گرچه میگفتند با یک گل نمی اید بهار گاه با یک گل که بنشینی، بهارت میکند

عشق وقتی نرم نرمک در دلت جا خوش کند از کویر مرکزی، دریا کنارت میکند

عشق مانند قطارت میکند بی اختیار تا که می آیی بمانی‌‌، رهسپارت میکند

می سپارد حالتت را دست معشوقت که او منجمد یا رود جاری یا بخارت میکند

گرمی چشمانش از سرما نجاتت میدهد سردی رفتارش‌، عمری داغدارت میکند

اگر تو موسیقی بودی؛ بی‌وقفه به تو گوش می‌سپردم . .

و بكاريم نهالی سر هر پيچ كلام . .🌱

از حیرانی و سکوتم غمگین مشو و گمان مبر که میان من و تو چیزی عوض شده؛ آن‌گاه که نمی‌گویم دوستت می‌دارم یعنی که دوست‌ترت می‌دارم. #نزار‌قبانی

آن درخت کهن منم . . شبم از بی ستارگی، شب گور در دلم پرتو ی ستاره ای دور آذرخشم گهی نشانه گرفت گه تگرگم به تازیانه گرفت بر سرم آشیانه بست کلاغ آسمان تیره گشت چون پر زاغ مرغ شب خوان که با دلم می خواند رفت و این آشیانه خالی ماند آهوان گم شدند در شب دشت آه از آن رفتگان بی برگشت . . - استاد هوشنگ ابتهاج