#تسلیت #اطلاعیه 🏴﴿إِنّٰا لِلّٰهِ وَ إِنّٰا إِلَيْهِ رٰاجِعُونَ﴾🏴 ⚫️درگذشت مرحوم حجت الاسلام حاج شیخ احمد امامی را به بیت ایشان تسلیت عرض می کنیم. 🕘مراسم تشییع و اقامه نماز بر پیکر این مبلغ پیشکسوت معارف اهل بیت(علیهم السلام) فردا روز سه شنبه ساعت ۹ صبح برای شادی روح آن مرحوم فاتحه ای قرائت بفرمایید. «الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ» ✍کانال #علمای_همدان 🆔 @OlamayeHamedan

9⃣5⃣2⃣ #معرفی_علمای_همدان 👤مرحوم آیت الله #میرزاحجت_نهاوندی(رضوان الله علیه) 📆متوفی : سال ۱۲۸۳ شمسی 🕌مدفن : همدان_نهاوند ✍کانال #علمای_همدان 🆔 @OlamayeHamedan

#زندگینامه 🔰مرحوم آقامیرزا حجت نهاوندی فرزند مرحوم «آیت الله میرزاحسن حجت اصفهانی» در شهر اصفهان به دنیا آمد. سال تولدش دقیق مشخص نیست. پدرش مرحوم آخوند میرزا حسن ملقب به «حجت» متولد شهر اصفهان، از علمای آن دیار محسوب می شد. او با شش واسطه به فیلسوف بزرگ اسلام، مرحوم صدرالمتالهین شیرازی ملقب به «ملاصدرا» می‌ رسد. آمیرزا حجت دروس مقدمات علوم دینی را نزد مرحوم والد آموخت، سپس از درس مرحوم علامه سید اسدالله اصفهانی بهره برد. مرحوم آخوند میرزاحسن بنا به تقاضای مردم شهر بروجرد، جهت تدریس به این شهر نقل مکان کرد و فرزندش آمیرزا حجت را نیز با خود به آنجا برد. آمیرزا حجت هنوز در آغاز جوانى بود و به تحصیل علوم دینی اشتغال داشت و سپس به حوزه درس مرحوم میرزا شفیع چاپلقى که از علماى برجسته بروجرد بود، وارد شد و طولى نکشید که از شاگردان ممتاز او گردید. سپس مرحوم آمیرزا حجت بعد از مدتی به شهر نهاوند هجرت نمود، که علت مهاجرتش به درستی معلوم نیست و احتمالا جهت تدریس علوم دینى در مدرسه «مقام محمود» که در سال ۱۲۳۹ قمری توسط محمود میرزای قاجار(حاکم وقت نهاوند) ساخته شده بود، دعوت شد و یا برای هدایت و ارشاد مردم آن دیار، در این شهر ساکن شد. به هر ترتیب او پس از عزیمت به شهر نهاوند، در محله ای که هنوز هم به نامش محله آمیرزا حجت می باشد، ساکن شد. محمدحسن خان اعتماد السلطنه در کتاب «الماثر و الاثار» درباره ایشان می نویسد : «مرحوم آقامیرزا نهاوندى فقیهى نبیه و مجتهدى محقق بود و در بروجرد مى نشست و تکمیل أصول را نزد سیّد میرزا شفیع اصولی، به انجام رساند و از اقبال دنیوى هیچ بهره اى نبرد.» همچنین مرحوم علامه آقابزرگ تهرانى در کتاب «نقباء البشر» در احوالات او مى نویسد : «المیرزا آقا النهاوندى عالم متفنن و فقیه عارف، تلمذ فى