🌹 پیشنهاد ویژه و مهم حجه الاسلام پناهیان برای سومین شب قدر ➕ هشدار جدی آیت الله بهجت(ره) مجلس اضطراربگیرید #شب_قدر_سوم ✅

🌹نقش اخلاص در کار جمعی به مسئله اخلاص آقا باید اندکی دقت کرد. مسئله‌ای كه از روز مكلف شدن، یعنی از روزی كه قابل خطاب الهی شديم به ما گفتند که در نماز بايد قصد اخلاص داشته باشيد، اخلاص در عمل داشته باشيد. 👈اين اخلاص دريايی از عظمت است كه اگر انسان در آن دقت كند، میبيند كه خيلی آموزنده است. ما را میخواستند با اين كلمه "اخلاص" تربيت كنند. ❗️اخلاص يعنی چه؟ ✅از نظر لغوی اخلاص يعنی خالص بودن. ❗️اخلاص در نماز يعنی چه؟ ✅يعنی فقط خالصا برای خدا نماز خواندن. عوامل محرك انسان برای عمل خارجی چند گونه است.

انسان گاهی محركهای شخصی دارد. 🍝مثلا در غذايی كه بنده میخورم 🛤راهی كه می‌روم ⛳️به ديدن دوستی که برای تفريح می‌روم عامل شخصی مؤثر است. 👌يعنی عواطف من، احتياجات من و رغبت من، من را وادار می‌كند كه اين کار را بکنم. گاهی از اوقات عامل وسيعتر از "مــن" است؛ برای خاطر بچه‌ام، برای خاطر زنم، برای خاطر خانواده‌ام، اين كار را انجام میدهم. 👥👤گاهی از اوقات برای خاطر مردم كاری را انجام میدهم، برای خاطر وجيه المله شدن كاری را انجام میدهم، برای خاطر كسب افكار عمومی كاری را انجام میدهم. وقتی هم هست که برای خاطر خدا كاری را انجام میدهم. ✨🌟✨

🔷حالا که عوامل محرك يك عمل (خواهش می‌كنم كمی دقت بفرمایيد تا اين عقده‌ای كه در زبان من در اين باره هست، حل بشود) متعدد و متنوع است، 🔸اگر من عامل محرك خود را فقط "خدا" قرار دادم و سعی كردم با تمرين در نماز و در عبادات و در اعمال، به آن مقامی برسم كه قرآن میفرمايد: " وَاعلَموا اَنَّ اللهَ یَحولُ بَینَ المَرءِ وَ قَلبِهِ" 🌸یعنی در پشت قلب من و مركز ستاد فرماندهی بدن من خدا قرار گرفت، اگر من توانستم به اين مقام برسم و اين كار را انجام دادم، يعنی در عمل خارجی خدا را محرك خود قرار دادم، نتيجه چه میشود؟ 🔴نتيجه اين میشود كه جنباننده عضلات من و محرك دست و پای من و زبان من در كار خودم، خدا خواهد شد.

در این صورت، چه اثری در بدن من و در وضع من میگذارد؟ ✔️آثار بسیاری دارد. مثالی میزنم. 💭گاهی از اوقات در محاکم جريمه‌ای سبب و مباشر دارد، يعنی يک نفر دیگری را تحريك می‌كند كه جنايتی را مرتكب شود. سبب كسی است كه تحريك می‌كند و به كسی كه عمل را انجام میدهد، مباشر میگویند. 📚 در فقه ما در باب قتل مفصل بدان پرداخته‌اند. در قانون جرائم وقتی به سبب و مباشر میرسند، اینگونه میگویند كه سبب و مباشر هر دو شريك جرم‌اند. ⭕️اما با یکدیگر تفاوت می‌كنند؛ گاهی سبب اقوای از مباشر است و گاهی مباشر اقوای از سبب است.

