👈🏻 ۸ #اتفاق خوب در این انتخابات و پاسخ به چند پرسش (قسمت اول) 🔻لزوم تبریک و شکرگزاری از اتفاق‌های خوب و بسیار مهم در این انتخابات 🔸انتخابات واقعی همیشه یکی از نقاط عطف و فرصت‌های مهم برای یک جامعه است. انتخابات، فارغ از اینکه نتیجه‌اش چه باشد، جامعه را یک قدم بزرگ به جلو می‌برد. و البته هرچقدر نخبگان جامعه قبل و بعد از انتخابات هوشمندانه‌تر عمل کنند، قدم بزرگ‌تری برداشته خواهد شد. در انتخابات است که جامعه قوت‌ها و ضعف‌های خودش را می‌بیند و همین دیدن، مقدمه و زمینۀ تثبیت و تقویت قوت‌ها و رفع ضعف‌ها می‌تواند و باید باشد. نکتۀ مهم این است که اگر پس از هر انتخابات، تحلیل و زاویۀ نگاه صحیحی به مسائل و نتایج آن نداشته باشیم، چه بسا نقاط قوت جامعه را ضعف، یا نقاط ضعف را قوت ببینیم! و این خیلی بد است! زیرا خطر و خسارت ندیدن «نقاط مثبت»، بعضاً بیش از ندیدن «نقاط ضعف» است. چرا که اصلاح ضعف‌ها، فقط و فقط با اتکا بر قوت‌ها امکان‌پذیر است. و اگر نقاط قوت‌مان را نبینیم و نشنانسیم، تقریباً مانند جامعه‌ای خواهیم بود که اصلا آن قوت‌ها را ندارد! چه برسد به اینکه قوت‌ها را به جای قوت، ضعف ببنیم! 🔸بنابراین برشمردن صحیح نقاط قوت و اتفاق‌های خوب در هر انتخابات، و قدردانی و خوشحالی جامعه از آن قوت‌ها یکی از مهم‌ترین کارهایی است که در کنار آسیب‌شناسی انتخابات باید انجام دهیم. زیرا این برشمردن، قدردانی و شکرگزاری، خیلی در پیشرفت جامعه مؤثر است. گرچه ما به دلایل مختلف، معمولاً بیشتر به آسیب‌شناسی انتخابات می‌پردازیم و از این کار مهم، غفلت می‌کنیم، اما در سیرۀ امام و رهبر عزیز انقلاب، می‌بینیم که چگونه ایشان بعد از هر انتخاباتی نقاط قوت را روی دست می‌گیرند و از آن قدردانی می‌کنند. 🔸و اما در این انتخابات، اتفاق‌های خوب و بسیار مهمی افتاد که جای تبریک و شکرگزاری دارد. در مقطع و شرایط کنونی جامعۀ ما، توجه و شکرگزاری از این اتفاق‌های خوب، و سپس تقویت و تثبیت این نقاط قوت، اولین و شاید مؤثرترین اقدام برای پیشرفت جامعه باشد. ادامه دارد ... 👤 علیرضا پناهیان

👈🏻 ۸ #اتفاق خوب در این انتخابات و پاسخ به چند پرسش (قسمت دوم) 🔻حرکت خوب شورای ائتلاف در ائتلاف جریان‌ها و مردمی‌تر شدن  🔸یکی از اتفاق‌های خوب انتخابات این بود که مجموعه‌ای به‌نام «شورای ائتلاف» تشکیل شد، اگرچه قبلاً هم چنین همگرایی‌هایی رخ می‌داد، اما با محوریت شخصیتی مثل آیت‌الله مهدوی کنی(ره) بود که یک جایگاه پدری برای همۀ جریان‌ها در تهران داشتند. ولی الان بدون حضور ایشان، این اتفاق صورت گرفت، یعنی شورای ائتلاف، بدون اینکه محوریت برجسته‌ای-مثل آقای مهدوی کنی(ره)- حضور داشته باشد، توانست تا حدی جریان‌های مختلف را (از مؤتلفه تا برخی جریان‌های جوان‌تر) دور همدیگر جمع کند، این یک نکتۀ برجسته و قابل تحسین است. 