بروجرد على العلامه السید شفیع جابلاقى و کانت اشتغاله باصفهان على العلامه السید اسدالله بن السید حجة الاسلام اصفهانى و کان کثیر الاعراض عن الدنیا و اهلها محبا للعزلة و الانزوا...» آقامیرزا نهاوندی دانشمندی پر از هنرهای بسیار و فقیهی عارف و در بروجرد نزد علامه سید شفیع جابلاقی شاگردی کرد و در اصفهان نیز در محضر علامه سید اسدالله بن سید حجت الاسلام اصفهانی بود و بسیار از دنیا و اهل آن روی برگردان بود و عزلت نشینی و انزوا و خلوت را بیشتر دوست می داشت.(نقباء البشر، ج۲، ص۱۷۳) آیت الله میرزا آقا علاوه بر سیادت دینى و مراتب عالى مرجعیت از جمله عارفان وارسته عصر خود بود، به طورى که هنوز سال خوردگان و معمرین شهر از کرامات ایشان یاد مى کنند. در یادداشت هاى مرحوم میرزا محمّد غفلتى بروجردى آمده است که؛ «هنگامى که ناصرالدّین شاه به نهاوند سفر مى کند، حاکم وقت از علماء دعوت مى کند که به دیدار شاه بروند، جناب میرزا آقا هم از جمله دعوت شدگان بوده است. مى گویند؛ هنگام غروبى که آقا طبق معمول در کنار باغچه حیاط خود با تنى چند از دیدار کنندگان نشسته بود، یکى از فراش هاى حکومتى پیغام حاکم را به مرحوم آقا مى رساند که باید به دیدار ظل الله برود، ایشان با بى اعتنایى پاسخ مى دهند، برو به حاکم بگو که ما در پناه ظل الله هستیم.» از تالیفات او می توان به آثاری چون؛ *رساله عملیه *شرح اسفار صدر المتالهین(ملاصدراى شیرازى) *حاشیه اى بر کتاب «المواقف» قاضى عضدالدین ایجى *حاشیه اى بر کتاب «کنزالعرفان» فاضل مقداد اشاره نمود که متاسفانه هیچ کدام از کتاب هاى فوق، در دسترس نمى باشد. اما رساله عملیه ایشان توسّط فراش هاى عین السلطنه(حاکم وقت نهاوند) از بین رفت، و بقیه کتاب ها در سیل ۱۳۱۷ قمری در نهاوند از بین رفت.(دانشنامه فرهیختگان نهاوند، فرهنگان۳) مرحوم آقامیرزا حجت فرزندان متعددى داشت که معروف تر از همه آنان، مرحوم آقامحمد، فرزند دوم ایشان است که مراحلى از سیر و سلوک معنوى را گذراند و در زمره اولیا قرار گرفت و در سال ۱۳۱۱ شمسى از دنیا رفت.(ستارگان نهاوند، صص۴۹_۵۰) سرانجام ایشان در سال ۱۲۸۳ شمسی برابر با سال ۱۳۲۲ قمری بعد از خواندن «نماز خاص» بلایا، به خاطر همه گیر شدن وبا در شهر، در مصلاى شهر، جایى که هم اکنون مقبره اوست و قبلا ملک شخصى ایشان بوده، بعد از چندى دعوت حق را لبیک گفت و پیکرش در نهاوند محلى که هم اکنون مقبره اوست به خاک سپرده مى شود‌. ✍کانال #علمای_همدان 🆔 @OlamayeHamedan

