🟡سخنی با لیبرال‌ها و مدعیان صلح‌طلب وطنی 🖊 احمدحسین شریفی 🔹چند هفته است که دانشجویان در بسیاری از دانشگاه‌های مشهور آمریکا، از کلمبیا گرفته تا هاروارد و تگزاس، در دفاع از مردم مظلوم فلسطین به پا خاسته‌اند و تجمعات صلح‌طلبانه‌ای را در بسیاری از دانشگاه‌ها برگزار کرده و می‌کنند. پلیس آمریکا به شکل بی‌سابقه‌‌ای وارد دانشگاه‌ها شده و مع‌الاسف تعداد زیادی از دانشجویان را مورد ضرب و جرح قرار داده و تعداد فراوان دیگری را نیز دستگیر و بازداشت کرده است. حتی به صورتی وحشیانه به خبرنگاران حمله‌ور شده. «طوفان الاقصی» و «وعده صادق» دل‌ها و وجدان‌های بسیاری از دانشجویان و جوانان را در مهد لیبرالیسم بیدار کرده است. «لیبرالیسم صهیونیستی» و «حقوق بشر لیبرالیستی» به شکلی عریان، حق‌ستیزی و خشونت‌طلبی ذاتی خود را نمایان کرده است. 🔸در عین حال، تاکنون هیچکدام از «مدافعان وطنی لیبرالیسم» و «دلدادگان صلح‌طلبی اومانیسم»، در این باره موضع‌گیری نکرده‌اند! 🔻هر چند این بنده هیچ امیدی به بیداری و آگاهی غربزدگان وطنی ندارم. و معتقدم اینان به دلیل کینه‌ای که از انقلاب و نظام ولایت دارند، هرگز دست از لیبرالیسم برنمی‌دارند و هرگز نکته‌ای بر ضد لیبرالیسم بر زبان جاری نخواهند کرد؛ اما کمترین انتظاری که از مدافعان سینه‌چاک غرب می‌رود این است که لااقل در دفاع از دانشجویان آمریکایی، آن «اصول اخلاقی لیبرالیسم» و «مبانی انسانی صلح‌طلبی» و «بنیان‌های ارزشی تساهل و تسامح» و «روح مداراجوی لیبرالی»(!) را که سال‌هاست زیر پرچم آن سینه می‌زنند و همه هویت علمی و فرهنگی خود را به ترویج آنها در جامعه اسلامی گره زده‌اند، به صاحبان این شعارها گوشزد کنند! بندهای مختلف اعلامیه کذایی حقوق بشر را به آنان یادآوری کنند. «حق آزادی بيان»، «حق آزادی پس از بیان»، «حق تجمعات مسالمت‌آمیز» و ده‌ها حق ریز و درشت دیگر را به آنان خاطرنشان کنند. اندیشه‌های جان لاک و هایک و آیزایا برلین و ... را که به دانشجویان ما تعلیم می‌دهند، به رؤسا و استادان دانشگاه‌های غرب و دولت‌مردان آمریکایی و اروپایی نیز یادآوری کنند! #غرب‌گرایی #لیبرالیسم #روشنفکری

📍ناشنیده‌های مهم پیرامون روز کارگر #حتما_بخوانید 🔻انقلاب صنعتی در کنار توسعه صنایع باعث ظلم فراگیر به کارگران گردید تا حدی که به تدریج قیامهای بزرگ کارگری در قرن هجده میلادی در اروپا شکل گرفت. 🔻بعد از انقلاب فرانسه و وقوع تحولات فکری و فلسفی گسترده، اندیشه به ظاهر جذاب «فرد گرایی» و شعار ظاهرا جذاب قرار دادن انسان جایگاه بالای اختیار، موجب پایه گذاری #لیبرالیسم_اقتصادی شد. 🔻بر مبنای اصالت فرد و اصل آزادی در انعقاد قرارداد؛ دخالت دولت در قراردادهای کارگری منع شد و اعلام شد هر کارگر آزاد است هرکجا کار کند و هر کارفرما آزاد است هر که را مایل است استخدام کند. 🔻ابتدا تصور می شد این #آزادی، درمان ظلم های وحشتناک سرمایه‌سالاران است اما مدتی بعد عملا معلوم شد این آزادی و شعارهای زیبا موجب جهش سرمایه داران و استهلاک جسمی و روانی کارگران شد! 🔻لذا دورانی که به نام «آزادی مطلق» نام نهاده شده، بقدری سیاه و تلخ بود که جنبش های اعتراضی کارگری در قرن نوزدهم بیشتر شد. 🔻در ماه می ۱۸۸۶ میلادی ۹۰ هزار کارگر از ۱۲۰۰ کارخانه در شیکاگوی آمریکا اعتصاب کرده و خواستار تعدیل شرایط کار و کاهش ساعات کار طولانی شدند. 🔻در روز چهارم اعتصاب پس از حوادثی پلیس آمریکا به روی کارگران آتش گشود که شماری نامعلومی کشته، مجروح و بعداً چهارتن نفر از کارگران هم اعدام و تعدادی زندانی شدند نیز اعدام شدند!! 🔻از آن سال به بعد روز اول می، مصادف با ۱۱ اردیبهشت روز کارگر نامیده شده است. 🔻به عبارت دیگر #روز_کارگر یادبود یک حادثه تلخی است که مستقیماً ثمره اندیشه کثیف و خشن #لیبرالیسم و توله آن یعنی لیبرالیسم اقتصادی است. 🔸پ.ن: حالا در کشور ما لیبرال‌های وطنی مانند امثال #دکتر_غنی_نژاد در محیط دانشگاهی و ساختار اجرایی نظام نفوذ کردند و می خواهند عجوزه زشت و آدمکش لیبرالیسم را با لوازم آرایش سنتی آن یعنی رسانه به عنوان عروس رویاهای اقتصاد ایران برای چند باره نظام اسلامی قالب کنند!! #دست‌کارگران‌وطن‌را‌می‌بوسیم ✍حمیدرضا ابراهیمی