشه برقرار می‌شود. چرا؟ چون نحوۀ وجودِ انسان، شعوری-ارادی است. این نحوۀ وجود که شعوری-ارادی است، تا چنین برداشتی دارد، بر اساس آن عمل می‌کند. در عقاید دینی هم همین‌طور است. تا می‌فهمد که حق است، می‌خواهد بر اساس آن عمل کند؛ این اندیشه تمام زندگی او را رنگ می‌زند. ✅از یک منظر همۀ معارف دینی، حیات‌بخش‌اند و در لحظه‌لحظۀ زندگی انسان حاضر می‌شوند. برای ساختِ انسان، آموزه‌های دینی بدون استثنا، همه‌اش مؤثر است. یعنی، اگر شما به خدا اعتقاد داشته باشید و نبوت و اندیشۀ معاد را معتقد باشید، لحظه‌لحظۀ زندگی‌تان را رقم می‌زند. ✅آنچه در شریعت با عنوان آموزه‌های تعلیمی آمده است، پایه‌های زیست و پرورش انسانی است و در لحظه‌لحظۀ زندگی انسان حاضر می‌شود و حیات‌بخش است. ❇️گمان نکنیم که اندیشه‌های اعتقادی و معارفی دین قرار است یک گوشه و در پستو قرار بگیرد با عنوان تعلیم در برابر تربیت. نَه. اصلاً این‌گونه نیست. دقت کنید؛ این اندیشه‌های اعتقادی و معارفی دین، زیرساخت تربیت است. 🔵واقعیت و موقعیت ❇️معارف دینی به گونه‌ای است که ما را به درک موقعیت می‌کشاند. انسان برای تعامل، نیازمند به درک موقعیت است. نسبتی که با واقعیت پیدا می‌کنیم، موقعیت است. ❌کودکی که گمان می‌کند در تاریکی غول وجود دارد، نوعِ تعاملش چگونه می‌شود؟ با اینکه درک کودک از واقعیت غیرواقعی بوده است، با این حال چگونه سروصدا می‌کند و فرار می‌کند. ❇️بسیاری از آموزه‌های دینی و معارف دینی افزون بر بیان واقعیت، موقعیت را هم بیان کرده‌اند؛ یعنی، نسبت‌سازی هم صورت گرفته است. علاوه بر اینکه گفته شده است «خدا هست» گفته شده است که ما بنده‌ایم. ✅«همۀ ما از خدا آمده‌ایم؛ به سمت خدا می‌رویم و با خداییم»؛ «انا لله و انا الیه راجعون» و «هو معکم»؛ یک واقعیتی را درک می‌کنیم و موقعیتی را هم احساس می‌کنیم. قرآن به موقعیت‌ها هم اشاره کرده است. https://eitaa.com/Nasimehekmat_ErfandarvadiAmal https://eitaa.com/nasimehekmat

🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 #عرفان_دروادی_عمل جلسه 311 (1398.7.13 شنبه) https://eitaa.com/Nasimehekmat_ErfandarvadiAmal https://eitaa.com/nasimehekmat

بسم الله الرحمن الرحیم عرفان در وادی عمل 🔴جلسه ۳۱۱ (۱۳ مهر ۹۸) 🔵بخش اول ❇️ اسماء حسنی و تعامل سلوکی باید دانست که اعتقادات در فضای سلوک و پرورش خیلی مهم است. انسان ناقص است و باید به کمال برسد و خودش را بسازد. تا صحبت از ساختنِ خود می‌شود، مسئلۀ پرورش پیش می‌آید. پرورش نیاز به تعامل سلوکی با حقایق و معارف دینی دارد. معارف دینی، لوازم و نتایج بیّنی در فضای سلوکی و عملی دارند. به بیان دیگر، از دل معارف دینی نتیجۀ عملی گرفته می‌شود. 🔵ذکر یک نمونه ❇️ بحث توکل در چهل حدیث امام (ره) ❇️ توکل، کنش است. چند اعتقاد، تبدیل به توکل می‌شود: ۱. اعتقاد به علم خدا؛ ۲. اعتقاد به قدرت خدا؛ ۳. اعتقاد به جود و کَرم خدا؛ ۴. اعتقاد به اینکه خدا فرد متوکل را دوست دارد. این چهار امر به‌سرعت تبدیل به حقیقت توکل می‌شود . از چهار مسئلۀ اعتقادی، نتیجۀ عملی گرفته شده است. یعنی، زایش عمل از دل اعتقاد یا تعامل بر حسب عقیده. 