استقبال و بدرقه #ماه_مبارک_رمضان به همان میزان که ماه محرم برای اهل‌بیت اطهار رنجناک و دردآور بوده، جشن ضیافت قرآن و ماه مبارک رمضان برای خاندان عصمت، مایه مسرّت و شادی و نشاط بوده‌است و به استقبال آن توصیه شده‌است. در روایات گوناگون سفارش شده که سه‌روز یا ده روز (دهه آخر شعبان) یا یک‌ماه (شعبان) یا دوماه (رجب و شعبان) به استقبال ماه رمضان برویم. بدعت گذاران، استقبال ماه مبارک را -باهمه تأکید در روایات و سیره اهل‌بیت- رها کردند و استقبال خرافی از ماه محرم را -با اینکه هیچ دستوری برآن صادر نشده- به شدت جدی گرفته‌اند و به نشر و نهادینه کردن آن پرداخته‌اند. افراد به طور معمول هرچیز خوشایند را مورد پیشواز، علاقه و استقبال قرار می‌دهند. ماه رمضان از آنجاکه قرار ملاقات و مناجات با خدای محبوب هستی است مورد استقبال اولیای دین بوده‌است. ازسوی دیگر روزه‌داری اگر با شیب ملایم آغاز و پایان پذیرد مفیدتر است، اما اگر به یک‌باره اتفاق بیفتد ممکن‌ است موجب شوک و تنش در دستگاه گوارش و گردش خون شود و عوارض جبران ناپذیری را به‌جا بگذارد. از این رو بی‌دلیل نیست که در روایات توصیه شده که ماه رمضان را هم #استقبال کنیم و هم #بدرقه. به این شکل که تا یک هفته (از دوم تا هفتم شوال) نیز روزه بگیریم که مجموعاً ۳۶ روز خواهد شد و از آن‌جا که من جاء بالحسنة فله عشر أمثالها با روزه‌داری ۳۶ روز در سال ۳۶۰ روز یعنی روزه تمام یک‌سال در پرونده عمل مان ثبت می‌گردد. پس، خوب است هم از ماه رمضان استقبال و هم آن را بدرقه نماییم. از امام رضا علیه‌السلام نقل شده است: هرکس سه‌روز در پایان شعبان روزه بدارد و آن را به رمضان وصل کند، پاداش دوماه پی‌درپی روزه‌داری برایش نوشته می‌شود. #محمد_رضا_محمدی_پیام @NoorAlaNooor