eitaa logo
قرآن و امام حسین ع
966 دنبال‌کننده
1.6هزار عکس
917 ویدیو
434 فایل
مطالب کانال: ارتباط امام حسین ع با قران در موارد مختلف عاشوراء آیات الولایه : آیاتی که در قرآن درباره ی 14 معصوم آمده است. علوم قرانی برای تحکیم ایمان و اعتقاد تلگرام https://t.me/qoranvamamhoosein ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin
مشاهده در ایتا
دانلود
❖﷽❖ 📜و از زيد بن ارقم روايت كرده‌اند كه گفت:من در غرفۀ خانۀ خود نشسته بودم ناگاه صداى هجوم عام و خروش عوام به گوشم رسيد،چون سر از غرفه بيرون كردم ديدم كه سرها بر نيزه‌ها كرده‌اند و يك سر در ميان آنها مانند آفتاب مى‌درخشد و نور از آن ساطع مى‌گردد ،چون به نزديك غرفۀ من رسيدند،غرفه از شعاع آن سر منوّر شد،ديدم كه لبهاى او حركت مى‌كند،چون گوش دادم،سورۀ كهف تلاوت مى‌نمود به اين آيه رسيده بود: 🎇 أَمْ‌ حَسِبْتَ‌ أَنَّ‌ أَصْحابَ‌ الْكَهْفِ‌ وَ الرَّقِيمِ‌ كانُوا مِنْ‌ آياتِنا عَجَباً ﺁﻳﺎ ﮔﻤﺎﻥ ﻛﺮﺩﻱ ﻛﻪ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﻛﻬﻒ ﻭ ﺭﻗﻴﻢ ﺍﺯ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎﻱ ﺷﮕﻔﺖ ﺍﻧﮕﻴﺰ ﻣﺎ ﺑﻮﺩﻧﺪ ؟ [ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ ; ﺯﻳﺮﺍ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﻬﻦ ﺩﺷﺖ ﻫﺴﺘﻲ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎﻳﻲ ﺷﮕﻔﺖ ﺍﻧﮕﻴﺰﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﻛﻬﻒ ﺍﺳﺖ . ](کهف/٩) پس مويهاى بدن من راست ايستاد. چون نيك نگريستم،شناختم كه سر مبارك حضرت امام حسين عليه السّلام است، گفتم:اى فرزند رسول خدا امر تو از امر اصحاب كهف و رقيم عجيب‌تر است . به روايتى ديگر:چون سر آن حضرت را در صيارف كوفه بر سر نيزه كردند،شروع كرد به آواز بلند به خواندن سورۀ كهف،و تا اين آيه خواند 🎇 إِنَّهُمْ‌ فِتْيَةٌ‌ آمَنُوا بِرَبِّهِمْ‌ وَ زِدْناهُمْ‌ هُدىً‌ ﺁﻧﺎﻥ ﺟﻮﺍﻧﻤﺮﺩﺍﻧﻲ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ، ﻭ ﻣﺎ ﺑﺮ ﻫﺪﺍﻳﺘﺸﺎﻥ ﺍﻓﺰﻭﺩﻳﻢ .(کهف/١٣) و ديدن اين معجزه براى هدايت آن كافران فايده نبخشيد بلكه موجب مزيد ضلالت ايشان شد . به روايت ديگر:چون سر مقدّس مبارك آن بزرگوار را در كوفه بر درخت آويختند، اين آيه خواند: 🎇 وَ سَيَعْلَمُ‌ الَّذِينَ‌ ظَلَمُوا أَيَّ‌ مُنْقَلَبٍ‌ يَنْقَلِبُونَ‌ يعنى:زود باشد كه بدانند آنها كه ستم كردند كه بازگشت ايشان به كجا خواهد بود .(شعراء/228) 📚جلاء العیون، صفحه 723 علامه محمدباقر مجلسی @qoranvamamhoosein
❖﷽❖ هنگامی که امام حسین(ع)از احـرام بیرون آمد هنگام خروج از مکه این ایه را تلاوت میکردند: ✨«انى ذاهب الى ربـى سـیهدین» من به سوى پروردگارم مى روم، او مرا هدایت مى کند.(صافات/99) و چون از احرام بیرون آمد به حجى لبیک گفت که مخصوص آن حضرت و اهل بیتش بود. 📙خصائص الحسینیه شیخ جعفر شوشتری 📘بحارالانوار ،جلد4 ،صفحه 332 @qoranvamamhoosein
