⭕ سهم خواهی یعنی دنیاطلبی 🔸 وقتی برای ما پیروزی به هر قیمتی، نشستن بر اریکه قدرت و رسیدن به امیال نفسانی مان اولی باشد، حاضریم تن به هرگونه ساز و کار غیر توحیدی انتخاباتی بدهیم. 🔸 سهمیه خواهی یعنی نفی اصالت های توحیدی، یعنی آری به قبیله گرایی سیاسی، یعنی زیرپا له کردن گفتمان اصیل انتخاب اصلح، یعنی تن دادن به بازی کاسبان سیاسی، یعنی همنوایی با دوزیست واران سیاسی، یعنی قربانی کردن حقیقت به پای مصلحت، یعنی تقسیم کردن کیک قدرت، یعنی عدول از اصول و شاخص ها، یعنی تقدیم الاراذل و تاخیر الافاضل. 🔸 به علامه مصباح اعتراض می‌کردند که او در مقابل وحدت سیاسی، «حساسیت‌های خلوص‌طلبانه» به خرج می‌دهد. او معتقد بود بودند نسبت‌مان را با جریان‌های دیگر، فقط در چهارچوب «معیارهای مکتبی» تعریف می‌کنیم، نه «ملاحظه‌های عمل‌گرایانه» و «ائتلاف‌های سهم‌خواهانه». 🔸 امروز صحنه انتخابات بیش از همیشه لخت و عریان است. گفتمان توحیدی انتخاب اصلح، گفتمان اصیلی بود که استاد عزیزمان مصباح دوستان، آن را سالها سر دست گرفت و هزینه های آن را هم داد. امروز هم باذن الله شاگردان حقیقی و گفتمانی این علامه بصیر، تن به وحدت های سهمیه خواهانه، انانیت پرستانه، گعده ای و محفلی نخواهند داد. 🔸 مبنای برخی ائتلاف‌ها صرفا وصول به قدرت سیاسی است، در آنها معیارهای مکتبی به حاشیه‌ رفته‌اند. در این منطق سیاسی، «صالح مقبول» و حتی «ناصالح نامقبول» بر «اصلح» ترجیح دارد، چون اولی، امکان رأی‌آوری بیشتری دارد و دومی نیز تحمیل اصحاب پنهان قدرت است. عمل‌گرایی یعنی ترجیح «قدرت» بر «حقیقت». #علی_ریاحی_پور