آقا بیاین واسه زلزله زده‌ها ، هرجای دنیا که هستن دعا کنیم :)

بهم گفت ؛ + سرطان دارم ! دکترا ازم قطع امید کردن و معلوم نیست چقدر دیگه باشم. گفتم ؛ - مگه مایی که سرطان نداریم و دکترا ازمون قطع امید نکردن معلومه چقدر دیگه باشیم؟

نفری یه الهی به‌رقیه ؟ ..

خیلی مهمه !

همین شب‌ها بود. حوالی آن سالها که هر شب ، از میان کوچه پس کوچه های تو درتوی منیریه ، صدای تیر و تفنگ می‌آمد و من با هر شلیک دست روی گوشهایم میگذاشتم و لاجرم میدویدم به سمت منشاء صدا بلکه تورا بجویم. پرت میشوم میان قصه‌ها و غصه‌هایم. میان خاطرات کم و بیشم با تو. روزی در میدان ژاله ، وقتی بوی خاک و خون بینی‌مان را نوازش میداد ، روزی هم بین کوچه های قدیمی و تنگ شمیرانات در حالی که داشتیم دیوارهارا با شعارها پر میکردیم خاطره ای کوچک رقم میزدیم و همین میشد عاشقانه‌ترین های ما. میان جاده تهران-قم یا شاید بعد از نماز مغرب و عشا که از مسجد بیرون می آمدی و من هم با چادری که مادرت برای نامزدی‌مان به من داده بود مثلا اتفاقی از کنارت رد میشدم و تو حتی نگاهم نمیکردی. این وسط بینِ نقشه‌کشی‌هامان برای بعد انقلاب و رویا بافی هایمان برای روز ورود امام و تدارکاتش یاد آن شب تلخ خانه تیمی منیریه می‌افتم. دورهم نشسته بودیم که باز صدای تیراندازی آمد. میخواستی با خسرو بروی و ببینی چه خبر شده ؟ گفتم نرو ، گفتی بازمیگردی ! گفتم بمان و خطرناک است ، گفتی بازمیگردی !رفتی ، نیامدی. منتظر ماندم ، نیامدی. امام آمد ، نیامدی. انقلاب شد ، نیامدی. نیامدی ، نیامدی ، نیامدی .. #شرحیات

یه زمانی‌ام بود که هر کانالی رو باز میکردی ترکشای‌ این عکس پاچیده میشد تو صورتت.

جهت تقویت روحیهٔ انقلابی شما * - ولوم بده.

محبوبم این میتونست عکس من و تو باشه و ملتو باهاش فشاری میکردیم ولی به قول زینب معلوم نیست تو کدوم بهشت‌زهرایی آرمیدی که نمیای.

باور من اینه‌که به سمت تو ، یه قدم بیام تو صدقدم میای ! :) #رزق

تا وقتی تو کشتی نجاتی من غرق نمیشم اباعبدالله !

گفتی هرکی بیاد کربلا دلش آروم میشه ، نگفتی دربه‌در میشه :))) - دردِدل | #پیشنهادی