❖﷽❖ 📜الحسین (علیه السلام)- رَوَی أبُومِخْنَفٍ عَنِ الْجَلُودِیَّ ... فَقَالَ لَهُ الْحُسَیْنُ (علیه السلام) یَا ابْنَ ذِی الْجَوْشَن ... فَسَمِعْتُهُ یَقُولُ أَنَا أَرِدُ الْحَامِیَهًَْ فَأَشْرَبُ مِنْ حَمِیمِهَا بَلْ أَرِدُ عَلَی جَدِّی رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ أَسْکُنُ مَعَهُ فِی دَارِهِ فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِیکٍ مُقْتَدِرٍ وَ أَشْرَبُ مِنْ ماءٍ غَیْرِ آسِنٍ وَ أَشْکُو إِلَیْهِ مَا رَکِبْتُمْ مِنِّی وَ فَعَلْتُمْ بِی. ❣امام حسین (علیه السلام)- از جلودی نقل شده که امام حسین (علیه السلام) فرمود: «ای فرزند ذی الجوشن.. بلکه من بر جدّم پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) وارد می‌شوم و با آن حضرت در خانه‌اش که جایگاه صدق و نزد خدای مقتدر است ساکن می‌شوم و از آبی می‌آشامم که هیچ‌گونه تغییری ننموده است. از این عملی که شما نسبت به من مرتکب شدید و این کاری که با من انجام دادید به آن حضرت شکایت می‌نمایم». 📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۴، ص۳۴۲ بحارالأنوار، ج۴۵، ص۵۷ کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در تلگرام @qoranvamamhoosein کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin
❖﷽❖ 📜الحسین (علیه السلام)- ... فَتَقَدَّمَ الْحُسَیْنُ (علیه السلام) وَ رَأَی صُفُوفَهُمْ کَالسَّیْلِ وَ اللَّیْلِ فَخَطَب ... وَ مِنْهَا فَنِعْمَ الرَّبُّ رَبُّنَا وَ بِئْسَ الْعِبَادُ أَنْتُمْ أَقْرَرْتُمْ بِالطَّاعَهًْ وَ آمَنْتُمْ بِالرَّسُولِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) ثُمَّ أَنْتُمْ رَجَعْتُمْ إِلَی ذُرِّیَّتِهِ وَ عِتْرَتِهِ تُرِیدُونَ قَتْلَهُمْ لَقَدِ اسْتَحْوَذَ عَلَیْکُمُ الشَّیْطَانُ فَأَنْسَاکُمْ ذِکْرَ اللَّهِ الْعَظِیمِ فَتَبّاً لَکُمْ وَ لِمَا تُرِیدُونَ إِنَّا لِلهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ هَؤُلَاءِ قَوْمٌ کَفَرُوا بَعْدَ إِیمانِهِمْ فَبُعْداً لِلْقَوْمِ الظَّالِمِین. 📝امام حسین (علیه السلام)- امام سجّاد (علیه السلام) فرمود: ... خطبه امام حسین (علیه السلام) هنگامی‌که یک نظر به صف‌های آنان که گویا سیل بود انداخت و فرمود: «خدای ما خوب پروردگاری است، ولی شما بد مردمی هستید. زیرا [به گمان خود] اقرار به طاعت کردید و به حضرت محمّد (صلی الله علیه و آله) ایمان آوردید، سپس پشت به ذرّیّه و عترت پیامبر خود (صلی الله علیه و آله) نمودید و می‌خواهید آنان را شهید نمایید. حقّا که شیطان بر شما مسلّط شده و شما را از یاد خدای بزرگ برده است.(مجادله/19) شما و این اراده‌ای که دارید نابود شوید! ما از آنِ خداییم و به‌سوی او بازمی‌گردیم!. (بقره/۱۵۶) اینان همان مردمی هستند پس از ایمان کافر شدند. (آل عمران/۸۶) دور باد قوم ستمگر [از رحمت خدا]!. (مومنون/۴۱)». 📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۶، ص۶۰ المناقب، ج۴، ص۱۰۰/ نورالثقلین کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در تلگرام @qoranvamamhoosein کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin
