✨﷽✨ 🔴صله رحم ✍هيچ كس، #غربت و تنهايى و ناتوانى و بى كسى را دوست ندارد. همه خواستار قدرت و موقعيت و نفوذ و اعتبارند. اين بال و پر «پرواز» و بازوى «توانايى» براى انسان، اقوام و خويشاوندانند كه بودنشان قوّت قلب مى آورد و حمايتشان دلگرم مى سازد. هر چه به تحكيم رابطه هاى فاميلى بپردازيم و «#صله_رحم» و رفت و آمد و حرمت نهادن و نيكى كردن و بال و پر دادن به يكديگر در ميان مجموعه يك خانواده و فاميل بيشتر باشد، اعتبار و قدرت و شوكت آنان افزوده مى شود. نيكى به بستگان، جاى دورى نمى رود. ثمره احسان و اكرام نسبت به اقوام و عشيره، به خود #انسان برمى گردد و آنان را بعنوان يك «پشتوانه» و «تكيه گاه» در هنگامه خطر و مواقع نياز براى ما نگاه مى دارد. اگر از «#خويشان»، خيربه همديگر نرسد و همه بازوى يكديگر نباشند، از بيگانگان و «اغيار» چه انتظارى است؟!... بال پرواز هم باشيم، نه قيچى بريدن و چيدن بال و پر! 📚راه زندگی ، جواد محدثی ✅‌‌کانال استاد قرائتی ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ http://eitaa.com/joinchat/3818061843C235cbc6c5e

✨﷽✨ ✅«هر انسان عاقلی می‌شکند» آیه: «یوْمَئِذٍ یتَّبِعُونَ الدَّاعِی لاَ عِوَجَ لَهُ وَخَشَعَتِ الأَصْوَاتُ لِلرَّحْمَانِ فَلاَ تَسْمَعُ إِلاَّ هَمْسًا»(طه،۱۰۸) ترجمه: در آن روز همه مردم تابع حقی هستند که هیچ کژی در آن نیست و تمام صداها از خشیت خدا چندان خاشع است که جز صدای آهسته و پچ‌پچ، صدایی به گوش نمی‌رسد. نکته: اگر انسان بتواند در حد و اندازه خودش عظمت #خداوند را در آثار و نمودهای ظاهری درک کند و فقر و ناچیزی خود را نیز بفهمد، حالتی از فروشکستگی در او پدید می آید که در تمام وجودش رسوخ می کند و نمایان می شود. در این صورت، رنگ و رخسار، زبان و بیان، دیدگان، قدرت دیداری و شنیداری، راه رفتن و نشست و برخاست، همه و همه تحت الشعاع این درک قرار خواهند گرفت. مفهوم عظمت الهی برای بسیاری از #انسان ها روشن نیست و ذهن آن ها توان درک آن را ندارد. ازاین رو، برای آماده شدن ذهن جهت درک این مفهوم، می توان از تأمل در عظمت آفرینش بهره گرفت. عظمت کهکشان ها به قدری است که گاهی فواصل آن ها میلیاردها سال نوری تخمین زده شده است. در چنین فضای بی کرانی، چیزی به نام کره زمین وجود دارد که در برابر آن ها حتی به اندازه یک حلقه انگشتر یا یک گردو نیز به حساب نمی آید. حال تصور کنید که روی همین گردوی کوچک و ناچیز، شش میلیارد انسان با همه امکانات زندگی می کنند. در گوشه ای کوچک از این گردو، کشوری است و در گوشه ای از آن، شهری و در نقطه ای از آن، ما در حال زیستن هستیم. خداوند، خالق مجموعه ای از جهان هستی است که این عالم پهناور و عظیم، تنها گوشه کوچکی از آن به حساب می آید. حال در برابر خدایی که همه این جهان را با یک اراده آفریده و می تواند با یک اراده آن را نابود کند، عظمت این عالم چیست؟ من چه هستم؟ چگونه انسانی با این میزان از حقارت، به خود جرأت می دهد که به خدا بگوید: تو یکی، من هم یکی! تو گفتی، اما من انجام نمی دهم! این نهایت جهالت، حماقت و بی شرمی است. انسانی که همه داشته هایش، زبانش، چشمش، گوشش، نفسی که می کشد، فکری که می کند، خواسته ای که دارد، لذتی که می برد، گذشته اش، آینده اش، همه و همه از اوست. تصور و توجه به این امور، هر انسان عاقلی را فرو می شکند و حالتی از #خشوع قلبی در او پدید می آورد. در این حالت، به فرموده قرآن، چشمانش فروهشته می شود، تُن صدایش می شکند و هیچ توجهی به خود نخواهد داشت. 📚برگرفته از کتاب صهبای حضور، صفحه ۱۷۲-۱۷۴ ✅‌‌کانال استاد قرائتی ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ http://eitaa.com/joinchat/3818061843C235cbc6c5e