🔵 مقدمه دوم؛ انسان در موقعیت ❇️ معارف دینی برای انسان درک موقعیت می‌آورد و درک موقعیت باعثِ نسبت‌گیریِ ویژه می‌شود که انسان تعاملی ویژه داشته باشد. موقعیت غیر از واقعیت است. گاهی ما نسبتی با واقعیت پیدا می‌کنیم، که این نسبت پیدا کردن با واقعیت، موقعیت است. متون دینی در عین حال که واقعیات را بیان می‌کند، آنها را به موقعیت تبدیل می‌کند. خدا مالکِ عالَم است. از این بیان به‌سرعت نتیجه گرفته می‌شود که انسان بندۀ خداست. پس همه بندۀ خدا می‌شوند و انسان هم می‌شود بندۀ خدا. یعنی، وقتی توحید مطرح می‌شود، نسبت انسان با توحید هم بیان می‌شود. تا چنین نسبتی باشد، باید تعاملی صورت بگیرد. 🔵موقعیت‌های دین؛ موقعیت‌های کلان ❇️ دین نوعاً موقعیت های کلان می‌سازد و بر اساس این موقعیت‌های کلان، موقعیت‌های خُرد را می‌سازد. ✅ فارابی یک بیان خوشی دارد؛ دین همیشه مستبطِن به فلسفه است و انبیاء چون قدرت روحی و فلسفی دارند، در کنار تبیین معارف با قدرت تخییلی که دارند، این را برای همگان آسان می‌کنند. حقایق فلسفی را می‌گویند ولی با زبانی می‌گویند که همه بفهمند. اصل رمز این است. حقایق کلان فلسفی است ولی با رویکرد عمومی. متن دینی حقایق کلان را که می‌گوید، حقایق کلان همیشه موقعیت کلان را هم می‌سازد. در موقعیت کلان، زمان و مکان محو می‌شود. دین، حقایق کلان فلسفی را گفته است، ولی با یک زبان عمومی. 🔶 شخصی گناه‌کار نزد حضرت اباعبدالله علیه‌السلام آمد و گفت: من گناه می‌کنم. مرا موعظه کن؛ چه کنم؟ حضرت فرمود: اولاً برو جایی را پیدا کن که خدا نباشد، آنجا گناه کن! ثانیاً از احسان خدا استفاده نکن. خدا این‌قدر به ما احسان کرده است. آیا من باید نمک بخورم و نمکدان را بشکنم! حضرت پنج امر را فرمود. این پنج امر، کلان است و حیطه‌ای را شامل می‌شود که هیچ چیزی از آن در نمی‌رود. 🔵ضرورت تلاش و کار کردن در باب معارف ❇️ معارف را باید خیلی کار کرد. این معارف را بگذارید به جان‌تان بخورد، که خیلی کار می‌رسد. اگر آدم در این معارف بیفتد، می‌بیند که جوری است که آدم را می‌بلعد. چون موقعیت و واقعیت کلان است و انسان را به موقعیت کلان می‌کشاند و موقعیت کلان خیلی مایۀ تحول است. به تعبیر دیگر، گفته‌های دینی، در لحظه‌لحظۀ زندگی حاضر است. هیچ‌چیز از دست موقعیت کلان در نمی‌رود. ❇️ ببینید شریعت چه نسبتی برای انسان با خدا و اهل ‌بیت می‌سازد. درست مثل اینکه من هر روز با حجت خدا هستم. چرا؟ چون حجت خدا که حاضر است؛ من نمی‌توانم او را ببینم؛ او که حاضر است و می‌بیند. او در بین ما است و حاضر است. ما غایبیم. ✅ بنده خدایی می‌گفت: ما در قوس صعود به امامان نیاز داریم! کسی به او گفت: چه می‌گویی؟! هم در قوس نزول و هم اکنون و هم در قوس صعود به اهل بیت نیاز داریم. بیانی حافظ دارد: دل می‌رود ز دستم، صاحب‌دلان خدا را؛ برخی این‌گونه‌اند؛ تا یاد و نام اهل بیت می‌آید، دل از دست‌شان می‌رود. ❇️ تقاضا می‌کنم از سروران که معارف دینی را دستِ کم نگیرید؛ ما باید این معارف را هر روز بشنویم. چون غفلت به سراغ‌مان می‌آید، باید ذکر در کار باشد. این معارف یک نوع ذکر است و به جان‌مان می‌خورد. انسان به تذکر نیاز دارد. ما گاهی ایمانش را داریم؛ باورش را داریم، ولی نیاز به تذکر داریم. تذکر انسان را در موقعیت و تعاملِ شدید قرار می‌دهد که اثرش عجیب است. ✅ اصلاً خیزِ دین برای این است که انسان را به اوج برساند؛ می‌خواهد حرکت بدهد. با ایمان و عقاید شروع می‌کند نه با عمل. اصل دین ایمان است؛ بعد از آن، عمل در کار است. یک سیزدهم قرآن در باب عمل است ولی مابقی‌اش در باب معارف است. این مهم است، چون انسان را در موقعیت کلان قرار می‌دهد. https://eitaa.com/Nasimehekmat_ErfandarvadiAmal/84 https://eitaa.com/nasimehekmat