🔸همچنین برای تعیین افراد لیست نهایی، تا حدی به رأی و نظرِ عموم بچه‌های مذهبی و مردمی که چنین گرایشی داشتند، مراجعه شد. ضمن اینکه جوان‌هایی هم به عنوان نامزد در لیست شورای ائتلاف حضور پیدا کردند. 🔸اگرچه مطابق برخی روایت‌ها، در فهرست نهایی سهم‌خواهی‌هایی از جانب افراد، احزاب و جریان‌ها صورت گرفته، ولی اگر هم این اتفاق افتاده باشد، یک‌مقدار نسبت به آن وضع سابق - که صرفاً سهم جریان‌ها در بستنِ لیست نهایی مؤثر بود - تغییر پیدا شد و این تغییر هم، طبق آنچه اعلام کردند بر اساس رأی‌گیری‌ها یا نظرسنجی‌هایی بود که در محله‌ها انجام گرفت. لذا می‌توان گفت که شورای ائتلاف یک‌مقدار مردمی‌تر از قبل عمل کرده است. 🔸البته وقتی جریان‌های سیاسی دور هم جمع می‌شوند معلوم است که هرکدام به سهم خود، از همفکران خود، پیشنهاد می‌دهند که در لیست باشند. نفس سهم‌خواهی منفور نیست. آنچه منفور است این است که در جریان سهم‌خواهی، لیاقت‌ها ندیده گرفته شود و باندبازی و فامیل‌بازی صورت بگیرد، و یا جریانی بیش از سهم خود طلب کند، و یا فضای اخوت، مدارا، انعطاف، کوتاه آمدن و به طور خلاصه فضای «رحماء بینهم» که بین مؤمنین باید جاری باشد، کم‌رنگ باشد. ادامه دارد ... 👤 علیرضا پناهیان

👈🏻۸#اتفاق خوب در این انتخابات و پاسخ به چند پرسش (قسمت سوم) 🔻آیا اصل اتحاد و یکسان‌سازیِ جریان‌های معتقد به نظام همیشه امر مطلوبی است؟ 🔸اتفاق دیگری که در این انتخابات برجسته‌تر بود و مردم بیشتر متوجهِ آن شدند، اتحادِ ولو دیرهنگام ولی حساس و مهم بین جریان پایداری و شورای ائتلاف بود. هرکدام از اینها برای خودشان ملاک‌هایی داشتند، اما توانستند با هم توافق کنند. اما چرا این توافق سخت بود؟ به این دلیل که واقعاً ما جناح‌های سیاسی مختلفی در کشور داریم، این واقعیتی است که باید بپذیریم و البته بد هم نیست. بالاخره ملاک‌های این جناح‌ها برای انتخاب فرد اصلح، واقعاً فرق می‌کند، هر کدام از این جریان‌ها هم در جامعه، طرفدارانی دارند. 🔸اصل اینکه این اتحاد بین جریان‌ها صورت بگیرد (به این معنا که همۀ اینها یک جریان محسوب شوند) همیشه امر مطلوبی نیست، چون اگر همیشه بنا بر اتحاد باشد، پس رقابتِ بین اینها، کِی باید صورت بگیرد؟! اصلش این است که همین جریان‌های معتقد به نظام و انقلاب، باید در انتخابات با هم رقابت کنند و وزن‌کشی کنند و تلاش کنند تا مردم را نسبت به افکار خود متقاعد کنند. 