نکات تفسیری جزء پانزدهم ثمره بدیها و خوبی ها، فقط و فقط دامنگیر خودمان می شود إِنْ أَحْسَنتُمْ أَحْسَنتُمْ لِأَنفُسِكمُ وَ إِنْ أَسَأْتمُ (7- اسراء) اگر نیكى كنید، به خود نیكى كردهاید و اگر بدى هم كنید، باز به خود بد كردهاید. علامه طباطبایی(ره) در تفسیر این آیه می نویسد: «لام» در«لانفسكم» و نیز در «فلها»، لام اختصاص است یعنى: خوبی و بدی شما مختص به خود شما است، بدون اینكه چیزی از آن به دیگران بچسبد، و این خود قانون در حال اجرای خداست كه اثر و تبعات عمل هر كسى را- چه خوب و چه بد- به خود او برمىگرداند.(1) و این همان معنایی است که در قرآن به دفعات و با تعابیر گوناگون آمده است که «اثر هر عمل- چه خوب و چه بد- به صاحبش برمىگردد» دوام وضعیت فعلی بسته به عملکرد شماست إِنْ عُدتمُ عُدْنَا (8- اسراء) اگر شما برگردید ما هم بر می گردیم. این فراز در واقع هشدار به کسانی است که پس از مدتها سرکشی و تحمل عذابهای الهی به راه راست برگشته و از رحمت حق برخوردار گشته اند. در این خطاب تهدید می شوند که اگر دوباره به همان وضعیت سابق باز گردند خدا نیز دست از عنایت خود کشیده و به مانند گذشته با آنها رفتار خواهد کرد.(2) اما می توان از این جمله به یک قانون کلی تر هم دست یافت و آن اینکه هر ملت و جمعیتی که تغییر رویه دهند چه به سمت ارزشهای دینی و چه به سمت رذایل نفسانی خداوند نیز نسبت به آنها تغییر رویه می دهد.(3) اگر نور به ظلمت روند خدا نیز رحمت و عنایت خاصه خود را به روی آنها قطع کرده و با غضب و عذاب با آنها برخورد می کند و اگر از ظلمت خارج و وارد نور شوند عذاب خود را از آنها رفع و درهای رحمتش را به روی آنها می گشاید.(4) پاسخ خدا به کسی که دنیا می خواهد و کسی که به دنبال آخرت است كلاًُّ نُّمِدُّ هَؤُلَاءِ وَ هَؤُلَاءِ مِنْ عَطَاءِ رَبِّكَ وَ مَا كاَنَ عَطَاءُ رَبِّكَ محَظُورًا(20- اسراء) ما به هر دو گروه از لطف پروردگارت عطا مىكنیم زیرا هیچ كس از بخشش پروردگارت محروم نیست. بر اساس این آیه خداوند به هر دو گروه کمک می کند منتهی روش کار در اجابت آنها متفاوت است. قرآن مجید کودک درباره کسی که فقط دنیا می خواهد می فرماید: كسانى كه تنها هدفشان همین زندگى زودگذر دنیاى مادى باشد، ما آن مقدار را كه بخواهیم و به هر كس که صلاح بدانیم در همین زندگى زودگذر مىدهیم؛ سپس جهنم را براى او قرار خواهیم داد كه در آتش آن مىسوزد در حالى كه مورد سرزنش و دورى از رحمت خدا است.(5) دو قید در خصوص این گروه وجود دارد که قابل توجه است: «مَا نَشَاء»؛ آن مقداری که ما می خواهیم؛ نه آن مقداری که او می خواهد و «لِمَن نُّرِید»؛ آنهایی که ما می خواهیم؛ نه هر کس که می خواهد. بنابراین همه دنیاپرستان به خواستشان نخواهند رسید و آنها هم که می رسند تنها به مقداری از آن دست پیدا خواهند کرد و بعد از آن هم که جهنم در انتظار آنهاست. و درباره کسی که در پی امنیت و رفاه در آخرت است می فرماید: كسى كه آخرت را طلب کند و سعى و كوشش خود را در این راه به كار بندد، در حالى كه به این راه و هدفش ایمان داشته باشد، این سعى و تلاش او مورد قبول الهى خواهد بود.(6) بنابر این کسی که با ایمان قلبی و تلاش عملی در پی کسب سعادت اخروی باشد خداوند متعال از این تلاش او قدردانی کرده و بهشت را نصیبش می کند.(7) چه کسانی برادران شیطانند؟ وَ لَا تُبَذِّرْ تَبْذِیرًا(26)إِنَّ الْمُبَذِّرِینَ كاَنُواْ إِخْوَانَ الشَّیَاطِینِ وَ كاَنَ الشَّیْطَنُ لِرَبِّهِ كَفُورًا(27- اسراء) هیچگونه اسراف و ریخت و پاشی مكن. بىتردید اسراف كنندگان و ولخرجان، برادران شیاطیناند، و شیطان همواره نسبت به پروردگارش بسیار ناسپاس است. «تبذیر» در اصل از ریشه «بذر» و به معنى پاشیدن دانه مىآید، منتهی این كلمه مخصوص مواردى است كه انسان اموال خود را به صورت غیر منطقى، مصرف مىكند که معادل آن در فارسى «ریختوپاش» است. به تعبیر دیگر تبذیر آن است كه مال در غیر موردش مصرف شود هر چند كم باشد، و اگر در موردش صرف شود تبذیر نیست هر چند زیاد باشد.(8) در آیه بعد مبذرین را برادران شیاطین خواند که این برای آن است که آنها نیز نعمتهایی را که خدا داد، كفران مىكنند و در غیر محلش، صرف مىنمایند. تعبیر به «اخوان؛ برادران» یا برای آن است كه اعمالشان همردیف و هماهنگ اعمال شیاطین است؛ همچون برادرانى كه یكسان عمل مىكنند و یا به دلیل آن است كه در دوزخ همنشین شیطان اند.(9) چرا برخی نمی توانند گناه را ترک کنند؟ قَالَ أَ رَءَیْتَكَ هَاذَا الَّذِى كَرَّمْتَ عَلىَ لَئنِ أَخَّرْتَنِ إِلىَ یَوْمِ الْقِیَامَةِ لَأَحْتَنِكَنَّ ذُرِّیَّتَهُ إِلَّا قَلِیلًا(62- اسراء) شیطان گفت: اگر تا روز قیامت به من مهلت دهی تمام فرزندان این کسی که بر من مقدم داشتی را افسار می زنم؛ مگر عده کمی. گناه زنجیر اصل كلمه «احتناک» از «حنك» است. وقتى گفته مىشود:«حنك ال