❖﷽❖ 🔰مقتل مسلم بن عوسجة ثم إن عمرو بن الحجاج حمل على (ميمنة أصحاب ظ‍‌) الحسين عليه السلام في ميمنة عمر بن سعد في نحو الفرات، فاضطربوا ساعة فصرع مسلم بن عوسجة الأسدي أول أصحاب الحسين و انصرف عمرو بن الحجاج و أصحابه قلت: و كان مسلم بن عوسجة رحمه اللّه وكيل مسلم بن عقيل في قبض الأموال و بيع الأسلحة و أخذ البيعة . و قاتل قتالا شديدا في كربلاء و هو يرتجز: ان تسألوا عني فإني ذو لبد من فرع قوم من ذرى بني أسد فمن بغانا حائد عن الرشد و كافر بدين جبار صمد فبالغ في قتال الأعداء و صبر على أهوال البلاء حتى سقط‍‌ إلى الأرض . قال الراوي: و ارتفعت الغبرة فإذا هم به صريع، فمشى إليه الحسين فإذا به رمق فقال عليه السلام: رحمك ربك يا مسلم بن عوسجة منهم مَنْ‌ قَضى‌ نَحْبَهُ‌ وَ مِنْهُمْ‌ مَنْ‌ يَنْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْدِيلاً (احزاب/23).و دنا منه حبيب بن مظاهر فقال: عز علي مصرعك يا مسلم أبشر بالجنة. فقال له مسلم قولا ضعيفا: بشرك اللّه بخير. فقال له حبيب: لو لا أني أعلم أني في أثرك لاحق بك من ساعتي هذه لأحببت أن توصيني بكل ما أهمك حتى أحفظك في كل ذلك بما أنت أهل له في القرابة و الدين. قال: بل أنا أوصيك بهذا رحمك اللّه - و أهوى بيده إلى الحسين عليه السلام - أن تموت دونه. قال: أفعل و رب الكعبة. قال: فما كان بأسرع من أن مات في أيديهم رحمه اللّه تعالى. و صاحت جارية له فقالت: يا بن عوسجتاه يا سيداه. فنادى أصحاب عمرو ابن الحجاج: قتلنا مسلم بن عوسجة الأسدي. فقال شبث لبعض من حوله من أصحابه: ثكلتكم أمهاتكم إنما تقتلون أنفسكم بأيديكم و تذللون أنفسكم لغيركم تفرحون أن يقتل مثل مسلم بن عوسجة، أما و الذي أسلمت له لرب موقف له قد رأيته في المسلمين كريم، لقد رأيته يوم سلق أذربيجان قتل ستة من المشركين قبل تتام خيول المسلمين، أ فيقتل منكم مثله و تفرحون. قال: و كان الذي قتل مسلم بن عوسجة مسلم بن عبد اللّه الضبابي و عبد الرحمن بن أبي خشكارة البجلي . 📜عمرو بن حجاج از سوى فرات با ميمنۀ عمر بن سعد به ميمنۀ اصحاب حسين (ع) يورش برد و ساعتى در هم ريختند و مسلم بن عوسجۀ اسدى از اصحاب حسين (ع) اول بار به خاك افتاد، عمرو بن حجاج و يارانش برگشتند (ق) مسلم بن عوسجه در كوفه وكيل مسلم بن عقيل بود، وجوه را تحويل مى‌گرفت و اسلحه مى‌خريد و بيعت مى‌گرفت، در كربلا نبرد سختى كرد و اين رجز را مى‌خواند: اگر پرسيد از من پهلوانم ز صدر بن اسد شد خاندانم ستمگرهاى ما از راه دورند به جبار صمد كافر بدانم در كشتار دشمنان مبالغۀ فراوان كرد و بر هراس لشكريان شكيبائى نمود تا بر زمين افتاد، راوى گويد: گرد فرو نشست و او را به خون غلطان ديدند، 💔حسين (ع) بالينش رفت و هنوز رمقى در تن داشت، فرمود: پروردگارت رحمت كند اى مسلم بن عوسجه: «بعضى از آنان درگذشتند و برخى به انتظار نشستند و خود را از دست ندادند» (احزاب/23) حبيب بن مظاهر نزديك او رفت و گفت: به خاك و خون غلطيدن تو بر من بسيار ناگوار است، مژده بادت به بهشت، مسلم با آوازى نارسا جواب گفت: خدايت مژده دهد به خير؛ حبيب به او گفت: اگر نه اين بود كه مى‌دانم هم اكنون به دنبال تو روانم و خود را به تو مى‌رسانم دوست داشتم كه هر چه در دل دارى به من وصيت كنى تا تو را در آنچه فرمائى به حق خويشاوندى و هم كيشى خدمت كنم، گفت: سفارش اين آقا را به تو مى‌كنم، و با دست اشاره به حسين (ع) كرد، بايد قربان او شوى؛ گفت: به پروردگار كعبه چنان كنم، و ديرى نپائيد كه در دست آنان جان داد رحمت خدا بر او باد. كنيزى داشت فرياد كشيد: وا ابن عوسجتاه، وا سيّداه؛ ياران عمرو بن حجاج هلهله سر دادند كه مسلم بن عوسجه را كشتيم، شبث به اطرافيانش گفت: مادر بر شما بگريد، خود را به دست خود بكشيد و براى ديگران از ميان ببريد، خرسنديد كه چون مسلم بن عوسجه را كشتيد؟ بدان كسى كه بدو ايمان دارم، او را در ميدانهاى با افتخارى براى مسلمانان ديده‌ام، در روز جنگ «سلق آذربايجان» هنوز سواران مسلمانان از جا نجنبيده بودند كه او شش تن از مشركان را كشت مانند او كشته شود و شما خوش باشيد، قاتل مسلم بن عوسجه، مسلم بن عبد اللّه ضبابى و عبد الرحمن بن ابى خشكاره بجلى بودند. 📘 نفس المهموم، در کربلا چه گذشت؟ ، صفحه 330 کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در تلگرام @qoranvamamhoosein کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin
❖﷽❖ 📜و بسيار کس از مردم شام اصغا نمودند که: آن سر مبارک کرة بعد کرة (پشت سر هم) همي‏گفت: «لا حول و لا قوة الا بالله». ناگاه بانگ هاتفي برخاست و اين اشعار قرائت کرد: جاؤوا برأسک يا ابن‏بنت محمد! مترملا بدمائه ترميلا لا يوم أعظم حسرة من يومه و أراه رهنا للمنون قتيلا فکأنما بک يا ابن‏بنت محمد! قتلوا جهارا عامدين رسولا قتلوک عطشانا و لما يرقبوا في قتلک التأويل و التنزيلا و يکبرون اذا قتلت و انما قتلوا بک التکبير و التهليلا 📝(خلاصه‏ي معني: «پسر پيغمبر! سر خون‏آلود تو را آوردند. با کشتن تو، پيغمبر و شعائر اسلام را کشتند. تو را تشنه کشتند و ملاحظه‏ي قرآن را نکردند».) منهال بن عمرو مي‏گويد: سوگند به خدا، گاهي که سر حسين را به دمشق درآوردند، مردي از پيش روي قرائت سوره‏ي کهف مي‏کرد. چون به اين آيه‏ي مبارکه رسيد: (أم حسبت أن أصحاب الکهف والرقيم کانوا من آياتنا عجبا) (آيه‏ي 8). آن سر مبارک به لساني طلق (طلق: رسا) و بياني فصيح فرمود: «أعجب من أصحاب الکهف قتلي و حملي؛ عجيب‏تر از اصحاب کهف، کشتن من و حمل دادن سر من است.» 📚سپهر، ناسخ التواريخ سيد الشهدا عليه‏السلام، 122 - 121/3. کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در تلگرام https://t.me/qoranvamamhoosein کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin
📝و ديگر در «احتجاج» سند به سعد بن عبدالله مرفوع مى‏شود كه گفت: سؤال كردم از قائم آل محمد صلى الله عليه و آله از تأويل: كهيعص. فرمود: اين حروف از مرموزات اخبار غيب است و خداوند بنده خود زكريا را بر اين معنى مشرف و مطلع ساخت. آن‏گاه از براى محمد به شرح كرد، همانا زكريا از خداوند خواستار شد كه اورا به اسماى خمسه آموزگارى كند. آن وقت جبرئيل فرود شد و اين نام‏هاى مبارك را به او تذكره كرد. زكريا چون ياد مى‏كرد محمد، على، فاطمه و حسن عليهم السلام را شاد مى‏شد و غم و اندوه او منكشف مى‏گشت و چون نوبت به حسين عليه السلام مى‏رسيد گلوگاه اورا گريه فشار مى‏داد، نفس متتابع مى‏گشت و دير برمى‏آمد: فقال ذات يوم: «إلهي ما بالي إذا ذكرت أربعة تسليت بأسمائهم من همومي، وإذا ذكرت الحسين تدمع عيني وتثور زفرتي؟» يك روز گفت: «اى پروردگار من! چه افتاد مرا كه چون فرا ياد مى‏آورم آن چهار تن را به اسماى ايشان منجلى مى‏شود هموم من و چون