آن کس که تخصص ندارد و کاری را میپذیرد، بیتقواست
شهید مصطفی چمران:
میگویند تقوا از تخصص لازمتر است، آن را میپذیرم. اما می گویم «آن کس که تخصص ندارد و کاری را میپذیرد، بیتقواست».
✍ چقدر این مطلب بدرد حال روز این روز های کشور مان و مسیولینی که برای بدست آوردن مسیولیت دست و پا میزنند اما لیاقت ندارند میخورد.
#چمران #تقوا #مسئولیت
3.04M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
❌این حرف مخبر خیلی مهمه!با دقت زیاد گوش بدید..
✍در پَست بودن تفکر جبهه اصلاحات هیچ شکی نیست ، و پخش این فیلم به هیچ عنوان حمایت از طیف یا شخص خاصی نیست
فقط آن تفکر خبیث در کار نباشد ،
بعد از بررسی فنی و متقن "متخصصِ مومن" انتخاب کنید
نیروی مومن و متخصص زیاد است
خط انقلاب یکی است گفتمان انقلاب زیاد است
#تقوا #مسئولیت
آن کس که تخصص ندارد و کاری را میپذیرد، بیتقواست
شهید مصطفی چمران:
میگویند تقوا از تخصص لازمتر است، آن را میپذیرم. اما می گویم «آن کس که تخصص ندارد و کاری را میپذیرد، بیتقواست».
✍ چقدر این مطلب بدرد حال روز این روز های کشور مان و مسیولینی که برای بدست آوردن مسیولیت دست و پا میزنند اما لیاقت ندارند میخورد.
روایت داریم در زمان حکومت حضرت حجت هیچ احدی دلش نمیخواهد که مسئول شود
چون به شدت مورد بررسی قرار میگیرد
و باید آن مسئول و حاکم به مثل فقرا زندگی کند
#چمران #تقوا #مسئولیت
🔴تقوا سه گونه است:
۱-تقوای گریز
۲-تقوای پرهیز
۳-تقوای ستیز
گریز،آن است که از محیط گناه آلود دوری کنی.
پرهیز،آن است که بتوانی در محیط گناه آلود،خودت را پاک نگهداری.
ستیز،آن است که در صحنه بمانی و با مظاهر گناه مبارزه کنی و محیط سالمی ایجاد کنی.
گاهی باید مانند موسی در کاخ فرعون بمانی و سکوت کنی و فقط خودت را حفظ کنی.
و گاهی یوسف وار باید از صحنه گناه فرار کنی و راه گریز را برگزینی.
و گاهی هم ابراهیم وار با گناه و شرک و بت پرستی مقابله و ستیز کنی و بت شکن شوی.
تشخیص اینکه کدام تقوا وظیفه شرعی من است؛ نیز خودش نیاز به توفیق الهی و بصیرت دینی و تقوای عملی دارد...
#تقوا
#گناه
#توبه
@ggoIIIle_NARJES
🌳🍃اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ🍃🌳
📌امام صادق صلواتاللهعلیه فرمودند:
هرکه دوست دارد در زمره اصحاب قائم علیهالسلام قرار بگیرد، پس باید که #انتظار کشد و با #ورع و #تقوا و #اخلاق_خوش زندگی نماید؛ که فقط چنین کسی منتظر است.
📚اثبات الهداة ( حرعاملی)، ج۵، ص۱۵۹