دابة بحبلها» معنایش این است كه ریسمانى به گردن حیوان بست و او را كشید. خود «احتناك» هم به معناى افسار كردن است.(10) شیطان ابتدا وسوسه کرده و به گناه دعوت می کند. پس از آنکه فرد اولین قدم را برداشت و خود را به آن آلود، وسوسه های بعدی سریعتر و راحتتر در او اثر می کند. هر چه انجام گناه ساده تر و سریعتر شود نشان از آن دارد که شیطان بهتر و بیشتر بر او تسلط یافته و به تعبیری بهتر سوار شده و افسار نفس را به دست گرفته است. از این به بعد او می برد هر جا که خاطرخواه اوست و این افسار به دهان یا گردن هم می رود هر جا که او می کشد. چنین کسی به عیان مشاهده می کند که تلاشهای سطحی او برای ترک گناه سودی ندارد و با کوچکترین حرکتی که شیطان به افسار می دهد او با سرعت به سمت گناه رفته و آن را مرتکب می شود. چاره رهایی از این اسارت، توبه ای حقیقی و تلاش جدی در سایه توکل به خدا و توسل به اولیای اوست. قرآن با دو تاثیر متضاد وَ نُنزَّلُ مِنَ الْقُرْءَانِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِینَ وَ لَا یَزِیدُ الظَّلِمِینَ إِلَّا خَسَارًا(82- اسراء) ما قرآن را نازل مىكنیم كه مایه شفاء و رحمت مؤمنان است؛ ولى ستمگران، جز خسران و زیان بیشتر، چیزى بر آنها نمىافزاید. اگر قرآن را شفا نامیده با اینكه شفا باید حتما مسبوق به مرضى باشد، خود این معنا را می رساند كه دلهاى بشر حالاتى دارد كه اگر قرآن را با آن مقایسه كنیم خواهیم دید كه همان نسبتى را دارد كه یك داروى معالج با مرض دارد. از اینجا روشن می شود كه انسان، همانطور كه سلامتى و بیماری جسمى دارد، سلامتى و بیمارى روحى هم دارد و همانطور كه اختلال در نظام جسمى او باعث مىشود كه دچار مرضهایى جسمى گردد، اختلال در نظام روحی او نیز باعث مىشود به انواع بیماریهاى روحى مبتلا شود(11) و همانطور كه براى مرضهاى جسمیش دارویی وجود دارد، براى مرضهاى روحیش نیز دارویی هست.(12) قرآن کریم همان نسخه شفابخش است که داروی تمام مرضهای روحی را ارئه می کند؛ البته این نسخه، برای مومنین که به آن ایمان دارند و پذیرای آن هستند نافع است و شفادهنده ولی برای غیر مومنین که آن را باور ندارند و پذیرای آن نیستند نه تنها شفادهنده نیست؛ بلکه بر درد و آلام درونی آنها می افزاید. باید توجه داشت که علت این افزایش درد، قرآن نیست بلکه آن مرض درونی آنهاست که چون دارو را نمی پذیرد واکنش های دردآور بیشتری از خود نشان می دهد