🔸پس اصل دشوار بودن اتحاد بین این جریان‌ها طبیعی بود؛ نباید جریان پایداری را به‌خاطر مقاومت بر اصولش مذمت کرد. نباید این تصور و انتظار پیش بیاید که همه دلسوزان کشور باید دائماً از تفاوت مواضع خود کوتاه بیایند. در نهایت شاید این جریان پایداری بود که خیلی کوتاه آمد و البته قابل تحسین و تقدیر بود. البته این توافق یا اتحاد، دیرهنگام بود اما شاید اگر دیرهنگام نبود هم، این اثر را نداشت. 🔻چرا در شرایط فعلی باید اتحاد میشد؟ 🔸الان شرایط و فضای انتخابات متأسفانه به‌گونه‌ای است که عده‌ای سعی می‌کنند با دروغ و شعارهای فریبنده و اتهام‌زنی علیه رقیب، رأی بیاورند، این عده نشان‌داده‌اند که مواضع ضدّ منافع ملّی و به‌شدت سازشکارانه دارند، ضمن اینکه به مردم هم خدمت نمی‌کنند. لذا در این شرایط، برای اینکه این افراد با عوام‌فریبی بالا نیایند، جریان‌های انقلابی و جناح‌های مدافع منافع ملی، مجبور هستند با هم اتحاد کنند. 🔸آن جریانی که عوام‌فریبی می‌کند و موتور تبلیغاتی قوی هم دارد و تمام رسانه‌های دشمن هم از آنها پشتیبانی می‌کنند و با فریب‌کاری، دنبال سازش با دشمن است، اگر به واسطۀ باز شدن دستشان نزد مردم و هوشمندی مردم، در انتخابات قدرت فریب زیادی نداشته باشند، تازه اصلِ رقابت باید بین این جریان‌هایی که منافع ملی را دنبال می‌کنند، برقرار می‌شود. ادامه دارد ... 👤 علیرضا پناهیان

👈🏻 ۸ #اتفاق خوب در این انتخابات و پاسخ به چند پرسش (قسمت چهارم) 🔻حضور «نامزدهای مستقل انقلابی و جریان عدالت‌خواه» نشان‌دهندۀ پویایی فضای سیاسی و محدودنشدن به جریان‌های موجود بود 🔸اتفاق خوب دیگری که افتاد، این بود که چندنفر از نامزدها به‌صورت مستقل در صحنه باقی ماندند، برخی از این دوستان، اسمشان نه در لیست پایداری بود و نه در لیست شورای ائتلاف. همچنین حضور جوانان عدالت‌خواه در این انتخابات با همۀ اعتراضی که به جریان‌های دیگر داشتند امر مبارکی بود. اینها هم وارد صحنه شدند و مورد توجه مردم هم قرار گرفتند. 🔸این مسئله نشان داد که پویایی فضای سیاسیِ ما این‌قدر بالا هست که به دو سه تا جریان شاخص، محدود نمی‌شود و این یک امتیاز است. برخی از دوستان در این روزهای اخیر، اصلِ اینکه چند نفر هم به‌طور مستقل وارد صحنه بشوند را تخطئه می‌کردند. درحالی‌که اگر یک طرز تفکری در هیچ‌یک از جریان‌ها جا نگرفت-و البته نمایندۀ بخشی از افکار عمومی مردم هم بود- باید چه‌کار کند؟ بالاخره اینها هم باید در فضای سیاسی حضور داشته باشند و وجودشان هم بسیار مفید است ولو ممکن است خیلی‌ها به منش یا روش گفتار آنها انتقاد داشته باشند. آنها هم از دیگران انتقاد دارند. 🔻آیا افراد مستقل باید اتحاد می‌کردند؟ 🔸حالا آیا همۀ اینها باید با هم اتحاد می‌کردند یا نه؟ این دیگر به تشخیص خودشان بستگی داشت. برخی معتقد بودند خطر رقبای سازشکار زیاد نیست و باید در صحنه ماند پس بر این مبنا کار درستی کردند. اگر می‌دیدند که خطرِ آنها بالا نیست، طبیعتاً نباید اتحاد می‌کردند. برخی هم شاید معتقد بودند اصلاً ما صرفاً به این نتیجه(نتیجۀ انتخابات) ملتزم نیستیم، بلکه دنبال یک نتیجۀ مهم‌تری هستیم که تأثیر خودش را در انتخابات‌های بعدی خواهد گذاشت و آن این است که این حرف‌‌ها و این تفکر انقلابی بین مردم بیاید و شنیده شود، و به همین دلیل باید مستقل بمانیم. خب اگر کسی این‌جور معتقد باشد و این بخشی از مواضع اصولی او باشد، چرا نباید در صحنه به صورت مستقل بماند؟ در انتخابات همیشه و لزوماً انسان نباید دنبال پیروزی باشد، گاهی ممکن است برخی اهداف و نتایج دیگر مهم‌تر از نتیجۀ انتخابات باشد، و یا لااقل تکلیف برخی این باشد که به آن نتایج بلندمدت بیشتر از نتیجۀ انتخابات فعلی توجه کنند. 🔸بله، گاهی هم ممکن است اتحاد و کوتاه آمدن و اهتمام به نتیجۀ انتخابات وظیفه بشود. ولی به هر حال نباید یکدیگر را در فضای سیاسی تخطئه و تکفیر بکنیم. برخی اینگونه فکر می‌کنند و برخی به گونۀ دیگری. اصل انتخابات محل تضارب آراء است. ادامه دارد ... 👤 علیرضا پناهیان

🏴 به بهانه‌ی وفات #نادر، «خالی شدن دست انقلاب از نوادر» 📆 زمستان ۱۳۹۹ بود. جلسه‌ای یک روزه در خصوص مسائل راهبردی و مغفول کرونا در منزل مرحوم دکتر طریقت‌منفرد شکل گرفت که جمعی از بزرگان در حوزه‌های مختلف، از جمله استاد #نادر_طالب‌زاده حضور داشتند. ✅ منظور از موضوعات مغفول، نگاه به #کرونا، نه صرفاً به‌عنوان یک بیماری بلکه بستری چندجانبه برای طراحی دشمن در راستای تحقق #نظم_نوین_جهانی است و جالب آنکه تمامی اعضای حاضر در آن جلسه، تدریجا بابت مواضع‌شان، کم و بیش مورد هجمه و بایکوت رسانه‌ای قرار گرفته و بعضی نیز از دنیا رفته‌اند... ⭕️ قصد بر مرور مسأله‌ی کرونا و فضای دو ساله‌ی آن ندارم؛ بلکه نیتم طرح یک پرسش است. پرسشی که شاید همه‌ی ما باید نسبت به آن تأمل ژرف داشته باشیم. ⬅️ کرونا هر چه که بود و نبود، در بخشی از آن پیروز شدیم و در بخشی دیگر، سنگرهای دشمن کماکان فتح نشده است. 🔵 اما فرض کنیم امروز، اوایل سال ۱۳۹۸ است: - نه کرونایی است، نه بیماری، نه شرایط اضطراری و ... - همه چیز عادی است؛ - هنوز علمدار عزیز امام‌مان، سردار دل‌هایمان هست؛ - نخبه‌ی عزیزمان، شهید فخری‌زاده هست؛ - مراجع گرانقدر هستند؛ - علمای بی‌نظیرمان هستند؛ - فعالان دلسوز فرهنگی اعم از طلبه و غیر طلبه هستند؛ - برخی سرداران‌مان هنوز هستند؛ - دلسوزانی همانند مرحوم طریقت‌منفرد هستند؛ - همه هنوز