بسم الله الرحمن الرحیم به خون آلوده کردی دست هایت را چرا آخر ؟ چه راحت دست شستی ناگهان از سبط پیغمبر... چه دستی !روسیاه تا ابد دستان ننگینت ... که زهرا می کند همواره و همواره نفرینت چه در سر داشتی ؟دل کندی از آن مهربان آقا «کریم ابن الکریم»او که گدای نام او دنیا دم افطار شد این بار چیدی سفره ای رنگین و تزیین کرده بودی سفره را با جام زهرآگین ولی از این ستم او دم نزد کرد آبروداری اگرچه تشت رسوایی زمین خورد آخرش آری چه تشتی که پر از خون و پر از حرف دو پهلو بود پر از آن داغ هایی که میان سینه ی او بود چه آسان بر خودت بستی در آغوش رحمت را تو ای هم‌صحبت باران! تو ای همسفره دریا ! نمک خوردی نمکدان را شکستی بر سر خوانش حرامت باد عمری که نشستی بر سر خوانش همان خوانی که روزی می دهد تا حشر عالم را و مهمان می کند دور خودش اولاد آدم را نه همیاری!نه غمخواری!غریب در وطن بوده بمیرم من برای او که با تو همسخن بوده .... #فاطمه_معصومه_شریف #امام_حسن جان #امام_حسن_مجتبی علیه السلام #غریب #کریم #مدینه #غریب_مدینه #جعده @masoome_sharif