⚠️مثلا شخصی انسان عاقلی را وادار به ارتكاب جرمی میکند. اينجا مباشر اقوی است، زیرا انسان عاقل رشيد توانايی است كه جنایتی مرتکب شده است. تحریک ديگری اثر اصلی و اساسی نداشته است. مباشر خودش عقل و فكر داشته. 🔵اما گاهی شخصی بچه‌ای را تحريك می‌كند، ناقص العقلی را تحريك می‌كند. اينجا میگویند که سبب اقوی از مباشر است، يعنی کسی كه عمل را انجام داده است، ابزار بوده، مثل شمشيری كه من به دست میگيرم و كسی را با آن مجروح می‌كنم. ⚔ شمشير اراده‌ای ندارد. 💢اگر شخصی آمد و بچه‌ای را يا زنی را يا ناقص العقلی را تحريك به عملی كرد، میگویند که سبب اقوای از مباشر است و فعل را به سبب نسبت میدهند و سبب را مجرم میشناسند.

در حسنات هم همينگونه است. گاهی تاجری یا ثروتمندی خودش به فكر می‌افتد كه مؤسسه‌ای را بسازد. 🏢👨🏻‍💻 اين شخص خودش اين كار را انجام داده است و ثواب و اجر و تقدیر الهی هم از آن خودش است. ♨️اما يک وقت اینگونه نیست. آنطور که گفتند، آقايون تشريف میبرند پيش آقای محترمی و وادارش می‌كنند که ده هزار تومان پول آهن احمدیه را بدهد یا قناسی آن را بخرد و يك ميليون تومن از زمينهايی كه دارد در اختيار اين مؤسسه بگذارد.

💠البته این هم اجر دارد اما اجر اول مال شمايی است كه او را برانگيختيد. اسم مال شماست، خلوص مال شماست و او هم از این عمل بی بهره نيست. 🖊بنابراين، اين مسئله ما را به اينجا میرساند كه اگر كسی داعی و باعث عملی شد، يك شخصی هم واسطه بود، مباشر بود، 🔻اگر اين مباشر از خود اراده‌ای داشت، فعل به او نسبت داده میشود. اما اگر اين مباشر در مقابل آن سبب بااراده بود، فعل به سبب نسبت داده میشود. ✔️✅✔️✅

بعد از اين مقدمه كه روشن شد، به سراغ اعمال صالحه می‌آییم. 😇اگر ما در افعال و اعمال صالحه از خودمان اراده‌ای داشته باشيم، فعل به ما نسبت داده میشود. 💸اگر پولی به فقيری میدهيم تا وجدانمان راضی بشود، كار خير میكنيم كه جامعه ما را خوب بشناسد، محرك ما در اين عمل خارجی "مــن" است، "أنــا" است. اما اگر تمرين كردم و با اين تعليم آموزنده‌ای كه در اسلام است، 💎یعنی مسئله اخلاص💎 كاری كردم كه من برای خود و به اراده خود كاری انجام ندادم، اين كار را میكنم چون خدا گفته، 🌺يعنی سرنخ دست خدا باشد؛ اگر اخلاص قوی شد، انسان به مرحله فنا میرسد فنای در ذات الهی.... در این حالت وقتی خدا میگوید: ✅برو، میرود؛ میگوید: ✅بايست، میايستد.

آن وقت این شخص علی میشود كه وقتی روی سينه عمرو بن عبدود مینشيند، 😡تا غضب می‌كند از روی سینه بلند میشود كه مبادا ذره‌ای شمشير را با قدرت بيشتری بياورد و مقداری از "أنــا"، از ذات علی در اين عمل شركت كند. به اين مرحله كه رسيد ✋دستش برای خدا حركت میكند فشار می‌آورد میُكشد صلح میكند🏳 زبانش برای خدا بهحركت درمی‌آید ❤️قلبش برای خدا میتپد افعالی كه از اوصادر میشود برای خدا صادر میشود. 🌸🌸👌

يعنی مباشر به صورتوسیله‌ای در دست خدا درمی‌آید. در اين صورت، بنابر قانونسبب و مباشر فعل را به چه كسی نسبت میدهند؟ ✨اول بهخدا، یعنی فعل خدا میشود. وقتی فعل خدا شد چه اتفاقیمی‌افتد؟ قدرتش بيشتر است، ابديتش بيشتر است، شمولشبيشتر است، هماهنگی‌اش با جهان بيشتر است. ☢⭕️