🌙🌟نماز شــ🌙ــب 🔰 شانزدهم ماه رمضان 💠🔹امام علی علیه السلام فرمودند: ✍هر کس در شب شانزدهم ماه رمضان دوازده رکعت نماز بخواند، 🔹در هر رکعت سوره حمد یکبار 🔸و سوره تکاثر دوازده بار ✨ از قبر بیرون می آید در حالیکه چهره او زیبا است و منادی ندا می‌دهد به شهادت آنکه خدایی جز خدای یگانه نیست تا زمانی که روز قیامت بیاید، به او امر می‌شود که بدون حساب به سوی بهشت برو 📘وسائل الشیعه 〰❁🍃❁🌸❁🍃❁〰 ❈✦❈✦❈✦❈✦❈✦❈

🍃سوال: مقدار مسافت شرعی که هشت فرسخ است، به کیلومتر چگونه محاسبه می شود؟ 🍃جواب: مسافت شرعی حدود 41 کیلومتر است هر چند به صورت رفت و برگشت باشد . در این صورت نباید رفت آن از 20.5 کیلومتر کمتر باشد. استفتائات مقام معظم رهبری

☘🍃 زیارتنامه امام حسن مجتبی علیه السلام🍃 💦بِسمِ الله الرَّحمنِ الرَّحیم💦 🍃🌸اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا بْنَ رَسُولِ رَبِّ الْعالَمینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا بْنَ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا بْنَ فاطِمَةَ الزَّهْراَّءِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا حَبیبَ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا صِفْوَةَ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَمینَ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا حُجَّةَ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا نُورَ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا صِراطَ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا بَیانَ حُکْمِ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا ناصِرَ دینِ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا السَّیِدُ الزَّکِىُّ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْبَرُّ الْوَفِىُّ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْقاَّئِمُ الاْمینُ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْعالِمُ بِالتَّأویلِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْهادِى الْمَهْدِىُّ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الطّاهِرُ الزَّکِىُّ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا التَّقِِیُّ النَّقِىُّ السَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْحَقُّ الْحَقیق ُاَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الشَّهیدُ الصِّدّیق اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبا مُحَمَّدٍ الْحَسَنَ بْنَ عَلِی وَ رَحْمَةُ اللّهِ وَ بَرَکاتُهُ🌸🍃 °❀°▪️°❀°▪️°❀°▪️°❀°                ‌                       

#صلوات_خاصه #امام_حسن_مجتبی_ع ✅ بسم الله الرّحمن الرّحيم اللَّهُمَ صَلِ عَلَى الْحَسَنِ [بْنِ عَلِيٍ] عَبْدِكَ وَ ابْنِ رَسُولِكَ وَ ابْنِ وَصِيِّ رَسُولِكَ الَّذِي انْتَجَبْتَهُ بِعِلْمِكَ وَ جَعَلْتَهُ هَادِياً مَهْدِيّاً لِمَنْ شِئْتَ مِنْ خَلْقِكَ وَ الدَّلِيلَ عَلَى مَنْ بَعَثْتَهُ بِرِسَالاتِكَ وَ دَيَّانِ الدِّينِ بِعَدْلِكَ وَ فَصْلِ قَضَائِكَ بَيْنَ خَلْقِكَ وَ الْمُهَيْمِنِ عَلَى ذَلِكَ كُلِّهِ وَ السَّلَامُ عَلَيْهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُه.

