قرآن ترجمه المیزان سوره 51 سوره مبارکه الذاريات صفحه 521 وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْحُبُكِ (7) قسم به آسمان صاحب راه ها. (7) إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُخْتَلِفٍ (8) که حتماً شما در گفتارى مختلف هستيد. (8) يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ (9) کسى از آن (حق) گردانده مى شود که منحرف شده باشد. (9) قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ (10) مرگ بر اين گمان پردازان [که حقايق را انکار مى کنند]. (10) الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ (11) همانان که در گردابى [عميق از جهل] غافل مانده اند. (11) يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ (12) [از روى تمسخر] مى پرسند: روز جزا چه وقت است؟ (12) يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ (13) همان روزى است که آنان بر آتش عذاب خواهند شد. (13) ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَٰذَا الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ (14) بچشيد عذابتان را، اين است آنچه [از روى تمسخر ]خواهان شتاب در [آمدن] آن بوديد. (14) إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (15) همانا تقواپيشگان در باغ ها و [کنار] چشمه هايى خواهند بود. (15) آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَٰلِكَ مُحْسِنِينَ (16) در حالى که آنچه را پروردگارشان به آنان عطا کرده است دريافت مى کنند; زيرا ايشان پيش از اين نيکوکار بودند. (16) كَانُوا قَلِيلًا مِنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ (17) روش آنان اين بود که اندکى از شب را مى خوابيدند. (17) وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ (18) و در سَحَرها آنان طلب آمرزش مى کردند. (18) وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ (19) و در اموالشان براى سائل و محروم حقّى بود. (19) وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِلْمُوقِنِينَ (20) و در زمين براى اهل يقين نشانه هايى [از قدرت خداوند] است. (20) وَفِي أَنْفُسِكُمْ ۚ أَفَلَا تُبْصِرُونَ (21) و نيز در خود شما، پس آيا [به چشم بصيرت ]نمى نگريد؟ (21) وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ (22) و عطاياى [خدا به] شما و آنچه به آن وعده داده مى شويد فقط در عالم بالا است. (22) فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنْطِقُونَ (23) پس قسم به خداوندگار آسمان و زمين که اين مطلب حقّ است همان گونه که سخن گفتن شما [حقّ] است. (23) هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ (24) آيا داستان ميهمانان ارجمند ابراهيم به تو رسيده است؟ (24) إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا ۖ قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُنْكَرُونَ (25) آن گاه که بر او وارد شدند پس سلام گفتند: گفت: سلام [بر شما] مردمى ناشناخته ايد! (25) فَرَاغَ إِلَىٰ أَهْلِهِ فَجَاءَ بِعِجْلٍ سَمِينٍ (26) پس پنهان به سوى خانواده اش رفت، آن گاه گوساله فربهى [کباب شده] آورد. (26) فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ (27) پس آن را به ايشان نزديک کرد و گفت: بفرماييد ميل کنيد. (27) فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً ۖ قَالُوا لَا تَخَفْ ۖ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ (28) پس [چون ديد نمى خورند] ترسى از آنان به دل گرفت گفتند: مترس و او را به پسرى دانا بشارت دادند. (28) فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ (29) پس زنش فرياد کنان روى آورد و به صورت خود زد و گفت: [چگونه فرزند بياورم با اين که] پير زنى نازا هستم؟! (29) قَالُوا كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِ ۖ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ (30) گفتند: پروردگار تو چنين گفته است، بى شک او خود حکيم و دانا است. (30) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d