#احکام #احکام_روزه #بیماری ۱. ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺪ ﺭﻭﺯﻩ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭ ﺿﺮﺭ ﺩﺍﺭﺩ ﻳﺎ ﺧﻮﻑ ﺿﺮﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺭﻭﺯﻩ ﺭﺍ ﺗﺮﮎ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺭﻭﺯﻩ ﺑﮕﻴﺮﺩ ﺻﺤﻴﺢ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﺣﺮﺍﻡ ﺍﺳﺖ، ﺧﻮﺍﻩ ﺍﻳﻦ ﻳﻘﻴﻦ ﻭ ﺧﻮﻑ ﺍﺯ ﺗﺠﺮﺑﻪ ‌ﯼ ﺷﺨﺼﯽ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎ ﺍﺯ ﮔﻔﺘﻪ ﯼ ﭘﺰﺷﮏ ﺍﻣﻴﻦ ﻳﺎ ﺍﺯ ﻣﻨﺸﺄ ﻋﻘﻠﺎﻳﯽ ﺩﻳﮕﺮ.‏ ۲. ﻣﻠﺎﮎ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺭﻭﺯﻩ ﺩﺭ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺑﻴﻤﺎﺭﯼ ﻳﺎ ﺗﺸﺪﻳﺪ ﺁﻥ ﻭ ﻋﺪﻡ ﻗﺪﺭﺕ ﺑﺮ ﺭﻭﺯﻩ ﮔﺮﻓﺘﻦ، ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺧﻮﺩ ﺭﻭﺯﻩ ﺩﺍﺭ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﺍﺳﺖ، ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﺍﮔﺮ ﭘﺰﺷﮏ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﺭﻭﺯﻩ ﺿﺮﺭ ﺩﺍﺭﺩ، ﺍﻣﺎ ﺍﻭ ﺑﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺩﺭﻳﺎﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺿﺮﺭ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺑﺎﻳﺪ ﺭﻭﺯﻩ ﺑﮕﻴﺮﺩ، ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺍﮔﺮ ﭘﺰﺷﮏ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﺭﻭﺯﻩ ﺿﺮﺭ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭﻟﯽ ﺍﻭ ﺑﺪﺍﻧﺪ ﺭﻭﺯﻩ ﺑﺮﺍﻳﺶ ﺿﺮﺭ ﺩﺍﺭﺩ ﻳﺎ ﺧﻮﻑ ﺿﺮﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺭﻭﺯﻩ ﺑﮕﻴﺮﺩ.‏ ۳. ﻫﺮﮔﺎﻩ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﺍﺵ ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺭﻭﺯﻩ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭ ﺿﺮﺭ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﺭﻭﺯﻩ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﻌﺪ ﻓﻬﻤﻴﺪ ﺭﻭﺯﻩ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭ ﺿﺮﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻗﻀﺎﯼ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺎ ﺁﻭﺭﺩ.‏ ۴. ﭘﺰﺷﮑﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻴﻤﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﻩ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﺿﺮﺭ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻣﻨﻊ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮔﻔﺘﻪ ﯼ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﺁﻭﺭ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﺧﻮﻑ ﺿﺮﺭ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻏﻴﺮ ﺍﻳﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ.‏‏ ❀〇🍃 ⃟🌺❀❀〇🍃 ⃟🌺❀ ↝【 https://eitaa.com/joinchat/3662610477Cf4df6705a7 】↜ ═══‌‌‌‌♥️ℒℴνℯ♥️═══ ╰➤@ashganhosein