@salmanerey🇮🇷 👍 #رضایت_به_گناه_مساوی_با_انجام_آن_(۲) ❤️امام رضا(ع) در پاسخ فردی كه سؤال كرد: «چگونه هنگامى كه #حضرت_مهدى(عج) قيام مى كند؛ #فرزندان_قاتلان_حسين(ع) را به سبب اعمال پدرانشان به قتل مى رساند در حالى كه خداوند مى فرمايد: «وَ لَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى»؛ «و هيچ گناهكارى بار گناه ديگرى را به دوش نمى كشد» 💝امام(ع) فرمود: «به سبب آن كه اين فرزندان ✅ به اعمال پدرانشان #رضايت_دادند و ✅ به آن #افتخار_مى كنند؛ و هر كس به چيزى راضى شود مانند اين است كه آن را انجام داده باشد، ❤️سپس امام(ع) افزود: «اگر كسى در مشرق به قتل برسد و ديگرى در مغرب باشد و به آن قتل رضايت دهد شخص راضى در نزد خداوند #شريك_قاتل_است)» ◾️روشن است كسانى كه به قتل امام حسين(ع) راضى شوند و به آن افتخار كنند در حقيقت «ناصبى اند» و ناصبى ها به منزله «كفار حربى» هستند. روايات ديگرى نيز در همين زمينه هست كه ذكر همه آنها به درازا مى كشد. مرحوم صاحب «وسائل الشيعه» نيز در جلد 11 در كتاب «الامر بالمعروف و النهى عن المنكر» باب پنجم را به همين مسئله اختصاص داده و هفده روايت در اين زمينه در آن نقل مى كند؛ از جمله حضرت على(عليه السلام) در حديثى از رسول خدا(صلى الله عليه وآله) نقل مى كند: «مَنْ شَهِدَ أَمْراً فَكَرِهَهُ كَانَ كَمَنْ غَابَ عَنْهُ وَ مَنْ غَابَ عَنْ أَمْرٍ فَرَضِيَهُ كَانَ كَمَنْ شَهِدَهُ»(5)؛ (كسى كه در صحنه انجامِ كارى حضور داشته باشد اما در دل از آن ناخشنود باشد مانند آن است كه حضور نداشته و اما كسى كه غايب بوده و به آن رضايت داده گويى حاضر بوده [و در آن كار شركت داشته است]).