هستند و نادر هم هنوز هست... از آن سو: - تشتت‌های کاذب درون جریان انقلابی نیست؛ - برچسب‌زنی‌های شیطان‌شادکن نیست؛ - «هرکه از ما نباشد، ضد ولایت است» نیست؛ - تنگ‌تر و تنگ‌تر کردن دایره‌ی انقلاب و ولایت مداری نیست؛ - فراموش کردن #دشمن_اصلی و سرگرم شدن به فرعیات نیست... ⏰ حال بیاییم به امروز و این ساعت؛ به اردیبهشت ۱۴۰۱؛ با فرض آنکه تمام پیچ و خم‌ها و فراز و فرودهای این بیش از دو سال، رخ نداده است. ناگهان چشم باز می‌کنیم و می‌بینیم جمع کثیری از #نوادر_انقلاب در بین‌مان نیستند❗️ اما از جبهه‌ی دشمن، اعم از داخلی و خارجی؛ از اصلاحاتی‌های امید نتانیاهو گرفته تا منافقین رانده شده، از بزرگان جهانی یهود گرفته تا وزنه‌های فکری و مالی آنها؛ تا حتی پیر ملکه‌ی لندنی‌شان احدی کم نشده‼️ ⬅️ در حالی که بعضاً هم به‌لحاظ سنی، هم وضعیت سلامت و ... از بسیاری عزیزان رحلت‌کرده‌ی ما، به مرگ نباتی نزدیک‌تر بوده و هستند. آیا شک نمی‌کردیم که چه شده⁉️ نمی‌پرسیدیم چرا دست روزگار فقط به گل‌چینی افتاده و با علف‌های هرز کاری ندارد⁉️ قطعاً چنین می‌کردیم❗️ کما اینکه برای عزیزانی مثل دکتر کاظمی آشتیانی و فرج‌الله سلحشور، تا مدت‌ها چنین بررسی‌هایی به‌صورت عمومی و خصوصی مطرح بود. چرا؟! چون هنوز کرونایی نبود که همه چیز را #عادی‌انگاری کنیم... 💠 خیلی‌ها می‌گویند کرونا، حس بویایی را تضعیف می‌کند اما ظاهراً #شم_دشمن‌شناسی ما را بیش از دیگر موارد از بین برده! 🔴 به‌خود بیاییم و از خود بپرسیم چرا فقط نوادر و نخبگان انقلاب؟؟ آن هم در شرایطی که: 1⃣ اولاً در نظام عالم الهی، چیزی به‌نام #اتفاق اصلأ تعریف نشده، 2⃣ ثانیاً دشمنی داریم که برای تأخیر در ظهور حجت‌الله و عقب انداختن شکست حتمی‌اش، نسبت به کوچکترین مسائل برنامه‌ریزی می‌کند! آری❗️ 🔶🔹 نادر طالب‌زاده هم در #روز_قدس که برایش جهادها کرد، آسمانی شد؛ و آیا همچنان نادرهای دیگر هم؟؟ ✍️مهندس شکوهیان‌راد

🏴 به بهانه‌ی وفات #نادر، «خالی شدن دست انقلاب از نوادر» 📆 زمستان ۱۳۹۹ بود. جلسه‌ای یک روزه در خصوص مسائل راهبردی و مغفول کرونا در منزل مرحوم دکتر طریقت‌منفرد شکل گرفت که جمعی از بزرگان در حوزه‌های مختلف، از جمله استاد #نادر_طالب‌زاده حضور داشتند. ✅ منظور از موضوعات مغفول، نگاه به #کرونا، نه صرفاً به‌عنوان یک بیماری بلکه بستری چندجانبه برای طراحی دشمن در راستای تحقق #نظم_نوین_جهانی است و جالب آنکه تمامی اعضای حاضر در آن جلسه، تدریجا بابت مواضع‌شان، کم و بیش مورد هجمه و بایکوت رسانه‌ای قرار گرفته و بعضی نیز از دنیا رفته‌اند... ⭕️ قصد بر مرور مسأله‌ی کرونا و فضای دو ساله‌ی آن ندارم؛ بلکه نیتم طرح یک پرسش است. پرسشی که شاید همه‌ی ما باید نسبت به آن تأمل ژرف داشته باشیم. ⬅️ کرونا هر چه که بود و نبود، در بخشی از آن پیروز شدیم و در بخشی دیگر، سنگرهای دشمن کماکان فتح نشده است. 