eitaa logo
امید صادق | سهیل کیارش
2.2هزار دنبال‌کننده
7.7هزار عکس
3.8هزار ویدیو
37 فایل
بیانیه گام‌دوم: نخستین توصیه‌ی من امید و نگاه‌ خوشبینانه به آینده‌است.آنچه میگویم یک #امید‌_صادق و متکی به واقعیتهای‌ عینی‌ است. سیاست‌ تبلیغی و رسانه‌ای‌ دشمن،مأیوس‌ سازی مردم،مسئولان و مدیران ما از آینده‌ است. کانال توسط ادمین مدیریت میشود. @admin_s_a
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از کانال خصوصی جهت ملاحظه
سه گانه راهبردی درباره نتایج آراء تهران زمان نگارش: شنبه ۱۲ اسفند ۱۴۰۲، ساعت۱۶ اول اینکه: حماسه ۲۵ درصد مردم تهران در حضور پای صندوق رای چیزی شبیه معجزه و قطعا برای خواص تکلیف آور مضاعف است. مرددین هم که نیامدند نگاهشان به آینده است و مهلت داده‌اند. کسانی هم که به خاطر قهر رای نداده‌اند شایسته خدمتند و میتوان با اندکی خدمت صادقانه دلشان را بدست آورد چون مردم تهران در مجموع رقیق‌القلب و با محبتند و البته این به خاطر محبت سیدالشهداء(ع) است. و اینکه چرا نمی‌توانیم دلشان را بدست بیاوریم جای تامل است که در این مجال نمی‌گنجد. طبق نتایج آراء تا کنون، این ۲۵ درصد مثل رای دهندگان انقلابی در شهرهای بزرگ بسیار محتاطانه و تکلیف مدارانه و تجربه گرا رای داده اند. فقط به کسانی که می‌شناختند رای داده‌اند و نه کس دیگر و حتی آنها که قبلاً می‌شناختند را با اندک لغزشی از لیستشان خارج کرده‌اند. پیام رای آنها هم بی اعتمادی به و هم احتیاط راجع به است. آنها دل را به دریا زده اند و از طرفی با لبیک به فرمان ولی امر برای حفظ انقلاب پای صندوق آمده اند و از طرفی به هیچ وجه به ,نظام_پندارها و و... اعتماد نکرده‌اند و حتی از بین جدید هم نگفته‌اند که باید به یکی تماما رای بدهیم تا مثلا چه و چه نشود و البته شاید چون ترس داشته اند که های جدیدی سبز شود. کما اینکه حتی به مثل برادر رائفی پور با بیشترین نفرات موفق در سی نفر تهران باید گفت « ای کاش عکستان را بالای لیست نمی‌زدید » و این سخن البته نافی مجاهدت این جوان عزیز نیست. این رای نشانه یک تحول بزرگ و راهبردی است که میتوان آن را نامید و بسیار مبارک و رو به جلو در جهت توسط مردم و نه خالص_سازی توسط خواص است. در کل توصیف رای مردم یک جمله است: « به فرمان ولی امر برای حفظ نظام و پیام به دشمن در انتخابات شرکت کرده‌اند، به اصلحی که تشخیص داده‌اند رای داده‌اند و باقی را به خدا سپرده‌اند. والسلام.» دوم اینکه: برای ریاست مجلس که راس و صورت آن است و رویکرد اصلی مجلس را تعیین میکند از سویی و از سویی مطرح است. آقایان ذوالنوری، حاجی‌بابایی،پژمانفر، نیکزاد، حاجی دلیگانی و... بیشتر به تجربه و سابقه نزدیکند و آقایان نبویان، رسایی و آقا تهرانی به گفتمان. البته با تحلیل اشتباه پایداری در ترس از حضور باهنر و نوبخت که غلط از آب درآمد و ناشی از عدم شناخت مردم بود، استاد آقاتهرانی دورتر هستند اگرچه این تحلیل شخصیشان نبوده باشد. در حرکت و جلسات درباره ریاست مجلس که قاعدتا از دیشب شروع شده باید پیام مردم مبنی بر «انتخاب اصلح و سپس توکل بر خدا» رعایت شود و این در نظر نگارنده تاکید بر گفتمان و سپس تجربه است. چون چهار سال بر تجربه و سابقه اجرایی تاکید شد و چوب آنرا در نرسیدن به اهداف بلند خوردیم. از گفتمانی بودن و کم تجربه بودن در ارتباطات و سیاست‌ورزی هم نباید ترسید. همانطور که در دور قبل فرد اجرایی مجبور بود که از رو هم که شده سخنرانی گفتمانی کند فرد گفتمانی هم با اخلاص و کمک دلسوزین میتواند تجربه اداره مجلس را به سرعت پیدا کند. سوم اینکه: با اینکه می‌داند این حرفش توسط دوستان جوانش هم شنیده نخواهد شد می‌گوید: اگر همه بزرگترها یکبار برای همیشه روی توافق کنند و او را رییس مجلس کنند و به او کمک نمایند تدریجا در ذیل این انتخاب انقلاب گونه اللهی شکل می‌گیرد و آنچنان شور و نشاط و امیدی در سرتاسر کشور میان جوانان و نخبگان جوان شکل خواهد گرفت که حد آن قابل تصور نیست و برکات آن از جمله توقف رفتن نخبگان، جایگزینی بیشتر جوانان در مناصب و در کل تحویل کشور به جوانان در همه جان از جمله نیروهای نظامی را به دنبال خواهد داشت و این خود زمینه ساز در آینده خواهد بود. همان چیزی که از سال ۹۸ آقا بر آن تاکید کردند و در ۱۴۰۰ به بخش کمی از آن رسیدیم و البته آنها که نگارنده را می‌شناسند می‌دانند که این سخنان حتی کمی به معنی ندیدن اخلاص و تلاش رییس جمهور فعلی نیست بلکه آه حسرتی است میان بهتر و به. والسلام بنده خدا علی کیان