🍃🌸ثواب زیارت امام #حسن_مجتبی علیه السلام💚 1⃣ رسول خدا صلّی الله علیه به حسین بن علیّ علیه السلام فرمود: هر کس برادرت را در حال حیات و ممات زیارت کند، بر عهده من است که روز قیامت او را زیارت کنم، و از گناهانش رهایی بخشم، و او را داخل بهشت کنم. 📚بحارالأنوار، جلد100، صفحه141-142 به نقل از ثواب الاعمال 2⃣ رسول خدا صلّی الله علیه فرمود: هر کس حسن بن علی علیه السلام را در بقیع زیارت کند، روزی که قدم ‌ها بر صراط می‌لغزند، قدم او بر صراط استوار خواهد بود. 📚بحارالأنوار، جلد100، صفحه141به نقل از امالی صدوق 3⃣ رسول خدا صلّی الله علیه فرمود: ای علی! هرکس دو پسرت را در حال حیات یا بعد از مماتشان زیارت کند، ضمانت می‌کنم که روز قیامت، وی را از ترس ‌ها و سختی‌ های آن روز نجات بخشم و با من در درجه من قرار گیرد. 📚بحارالأنوار، جلد100، صفحه142 به نقل از کامل الزّیارات 4⃣ رسول خدا صلّی الله علیه به حسن بن علی علیه السلام فرمود: عده‌ای تو را به منظور نیکی و صله با من، زیارت می‌کنند، پس روز قیامت، آنها را در موقف زیارت می‌کنم، و بازوان آن‌ها را می‌گیرم، و از ترس‌ها و سختی‌های آن روز نجات می‌دهم. 📚بحارالأنوار، جلد100، صفحه145 به نقل از کتاب الفصول 5⃣ رسول خدا صلّی الله علیه به حسین بن علی علیه السلام فرمود: هر کس برادرت را بعد از موتش، زیارت کند، به بهشت می‌رود. 📚بحار الأنوار، جلد100، صفحه142 به نقل از کامل الزّیارات °❀°▪️°❀°▪️°❀°▪️°❀°                ‌                      

💐شناخت نامه امام #حسن_مجتبی علیه السلام 💠نام مبارک: حسن علیه السلام 🔹لقب معروف: مجتبی علیه السلام 🔸کنیه شریف: ابو محمد علیه السلام 💠نام پدر: امیر المومنین علی علیه السلام 🔹نام مادر: صدیقه طاهره فاطمه زهرا علیها السلام 🔸محل ولادت: مدینه منوره 💠تاریخ ولادت: 15 ماه مبارک رمضان سال 3 هجرت 🔹محل شهادت: مدینه منوره 🔸تاریخ شهادت: 28 ماه صفر سال 50 هجری 💠علت شهادت: مسمومیت به زهر 🔹محل دفن:مدینه منوره (قبرستان بقیع) 🔸نام قاتل: جعده همسرش دختر اشعث بن قیس «لعنه الله علیهما» 💠مدت امامت: نه سال و شش ماه 🔹مدت عمر: 47 سال و نه ماه و هفت روز 🔸دوران زندگی در سه بخش: عصر پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم حدود 8 سال. ملازمت با پدر «حدود 37 سال» عصر امامت «10 سال» 💠تعدای از القاب آن حضرت: ولی، زکی، سید، کریم اهل بیت، طیب، برّ، عالم، حجه، سبط اکبر، شبل، وزیر، تقی، طور، سینین، مجتبی، مظلوم، غریب، مسموم، احسان، زاهد، رضی، شریف، علم، مطیع، حسن 🔹کنیه معروف: ابومحمد 〰❁🍃❁🌸❁🍃❁〰 ❈✦❈✦❈✦❈✦❈✦❈