این شرایط بخور بخور در #اربعین #عراق... آزمایشگاه مهمی برای #زائران واقعی #امام_حسین علیه‌السّلام است. گاهی خدا افراد را با سختی‌ها می‌آزماید و گاه با تأمین و املاء نعمت... وقت نعمت خیلی باید هراسان بود. لتسئلن يومئذ عن النعیم. بعد از #نعمت مؤاخذه است ولی پس از سختگیری، لطف و مهر و پوزش خواهی و جبران! به قول فروغی بسطامی؛ گر شبی در خانهٔ جانانه مهمانت کنند، گولِ نعمت را مخور مشغولِ صاحب‌خانه باش! اگر فرصت کردید، این #غزل #فروغی را بخوانید... با تأمل بخوانید. کربلا رفتن این روزها یک جلوه‌اش پذیرایی جانانه عراقیان از زائران حسینی است. اما همه‌اش این طرف سکه نیست. یکی از اولیای خدا را به سفر کربلا دعوت کردند. سخت امتناع می‌کرد تا به اصرار راهی شد. در منزل اول بیمار شد و منزل به منزل حالش به وخامت کشید و در کربلا درگذشت. اهل معرفت و حسینیان و عاشورائیان هرگز به طمع غذاها و پذیرایی به کربلا مشرف نمی‌شوند. بلکه اصلاً غذاهای مادی را نمی‌بینند و آنچه در نگاهشان جلوه می‌کند جلوات حسینی و معنوی و نورانی است. گرچه دیدن آن کار توده غافل از حقایق نیست، اما ادای آن را درآوردن هم خودش خوب است. کمترین خاصیت این ادا درآوردن، این است که روز قیامت کمتر خجالت می‌کشیم. وقتی می‌شنوم فلانی رفته کربلا، از کباب ترکی و ماهی پلو و فلان چیز و فلان غذا تعریف می‌کند در دل و اندیشه خود خجل می‌شوم. اگر بساط پذیرایی جمع شود آیا باز هم زائر اربعین خواهیم بود؟ خود را بیازماییم. آیا زائر کبابیم یا زائر کربلا؟! اگر خود را در مأكل و مشرب و شهوات پرهیز دادیم، می‌توانیم سوسوی امیدی داشته باشیم. #محمد_رضا_محمدی_پیام