📷تصویر #قبور_علماء 🕌تصویری از مزار مرحوم آیت الله #میرزاحجت_نهاوندی(رضوان الله علیه) واقع در شهر نهاوند استان همدان ✍کانال #علمای_همدان 🆔 @OlamayeHamedan

0⃣6⃣2⃣ #معرفی_علمای_همدان 👤مرحوم آیت الله حاج #سید_جلال_شریفی_همدانی(رضوان الله علیه) 📆متوفی : سال ۱۳۷۵ شمسی 🕌مدفن : قم_امامزاده علی بن جعفر(ع) ✍کانال #علمای_همدان 🆔 @OlamayeHamedan

#زندگینامه 🔰مرحوم حاج سید جلال شریفی همدانی فرزند مرحوم «سید محمود» در سال ۱۲۸۶ شمسی(۱۳۲۵ قمری) در روستای سامان از توابع بخش نوبران در شمال غربی شهرستان ساوه در استان مرکزی به دنیا آمد. پدرش مرحوم محمود بن محمد بن بهرام بن موسی حسینی شریفی همدانی بود. خاندان او از اجله سادات و محترم منطقه همدان بود. سید جلال پس از طی تحصیلات ابتدایی و دبستان در زادگاه خود، برای تحصیل علوم دینی و معارف اسلامی به همدان رفت و دروس مقدمات و بخشی از دروس سطوح علوم حوزوی را در حوزه علمیه مرحوم آیت الله العظمی #آخوند_ملاعلی_معصومی_همدانی گذراند. سپس برای ادامه تحصیل و تکمیل مدارج علمی به حوزه علمیه قم عزیمت نمود. او در قم از محضر اساتید و علمایی چون؛ *مرحوم آیت الله شیخ موسی زنجانی(عباسی) *مرحوم آیت الله سید مهدی مرعشی[قوانین الاصول] *مرحوم آیت الله سید کاظم مرعشی بهره مند شد و سپس در حدود سال ۱۳۱۶ شمسی به نجف اشرف رفت و یک سال از محضر مرحوم آیت الله شیخ محمدحسین غروی اصفهانی(کمپانی) و مرحوم آیت الله العظمی سید ابوالحسن اصفهانی استفاده نمود و مجدد به ایران بازگشت و در قم ساکن شد. او در این مدت سکونت خود در قم، ادامه دروس خارج فقه و اصول را از محضر مراجعی چون؛ *مرحوم آیت‌الله العظمی سید محمد حجت‌کوه‌کمری *مرحوم آیت‌الله العظمی سید محمدتقی خوانساری *مرحوم آیت‌الله العظمی میرزامحمد فیض قمی *مرحوم آیت‌الله العظمی سید احمد خوانساری *مرحوم آیت‌الله العظمی سید حسین طباطبایی بروجردی بهره مند گردید. مرحوم سید جلال شریفی در کنار تحصیل، به تبلیغ و ارشاد مردم نیز می‌ پرداخت و در ضمن در ماه‌های تعطیلی و ایام تبلیغ به استان همدان می‌رفت، و با سخنرانی و جلسات علمی خود، مردم را از علم و معرفت خود بهره مند می ساخت. حجت الاسلام عبدالحسين جواهر كلام در کتاب «تربت پاکان قم» درباره ایشان می نویسد : «حقیر مکرر در مکرر ایشان را در مجالس مختلف و منزل آقایان قم زیارت می‌کردم، بسیار مردی سنگین، محترم، اخلاقی، و همیشه در حال ذکر و دعا بود. سیمای نورانی داشت و کثیر الصمت بود و اگر لب باز می‌گشود مستمعین را به فیض می‌رسانید، قدی کوتاه و محاسنی سفید و عینکی سیاه داشت. در اثر کهولت سن عصا به دست می‌گرفت، و آرام آرام راه می‌رفت. در خیابان چهار مردان (سجادیه) در منزلی قدیم و کهنه سکونت داشت. دوسه مرتبه در منزلش زیارتش کردم، کتابهای متفرقه در اختیار داشت و از همه بیشتر کتابهای روضه و منبر و اخلاق و تفسیر و حدیث را مطالعه می‌فرمود، و چند قطعه عکس و سند در اختیارم گذاشت، از مال دنیا جز همان منزل قدیمی و چند طاقچه کتاب فکر نمی کنم، چیز دیگری در حوزۀ اختیارش بود.»(تربت پاکان قم، ج۱، ص۴۶۰) او در قم به تدریس علوم دینی و اخلاقی مشغول بود و در مجالس مختلف، با چهره‌ای نورانی و اخلاقی برجسته، به هدایت و ارشاد مردم می‌پرداخت. سکونت او در خانه‌ای قدیمی در خیابان چهارمردان قم(سجادیه) نشان‌دهنده ساده‌زیستی و زهد او بود. مرحوم سید جلال شریفی به دلیل اخلاق نیکو، زهد و پارسایی، در میان مردم و علمای قم و همدان جایگاه ویژه‌ای داشت. او فردی کثیرالصمت بود و تنها زمانی سخن می‌گفت که سخنانش برای مستمعین مفید باشد. او در عین حال، همواره در حال ذکر و دعا بود و با سیمایی نورانی و محاسنی سفید، الگویی از یک عالم دینی متعهد و اخلاق‌مدار به شمار می‌رفت. سرانجام این عالم ربانی در شب جمعه روز ۲۰ دی سال ۱۳۷۵ شمسی برابر با روز ۲۹ شعبان سال ۱۴۱۷ قمری در شهر مقدس قم از دنیا رفت و در عصر روز جمعه پیکرش تشییع و در جوار آستان مقدس امامزاده علی بن جعفر(علیهما السلام) به خاک سپرده شد. ✍کانال #علمای_همدان 🆔 @OlamayeHamedan

📷تصویر #قبور_علماء 🕌تصویری از مزار مرحوم آیت الله حاج #سید_جلال_شریفی_همدانی واقع در قبرستان جوار آستان امامزاده علی بن جعفر(ع) واقع در قم ✍کانال #علمای_همدان 🆔 @OlamayeHamedan