🔵 اما فرض کنیم امروز، اوایل سال ۱۳۹۸ است: - نه کرونایی است، نه بیماری، نه شرایط اضطراری و ... - همه چیز عادی است؛ - هنوز علمدار عزیز امام‌مان، سردار دل‌هایمان هست؛ - نخبه‌ی عزیزمان، شهید فخری‌زاده هست؛ - مراجع گرانقدر هستند؛ - علمای بی‌نظیرمان هستند؛ - فعالان دلسوز فرهنگی اعم از طلبه و غیر طلبه هستند؛ - برخی سرداران‌مان هنوز هستند؛ - دلسوزانی همانند مرحوم طریقت‌منفرد هستند؛ - همه هنوز هستند و نادر هم هنوز هست... از آن سو: - تشتت‌های کاذب درون جریان انقلابی نیست؛ - برچسب‌زنی‌های شیطان‌شادکن نیست؛ - «هرکه از ما نباشد، ضد ولایت است» نیست؛ تنگ‌تر و تنگ‌تر کردن دایره‌ی انقلاب و ولایت مداری نیست؛ فراموش کردن #دشمن_اصلی و سرگرم شدن به فرعیات نیست... حال بیاییم به امروز و این ساعت؛ به اردیبهشت ۱۴۰۱؛ با فرض آنکه تمام پیچ و خم‌ها و فراز و فرودهای این بیش از دو سال، رخ نداده است. ناگهان چشم باز می‌کنیم و می‌بینیم جمع کثیری از #نوادر_انقلاب در بین‌مان نیستند اما از جبهه‌ی دشمن، اعم از داخلی و خارجی؛ از اصلاحاتی‌های امید نتانیاهو گرفته تا منافقین رانده شده، از بزرگان جهانی یهود گرفته تا وزنه‌های فکری و مالی آنها؛ تا حتی پیر ملکه‌ی لندنی‌شان احدی کم نشده! در حالی که بعضاً هم به‌لحاظ سنی، هم وضعیت سلامت و ... از بسیاری عزیزان رحلت‌کرده‌ی ما، به مرگ نباتی نزدیک‌تر بوده و هستند. آیا شک نمی‌کردیم که چه شده؟! نمی‌پرسیدیم چرا دست روزگار فقط به گل‌چینی افتاده و با علف‌های هرز کاری ندارد؟! قطعاً چنین می‌کردیم، کما اینکه برای عزیزانی مثل دکتر کاظمی آشتیانی و فرج‌الله سلحشور، تا مدت‌ها چنین بررسی‌هایی به‌صورت عمومی و خصوصی مطرح بود. چرا؟! چون هنوز کرونایی نبود که همه چیز را عادی‌انگاری کنیم. خیلی‌ها می‌گویند کرونا، حس بویایی را تضعیف می‌کند اما ظاهراً #شم_دشمن‌شناسی ما را بیش از دیگر موارد از بین برده! به‌خود بیاییم و از خود بپرسیم چرا فقط نوادر و نخبگان انقلاب؟؟ آن هم در شرایطی که اولاً در نظام عالم الهی، چیزی به‌نام #اتفاق اصلأ تعریف نشده و ثانیاً دشمنی داریم که برای تأخیر در ظهور حجت الله و عقب انداختن شکست حتمی‌اش، نسبت به کوچکترین مسائل برنامه‌ریزی می‌کند! آری! نادر طالب‌زاده هم در روز قدسی که برایش جهادها کرد، آسمانی شد؛ و آیا همچنان نادرهای دیگر هم؟؟ ✍️مهندس شکوهیان‌راد @SHRChannel 🌐 لینک: https://eitaa.com/joinchat/2793996420C418ac5a508