نام حسين را بر زبان مى‏آورم اشك من روان مى‏گردد و نفس من به ثوران مى‏افتد.» لاجرم خداوند اورا از قصه حسين آگهى داد. فقال: «كهيعص، فالكاف اسم كربلاء، والهاء هلاك العترة الطاهرة، والياء يزيد وهو ظالم الحسين، والعين عطشه، والصاد صبره.» «يا زكريا إنا نبشرك بغلام اسمه يحيى لم نجعل له من قبل سميا» [7/ مريم/ 19]. وحدثني أبي رحمه الله، عن سعد بن عبدالله، عن أحمد بن محمد بن عيسى، عن الحسن ابن علي بن فضال، عن ابن بكير، عن زرارة، عن عبدالخالق بن عبد ربه، قال: سمعت أبا عبدالله عليه السلام يقول‏ : لم يجعل الله‏ له من قبل سميا الحسين بن علي، لم يكن له من قبل سميا ، ويحيى بن زكريا عليهما السلام لم يكن له من قبل سميا، ولم تبك السماء إلاعليهما أربعين صباحا، قال: قلت: ما بكاؤها؟ قال: كانت تطلع حمراء وتغرب حمراء . چون زكريا اين كلمات را اصغا فرمود، سه روز در مسجد اعتكاف گزيد، در به روى صادر و وارد فرو بست، فرياد بكا و نجيب بلند ساخت، زار زار بگريست، سخن به مرثيه همى راند و همى گفت: «إلهي أتفجع خير جميع خلقك بولده؟ إلهي أتنزل بلوى هذه الرزية بفنائه؟ إلهي أتلبس عليا وفاطمة ثياب هذه المصيبة؟ إلهي أتحل كربة هذه المصيبة بساحتهما.» يعنى: «اى پروردگار من! آيا به فجع آوردى بهترين خلق خود را به فرزند او؟ اى پروردگار من! آيا فرود آوردى بلا و ابتلاى اين مصيبت را به خانه پيغمبر خود؟ اى خداى من! آيا درپوشانيدى على و فاطمه را جامه اين مصيبت؟ اى پروردگار من! آيا فرودآوردى غم و اندوه اين مصيبت را در منزل ايشان؟» از پس اين كلمات زكريا سر برداشت و گفت: «إلهي ارزقني ولدا تقر بها عيني على الكبر، فإذا رزقتنيه فأفتني بحبه، ثم أفجعني به كما تفجع محمدا حبيبك بولده، فرزقه الله يحيى وفجعه به، وكان حمل يحيى ستة أشهر وحمل الحسين كذلك.» عرض كرد: «الهى در اين پيرانه سر مرا فرزندى كرامت فرماى كه چشم من بدو روشن شود، چون كرامت كردى مرا، فريفته حب او فرماى، آن‏گاه به سوگوارى او به فجع بيفكن، بدان‏سان كه محمد حبيب خود را به سوگوارى فرزند به فجع افكندى.» خداوند مسألت اورا به اجابت مقرون داشت، به يحيى چشم اورا روشن ساخت، آن‏گاهش به مصيبت يحيى ممتحن بداشت. و مدت حمل يحيى شش ماه بود، چنان كه حسين عليه السلام نيز شش ماه در شكم مادر جاى داشت.» 📚سپهر، ناسخ التواريخ سيدالشهدا عليه السلام، 1/ 280- 281 قرآن و امام حسین علیه السلام در تلگرام https://t.me/qoranvamamhoosein کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin
📜صاحب كتاب در الثمين، در تفسير اين آيه مباركه از قرآن كريم كه خداى فرمايد: «فتلقى آدم من ربه كلمات فتاب عليه إنه هو التواب الرحيم». خلاصه معنى چنان است كه آدم در ساق عرش، كلمه‏اى چند نگريست. جبرئيل اورا بياموخت كه بدان كلمات كه اسماى پيغمبر و آل پيغمبر بود، پناهنده شود، و بدين گونه سخن كند: قال: يا حميد بحق محمد، يا عالي بحق علي، يا فاطر بحق فاطمة، يا محسن بحق الحسن والحسين منك الإحسان. خداى را بدين كلمات سوگند داد. چون به نام حسين رسيد، آتش حزن از قلبش برانگيخت و آب از چشمش بريخت. گفت: «اى جبرئيل! چه شد كه در ذكر پنجم قلب من بشكافت و عبره من سيلان يافت؟» جبرئيل گفت: «اين