✨﷽✨ ✅«واقعاً بنده خدا هستیم؟» آیه: «وَ مَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنسَ إِلاَّ لِیَعْبُدُونِ» (ذاریات، آیه ۵۶) ترجمه: جن و انس را نیافریدم، جز برای اینکه مرا عبادت کنند. نکته: هدف از آفرینش #انسان پیدا کردن لیاقت برای دریافت عالی ترین درجات رحمت بی انتهای الهی است. رسیدن به این درجات عالی تنها در سایه اعمال اختیاری فرد میسر می شود. بنابراین، انسان باید تلاش کند تا شایسته درک آن نعمت عظیم الهی گردد. چنین وصلی جز در سایه بندگی خدا ممکن نیست. قرب الهی و کمالی که شایسته انسان است، تنها در سایه معرفت و شناخت خدا و در نتیجه عبادت و بندگی برای خدا پیدا می شود. #عبادت خدا به این معناست که انسان تلاش کند تا حقیقت بندگی خود نسبت به خدای متعال را درک کند و آن را در رفتارش نشان دهد. بفهمد و در عمل بفهماند که مالکِ او، و آنچه در دست اوست، خداست و هیچ چیز مال خودش نیست. شاید همه ما در مرحله اعتقاد چنین ایمانی داشته باشیم که همه چیز مال خداست، اما بندگی خدا زمانی محقق می شود که رفتار ما با این اعتقادمان منطبق باشد. وقتی متوجه هستیم چه چیزی مورد رضایت #خدا هست، ولی در رفتارمان، رضایت و عدم رضایت او را مراعات نمی کنیم، این گونه عملکرد، نشانه درک نکردن حقیقت بندگی، و ادعای نوعی استقلال در برابر خداست و این ریشه بدبختی و سیه روزی انسان است. قله #کمال انسانی آنجاست که انسان در تمام شئون اعم از اعتقادات، فکر و ذکر، نیات، رفتار و در تمام شرایط، خود را #بنده محض خدا بداند. 📚 برگرفته از کتاب صهبای حضور، صفحه ۲۸۰-۲۸۱ ✅‌‌کانال استاد قرائتی ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ http://eitaa.com/joinchat/3818061843C235cbc6c5e

✨﷽✨ 🔴«همه وارد جهنم خواهند شد!» آیه: «وَ إِنْ مِنْكُمْ إِلاَّ وَارِدُهَا كَانَ عَلَى رَبِّكَ حَتْمًا مَقْضِیًّا * ثُمَّ نُنَجِّی الَّذِینَ اتَّقَوْا وَ نَذَرُ الظَّالِمِینَ فِیهَا جِثِیًّا» (مریم، آیه ۷۱ و ۷۲) ترجمه: و هیچ کس از شما نیست مگر آنکه وارد دوزخ می شود، [ورود همگان به دوزخ] بر پروردگارت مسلّم و حتمی است. نکته: هیچ کس از شما نیست مگر آنکه در #جهنم وارد خواهد شد. این امر، حکم و قضای حتمی و تخلف ناپذیر الهی است. آن گاه کسانی را که تقوای الهی داشته باشند، از جهنم می رهانیم و ستمگران را به زانو در افتاده، در جهنم رها خواهیم ساخت. برای نجات از مهلکه باید اقدامی جدی صورت گیرد. حال مقصود از ورود مؤمنان به جهنم در این آیه شریفه «وَإِنْ مِنْكُمْ إِلاَّ وَارِدُهَا» چیست؟ «ورود» مترادف با «دخول» نیست. دخول در مقابل «خروج» است و ورود اعم از این است و گاهی به معنای اشراف و نزدیک بودن نیز می آید. پس در این آیه شریفه، مقصود از ورود همه #انسان ها از جمله مؤمنان به جهنم، مُشرِف بودنشان بر جهنم است. یعنی آنها چنان به جهنم نزدیک می شوند که بر آتش آن مشرف شده و در معرض خطر قرار می گیرند. البته در چنان اوضاع دهشت انگیزی، مؤمنان مشمول لطف الهی قرار می گیرند و از داخل شدن به جهنم نجات می یابند و کافران ستمگر با ذلت و خواری داخل دوزخ می شوند. 📚 برگرفته از کتاب صهبای حضور، صفحه ۳۷۸-۳۸۰ ✅‌‌کانال استاد قرائتی ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ http://eitaa.com/joinchat/3818061843C235cbc6c5e