هیچوقت با اون دسته از مذهبیایی که از
هیئت رفتن فقط لطمهزنیشو یاد گرفتن
نتونستم کنار بیام
_نوارکاسِت
هیچوقت با اون دسته از مذهبیایی که از هیئت رفتن فقط لطمهزنیشو یاد گرفتن نتونستم کنار بیام
چرا ؟
بچهها ما اگر زیر بیرق امام حسین جمع شدیم برای کارای مهمتری بوده ...
نیومدیم خودمونو خونی مالی کنیم بقیه رو از هرچی هیئت و امام حسینِ زده کنیم که ...
رسالت ِ هیئت رو دریابید.
اصلا من نمیگم باید دور شیم از پریشانی و اشک و آه برای مصیبت آلالله ..
منظورم از لطمهزنی هم چیزیه که مراجع تقیلد هم منعش کردن (در حد خونیمالی شدن و آسیب زدن به بدن)
ما عمری در این خونه بودیم و افتخارمون گریه کنِ امام حسین بودنه ، ولی بیاید باهم فکر کنیم کسی که از دور نگاه میکنه به این مدل رفتارا ، آیا جذب میشه؟
مگه هدف از هیئت و گریه کردن برای اهلبیت این نیست که صدای مظلومیت شیعه باشیم ، مگه قرار نیست چراغ ِ روضهها روشن بمونه تا اسم و یادشون همیشه همراهمون باشه ؟
ولی عزیزِمن هرچیزی حد خودشو داره.
_نوارکاسِت
هدف روضه تربیتِ ولاغیر.
هیئت محل تربیته ، محل گریه های سیاسی ، محل گریه های اعتراضی برای حقی که سلب شد ، ظلمی که صورت گرفت ...
محل تبیین و درس گرفتن از تاریخ و جایی که باید باور کنیم که تاریخ تکرار میشه.
اگر از همون اول در کنار اشک و لعن یاد میگرفتیم که چرا و چطور اینطوری شد و خودسانسوری نداشتیم در روایتهامون شاید شرایط طور دیگهای بود.
اگر این روایتها از دل هیئت شروع میشد و تا دانشگاهها و کتب درسی میرسید شاید شرایط طور دیگه ای رقم میخورد...