فرزند تو، به مصيبتى بزرگ مبتلا شود كه همه مصيبت‏ها در نزد آن كوچك باشد.» گفت: «اى برادر! آن كدام است؟» قال: يقتل عطشانا وحيدا فريدا، ليس له ناصر ولا معين، ولو تراه يا آدم وهو يقول وا عطشاه، وا قلة ناصراه، حتى يحول العطش بينه وبين السماء كالدخان، فلم يجبه أحد إلابالسيوف، وشرب الحتوف، فيذبح ذبح الشاة من قفاه، وينهب رحله أعداءه وتشهر رؤوسهم، هو وأنصاره في البلدان ومعهم النسوان، كذلك سبق في علم الواحد المنان. گفت: «كشته مى‏شود در حالتى كه تشنه باشد، و بى كس باشد، و تنها و فريد باشد، و اورا ناصرى و معينى نباشد. اى آدم! اگر اورا ببينى در حالى كه مى‏گويد: وا عطشاه، وا قلة ناصراه. تا گاهى كه از تشنگى چشمش چنان تاريك مى‏شود كه آسمان را نتواند ديد، و هيچ كس اورا جواب نگويد، الا با زبان شمشير، و شراب مرگ. پس اورا مى‏كشند، چنان كه گوسفند را از قفا سر برمى‏دارند. و احمال و اثقال اورا دشمنان او به نهب و غارت مى‏برند. و سر او و اصحاب اورا بر سنان‏ها مى‏كنند و در شهرها مى‏گردانند و اهل بيت‏ اورا اسير مى‏گيرند. و اين صورتى است كه از پيش به علم خداوند واحد بر گذشته است.» چون اين سخن به پاى رفت، آدم و جبرئيل چون زن ثكلى بگريستند. 📚سپهر، ناسخ التواريخ سيد الشهدا عليه السلام،/ 275- 277 قرآن و امام حسین علیه السلام در تلگرام https://t.me/qoranvamamhoosein کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin
📜ثم أقبل آخر من عسكر عمر بن سعد يقال له محمد بن أشعث بن قيس الكندي، فقال: يا حسين ابن فاطمة! أية حرمة لك من رسول الله، ليست لغيرك؟ قال الحسين عليه السلام هذه الآية: «إن الله اصطفى آدم ونوحا وآل إبراهيم وآل عمران على العالمين ذرية» (الآية)، ثم قال: والله إن محمدا لمن آل إبراهيم، وإن العترة الهادية لمن آل محمد، من الرجل؟ فقيل: محمد بن أشعث بن قيس الكندي، فرفع الحسين عليه السلام رأسه إلى السماء، فقال: اللهم أر محمد بن الأشعث ذلا في هذا اليوم لا تعزه بعد هذا اليوم أبدا، فعرض له عارض، فخرج من العسكر يتبرز، فسلط الله عليه عقربا، فلدغه، فمات بادي العورة. 📚الصدوق، الأمالي‏ ،/ 157- 158 📝و مرد ديگرى از قشون عمر بن سعد به نام محمد بن اشعث كندى پيش آمد و گفت: «اى حسين بن فاطمه! تو از طرف رسول خدا چه حرمتى دارى كه ديگران ندارند؟» فرمود: «از اين آيه (آل عمران 23) خدا برگزيده آدم و نوح و خاندان ابراهيم و خاندان عمران را بر جهانيان نژادهايى كه از يكديگرند.» سپس فرمود: «به خدا، محمد از خاندان ابراهيم است و عترت رهبر از خاندان محمدند.» فرمود: «اين مرد كيست؟» گفتند: «محمدبن اشعث‏بن قيس كندى است.» حسين سر به آسمان برداشت و گفت: «خدايا! به محمد بن اشعث يك خوارى بده كه هرگز عزيزش نگردانى.» بر او عارضه‏اى رخ داد و از لشگر به كنارى رفت تا خود را وارسد و خدا كژدمى بر او مسلط كرد و اورا گزيد و مكشوف العوره جان داد. 📚كمره‏اى، ترجمه الامالى،/ 157- 158 قرآن و امام حسین علیه السلام در تلگرام https://t.me/qoranvamamhoosein کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin
فَتَلَقَّىٰ آدَمُ مِن رَّبِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ ۚ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ ( سوره مبارکه بقره آیه 37 ) ﭘﺲ ﺁﺩم ﻛﻠﻤﺎﺗﻲ ﺭﺍ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻛﻠﻤﻪ ﺍﺳﺘﻐﻔﺎﺭ ﻭ ﺗﻮﺳّﻞ ﺑﻪ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻠﺎم ﻛﻪ ﻣﺎﻳﻪ ﺗﻮﺑﻪ ﻭ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﺳﻮﻱ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺵ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﻛﺮﺩ ﻭ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺗﻮﺑﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ; ﺯﻳﺮﺍ ﺍﻭ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺗﻮﺑﻪ ﭘﺬﻳﺮ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﺳﺖ . ✨✨✨✨✨ 📜 وروى صاحب الدر الثمين في تفسير قوله تعالى: «فتلقى آدم من ربه كلمات فتاب عليه» أ نه رأى [على‏] ساق العرش و الأسماء عليه‏ ، فلقنه جبرئيل وقال له: قل: يا حميد بحق محمد، يا عالي بحق علي، يا فاطر بحق فاطمة، يا محسن بحق الحسن، يا قديم الإحسان بحق الحسين‏ . فلما ذكرت‏ الحسين عليه السلام، سالت دموعه وانخشع قلبه، وقال: يا أخي جبرئيل! في ذكر الخامس ينكسر قلبي وتسيل عبرتي؟ قال جبرئيل: ولدك هذا يصاب بمصيبة تقصر عندها المصائب، فقال: يا أخي، وما هي؟ قال: يقتل عطشانا غريبا وحيدا فريدا ليس‏ له ناصر ولا معين، ولو تراه يا آدم ينادي‏ : وا عطشاه، وا قلة ناصراه، حتى يحول العطش بينه وبين السماء كالدخان، فلم يجبه أحد إلابالسيوف، وشرب الحتوف، فيذبح ذبح الشاة من قفاه، ويكسب رحله أعداءه‏ ، وتشهر رؤوسهم هو وأنصاره في البلدان، ومعهم النسوان، سبق‏ في علم الواحد المنان؛ فبكى آدم مع‏ جبرئيل بكاء الثكلى. 📝 به سند متصل به علامه مجلسى رحمه الله در بحار گفته كه: صاحب درالثمين در تفسير آيه 27 سوره بقره« آدم به كلماتى از طرف پروردگارش برخورد» گفته است در ساق عرش نام پيغمبر و ائمه عليهم السلام را ديد و جبرئيل به او ياد داد و گفت: يا حميد به حق محمد، و يا عالى به حق على، و يا فاطر به حق فاطمه، و يا محسن بحق الحسن والحسين ومنك الاحسان. چون نام حسين را برد اشك‏هايش روان شد و دلش فرو ريخت وگفت: برادر جبرئيل! در ذكر پنجمين دلم شكست و اشكم روان شد، جبرئيل گفت: اين فرزندت به مصيبتى گرفتار شود كه مصيبت‏ها در برابر آن كوچك باشد، گفت: اى برادر! آن چه باشد؟ گفت: تشنه و غريب و تنها و بى‏كس كشته شود، براى او ناصر و معين نيست و اگر ببينى اورا اى آدم! كه مى‏گويد وا عطشاه، وا قلة ناصراه؛ تا آن‏جا كه تشنگى چون دود ميان او و آسمان فاصله شود و كسى جوابش ندهد جز با شمشير و باران مرگ، و چون گوسفند از قفا سرش بريده شود و دشمنانش خيمه‏گاهش غارت كنند و سرهاى خود و يارانش را بر سر نيزه‏ها، در شهرها بگردانند و زنانش با آن‏ها باشند. در علم خدا چنين گذشته است و آدم و جبرئيل چون زن فرزند مرده گريستند. 📚المجلسي، البحار، 44/ 245؛ البحراني، العوالم، 17/ 104؛ القزويني، تظلم الزهراء ،/ 87- 88؛ القمي، نفس المهموم،/ 53- 54؛ کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در تلگرام https://t.me/qoranvamamhoosein کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin