🗓 #حدیث_روز
حضرت امام صادق عليه السلام
اَلذُّنوبُ الَّتى تُغَيِّيرُ النِّعَمَ البَغىُ وَ الذُّنوبُ التَّى تورِثُ النَّدَمَ القَتلُ وَ الَّتى تُنزِلُ النِّقَمَ الظُّلمُ وَالَّتى تَهتِكُ السُّتورَ شُربُ الخَمرِ وَ الَّتى تَحبِسُ الرِّزقَ الزِّنا وَ الَّتى تُعَجِّلُ الفَناءَ قَطيعَةُ الرَّحِمِ وَالَّتى تَرُدُّ الدُّعاءَ وَ تُظلِمُ الهَواءَ عُقوقُ الوالِدَينِ؛
گناهی كه نعمتها را تغيير مى دهد، تجاوز به حقوق ديگران است. گناهى كه پشيمانى مى آورد، قتل است. گناهى كه گرفتارى ايجاد مى كند، ظلم است. گناهى كه آبرو مى بَرد، شرابخوارى است. گناهى كه جلوى روزى را مى گيرد، زناست. گناهى كه مرگ را شتاب مى بخشد، قطع رابطه با خويشان است. گناهى كه مانع استجابت دعا مى شود و زندگى را تيره و تار مى كند، نافرمانى از پدر مادر است.
#نفوذی_ها
@Nofoziha_ammariyon
#حدیث_روز
در روايت ديلمی از اميرالمؤمنين (عليه السلام) می خوانيم: مردی خدمت پيامبر (صلی الله عليه و آله و سلم) رسيد و عرض كرد: مرا كاری بياموز كه خداوند و آفريده های او دوستم بدارند، و خداوند مالم را زياد گرداند، و بدنم سالم باشد، و عمرم طولانی گردد و با تو محشورم فرمايد. پيامبر (صلی الله عليه و آله و سلم) فرمود: درخواست تو حاوی شش خصلت است كه به شش خصلت نياز دارد: اگر می خواهی خداوند دوستت بدارد، از او بترس و تقوا پيشه ساز، و اگر میخواهی آفريده های خدا تو را دوست بدارند، به آنان نيكی كن، و آن چه را در دست دارند رها كن، و اگر می خواهی خدا مال تو را فزونی بخشد، زكات مالت را بپرداز، و اگر مي خواهی خداوند تنت را سالم دارد، صدقه زياد بده، و اگر ميخواهی خداوند طول عمرت بخشد، صلهی رحم بجا آور، و اگر می خواهی خدا با من محشورت فرمايد، در برابر خداوند يكتای قهّار سجده ات را طولانی كن.[۱]
[۱]جامع احادیث شیعه ج۵ ص٢٣٢
کتاب رازهای نماز ص١٢٨
#حدیث_روز
امير مؤمنان (سلام الله علیه) در حديثی كه خود «سلسلة الذهب» است، می فرماید: مردی از انصار به حضور پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم رسيد و گفت: من توان تحمل فراق و هجران شما را ندارم؛ وارد منزل و كارگاه میشوم، به ياد شما میافتم و دست از كار میکشم و رو به سوی شما میآورم تا به زيارت شما نايل شوم، اين همه برای اين است كه شما را دوست دارم، اكنون به اين فكر افتاده ام كه در روز قيامت كه شما وارد بهشت شده، به اعلا علّيين عروج كرديد، من چه كنم؟
در اين هنگام اين آيه شريفه نازل شد:
«وَ مَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَٰئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِينَ وَحَسُنَ أُولَٰئِكَ رَفِيقًا»[۱]
پيروان خدا و پيامبر، با سلسله انبيا، صديقان، شاهدان و صالحان محشور میشوند و آنها دوستان خوبی هستند، زيرا خسته دلانِ قافله را پشت سر نمیگذارند ، بلكه تا مرز امكان آنها را با خود میبرند؛ سپس پيامبر گرامی(صلی الله علیه و آله و سلم) آن مرد را به حضور طلبيد و اين آيه را بر وی تلاوت كرد و به او بشارت داد.[۲]
[۱]سوره نساء آیه ۶۹
[۲]بحار الانوار ج۸ ص۱۸۸
دانش و روش بندگی ص۲۴۷-۲۴۸
#آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی